Marek Budzisz: Ławrow w Bośni, czyli rozgrywka o Donbas wchodzi w nową fazę

Rosyjski minister spraw zagranicznych Ławrow odwiedził stolicę Bośni i Hercegowiny Sarajewo oraz Banja Lukę, stolicę Republiki Serbskiej wchodzącej w skład tego federacyjnego kraju o najbardziej, jak piszą dziennikarze Timesa, skomplikowanym systemie rządów w Europie. Jest on spuścizną pokoju w Dayton, który kończył wojnę na Bałkanach i jednocześnie starał się zbudować kruchy modus vivendi w tym podzielonym, na kantory etniczne kraju. Wizyta jest istotna z kilku powodów, o których trzeba napisać. 
 Marek Budzisz: Ławrow w Bośni, czyli rozgrywka o Donbas wchodzi w nową fazę
/ YT, print screen
Po pierwsze to, że się odbyła i do tego na dwa tygodnie przed wyborami prezydenckimi jest wyraźnym sygnałem. Po niedawnych rozmowach Ławrowa w Berlinie pojawiły się nawet sygnały, że może zostać odwołana. Przede wszystkim z tego powodu, że zarówno dyplomacja niemiecka, jak i europejska nie patrzą z radością na aktywność Moskwy w tej części Europy. Federica Mogherini powiedziała nawet, że „Bałkany to terytorium Unii Europejskiej, i nikt nie powinien tu przychodzić”. Szefowa dyplomacji unijnej nie jest jakimś znanym rusofobem, więc jak na nią, wypowiedź ta jest niesłychanie ostra. Adresat aluzju poniał, i na konferencji prasowej rosyjski minister powiedział, że „nie mamy nic przeciwko dążeniu państw Bałkańskich, także Bośni i Hercegowiny, do Unii Europejskiej. Ale, - dodał -, takie aroganckie wypowiedzi, nawet powiedziałbym, imperialne oświadczenia, nie przynoszą Unii splendoru.”
Przyzwolenie Rosji na dążenie państw Bałkańskich do integracji z Unią nie ma nic do rzeczy, bo niezależnie od woli Moskwy integracja następuje, choć powoli.
Drugim elementem, na który warto zwrócić uwagę, jest to, że Moskwa dobrze się do wizyty przygotowała. Zapłaciła nawet Bośni i Hercegowinie stare jeszcze z sowieckich czasów długi. Teraz proponuje, aby Sarajewo przyłączyło się do rosyjskiej rury gazowej nazywanej Tureckim Potokiem. Jednym słowem Rosja chce być gospodarczo obecna w regionie, ale nie rewiduje swego stanowiska w sprawie aspiracji państw bałkańskich do NATO. Niedługo w niedalekiej Macedonii odbędzie się referendum w sprawie kompromisu, jaki zawarty został z Grecją w sprawie nazwy tego państwa. Wszyscy politycy, którzy tam się ostatnio pojawili (Tusk, komisarz europejski ds. rozszerzenia Jahannes Hahn, były prezydent George W. Bush) wzywają do poparcia kompromisu, bo to otwiera możliwość nie tylko akcesu do Unii, ale również do NATO. Warto zwrócić uwagę na wypowiedź generała Mattisa, amerykańskiego sekretarza obrony, który oskarżył Moskwę o to, że ta finansuje lokalne grupy ekstremistyczne, w tym kibiców, oskarżane o to, że chcą doprowadzić do zerwania zaplanowanego na koniec miesiąca referendum. Warta przytoczenia jest wypowiedź macedońskiego premiera Zaeva, który podkreślił, że uważa Moskwę za państwo przyjaźnie nastawione do jego kraju, które popiera akces Skopje do Unii, i jednocześnie jest przeciw integracji w ramach NATO, ale jak dodał „staramy się im wytłumaczyć, że z naszej perspektywy nie ma politycznej alternatywy dla integracji z Unią Europejską i NATO”.
Moskwa ma jeszcze dodatkowy problem w krajach bałkańskich. Otóż jak argumentuje międzynarodowa grupa dziennikarzy śledczych Bellingcat numery paszportów, którymi legitymowali się „turyści z Salisbury”, oskarżani przez Londyn o otrucie Skripala, tylko o kilka numerów różnią się od paszportu, jakim posługiwał się rosyjski agent, który próbował zainicjować zamach stanu a Czarnogórze, po to, aby uniemożliwić NATO-wski akces tego kraju. W ten sposób jak domek z kart zawaliła się lansowana przez Moskwę narracja, że dwaj „gentelmani” obfotografowani w Wielkiej Brytanii, to zwykli turyści, którzy na dwa dni wpadli do Salisbury na krótką wycieczkę, aby podziwiać zabytki miasta.
Ławrow w trakcie wizyty w BiH odwiedził też Banja Lukę, stolicę Republiki Serbów wchodzącą w skład tego państwa. Formalnie powodem wizyty był udział w uroczystościach poświęcenia kamienia węgielnego wznoszonej tam dla upamiętnienia rosyjskiej rodziny carskiej cerkwi, ale faktycznie trzeba to odbierać, jako wyraz wsparcia dla lidera miejscowych Serbów Milorada Dodika, który kandyduje w wyborach prezydenckich. Sam Dodik, oskarżany jest o korupcję, i jak deklaruje, jeśli wygra wybory to nie zamierza przenosić się do Sarajewa, ale kierował będzie trzyosobowym ciałem rządzącym republiką, on – line, za pośrednictwem internetu. Warto zwrócić uwagę na fakt, że do Banja Luki na spotkanie z Ławrowem przybył serbski minister spraw zagranicznych, ale już nie prezydent Aleksandar Vučić. Ma to być może związek ze staraniami tegoż o rozwiązanie sporów granicznych z Kosowem. Gdyby ten niełatwy proces się powiódł, to jak powiedział niedawno Vučić nic go nie zatrzyma w uznaniu niepodległości tego nieuznawanego dziś przez Belgrad państwa, jakim jest Republika Kosowa. Rozwiązanie sporów na linii Belgrad – Priśtina byłoby z punktu widzenia Rosji nieprzyjemne z dwóch powodów. Po pierwsze kwestionuje rosyjską narrację w myśl, której zasadnicze problemy w relacjach międzynarodowych zaczęły się od chwili, kiedy wojska NATO rozpoczęły bombardowania Serbii rządzonej przez Miloševićia i arbitralnego uznania niepodległości Kosowa. Po drugie, władze sąsiedniej Albanii, będącej członkiem NATO, już zapowiedziały, że po 1 stycznia 2019 otworzą granicę między obydwoma krajami, co może być odczytywane, jako pierwszy krok na drodze połączenia obydwu państw. Gdyby to się stało, i to z jednoczesną zgodą sąsiadów, to podobny proces mógłby zostać przeprowadzony np. między Mołdawią a Rumunią. Ale Moskwa, niezależnie od sloganów o współpracy, przeciwna jest też wzrastającej roli Ankary na Bałkanach. Musi mieć w pamięci niedawną, przedwyborczą wizytę Erdogana w Sarajewie, gdzie był entuzjastycznie witany przez miejscowych Muzułmanów. Nie mogła też nie zauważyć demonstracyjnego zachowania deputowanych mniejszości tureckiej w bułgarskim parlamencie, którzy wyszli, kiedy miano głosować wniosek o upamiętnienia wojny rosyjsko – tureckiej, która doprowadziła do powstania w XIX wieku, niepodległej Bułgarii.
W tym kontekście deklaracje Ławrowa, mówiącego w Sarajewie, o tym, że Moskwa nadal uznaje pokój w Dayton za najlepszą formułę rozwiązania problemów w tej części Bałkanów, trzeba traktować w kategoriach dążenia do zakonserwowania status quo, bo jakiekolwiek zmiany, będą prowadziły do zmniejszenia rosyjskich wpływów, teraz jeszcze bardziej zagrożonych po tym jak zaognił się spór między Konstatntynopolem a Moskwą na tle autokefalii dla ukraińskiej Cerkwii. W tym ostatnim wydarzeniu – spodziewanego wydania przez patriarchę Bartłomieja, tomosu z uznaniem dla niezależności Cerkwii na Ukrainie Moskwa upatruję intrygę amerykańsko – turecką. Rosyjskie media przypominają w tym kontekście nie tylko to, że mianowani przez Konstantynopol specjalni wysłannicy na Ukrainę, którzy mają przygotować wejście w życie nowych regulacji wywodzą się z kościołów prawosławnych w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, ale również powołują się na tajemnicze spotkanie, jakie zaraz po niedawnych wyborach prezydenckich, odbyło się między Erdoganem a patriarchą Bartłomiejem.
Oświadczenia Ławrowa dotyczące rozwiązań z Dayton, przede wszystkim tego, że federacyjny status państwa sprawdza się w praktyce, mają oczywiste odniesienia do sytuacji na Ukrainie. Jak w wywiadzie radiowym powiedział wczoraj minister Klimkin, trwające negocjacje w sprawie „pchnięcia z miejsca” formatu mińskiego dotyczą trzech spraw. Po pierwsze obecności w Donbasie międzynarodowych sił rozjemczych i na to ponoć Moskwa już się zgadza. Przy czym nie chodzi tylko o obecność na linii rozgraniczenia walczących stron, jak zawsze proponowała rosyjska dyplomacja, ale o kontrolowanie granic całego terytorium, w tym i granicy z Rosją. Dodatkowym elementem jest obecność międzynarodowych sił policyjnych na terytorium Donbasu, których celem miałoby być pilnowanie porządku publicznego, a to oznacza przecież rozbrojenie miejscowych formacji. I trzecim wreszcie, najciekawszy chyba obecnie dyskutowanym „tematem” jest ustanowienie w miejsce obecnych władz rządzących „republikami ludowymi” międzynarodowej administracji, rozwiązanie trochę przypominające rolę, jaką właśnie w Bośni i Hercegowinie odgrywa biuro Wysokiego Przedstawiciela ONZ. Ponoć Moskwa stanowczo oponuje przeciw punktowi nr 2 i 3. Jest to zrozumiałe, bo w gruncie rzeczy pozbawia to ją możliwości rozgrywania konfliktu na wschodzie Ukrainy. I dlatego, jak można przypuszczać Ławrow z takim uznaniem wypowiada się o sytuacji z w BiH. Po co jakiś nadzór międzynarodowy, kiedy przyjęte rozwiązania federalistyczne funkcjonują dobrze. Jeśli chcecie wiedzieć jak Moskwa wyobraża sobie pokój na Ukrainie – zobaczcie, jaką rolę odgrywa prezydent republiki Serbów Bośniackich Dodik, który często powtarza i uczynił z tej deklaracji swój polityczny oręż, że jego „państwo” jest jedynym gwarantem tego, że Bośnia i Hercegowina nie wejdzie w skład NATO.
Ps. Tekst ten dedykuję tym polskim publicystom, którzy twierdzili, że niedawne rozmowy niemiecko – rosyjskie to powtórzenie Rapallo, a nawet preludium do nowego Paktu Ribentrop – Mołotow.
 

Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Leon Foksiński. Uczestnik Marszu Śmierci Wiadomości
Leon Foksiński. Uczestnik Marszu Śmierci

Urodzony 23.06.1919 r. w Bestwinie pow. bielski, syn Franciszka i Anny z d. Bolek, zamieszkały w tej miejscowości. Mając szesnaście lat – w 1935 r., rozpoczął pracę zarobkową jako pomocnik a następnie samodzielny pracownik w cegielni. Podczas okupacji hitlerowskiej, w styczniu 1940 r. wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec – Brandenburg Hawel. W lipcu 1941 r. uciekł z miejsca przymusowego zatrudnienia i wrócił do Bestwiny, gdzie w październiku tegoż roku jako uciekinier został aresztowany przez policję niemiecką.

Gen. Rajmund Andrzejczak: Trzeba się szykować do wojny z ostatniej chwili
Gen. Rajmund Andrzejczak: Trzeba się szykować do wojny

Czy Polsce grozi wojna? – Trzeba się szykować – twierdzi gen. Rajmund Andrzejczak, były Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w "Gościu Wydarzeń" na antenie Polsat News.

Agnieszka Romaszewska-Guzy zwolniona dyscyplinarnie. Były minister kultury nie przebierał w słowach z ostatniej chwili
Agnieszka Romaszewska-Guzy zwolniona dyscyplinarnie. Były minister kultury nie przebierał w słowach

– Agnieszka Romaszewska-Guzy stworzyła wspaniałą instytucję. (…) Takie mafijno-ubeckie metody są masowo stosowane wobec niezależnych dyrektorów instytucji, które nie zostały opanowane przez obecną władzę. Ten szantaż i to przekupstwo mają miejsce – twierdzi były minister kultury Piotr Gliński.

Paweł Jędrzejewski: Trzy przyczyny dla których aż 30% młodych amerykańskich kobiet identyfikuje się jako LGBTQ Wiadomości
Paweł Jędrzejewski: Trzy przyczyny dla których aż 30% młodych amerykańskich kobiet identyfikuje się jako LGBTQ

W zeszłym tygodniu Instytut Gallupa ogłosił wyniki badań, które ujawniają wielką zmianę w społeczeństwie amerykańskim. Wszyscy są zgodni, że jest to kolosalna zmiana, wręcz rewolucyjna, pozostaje jedynie kwestią interpretacji i sporu, na czym ta zmiana naprawdę polega i o czym świadczy.

Sutryk zakazał organizacji protestów rolników we Wrocławiu z ostatniej chwili
Sutryk zakazał organizacji protestów rolników we Wrocławiu

„Wydałem cztery decyzje zakazujące organizacji protestów rolniczych na terenie administracyjnym Wrocławia” – poinformował prezydent Wrocławia Jacek Sutryk.

Putin przegrał wybory w Polsce z ostatniej chwili
Putin przegrał wybory w Polsce

Polska jest jednym z krajów, gdzie Władimir Putin przegrał zakończone w niedzielę trzydniowe wybory prezydenckie w Rosji – wynika z informacji podanej przez rosyjski niezależny portal Meduza.

Francuski europoseł: Sytuacja w Polsce jest poważna, rząd Tuska prześladuje sędziów, media i konserwatywnych polityków z ostatniej chwili
Francuski europoseł: Sytuacja w Polsce jest poważna, rząd Tuska prześladuje sędziów, media i konserwatywnych polityków

Zdaniem znanego francuskiego europarlamentarzysty rząd Donalda Tuska „prześladuje sędziów, media i konserwatywnych polityków”.

Złe wieści dla Tuska. Jest nowy sondaż z ostatniej chwili
Złe wieści dla Tuska. Jest nowy sondaż

Prawo i Sprawiedliwość jest najchętniej wybieraną partią polityczną w Polsce – wynika z najnowszego sondażu „Super Expressu” przeprowadzonego przez Instytut Badań Pollster.

Spięcie w koalicji. Poseł Lewicy atakuje Hołownię: „Jest kłamcą” z ostatniej chwili
Spięcie w koalicji. Poseł Lewicy atakuje Hołownię: „Jest kłamcą”

– Kłamcą jest on, bo to on ściemnia, on manipuluje, on twierdzi, że nie można tego procedować teraz – mówi o marszałku Sejmu Szymonowi Hołowni poseł Lewicy Tomasz Trela.

Jest decyzja UE ws. zwiększenia finansowania dla ukraińskiej armii z ostatniej chwili
Jest decyzja UE ws. zwiększenia finansowania dla ukraińskiej armii

W poniedziałek szefowie MSZ państw UE zgodzili się zwiększyć wsparcie dla ukraińskich sił zbrojnych o 5 miliardów euro za pośrednictwem specjalnego funduszu pomocowego.

REKLAMA

Marek Budzisz: Ławrow w Bośni, czyli rozgrywka o Donbas wchodzi w nową fazę

Rosyjski minister spraw zagranicznych Ławrow odwiedził stolicę Bośni i Hercegowiny Sarajewo oraz Banja Lukę, stolicę Republiki Serbskiej wchodzącej w skład tego federacyjnego kraju o najbardziej, jak piszą dziennikarze Timesa, skomplikowanym systemie rządów w Europie. Jest on spuścizną pokoju w Dayton, który kończył wojnę na Bałkanach i jednocześnie starał się zbudować kruchy modus vivendi w tym podzielonym, na kantory etniczne kraju. Wizyta jest istotna z kilku powodów, o których trzeba napisać. 
 Marek Budzisz: Ławrow w Bośni, czyli rozgrywka o Donbas wchodzi w nową fazę
/ YT, print screen
Po pierwsze to, że się odbyła i do tego na dwa tygodnie przed wyborami prezydenckimi jest wyraźnym sygnałem. Po niedawnych rozmowach Ławrowa w Berlinie pojawiły się nawet sygnały, że może zostać odwołana. Przede wszystkim z tego powodu, że zarówno dyplomacja niemiecka, jak i europejska nie patrzą z radością na aktywność Moskwy w tej części Europy. Federica Mogherini powiedziała nawet, że „Bałkany to terytorium Unii Europejskiej, i nikt nie powinien tu przychodzić”. Szefowa dyplomacji unijnej nie jest jakimś znanym rusofobem, więc jak na nią, wypowiedź ta jest niesłychanie ostra. Adresat aluzju poniał, i na konferencji prasowej rosyjski minister powiedział, że „nie mamy nic przeciwko dążeniu państw Bałkańskich, także Bośni i Hercegowiny, do Unii Europejskiej. Ale, - dodał -, takie aroganckie wypowiedzi, nawet powiedziałbym, imperialne oświadczenia, nie przynoszą Unii splendoru.”
Przyzwolenie Rosji na dążenie państw Bałkańskich do integracji z Unią nie ma nic do rzeczy, bo niezależnie od woli Moskwy integracja następuje, choć powoli.
Drugim elementem, na który warto zwrócić uwagę, jest to, że Moskwa dobrze się do wizyty przygotowała. Zapłaciła nawet Bośni i Hercegowinie stare jeszcze z sowieckich czasów długi. Teraz proponuje, aby Sarajewo przyłączyło się do rosyjskiej rury gazowej nazywanej Tureckim Potokiem. Jednym słowem Rosja chce być gospodarczo obecna w regionie, ale nie rewiduje swego stanowiska w sprawie aspiracji państw bałkańskich do NATO. Niedługo w niedalekiej Macedonii odbędzie się referendum w sprawie kompromisu, jaki zawarty został z Grecją w sprawie nazwy tego państwa. Wszyscy politycy, którzy tam się ostatnio pojawili (Tusk, komisarz europejski ds. rozszerzenia Jahannes Hahn, były prezydent George W. Bush) wzywają do poparcia kompromisu, bo to otwiera możliwość nie tylko akcesu do Unii, ale również do NATO. Warto zwrócić uwagę na wypowiedź generała Mattisa, amerykańskiego sekretarza obrony, który oskarżył Moskwę o to, że ta finansuje lokalne grupy ekstremistyczne, w tym kibiców, oskarżane o to, że chcą doprowadzić do zerwania zaplanowanego na koniec miesiąca referendum. Warta przytoczenia jest wypowiedź macedońskiego premiera Zaeva, który podkreślił, że uważa Moskwę za państwo przyjaźnie nastawione do jego kraju, które popiera akces Skopje do Unii, i jednocześnie jest przeciw integracji w ramach NATO, ale jak dodał „staramy się im wytłumaczyć, że z naszej perspektywy nie ma politycznej alternatywy dla integracji z Unią Europejską i NATO”.
Moskwa ma jeszcze dodatkowy problem w krajach bałkańskich. Otóż jak argumentuje międzynarodowa grupa dziennikarzy śledczych Bellingcat numery paszportów, którymi legitymowali się „turyści z Salisbury”, oskarżani przez Londyn o otrucie Skripala, tylko o kilka numerów różnią się od paszportu, jakim posługiwał się rosyjski agent, który próbował zainicjować zamach stanu a Czarnogórze, po to, aby uniemożliwić NATO-wski akces tego kraju. W ten sposób jak domek z kart zawaliła się lansowana przez Moskwę narracja, że dwaj „gentelmani” obfotografowani w Wielkiej Brytanii, to zwykli turyści, którzy na dwa dni wpadli do Salisbury na krótką wycieczkę, aby podziwiać zabytki miasta.
Ławrow w trakcie wizyty w BiH odwiedził też Banja Lukę, stolicę Republiki Serbów wchodzącą w skład tego państwa. Formalnie powodem wizyty był udział w uroczystościach poświęcenia kamienia węgielnego wznoszonej tam dla upamiętnienia rosyjskiej rodziny carskiej cerkwi, ale faktycznie trzeba to odbierać, jako wyraz wsparcia dla lidera miejscowych Serbów Milorada Dodika, który kandyduje w wyborach prezydenckich. Sam Dodik, oskarżany jest o korupcję, i jak deklaruje, jeśli wygra wybory to nie zamierza przenosić się do Sarajewa, ale kierował będzie trzyosobowym ciałem rządzącym republiką, on – line, za pośrednictwem internetu. Warto zwrócić uwagę na fakt, że do Banja Luki na spotkanie z Ławrowem przybył serbski minister spraw zagranicznych, ale już nie prezydent Aleksandar Vučić. Ma to być może związek ze staraniami tegoż o rozwiązanie sporów granicznych z Kosowem. Gdyby ten niełatwy proces się powiódł, to jak powiedział niedawno Vučić nic go nie zatrzyma w uznaniu niepodległości tego nieuznawanego dziś przez Belgrad państwa, jakim jest Republika Kosowa. Rozwiązanie sporów na linii Belgrad – Priśtina byłoby z punktu widzenia Rosji nieprzyjemne z dwóch powodów. Po pierwsze kwestionuje rosyjską narrację w myśl, której zasadnicze problemy w relacjach międzynarodowych zaczęły się od chwili, kiedy wojska NATO rozpoczęły bombardowania Serbii rządzonej przez Miloševićia i arbitralnego uznania niepodległości Kosowa. Po drugie, władze sąsiedniej Albanii, będącej członkiem NATO, już zapowiedziały, że po 1 stycznia 2019 otworzą granicę między obydwoma krajami, co może być odczytywane, jako pierwszy krok na drodze połączenia obydwu państw. Gdyby to się stało, i to z jednoczesną zgodą sąsiadów, to podobny proces mógłby zostać przeprowadzony np. między Mołdawią a Rumunią. Ale Moskwa, niezależnie od sloganów o współpracy, przeciwna jest też wzrastającej roli Ankary na Bałkanach. Musi mieć w pamięci niedawną, przedwyborczą wizytę Erdogana w Sarajewie, gdzie był entuzjastycznie witany przez miejscowych Muzułmanów. Nie mogła też nie zauważyć demonstracyjnego zachowania deputowanych mniejszości tureckiej w bułgarskim parlamencie, którzy wyszli, kiedy miano głosować wniosek o upamiętnienia wojny rosyjsko – tureckiej, która doprowadziła do powstania w XIX wieku, niepodległej Bułgarii.
W tym kontekście deklaracje Ławrowa, mówiącego w Sarajewie, o tym, że Moskwa nadal uznaje pokój w Dayton za najlepszą formułę rozwiązania problemów w tej części Bałkanów, trzeba traktować w kategoriach dążenia do zakonserwowania status quo, bo jakiekolwiek zmiany, będą prowadziły do zmniejszenia rosyjskich wpływów, teraz jeszcze bardziej zagrożonych po tym jak zaognił się spór między Konstatntynopolem a Moskwą na tle autokefalii dla ukraińskiej Cerkwii. W tym ostatnim wydarzeniu – spodziewanego wydania przez patriarchę Bartłomieja, tomosu z uznaniem dla niezależności Cerkwii na Ukrainie Moskwa upatruję intrygę amerykańsko – turecką. Rosyjskie media przypominają w tym kontekście nie tylko to, że mianowani przez Konstantynopol specjalni wysłannicy na Ukrainę, którzy mają przygotować wejście w życie nowych regulacji wywodzą się z kościołów prawosławnych w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, ale również powołują się na tajemnicze spotkanie, jakie zaraz po niedawnych wyborach prezydenckich, odbyło się między Erdoganem a patriarchą Bartłomiejem.
Oświadczenia Ławrowa dotyczące rozwiązań z Dayton, przede wszystkim tego, że federacyjny status państwa sprawdza się w praktyce, mają oczywiste odniesienia do sytuacji na Ukrainie. Jak w wywiadzie radiowym powiedział wczoraj minister Klimkin, trwające negocjacje w sprawie „pchnięcia z miejsca” formatu mińskiego dotyczą trzech spraw. Po pierwsze obecności w Donbasie międzynarodowych sił rozjemczych i na to ponoć Moskwa już się zgadza. Przy czym nie chodzi tylko o obecność na linii rozgraniczenia walczących stron, jak zawsze proponowała rosyjska dyplomacja, ale o kontrolowanie granic całego terytorium, w tym i granicy z Rosją. Dodatkowym elementem jest obecność międzynarodowych sił policyjnych na terytorium Donbasu, których celem miałoby być pilnowanie porządku publicznego, a to oznacza przecież rozbrojenie miejscowych formacji. I trzecim wreszcie, najciekawszy chyba obecnie dyskutowanym „tematem” jest ustanowienie w miejsce obecnych władz rządzących „republikami ludowymi” międzynarodowej administracji, rozwiązanie trochę przypominające rolę, jaką właśnie w Bośni i Hercegowinie odgrywa biuro Wysokiego Przedstawiciela ONZ. Ponoć Moskwa stanowczo oponuje przeciw punktowi nr 2 i 3. Jest to zrozumiałe, bo w gruncie rzeczy pozbawia to ją możliwości rozgrywania konfliktu na wschodzie Ukrainy. I dlatego, jak można przypuszczać Ławrow z takim uznaniem wypowiada się o sytuacji z w BiH. Po co jakiś nadzór międzynarodowy, kiedy przyjęte rozwiązania federalistyczne funkcjonują dobrze. Jeśli chcecie wiedzieć jak Moskwa wyobraża sobie pokój na Ukrainie – zobaczcie, jaką rolę odgrywa prezydent republiki Serbów Bośniackich Dodik, który często powtarza i uczynił z tej deklaracji swój polityczny oręż, że jego „państwo” jest jedynym gwarantem tego, że Bośnia i Hercegowina nie wejdzie w skład NATO.
Ps. Tekst ten dedykuję tym polskim publicystom, którzy twierdzili, że niedawne rozmowy niemiecko – rosyjskie to powtórzenie Rapallo, a nawet preludium do nowego Paktu Ribentrop – Mołotow.
 


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe