[Tylko u nas] Aleksandra Jakubiak: Robotnik ostatniej godziny

„Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju» (Łk 23, 39-43)".
Winnica, degustacja win [Tylko u nas] Aleksandra Jakubiak: Robotnik ostatniej godziny
Winnica, degustacja win / pixabay.com/JillWellington

Pokora

Pokora kojarzy nam się raczej z brakiem lub wycofaniem niż z obfitowaniem. Może to jednak nie do końca prawda.

Kiedyś, gdy w przypływie ewangelicznego zacięcia chciałam rygorystycznie ograniczać stan posiadania, znajomy ksiądz wypowiedział do mnie znamienne słowa: „Nie posiadać nic może tylko człowiek, który wcześniej doświadczył, że posiada wszystko”. Rzecz jasna, chodziło tu o posiadanie wynikające z bycia dzieckiem Boga.

Mamy rozmaite pomysły na to, jak „być dobrym chrześcijaninem”, choć niestety nie zawsze zastanawiamy się, czy naszego gorliwe zamysły są tym, czego w danym momencie Bóg naprawdę dla nas chce. Nazywamy wolą Bożą wszelkie dotykające nas lub innych nieszczęścia. A komu przyszło do głowy, że kiedy leży latem na plaży i wypoczywa, to to jest właśnie wola Boża? Że kiedy zdał egzamin, dostał podwyżkę, spotkał się z życzliwością, dostał prezent, jego praca została nagrodzona, to to jest właśnie wola Boża?

Wydobywanie potencjału

 

Całe życie uważałam, że mam nieciekawe włosy - proste jak druty, oklapnięte, skłonne do przetłuszczania, cienkie. Tymczasem zaczęłam używać właściwych kosmetyków, traktować z delikatnością i umiejętnością, i włosy - ku mojemu zdumieniu - zaczęły najpierw lekko falować, potem się kręcić. Zaczęłam czytać o ich pielęgnacji, dbać, właściwie strzyc i dziś mam na głowie burzę niesfornych kręconych włosów. Daje mi to sporo radości. Jakiś czynnik wyzwolił prawdziwy potencjał. Przykład ten może jest bardzo prosty, ale sugestywny. Zaskoczyłam siebie tym, kim naprawdę jestem, kim zawsze byłam. To Bóg zna nasz potencjał, bo sam go w nas złożył. Pozwolić Mu go wydobyć z naszej duszy, zaskoczyć się, ucieszyć i okazać wdzięczność, to także pokora. Przyjmowanie z czystym sercem - nie miałem nic, a nam wszystko i to naprawdę wspaniałe, że to dostałem - to też pokora.

Przypomina mi się przypowieść o robotnikach w winnicy. O tym, że ostani pracownicy, najęci godzinę przed wieczorem, dostali wynagrodzenie za cały dzień. Boża sprawiedliwość wygląda inaczej niż nasza, ludzka pokora polega na jej przyjęciu. 

Moje trochę, Boże wiele

Jakiś czas temu okazało się, że mam praktycznie dwa dni na nauczenie się ogromu materiału do egzaminu. Chciałam się poddać, bo to naprawdę było bez sensu. Byłam bez szans. To jak porywać się z motyką na słońce. W końcu zrobiłam tyle, ile dałam radę. Nie było to dużo, ale pracowałam, ile tylko umiałam. Stał się cud, zapytano mnie tylko z tego, czego się nauczyłam. Serio, było to na swój sposób komiczne. Wykładowca wyszedł z przekonaniem, że byłam naprawdę „obryta”. W tej sytuacji mogłam zrobić kilka rzeczy: uznać, że wynik był niesprawiedliwy - po ludzku tak było, miałam po prostu niebywałego farta; uznać, że ze mnie nie lada „naukowiec”, taki na same piątki; albo zobaczyć w tym współpracę z Bogiem, to że byłam pracownikiem ostatniej godziny. Do mojego „trochę”, ale danego ze wszystkich sił,  Bóg dodał swoje „bardzo dużo”, swojego denara, mój zdany na piątkę egzamin. Przyjęcie i ucieszenie się darem, to właśnie pokora. Choć moja świadomość co do tego, że prawda leży w tym trzecim wytłumaczeniu, wcale nie sprawia, że jestem całkiem wolna od dwóch pierwszych, ale to już właśnie dramat ludzkiej słabości.

Wdzięczność

Myślę, że dlatego w ewangelicznym obrazie celnik wyszedł ze świątyni usprawiedliwiony, a faryzeusz nie. Nie chodziło nic innego jak stawanie w prawdzie. Nie w tym rzecz, że mamy od początku do końca uważać się za beznadziejnych, kierować się fałszywą skromnością, by pokazać Bogu jak bardzo nisko się przed Nim pokłonimy - najlepiej o co najmniej dwa cale niżej niż inni - tylko w tym, by przyjmować siebie i rzeczywistość jako dar, nie zaprzeczać swoim talentom, nie smucić się z sukcesów - cieszyć się, zaskakiwać się nimi, ale się nimi także nie chełpić, nie trzymać się ich kurczowo, jakby nasze zbawienie miało od nich zależeć, wiedzieć od kogo pochodzą, pielęgnować wdzięczność. Przy takiej postawie, porażki i słabości też będą łatwiejsze do przyjęcia, do przyznania się do nich, do uszanowania ich.

Jeżeli chcesz się uniżać, by komukolwiek, a szczególnie Bogu, imponować, to lepiej idź i ciesz się, baw, przyglądaj się Jezusowi, pozwól Mu uczyć cię wdzięczności, kochaj Boga jako Dawcę, ucz się patrzeć na innych Jego oczami, dostrzeż w oczach innych Jego twarz. Służ. Bądź szczęśliwy ze świadomością niezasługiwania, bycia robotnikiem ostatniej godziny.

Pokora to właśnie to czyste, niechciwe serce dziecka, które nie musi udawać kogoś innego, puszyć się, grać, bo wie, że to Ojciec jest Dawcą, ale to, co należy do Ojca, należy też do niego. Dopiero to serce potrafi nie posiadać.

 


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Strzelanina na uniwersytecie w Las Vegas - jest wiele ofiar z ostatniej chwili
Strzelanina na uniwersytecie w Las Vegas - jest wiele ofiar

Na Uniwersytecie Nevada w Las Vegas doszło do strzelaniny, jest "wiele ofiar" - podała w środę miejscowa policja. Służby poinformowały, że podejrzany o użycie broni palnej nie żyje, a jego ciało zostało już odnalezione.

John Kirby: jeśli Putin odniesie zwycięstwo na Ukrainie, być może weźmie się za naszych sojuszników z NATO z ostatniej chwili
John Kirby: jeśli Putin odniesie zwycięstwo na Ukrainie, być może weźmie się za naszych sojuszników z NATO

Doskonale rozumiemy, dlaczego Polacy mogą być zaniepokojeni brakiem porozumienia w Kongresie w sprawie dalszego wspierania Ukrainy; bo kiedy Putin skończy z Ukrainą, będzie na wschodniej flance NATO - oświadczył w środę rzecznik Rady Bezpieczeństwa Narodowego John Kirby. Dodał, że wstrzymanie pomocy byłoby wielkim prezentem dla Rosji i znacząco wpłynęło na zdolności Ukrainy do dalszej walki.

Nowe stanowisko Artura Sobonia. Jest decyzja prezydenta z ostatniej chwili
Nowe stanowisko Artura Sobonia. Jest decyzja prezydenta

Prezydent Andrzej Duda postanowieniem z dnia 6 grudnia br. powołał Artura Sobonia na członka zarządu Narodowego Banku Polskiego – poinformowano w środę na stronie internetowej Prezydenta RP.

Szydło: Dlaczego dziennikarz Onetu wyciął tylko fragment mojego wpisu? z ostatniej chwili
Szydło: Dlaczego dziennikarz Onetu wyciął tylko fragment mojego wpisu?

„Dlaczego Kamil Dziubka wyciął tylko fragment mojego wpisu i komentuje ten fragment, jakby to była całość? Kolejna «wielka chwila dziennikarstwa» Onetu” – komentuje zachowanie dziennikarza Onetu była premier Beata Szydło.

Dr Rafał Brzeski: Ekipa Tuska złamała Traktat Północnoatlantycki Wiadomości
Dr Rafał Brzeski: Ekipa Tuska złamała Traktat Północnoatlantycki

Publikacja pierwszego raportu Państwowej komisji do spraw badania wpływów rosyjskich na bezpieczeństwo wewnętrzne Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2007–2022 wywołała pełną emocji burzę medialną, gdyż na liście osób, które zdaniem komisji nie powinny w przyszłości piastować stanowisk publicznych związanych z bezpieczeństwem RP, znaleźli się politycy z górnej półki. Głośna wymiana połajanek tłumi nieco meritum, czyli zawarcie formalnej umowy o współpracy między polską Służbą Kontrwywiadu Wojskowego a rosyjską Federacyjną Służbą Bezpieczeństwa.

Media: Były szef MSZ Chin nie żyje. Miał być torturowany z ostatniej chwili
Media: Były szef MSZ Chin nie żyje. Miał być torturowany

Chi Qin Gang, były minister spraw zagranicznych Chin, zmarł w szpitalu wojskowym w Pekinie. Dyplomata miał być na liście polityków, którym chińskie władze chciały odebrać życie – twierdzi anonimowe źródło Politico.

Z agendy Rady Europejskiej spadła kwestia zmiany traktatów: „Klęska brukselskich radykałów” z ostatniej chwili
Z agendy Rady Europejskiej spadła kwestia zmiany traktatów: „Klęska brukselskich radykałów”

Na zbliżającym się szczycie UE, który odbędzie się 14 i 15 grudnia, szefowie państw członkowskich Wspólnoty nie zajmą się tematem zmiany traktatów – informuje serwis OKO.press.

Nieoficjalnie: W rządzie Donalda Tuska ma powstać ministerstwo… równości z ostatniej chwili
Nieoficjalnie: W rządzie Donalda Tuska ma powstać ministerstwo… równości

„Chodzą słuchy, że poseł Lewicy Katarzyna Kotula stanie na czele nowego ministerstwa równości” – donosi dziennikarka TVN24 Agata Adamek.

Tajemniczy tweet pełnomocnika rządu ds. CPK: „Dobre wiadomości” z ostatniej chwili
Tajemniczy tweet pełnomocnika rządu ds. CPK: „Dobre wiadomości”

Na terenie inwestycji CPK od miesięcy trwają już przygotowawcze prace budowlane. Idą zgodnie z rekordowym harmonogramem. Wielu zastanawia się, co stanie się z inwestycją po przejęciu władzy przez nową sejmową większość. Tymczasem pełnomocnik rządu ds. CPK Marcin Horała przekazał, że ma „dobre wiadomości”.

Problemy Kamila Stocha. Niepokojące słowa eksperta z ostatniej chwili
Problemy Kamila Stocha. Niepokojące słowa eksperta

Kamil Stoch nie wystartuje w nadchodzących zawodach Pucharu Świata w skokach narciarskich w Klingenthal. Głos w sprawie – w rozmowie z portalem Sportowe Fakty WP – zabrał Kazimierz Długopolski, olimpijczyk z Sapporo 1972 i Lake Placid 1980.

REKLAMA

[Tylko u nas] Aleksandra Jakubiak: Robotnik ostatniej godziny

„Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju» (Łk 23, 39-43)".
Winnica, degustacja win [Tylko u nas] Aleksandra Jakubiak: Robotnik ostatniej godziny
Winnica, degustacja win / pixabay.com/JillWellington

Pokora

Pokora kojarzy nam się raczej z brakiem lub wycofaniem niż z obfitowaniem. Może to jednak nie do końca prawda.

Kiedyś, gdy w przypływie ewangelicznego zacięcia chciałam rygorystycznie ograniczać stan posiadania, znajomy ksiądz wypowiedział do mnie znamienne słowa: „Nie posiadać nic może tylko człowiek, który wcześniej doświadczył, że posiada wszystko”. Rzecz jasna, chodziło tu o posiadanie wynikające z bycia dzieckiem Boga.

Mamy rozmaite pomysły na to, jak „być dobrym chrześcijaninem”, choć niestety nie zawsze zastanawiamy się, czy naszego gorliwe zamysły są tym, czego w danym momencie Bóg naprawdę dla nas chce. Nazywamy wolą Bożą wszelkie dotykające nas lub innych nieszczęścia. A komu przyszło do głowy, że kiedy leży latem na plaży i wypoczywa, to to jest właśnie wola Boża? Że kiedy zdał egzamin, dostał podwyżkę, spotkał się z życzliwością, dostał prezent, jego praca została nagrodzona, to to jest właśnie wola Boża?

Wydobywanie potencjału

 

Całe życie uważałam, że mam nieciekawe włosy - proste jak druty, oklapnięte, skłonne do przetłuszczania, cienkie. Tymczasem zaczęłam używać właściwych kosmetyków, traktować z delikatnością i umiejętnością, i włosy - ku mojemu zdumieniu - zaczęły najpierw lekko falować, potem się kręcić. Zaczęłam czytać o ich pielęgnacji, dbać, właściwie strzyc i dziś mam na głowie burzę niesfornych kręconych włosów. Daje mi to sporo radości. Jakiś czynnik wyzwolił prawdziwy potencjał. Przykład ten może jest bardzo prosty, ale sugestywny. Zaskoczyłam siebie tym, kim naprawdę jestem, kim zawsze byłam. To Bóg zna nasz potencjał, bo sam go w nas złożył. Pozwolić Mu go wydobyć z naszej duszy, zaskoczyć się, ucieszyć i okazać wdzięczność, to także pokora. Przyjmowanie z czystym sercem - nie miałem nic, a nam wszystko i to naprawdę wspaniałe, że to dostałem - to też pokora.

Przypomina mi się przypowieść o robotnikach w winnicy. O tym, że ostani pracownicy, najęci godzinę przed wieczorem, dostali wynagrodzenie za cały dzień. Boża sprawiedliwość wygląda inaczej niż nasza, ludzka pokora polega na jej przyjęciu. 

Moje trochę, Boże wiele

Jakiś czas temu okazało się, że mam praktycznie dwa dni na nauczenie się ogromu materiału do egzaminu. Chciałam się poddać, bo to naprawdę było bez sensu. Byłam bez szans. To jak porywać się z motyką na słońce. W końcu zrobiłam tyle, ile dałam radę. Nie było to dużo, ale pracowałam, ile tylko umiałam. Stał się cud, zapytano mnie tylko z tego, czego się nauczyłam. Serio, było to na swój sposób komiczne. Wykładowca wyszedł z przekonaniem, że byłam naprawdę „obryta”. W tej sytuacji mogłam zrobić kilka rzeczy: uznać, że wynik był niesprawiedliwy - po ludzku tak było, miałam po prostu niebywałego farta; uznać, że ze mnie nie lada „naukowiec”, taki na same piątki; albo zobaczyć w tym współpracę z Bogiem, to że byłam pracownikiem ostatniej godziny. Do mojego „trochę”, ale danego ze wszystkich sił,  Bóg dodał swoje „bardzo dużo”, swojego denara, mój zdany na piątkę egzamin. Przyjęcie i ucieszenie się darem, to właśnie pokora. Choć moja świadomość co do tego, że prawda leży w tym trzecim wytłumaczeniu, wcale nie sprawia, że jestem całkiem wolna od dwóch pierwszych, ale to już właśnie dramat ludzkiej słabości.

Wdzięczność

Myślę, że dlatego w ewangelicznym obrazie celnik wyszedł ze świątyni usprawiedliwiony, a faryzeusz nie. Nie chodziło nic innego jak stawanie w prawdzie. Nie w tym rzecz, że mamy od początku do końca uważać się za beznadziejnych, kierować się fałszywą skromnością, by pokazać Bogu jak bardzo nisko się przed Nim pokłonimy - najlepiej o co najmniej dwa cale niżej niż inni - tylko w tym, by przyjmować siebie i rzeczywistość jako dar, nie zaprzeczać swoim talentom, nie smucić się z sukcesów - cieszyć się, zaskakiwać się nimi, ale się nimi także nie chełpić, nie trzymać się ich kurczowo, jakby nasze zbawienie miało od nich zależeć, wiedzieć od kogo pochodzą, pielęgnować wdzięczność. Przy takiej postawie, porażki i słabości też będą łatwiejsze do przyjęcia, do przyznania się do nich, do uszanowania ich.

Jeżeli chcesz się uniżać, by komukolwiek, a szczególnie Bogu, imponować, to lepiej idź i ciesz się, baw, przyglądaj się Jezusowi, pozwól Mu uczyć cię wdzięczności, kochaj Boga jako Dawcę, ucz się patrzeć na innych Jego oczami, dostrzeż w oczach innych Jego twarz. Służ. Bądź szczęśliwy ze świadomością niezasługiwania, bycia robotnikiem ostatniej godziny.

Pokora to właśnie to czyste, niechciwe serce dziecka, które nie musi udawać kogoś innego, puszyć się, grać, bo wie, że to Ojciec jest Dawcą, ale to, co należy do Ojca, należy też do niego. Dopiero to serce potrafi nie posiadać.

 



Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe