Stabilna perspektywa ratingu równoważy krótkoterminowe ryzyka związane z obniżonym popytem zewnętrznym oraz luźną krajową polityką fiskalną, przy wciąż podwyższonej inflacji, wobec umiarkowanego poziomu zadłużenia fiskalnego oraz zewnętrznego, przy perspektywach poprawy relacji Polski z UE.

Ewentualne negatywne czynniki

Negatywna presja na rating mogłaby pojawić się, w ocenie agencji, ze względu na wolniejsze od bieżących oczekiwań tempo dezinflacji, a także osłabienie: wiarygodności polityki pieniężnej, konkurencyjności zewnętrznej oraz wzrostu gospodarczego.

Presja w dół na rating mogłaby także pojawić się, gdyby średnioterminowe perspektywy wzrostu gospodarczego Polski wyraźnie się osłabiły, prawdopodobnie łącznie z ponownym wystąpieniem szoków zewnętrznych, w tym potencjalnie w związku z nieprzewidywalnymi skutkami wojny Rosji z Ukrainą, lub też w wyniku przedłużającego się osłabienia gospodarczego u kluczowych partnerów handlowych.

Ewentualne pozytywne czynniki

Podwyższenie oceny kredytowej Polski wg S&P mogłoby nastąpić, gdyby agencja zaobserwowała trwałą poprawę w obszarze instytucjonalnym oraz governance, co przekładałoby się na stabilny napływ funduszy unijnych oraz bezpośrednich inwestycji zagranicznych, co wspierałoby średnioterminowe perspektywy wzrostu gospodarczego kraju. Wyższy rating mógłby także wynikać z poprawy bilansu fiskalnego zdecydowanie powyżej oczekiwań agencji.

Spośród trzech największych agencji ratingowych wiarygodność kredytową Polski najwyżej ocenia Moody's - na poziomie "A2". Rating Polski według Fitch i S&P to "A-", jeden poziom niżej niż Moody's. Perspektywy wszystkich ocen są stabilne. (PAP Biznes)

tus/ skr/