Kampania ta ma dwa cele – jest swoistą prowokacją a także dziękczynieniem.

Negatywna stereoptypizacja obrazu kapłanów

Z jednej strony bowiem w przestrzeni publicznej, za sprawą wypowiedzi części polityków czy wielu mediów, dominuje negatywna stereotypizacja obrazu kapłanów i ich posługi. Skupia się ona jedynie na marginalnych kazusach negatywnych, a zupełnie pomija ogrom pracy kapłanów każdego dnia. Wyłania się stąd przekaz absolutnie nieprawdziwy, tendencyjny i jawnie manipulujący danymi. Wprowadza on w błąd odbiorców przekazów na temat życia Kościoła tworząc asocjacje o chciwości duchownych, żądzy władzy, braku pracowitości.

Kampania

Na nierzetelność tego obrazu ma zwrócić uwagę nasza kampania. Dlatego jest prowokacją, która ma wzywać do przemyślenia, czy nagonki medialne i negatywne stereotypy oddają obiektywny stan rzeczy. Owszem, istnieją przecież przypadki wstydliwe i złe, a każdy taki przypadek to o jeden za dużo. Jednakże przypadki te nie mogą zaburzyć kapitału dobra, jaki każdego dnia pomnażają przez swą posługę wobec wszystkich, również niewierzących, kapłani. Stąd odwołanie do znanego w wielu językach przysłowia, iż jedno upadające drzewo czyni więcej hałasu niż las, który rośnie.

Ukazując obszary, w których spotykamy się z pełną poświęcenia posługą kapłanów, w trudnych i radosnych sytuacjach, w świątyni i w przestrzeni życia społecznego, w duchowej formacji, katechezie czy sakramentach, kampania ta jest też wyrazem wdzięczności i wsparcia dla ogromnej rzeszy kapłanów, którzy - pomimo wielu trudności i niebezpieczeństw - każdego dnia pozostają wierni Ewangelii i kapłańskim zobowiązaniom, jakie złożyli w dniu święceń.