Rząd hoduje sobie nowych wyborców

Polityka społeczna obecnego rządu nie jest nastawiona na zmierzenie się z najważniejszym dla Polski wyzwaniem, czyli poprawą dzietności. To raczej próba zmiany struktury społecznej, która ma zmniejszyć liczbę konserwatywnych wyborców oraz spełnić ideologiczne postulaty garstki lewicowych radykałów.
Posiedzenie rządu Rząd hoduje sobie nowych wyborców
Posiedzenie rządu / fot. PAP/Paweł Supernak

Demografia nie ma barw politycznych. Zbyt mała liczba rodzących się dzieci dla każdej władzy oznacza takie same skutki: starzejące się społeczeństwo, rosnące wydatki na opiekę zdrowotną, mniej aktywnych zawodowo, spadek innowacyjności i wreszcie konieczność sprowadzania migrantów, którzy zapełniają lukę na rynku pracy.

Polityka wkracza w momencie, gdy na obok odkłada się wiedzę o przyczynach spadków urodzeń oraz metodach wpływania ma poprawę sytuacji, a na scenę wkracza ideologia. Wówczas nie chodzi już jednak o demografię, ale dopieszczenie elektoratów – trochę finansowo, ale przede wszystkim w sferze wartości.

Przyczyny zapaści

Powodów, które wpłynęły na katastrofalny spadek urodzeń w Polsce, jest przynajmniej kilkanaście. Od cywilizacyjnych (zmiana stylu życia, dłuższy okres kształcenia, a co za tym idzie późniejsze rozpoczynanie życia zawodowego, poszerzająca się sfera samotności – zwłaszcza młodych ludzi), przez obyczajowe (zmiana modelu rodziny, emancypacja kobiet i przedkładanie kariery zawodowej nad macierzyństwo), materialne (mała dostępność mieszkań umożliwiających rozwój rodziny, umowy śmieciowe, trudno dostępne kredyty hipoteczne), zdrowotne (przesuwający się wiek urodzenia pierwszego dziecka powoduje, że kobiety coraz trudniej zachodzą w ciążę), makroekonomiczne (wysokie bezrobocie panujące w Polsce przez dwie dekady transformacji, niskie zarobki), psychologiczne (powtarzające się doświadczenia kryzysów i związana z tym niepewność), technologiczne (cyfryzacja relacji międzyludzkich i związana z tym nieumiejętność nawiązywania trwałych związków) po kulturowe (promowanie indywidualizmu i samorealizacji jako modelu osiągania szczęścia).

Każdy z tych powodów zasługuje nie tylko na artykuł, ale na dogłębne, obiektywne badania i rozprawy naukowe. Tyle tylko, że obecna władza szczególnie nie chce ich widzieć, gdyż podważyłyby sens polityki społecznej czy finansowej. Wiedza odziera ideologię z jej magii.

„Babciowe”, czyli kulą w płot

Sztandarowym projektem społecznym obecnej ekipy jest wypłacanie półtora tysiąca złotych matkom, które szybko wracają na rynek pracy. Donald Tusk nazwał to „babciowym”, minister rodziny Agnieszka Dziemianowicz-Bąk programem „aktywny rodzic” – i z tego powodu w rządzie doszło do scysji, bo premier nie chciał, by odbierać mu zasługi.

W zamyśle projekt ma zapewniać kobietom wyrównywanie szans w realizacji kariery zawodowej. Mając do dyspozycji dodatkowe pieniądze, mogą wynająć opiekunkę, zapłacić za żłobek czy namówić babcię, by za opłatą zaopiekowała się maluchem. Wszystko w imię równouprawnienia.

Jednak w tym programie niemal wszystko jest błędne. Dodatkowe transfery spowodowały natychmiastowy wzrost kosztów żłobków i stawek godzinowych opiekunek. Sytuacja finansowa matek poprawiła się zatem nieznacznie.

Dodatkowo doświadczenia wielu krajów pokazują, że szybki powrót do pracy po urodzeniu pierwszego dziecka zniechęca kobiety do posiadania kolejnych. W krajach, które odnoszą umiarkowane sukcesy w polityce demograficznej – Czechy, Węgry czy Francja – pomoc jest raczej konstruowana w ten sposób, by kobiety aspiracje prokreacyjne spełniały w możliwie krótkim czasie. W ten sposób wypadają co prawda z rynku pracy na kilka lat, ale później mogą realizować swoją karierę bez większych zakłóceń.

Kolejny błąd polega na wyolbrzymianiu trudności Polek z powrotem do pracy. Obecnie w naszym kraju notujemy nadmiar ofert zatrudnienia, a odsetek aktywnych zawodowo pań jest najwyższy w historii – ponad 70 procent. Powrót z urlopu macierzyńskiego do aktywności zawodowej nie jest więc fundamentalnym problemem. Znacznie większym jest dramatycznie niska liczba urodzin – wskaźnik dzietności osiągnął rekordowo niski poziom. Statystyczna Polka rodzi 1,29 dziecka, tymczasem aby osiągnąć zastępowalność pokoleń, wartość ta powinna wynosić przynajmniej 2,1.

Następny problem polega na planowej dezaktywizacji kobiet starszych – właśnie tych Tuskowych babć. Jeśli decydują się one na opiekę nad wnukami, rezygnując jednocześnie z własnej aktywności zawodowej, będą w niedługiej przyszłości pobierały niższe emerytury.
No i wreszcie trudny do zrozumienia przez lewicową koalicję aspekt zaburzenia relacji rodzinnych. Siłą tego rodzaju więzi jest bezinteresowność i miłość. Jeśli zastąpimy je rozliczeniami finansowymi, rodzina stanie się słabsza, a jej członkowie mniej skorzy do wzajemnej pomocy. W efekcie więc zakłócone zostają relacje między rodzicami i dziećmi, co prowadzi do dalszej atomizacji społeczeństwa.

CZYTAJ TAKŻE: Paulina Matysiak podziękowała Sławomirowi Mentzenowi

Po pierwsze rodzice

Prowadzone w ostatnich latach badania – także przez zlikwidowany w tym roku przez obecną koalicję Instytut Pokolenia – mówią jednoznacznie, że Polacy preferują opiekę rodziców, następnie rodziny, a zaledwie około 30 procent zdecydowałoby się na opiekę instytucjonalną, czyli żłobkową.

Innymi słowy zamiast szybkiego powrotu do pracy Polki wolałyby dłuższe, płatne urlopy macierzyńskie czy szerzej rodzicielskie. Z jednej strony – dawałoby to rodzicom komfort opiekowania się własnym potomstwem, z drugiej – zapewniałoby dzieciom poczucie bezpieczeństwa wynikające z bliskości z członkami rodziny. Jest to szczególnie istotne w pierwszych dwóch–trzech latach życia.
Preferencje większości Polek nie mają jednak znaczenia w zderzeniu z lewicową ideologią, zgodnie z którą kobiety muszą za wszelką cenę w każdej dziedzinie, zwłaszcza zawodowej, dorównywać mężczyznom. I tu znów dochodzimy do badań, z których wynika, że większe sukcesy zawodowe – zarówno kobiety, jak i mężczyźni – osiągają osoby posiadające rodziny. Sukces osobisty, czego oznaką jest posiadanie stałego partnera i potomstwa, wiąże się z powodzeniem zawodowym.

Samotność i bezdzietność oznaczają zazwyczaj życiową porażkę, nie sukces.

Preferencje dla dużych miast

Sejm pracuje obecnie nad ustawą o zmianie finansowania samorządów. Zakłada ona m.in., że duże miasta będą jeszcze bogatsze, a prowincja zostanie częściowo odcięta od dodatkowych pieniędzy. Pozornie nie ma to związku z demografią, ale w rzeczywistości – jeśli takie rozwiązania wejdą w życie – będzie to miało długoletnie, negatywne skutki dla przyrostu naturalnego.

Ubożenie mniejszych miast wymusi szybszą emigrację młodych ludzi do metropolii. Uzyskana dotąd wiedza jednoznacznie potwierdza, że tego rodzaju zmiany miejsca zamieszkania zmniejszają szanse kobiet na znalezienie partnera odpowiedniego do założenia rodziny. We wszystkich dużych miastach jest zdecydowanie więcej kobiet niż mężczyzn, co oznacza, że ich pozycja na rynku matrymonialnym jest znacznie słabsza.

Duże miasta nie są też liderami, jeśli chodzi o wskaźnik dzietności. Wręcz przeciwnie, przewodzą w statystykach samotności i liczby kobiet bezdzietnych. Najwięcej urodzeń notuje się właśnie poza dużymi miastami –w tzw. obwarzankach oraz w mniejszych miejscowościach, gdzie zachował się tradycyjny model rodziny.

Tu jednak znów wkracza polityka. Znaczna część miejsc o wysokim – jak na Polskę – wskaźniku dzietności, to regiony konserwatywne. Wyrwanie młodych ludzi z tego środowiska i zmuszenie ich do osiedlenia się w Miasteczku Wilanów czy na wrocławskim Jagodnie osłabia ich przywiązanie do tradycji i wtapia w społeczności o poglądach liberalnych.

Dwa odrębne światy

Kobieta emigrująca z miasta powiatowego do metropolii ma statystycznie znacznie mniejsze szanse na znalezienie partnera, niż gdyby po studiach wróciła w rodzinne strony. Nawet jeśli odniesie sukces zawodowy, jej życie może pozostać niespełnione w sferze osobistej.
Podobny los spotyka mężczyzn, którzy pozostają w mniejszych miastach oraz na wsi. Brak wystarczającej liczby kobiet zmniejsza ich szanse na założenie rodziny.

W pewnym momencie swojego życia zarówno kobiety, jak i mężczyźni zaczynają racjonalizować sytuację, w której się znaleźli. Powodów porażki w życiu osobistym szukają w otaczającym ich środowisku i warunkach, w jakich przyszło im żyć. Frustracja przeradza się w radykalizację poglądów.

Panie uznają, że panowie nie są w stanie spełnić ich oczekiwań, i stają się naturalną bazą dla radykalnych ruchów lewicowych: feministycznych, ekologicznych, proaborcyjnych itp. Analogicznie zachowują się mężczyźni. Uznają, że kobiety stawiają im nierealne wymagania, przez co są skazani na samotność. Tyle tylko, że oni przesuwają się skrajnie na prawo, tworząc na przykład ruch inceli (mężczyzn uznających, że nie są w stanie znaleźć partnerki mimo podejmowanych prób).

Te dwa światy coraz mocniej się od siebie oddalają. Nie tylko przestają się rozumieć, ale budzą wzajemną nienawiść. Polityka obecnego rządu tylko wzmacnia te tendencje. Oczywiście w imię emancypacji kobiet.

* Autor był wicedyrektorem Instytutu Pokolenia, rządowego think tanku zajmującego się demografią. Instytucja została zlikwidowana przez obecny rząd w czerwcu tego roku.

CZYTAJ TAKŻE: Solidarność was nie zostawi! Najnowszy numer "Tygodnika Solidarność"


 

POLECANE
TV Republika: Tak małżeństwo znanych dziennikarzy wykorzystywało swoje wpływy Wiadomości
TV Republika: Tak małżeństwo znanych dziennikarzy wykorzystywało swoje wpływy

Polski Komitet Olimpijski ma domagać się zwrotu około 200 tys. zł od swojej byłej księgowej Hanny Bielczyk-Długosz. Kobieta jest matką Dominiki Długosz z "Newsweeka" i teściową Mariusza Gierszewskiego z "Radia Zet" – informuje Telewizja Republika.

Te kanały TVP idą pod nóż Wiadomości
Te kanały TVP idą pod nóż

Telewizja Polska zamierza zrezygnować z kilku tradycyjnych kanałów tematycznych. Mają zniknąć: młodzieżowy Alfa TVP, lifestylowy TVP Kobieta, a także dokumentalne TVP Nauka i TVP Dokument – informuje serwis press.pl.

Giertych zarzuca Radiu Maryja pobieranie haraczu. Radio Maryja odpowiada w liście otwartym: Kiedyś pan nas bronił gorące
Giertych zarzuca Radiu Maryja "pobieranie haraczu". Radio Maryja odpowiada w liście otwartym: Kiedyś pan nas bronił

Do naszej Redakcji wpłynął list otwarty Redakcji Radio Maryja do mec. Romana Giertycha w odpowiedzi na jego insynuacje ws. pobierania rzekomego "haraczu" - #HaraczDlaRydzyka płaciły prawie wszystkie ministerstwa. Każdy minister płacił ile mógł na zakonnika z naszych pieniędzy? Zleciłem pisanie zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa z art. 228 kk. - pisze Roman Giertych. Odpowiedź Radia Maryja w formie listu otwartego publikujemy w całości. Śródtytuły pochodzą od Redakcji Tysol.pl.

Liczba wykastrowanych dzieci może być sporo zaniżona tylko u nas
Liczba wykastrowanych dzieci może być sporo zaniżona

Wyznawcy ideologii gender twierdzą, że nie krzywdzą nieletnich. Jest to jednak bzdura – najnowsze badania pokazują bowiem, że denializm płciowy skrzywdził tysiące dzieci i nastolatków w samych USA w ostatnich latach.

Szokująca rozmowa Kingi Gajewskiej z dziennikarzem Rzeczpospolitej gorące
Szokująca rozmowa Kingi Gajewskiej z dziennikarzem "Rzeczpospolitej"

"Posługiwanie się przekleństwami w rozmowie z dziennikarzem nie przystoi" – pisze w swoim tekście dziennikarz "Rzeczpospolitej" Tomasz Krzyżak i przekazuje, jak wyglądała jego rozmowa telefoniczna z poseł Kingą Gajewską z Platformy Obywatelskiej.

To zaszczyt pana poznać. Jarosław Kaczyński spotkał się z młodzieżą [WIDEO] Wiadomości
"To zaszczyt pana poznać". Jarosław Kaczyński spotkał się z młodzieżą [WIDEO]

W sieci pojawiło się zaskakujące nagranie z obchodów miesięcznicy. Grupa młodzieży, która znalazła się pod Pomnikiem Ofiar Tragedii Smoleńskiej otoczyła Jarosława Kaczyńskiego i z wielką frajdą przywitała się z liderem PiS.

Prezydent chce wygłosić orędzie do Sejmu. Hołownia odpowiada gorące
Prezydent chce wygłosić orędzie do Sejmu. Hołownia odpowiada

Prezydent Andrzej Duda chce wygłosić orędzie do Sejmu w rocznicę wyborów parlamentarnych, 15 października – przekazał szef jego gabinetu Marcin Mastalerek. Marszałek Izby Szymon Hołownia, poinformował, że zaproponował prezydentowi, by orędzie wygłosił 16 października.

Mecenas spotkał się z ks. Michałem Olszewskim. Niepokojące słowa pilne
Mecenas spotkał się z ks. Michałem Olszewskim. Niepokojące słowa

Mecenas Michał Skwarzyński tuż po spotkaniu z księdzem Michałem Olszewskim przekazał najnowsze informacje dotyczące aresztowanego duchownego.

Prezes Totalizatora Sportowego odwołany ze stanowiska Wiadomości
Prezes Totalizatora Sportowego odwołany ze stanowiska

Minister aktywów państwowych Jakub Jaworowski poinformował w czwartek, że rada nadzorcza Totalizatora Sportowego odwołała ze stanowiska prezesa Rafała Krzemienia. Dodał, że powodem odwołania było "niedochowanie najwyższych standardów" przy powoływaniu dyrektorów regionalnych.

Pałac Buckingham. Szokująca decyzja Kate Middleton z ostatniej chwili
Pałac Buckingham. Szokująca decyzja Kate Middleton

Księżna Walii Kate Middleton i Książę William złożyli niespodziewaną wizytę w Southport, spotykając się z rodzinami ofiar ataków. To pierwsze wspólne wystąpienie po zakończeniu leczenia Księżnej.

REKLAMA

Rząd hoduje sobie nowych wyborców

Polityka społeczna obecnego rządu nie jest nastawiona na zmierzenie się z najważniejszym dla Polski wyzwaniem, czyli poprawą dzietności. To raczej próba zmiany struktury społecznej, która ma zmniejszyć liczbę konserwatywnych wyborców oraz spełnić ideologiczne postulaty garstki lewicowych radykałów.
Posiedzenie rządu Rząd hoduje sobie nowych wyborców
Posiedzenie rządu / fot. PAP/Paweł Supernak

Demografia nie ma barw politycznych. Zbyt mała liczba rodzących się dzieci dla każdej władzy oznacza takie same skutki: starzejące się społeczeństwo, rosnące wydatki na opiekę zdrowotną, mniej aktywnych zawodowo, spadek innowacyjności i wreszcie konieczność sprowadzania migrantów, którzy zapełniają lukę na rynku pracy.

Polityka wkracza w momencie, gdy na obok odkłada się wiedzę o przyczynach spadków urodzeń oraz metodach wpływania ma poprawę sytuacji, a na scenę wkracza ideologia. Wówczas nie chodzi już jednak o demografię, ale dopieszczenie elektoratów – trochę finansowo, ale przede wszystkim w sferze wartości.

Przyczyny zapaści

Powodów, które wpłynęły na katastrofalny spadek urodzeń w Polsce, jest przynajmniej kilkanaście. Od cywilizacyjnych (zmiana stylu życia, dłuższy okres kształcenia, a co za tym idzie późniejsze rozpoczynanie życia zawodowego, poszerzająca się sfera samotności – zwłaszcza młodych ludzi), przez obyczajowe (zmiana modelu rodziny, emancypacja kobiet i przedkładanie kariery zawodowej nad macierzyństwo), materialne (mała dostępność mieszkań umożliwiających rozwój rodziny, umowy śmieciowe, trudno dostępne kredyty hipoteczne), zdrowotne (przesuwający się wiek urodzenia pierwszego dziecka powoduje, że kobiety coraz trudniej zachodzą w ciążę), makroekonomiczne (wysokie bezrobocie panujące w Polsce przez dwie dekady transformacji, niskie zarobki), psychologiczne (powtarzające się doświadczenia kryzysów i związana z tym niepewność), technologiczne (cyfryzacja relacji międzyludzkich i związana z tym nieumiejętność nawiązywania trwałych związków) po kulturowe (promowanie indywidualizmu i samorealizacji jako modelu osiągania szczęścia).

Każdy z tych powodów zasługuje nie tylko na artykuł, ale na dogłębne, obiektywne badania i rozprawy naukowe. Tyle tylko, że obecna władza szczególnie nie chce ich widzieć, gdyż podważyłyby sens polityki społecznej czy finansowej. Wiedza odziera ideologię z jej magii.

„Babciowe”, czyli kulą w płot

Sztandarowym projektem społecznym obecnej ekipy jest wypłacanie półtora tysiąca złotych matkom, które szybko wracają na rynek pracy. Donald Tusk nazwał to „babciowym”, minister rodziny Agnieszka Dziemianowicz-Bąk programem „aktywny rodzic” – i z tego powodu w rządzie doszło do scysji, bo premier nie chciał, by odbierać mu zasługi.

W zamyśle projekt ma zapewniać kobietom wyrównywanie szans w realizacji kariery zawodowej. Mając do dyspozycji dodatkowe pieniądze, mogą wynająć opiekunkę, zapłacić za żłobek czy namówić babcię, by za opłatą zaopiekowała się maluchem. Wszystko w imię równouprawnienia.

Jednak w tym programie niemal wszystko jest błędne. Dodatkowe transfery spowodowały natychmiastowy wzrost kosztów żłobków i stawek godzinowych opiekunek. Sytuacja finansowa matek poprawiła się zatem nieznacznie.

Dodatkowo doświadczenia wielu krajów pokazują, że szybki powrót do pracy po urodzeniu pierwszego dziecka zniechęca kobiety do posiadania kolejnych. W krajach, które odnoszą umiarkowane sukcesy w polityce demograficznej – Czechy, Węgry czy Francja – pomoc jest raczej konstruowana w ten sposób, by kobiety aspiracje prokreacyjne spełniały w możliwie krótkim czasie. W ten sposób wypadają co prawda z rynku pracy na kilka lat, ale później mogą realizować swoją karierę bez większych zakłóceń.

Kolejny błąd polega na wyolbrzymianiu trudności Polek z powrotem do pracy. Obecnie w naszym kraju notujemy nadmiar ofert zatrudnienia, a odsetek aktywnych zawodowo pań jest najwyższy w historii – ponad 70 procent. Powrót z urlopu macierzyńskiego do aktywności zawodowej nie jest więc fundamentalnym problemem. Znacznie większym jest dramatycznie niska liczba urodzin – wskaźnik dzietności osiągnął rekordowo niski poziom. Statystyczna Polka rodzi 1,29 dziecka, tymczasem aby osiągnąć zastępowalność pokoleń, wartość ta powinna wynosić przynajmniej 2,1.

Następny problem polega na planowej dezaktywizacji kobiet starszych – właśnie tych Tuskowych babć. Jeśli decydują się one na opiekę nad wnukami, rezygnując jednocześnie z własnej aktywności zawodowej, będą w niedługiej przyszłości pobierały niższe emerytury.
No i wreszcie trudny do zrozumienia przez lewicową koalicję aspekt zaburzenia relacji rodzinnych. Siłą tego rodzaju więzi jest bezinteresowność i miłość. Jeśli zastąpimy je rozliczeniami finansowymi, rodzina stanie się słabsza, a jej członkowie mniej skorzy do wzajemnej pomocy. W efekcie więc zakłócone zostają relacje między rodzicami i dziećmi, co prowadzi do dalszej atomizacji społeczeństwa.

CZYTAJ TAKŻE: Paulina Matysiak podziękowała Sławomirowi Mentzenowi

Po pierwsze rodzice

Prowadzone w ostatnich latach badania – także przez zlikwidowany w tym roku przez obecną koalicję Instytut Pokolenia – mówią jednoznacznie, że Polacy preferują opiekę rodziców, następnie rodziny, a zaledwie około 30 procent zdecydowałoby się na opiekę instytucjonalną, czyli żłobkową.

Innymi słowy zamiast szybkiego powrotu do pracy Polki wolałyby dłuższe, płatne urlopy macierzyńskie czy szerzej rodzicielskie. Z jednej strony – dawałoby to rodzicom komfort opiekowania się własnym potomstwem, z drugiej – zapewniałoby dzieciom poczucie bezpieczeństwa wynikające z bliskości z członkami rodziny. Jest to szczególnie istotne w pierwszych dwóch–trzech latach życia.
Preferencje większości Polek nie mają jednak znaczenia w zderzeniu z lewicową ideologią, zgodnie z którą kobiety muszą za wszelką cenę w każdej dziedzinie, zwłaszcza zawodowej, dorównywać mężczyznom. I tu znów dochodzimy do badań, z których wynika, że większe sukcesy zawodowe – zarówno kobiety, jak i mężczyźni – osiągają osoby posiadające rodziny. Sukces osobisty, czego oznaką jest posiadanie stałego partnera i potomstwa, wiąże się z powodzeniem zawodowym.

Samotność i bezdzietność oznaczają zazwyczaj życiową porażkę, nie sukces.

Preferencje dla dużych miast

Sejm pracuje obecnie nad ustawą o zmianie finansowania samorządów. Zakłada ona m.in., że duże miasta będą jeszcze bogatsze, a prowincja zostanie częściowo odcięta od dodatkowych pieniędzy. Pozornie nie ma to związku z demografią, ale w rzeczywistości – jeśli takie rozwiązania wejdą w życie – będzie to miało długoletnie, negatywne skutki dla przyrostu naturalnego.

Ubożenie mniejszych miast wymusi szybszą emigrację młodych ludzi do metropolii. Uzyskana dotąd wiedza jednoznacznie potwierdza, że tego rodzaju zmiany miejsca zamieszkania zmniejszają szanse kobiet na znalezienie partnera odpowiedniego do założenia rodziny. We wszystkich dużych miastach jest zdecydowanie więcej kobiet niż mężczyzn, co oznacza, że ich pozycja na rynku matrymonialnym jest znacznie słabsza.

Duże miasta nie są też liderami, jeśli chodzi o wskaźnik dzietności. Wręcz przeciwnie, przewodzą w statystykach samotności i liczby kobiet bezdzietnych. Najwięcej urodzeń notuje się właśnie poza dużymi miastami –w tzw. obwarzankach oraz w mniejszych miejscowościach, gdzie zachował się tradycyjny model rodziny.

Tu jednak znów wkracza polityka. Znaczna część miejsc o wysokim – jak na Polskę – wskaźniku dzietności, to regiony konserwatywne. Wyrwanie młodych ludzi z tego środowiska i zmuszenie ich do osiedlenia się w Miasteczku Wilanów czy na wrocławskim Jagodnie osłabia ich przywiązanie do tradycji i wtapia w społeczności o poglądach liberalnych.

Dwa odrębne światy

Kobieta emigrująca z miasta powiatowego do metropolii ma statystycznie znacznie mniejsze szanse na znalezienie partnera, niż gdyby po studiach wróciła w rodzinne strony. Nawet jeśli odniesie sukces zawodowy, jej życie może pozostać niespełnione w sferze osobistej.
Podobny los spotyka mężczyzn, którzy pozostają w mniejszych miastach oraz na wsi. Brak wystarczającej liczby kobiet zmniejsza ich szanse na założenie rodziny.

W pewnym momencie swojego życia zarówno kobiety, jak i mężczyźni zaczynają racjonalizować sytuację, w której się znaleźli. Powodów porażki w życiu osobistym szukają w otaczającym ich środowisku i warunkach, w jakich przyszło im żyć. Frustracja przeradza się w radykalizację poglądów.

Panie uznają, że panowie nie są w stanie spełnić ich oczekiwań, i stają się naturalną bazą dla radykalnych ruchów lewicowych: feministycznych, ekologicznych, proaborcyjnych itp. Analogicznie zachowują się mężczyźni. Uznają, że kobiety stawiają im nierealne wymagania, przez co są skazani na samotność. Tyle tylko, że oni przesuwają się skrajnie na prawo, tworząc na przykład ruch inceli (mężczyzn uznających, że nie są w stanie znaleźć partnerki mimo podejmowanych prób).

Te dwa światy coraz mocniej się od siebie oddalają. Nie tylko przestają się rozumieć, ale budzą wzajemną nienawiść. Polityka obecnego rządu tylko wzmacnia te tendencje. Oczywiście w imię emancypacji kobiet.

* Autor był wicedyrektorem Instytutu Pokolenia, rządowego think tanku zajmującego się demografią. Instytucja została zlikwidowana przez obecny rząd w czerwcu tego roku.

CZYTAJ TAKŻE: Solidarność was nie zostawi! Najnowszy numer "Tygodnika Solidarność"



 

Polecane
Emerytury
Stażowe