Karuzela z blogerami. Rosemann: Medialny akt terroryzmu
Jeśli potwierdziłyby się zdumiewające zeznania jednego z organizatorów ujawnionych w jednej ze stacji telewizyjnych i komentowanych w szerokim świecie „urodzin Adolfa Hitlera”, to wbrew wielu opiniom nie będziemy wcale mieli do czynienia ze skandalem. Skandalem by było, gdyby na przykład „pogodynka” zdjęła majtki na wizji przed godziną 23. W tym przypadku, gdyby potwierdzono twierdzenia obwinionego o propagowanie nazizmu, mielibyśmy do czynienia z aktem terroryzmu. Dokonanym za pomocą mediów albo nawet przez nie.
/ screen video
Jeśli ktoś uznał, że posuwam się w powyższym twierdzeniu zbyt daleko, niech wyobrazi sobie mityczną Annę Sokołowską, chcącą na przykład pokazać okrucieństwo siepaczy ministra Szyszki i dwóch panów, którzy w tym samym czasie i celu za taką czy inną kwotę zleciliby najbardziej wkurzonym z leśników likwidację w obecności owej Sokołowskiej któregoś ekologa. Albo płacących jakiemuś frogowi za rozjechanie w przytomności tejże kilku pieszych, by powstał materiał o nieudolności władzy odpowiadającej za bezpieczeństwo na drogach.
Wbrew przekonaniu celem terrorystów nie jest hurtowe mordowanie niewinnych. To tylko środek mający przekonać społeczeństwo o tym, że państwo jest słabe i nie potrafi ochronić obywateli przed największymi zagrożeniami, i tym zastraszyć obywateli. Gdyby nagle ludziom przestawiło się w głowach i za najgroźniejsze ze wszystkiego uznaliby robienie komuś „syfona” albo bicia „blachy” na czole, to na tym skupiliby się islamiści i inne niebezpieczne świry chcące wpędzić świat w poczucie strachu, miast misternego konstruowania wybuchowych pasów albo latania po ulicach z nożami.
Celem terrorysty jest pokazanie obywatelom, że państwo jest słabe, nieudolne i nie radzi sobie z zagrożeniami.
Celem emisji wiadomego odcinka „Superwizjera”, chyba nie tylko w mojej ocenie, było pokazanie w bardzo konkretnym momencie, że państwo jest słabe, nieudolne i nie radzi sobie z zagrożeniami.
Jeśli mityczna Sokołowska i jej koledzy wpadli jedynie na trop sprawy i zachowali się jak rasowi tabloidowcy, mamy do czynienia z sienenem (CNN), stronniczym medium, trzymającym posiadany materiał do momentu, w którym będzie można nim kogoś walnąć.
Jeśli Sokołowska znalazła się w tamtym lasku i próbowała tamtej swastyki z wafli dzięki swoim albo swoich kolegów zdolnościom organizacyjnym, mamy do czynienia z ajsisem (ISIS) odpalającym w odpowiednim dla siebie momencie przygotowaną wcześniej bombę.
Oceny tej pełzającej afery nie ułatwia absolutnie kuriozalne „dementi” stacji. Nie wynika z niego, że ekipa „Superwizjera” nie miała nic wspólnego z organizacją ustawki. Jedynie to, że nikt z filmującej ekipy (ale, zwróć uwagę, czytelniku, już nie ze stacji), nie latał do naziola z reklamówką pieniędzy. I jak tu się nie zastanawiać…
rosemann
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (47/2018) do kupienia w wersji cyfrowej tutaj.
Wbrew przekonaniu celem terrorystów nie jest hurtowe mordowanie niewinnych. To tylko środek mający przekonać społeczeństwo o tym, że państwo jest słabe i nie potrafi ochronić obywateli przed największymi zagrożeniami, i tym zastraszyć obywateli. Gdyby nagle ludziom przestawiło się w głowach i za najgroźniejsze ze wszystkiego uznaliby robienie komuś „syfona” albo bicia „blachy” na czole, to na tym skupiliby się islamiści i inne niebezpieczne świry chcące wpędzić świat w poczucie strachu, miast misternego konstruowania wybuchowych pasów albo latania po ulicach z nożami.
Celem terrorysty jest pokazanie obywatelom, że państwo jest słabe, nieudolne i nie radzi sobie z zagrożeniami.
Celem emisji wiadomego odcinka „Superwizjera”, chyba nie tylko w mojej ocenie, było pokazanie w bardzo konkretnym momencie, że państwo jest słabe, nieudolne i nie radzi sobie z zagrożeniami.
Jeśli mityczna Sokołowska i jej koledzy wpadli jedynie na trop sprawy i zachowali się jak rasowi tabloidowcy, mamy do czynienia z sienenem (CNN), stronniczym medium, trzymającym posiadany materiał do momentu, w którym będzie można nim kogoś walnąć.
Jeśli Sokołowska znalazła się w tamtym lasku i próbowała tamtej swastyki z wafli dzięki swoim albo swoich kolegów zdolnościom organizacyjnym, mamy do czynienia z ajsisem (ISIS) odpalającym w odpowiednim dla siebie momencie przygotowaną wcześniej bombę.
Oceny tej pełzającej afery nie ułatwia absolutnie kuriozalne „dementi” stacji. Nie wynika z niego, że ekipa „Superwizjera” nie miała nic wspólnego z organizacją ustawki. Jedynie to, że nikt z filmującej ekipy (ale, zwróć uwagę, czytelniku, już nie ze stacji), nie latał do naziola z reklamówką pieniędzy. I jak tu się nie zastanawiać…
rosemann
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (47/2018) do kupienia w wersji cyfrowej tutaj.
Wczytuję ocenę...
