[video] Czytania Wigilii Paschalnej z kazaniem

Liturgia Słowa jest częścią celebracji Liturgii Wigilii Paschalnej. Poprzedza ją Liturgia Światła, a następuje po niej Liturgia Chrzcielna, Liturgia Eucharystii oraz Procesja Rezurekcyjna.
 [video] Czytania Wigilii Paschalnej z kazaniem
/ YT, print screen
Poniżej zamieszczamy dziewięć czytań Wigilii Paschalnej z kazaniem abp. Grzegorza Rysia:

 
PIERWSZE CZYTANIE
 
Stworzenie świata

 
Rdz 1, 1 – 2, 2
 

 
Czytanie z Księgi Rodzaju
 
 
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.
 
Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość. Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy.
 
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!» Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi.
 
A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg, widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I tak się stało. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci.
 
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I tak się stało. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.
 
Potem Bóg rzekł: «Niechaj się zaroją wody od istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!» Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg, widząc, że były dobre, pobłogosławił je tymi słowami: «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody w morzach, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi».
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień piąty.
 
Potem Bóg rzekł: «Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!» I stało się tak: Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre.
 
A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!» Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.
 
Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi». I rzekł Bóg: «Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona». I tak się stało. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień szósty.
 
W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy jej stworzeń. A gdy ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.
 
Oto słowo Boże.
 
 
 
I PSALMPs 104 (103), 1-2a. 5-6. 10 i 12.
13-14b. 24 i 35c (R.: por. 30)
 
 
 
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
1Błogosław, duszo moja, Pana, *
 Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
 Odziany w majestat i piękno, *
2światłem okryty jak płaszczem.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
  
5Umocniłeś fundamenty ziemi, *
 nie zachwieje się na wieki wieków.
6Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią, *
 ponad górami stanęły wody.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
  
10Ty zdroje kierujesz do strumieni, *
 które pośród gór się sączą.
12Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie *
 i śpiewa pośród gałęzi.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
  
13Z Twoich komnat nawadniasz góry, *
 owocem dzieł Twoich syci się ziemia.
14Każesz rosnąć trawie dla bydła *
 i roślinom, by człowiekowi służyły.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
  
24Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! *
 Ty wszystko mądrze uczyniłeś,
 ziemia jest pełna Twoich stworzeń. *
35Błogosław, duszo moja, Pana.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
 
 
 
MODLITWA 
 
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty jesteś godny podziwu w swoich dziełach, † spraw, niech wszyscy przez Ciebie odkupieni zrozumieją, że wspaniałe było dzieło stworzenia świata, a jeszcze wspanialsze jest dzieło zbawienia, * które się dokonało przez wielkanocną ofiarę Chrystusa. Który żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen.

Albo: Módlmy się. Boże, Ty w przedziwny sposób stworzyłeś człowieka i w jeszcze cudowniejszy sposób go odkupiłeś, † spraw, abyśmy siłą ducha opierali się powabom grzechu * i zasłużyli na osiągnięcie wiecznej radości. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.



 
DRUGIE CZYTANIE
 
Ofiara Abrahama

 
Rdz 22, 1-18
 
Czytanie z Księgi Rodzaju
 
Bóg wystawił Abrahama na próbę i rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem» – powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę».
 
Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osła, zabrał z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł do swych sług: «Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was».
Abraham, zabrawszy drwa do spalenia ofiary, włożył je na syna swego, Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili. Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: «Ojcze mój!» A gdy ten rzekł: «Oto jestem, mój synu» – zapytał: «Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?» Abraham odpowiedział: «Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój». I szli obydwaj dalej.
A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.
 
Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę «Pan widzi». Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje».
 
Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu».
 
Oto słowo Boże.
 
 
 

 
II PSALMPs 16 (15), 5 i 8. 9-10. 11 (R.: por. 1b)
 
 
 
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
5Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
 to On mój los zabezpiecza.
8Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
 On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
  
9Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *
 a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
10bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *
 i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
  
11Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
 pełnię radości przy Tobie
 i wieczne szczęście *
 po Twojej prawicy.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
  

MODLITWA
 
 
Módlmy się. Boże, Ojcze wszystkich wierzących, Ty przez swoją łaskę pomnażasz na całym świecie liczbę przybranych dzieci, † Ty przez paschalny sakrament chrztu spełniasz obietnicę daną Twojemu słudze Abrahamowi i czynisz go ojcem wszystkich narodów, * daj Twojemu ludowi godnie odpowiedzieć na łaskę powołania. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
   
 
 
 

 
TRZECIE CZYTANIE
 
Przejście Izraela przez Morze Czerwone
Wj 14, 15 – 15, 1a
 
Czytanie z Księgi Wyjścia
 
Pan rzekł do Mojżesza: «Czemu głośno wołasz do Mnie? Powiedz Izraelitom, niech ruszają w drogę. Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morze, i rozdziel je na dwoje, a wejdą Izraelici w środek morza na suchą ziemię. Ja natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan tak, że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców. A gdy okażę moją potęgę wobec faraona, jego rydwanów i jeźdźców, wtedy poznają Egipcjanie, że Ja jestem Pan».
 
Anioł Boży, który szedł na przedzie wojsk izraelskich, zmienił miejsce i szedł na ich tyłach. Słup obłoku również przeszedł z przodu i zajął ich tyły, stając między wojskiem egipskim a wojskiem izraelskim. I tam był obłok ciemnością, tu zaś oświecał noc. I nie zbliżyli się jedni do drugich przez całą noc.
 
Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, a Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a Izraelici szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy weszli za nimi w środek morza.
 
O świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli: «Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami».
 
A Pan rzekł do Mojżesza: «Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców». Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie, uciekając, biegli naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w środku morza. Powracające fale zatopiły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, którzy weszli w morze, ścigając tamtych; nie ocalał z nich ani jeden. Izraelici zaś szli po suchym dnie morskim, mając mur wodny po prawej i po lewej stronie.
 
W tym to dniu wybawił Pan Izraela z rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza. Gdy Izraelici zobaczyli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan, ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi. Wtedy Mojżesz i Izraelici razem z nim zaśpiewali taką oto pieśń ku czci Pana:
[Nie mówi się: Oto słowo Boże.]
 
 
 
III PSALMWj 15, 1b-2c. 3-4. 5-6. 17-18
(R.: por. 1bc)
 
 
 
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
1Zaśpiewam na cześć Pana, który okrył się sławą, *
 gdy konia i jeźdźca pogrążył w morskiej toni.
2Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, †
 Jemu zawdzięczam moje ocalenie. *
 On Bogiem moim, uwielbiać Go będę.
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
  
3Pan wojownik potężny, *
 «Ten, który jest», brzmi Jego imię.
4Rzucił w morze rydwany faraona i wojsko jego, *
 wybrani wodzowie legli w Morzu Czerwonym.
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
  
5Przepaści ich ogarnęły, *
 jak głaz runęli w głębinę.
6Uwielbiona jest potęga prawicy Twej, Panie, *
 prawica Twa, o Panie, starła nieprzyjaciół.
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
  
17Wprowadziłeś ich i osadziłeś *
 na górze Twojego dziedzictwa.
18W miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem, †
 w świątyni zbudowanej Twoimi rękami, *
 Pan jest Królem na zawsze i na wieki.
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
  
MODLITWA 
 
Módlmy się. Boże, także w obecnych czasach jaśnieją Twoje dawne cuda: † niegdyś swoją mocą wybawiłeś jeden naród od prześladowań faraona i przeprowadziłeś go przez Morze Czerwone, obecnie przez wodę chrztu prowadzisz wszystkie narody do zbawienia, * spraw, aby cała ludzkość weszła do liczby synów Abrahama i dostąpiła godności ludu wybranego. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.




 
CZWARTE CZYTANIE

Trwałość przymierza

 
Iz 54, 4a. 5-14
 
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
 
Nie lękaj się, Jerozolimo, bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, któremu na imię – Pan Zastępów; Odkupicielem twoim – Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi.
 
Zaiste, jak niewiastę porzuconą i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan. I jakby do porzuconej żony młodości mówi twój Bóg: Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę. W przystępie gniewu ukryłem przed tobą na krótko swe oblicze, ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem, mówi Pan, twój Odkupiciel.
 
Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego, kiedy przysiągłem, że wody Noego nie spadną już nigdy na ziemię; tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie ani cię gromić nie będę. Bo góry mogą się poruszyć i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad tobą.
 
O nieszczęśliwa, wichrami smagana, niepocieszona! Oto ja osadzę twoje kamienie na malachicie i fundamenty twoje na szafirach. Uczynię blanki twych murów z rubinów, bramy twoje z górskiego kryształu, a z drogich kamieni – całe obramowanie twych murów. Wszyscy twoi synowie będą uczniami Pana, wielka będzie szczęśliwość twych dzieci. Będziesz mocno osadzona na sprawiedliwości. Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać, i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie.
 
Oto słowo Boże.
   
 
 
 

 
IV PSALMPs 30 (29), 2 i 4. 5-6. 11-12a i 13b (R.: 2a)
 
 
 
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
2Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś *
 i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
4Panie, mój Boże, †
 z krainy umarłych wywołałeś moją duszę *
 i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
  
5Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, *
 i pamiętajcie o Jego świętości.
6Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, †
 a Jego łaska przez całe życie. *
 Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
  
11Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, *
 Panie, bądź moją pomocą.
12Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, *
13Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
  

MODLITWA
 
 
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, dla chwały Twojego imienia pomnażaj potomstwo obiecane praojcom ze względu na ich wiarę, † niech przez łaskę chrztu świętego wzrasta liczba Twoich przybranych dzieci, * aby Kościół widział, że to, czego oczekiwali święci Starego Przymierza, spełnia się w naszych czasach. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.



 
PIĄTE CZYTANIE
 
Nowe i wieczne przymierze

 
Iz 55, 1-11
 
Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan:
 
«Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko! Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę – na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.
 
Nakłońcie uszu i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze; niezawodne są łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem go świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą. Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz, i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie ze względu na Pana, twojego Boga, przez wzgląd na Świętego Izraela, bo On ci dodał chwały.
 
Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko. Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi.
 
Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».
 
Oto słowo Boże.
 
 
   
 
 
 

 
V PSALMIz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 3)
 
 
 
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
2Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
 Jemu zaufam i bać się nie będę.
 Pan jest moją pieśnią i mocą, *
 i On stał się moim zbawieniem.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
  
3Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
 ze zdrojów zbawienia.
4Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
 Ukażcie narodom Jego dzieła, *
 przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
  
5Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
 I cała ziemia niech o tym się dowie.
6Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
 bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
 
 
 
MODLITWA 
 
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, jedyna nadziejo świata, Ty głosem proroków zapowiedziałeś misteria, które spełniają się w naszych czasach, † umocnij łaskawie pragnienia oddanego Ci ludu, * bo tylko z Twojego natchnienia pochodzi wzrost cnót Twoich wiernych. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.


 
SZÓSTE CZYTANIE
 
Źródło mądrości
Ba 3, 9-15. 32 – 4, 4
 
 
Czytanie z Księgi proroka Barucha
 
Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym, nakłoń ucha, by poznać mądrość. Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej, uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Otchłani? Opuściłeś źródło mądrości. Gdybyś chodził po drodze Bożej, mieszkałbyś w pokoju na wieki. Naucz się, gdzie jest mądrość, gdzie jest siła i rozum, a poznasz równocześnie, gdzie jest długie i szczęśliwe życie, gdzie jest światłość dla oczu i pokój. Lecz któż znalazł jej miejsce lub kto wszedł do jej skarbców?
 
Lecz zna ją Wszechwiedzący i zbadał ją swoim rozumem. Ten, który na czas bezkresny urządził ziemię i napełnił ją stworzeniami czworonożnymi, wysłał światło, i poszło, wezwał je, a ono posłuchało Go z drżeniem. Gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach. Wezwał je. Odpowiedziały: «Jesteśmy». Z radością świecą swemu Stwórcy.
 
On jest Bogiem naszym. I żaden inny nie może z Nim się równać. Zbadał wszystkie drogi mądrości i dał ją słudze swemu, Jakubowi, i Izraelowi, umiłowanemu swojemu. Potem ukazała się ona na ziemi i zaczęła przebywać wśród ludzi. Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą.
 
Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła! Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów! Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znane nam to, co się Bogu podoba.
 
Oto słowo Boże.
 
 
 

 
VI PSALMPs 19 (18), 8-9. 10-11
(R.: por. J 6, 68c)
 
 
 
Refren: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne.
8Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
 świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
9Jego słuszne nakazy radują serce, *
 jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Refren: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne.
  
10Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
 sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
11Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *
 
Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Lloyd Austin: Stany Zjednoczone nie pozwolą upaść Ukrainie z ostatniej chwili
Lloyd Austin: Stany Zjednoczone nie pozwolą upaść Ukrainie

Stany Zjednoczone nie pozwolą Ukrainie upaść - zapewnił we wtorek minister obrony USA Lloyd Austin na spotkaniu w amerykańskiej bazie Ramstein w Niemczech, gdzie zebrali się przedstawiciele państw sojuszniczych, aby koordynować pomoc zbrojeniową przekazywaną Ukrainie, odpierającej inwazję Rosji.

Gwiazda TVP zwolniona z ostatniej chwili
Gwiazda TVP zwolniona

Portal Wirtualne Media informuje, że znana dziennikarka Ewa Bugała nie będzie już pracować w Telewizji Polskiej. 

Wiemy, kto poprowadzi mecz Polska–Estonia z ostatniej chwili
Wiemy, kto poprowadzi mecz Polska–Estonia

Słoweniec Slavko Vincic będzie arbitrem głównym czwartkowego meczu Polski z Estonią w barażach o awans do piłkarskich mistrzostw Europy, który odbędzie się w Warszawie.

Rolnicy wysypali obornik przed Wielkopolskim Urzędem Wojewódzkim w Poznaniu z ostatniej chwili
Rolnicy wysypali obornik przed Wielkopolskim Urzędem Wojewódzkim w Poznaniu

Dzisiaj przed Wielkopolskim Urzędem Wojewódzkim zebrała się grupa ponad 20 rolników z Roli Wielkopolski. W ramach swojego protestu wysypali oni górę obornika przed budynkiem urzędu, a na środku wetknęli flagę Unii Europejskiej. 

„Rosja zabija cywilów!” Doszło do ataków na dzielnice mieszkalne z ostatniej chwili
„Rosja zabija cywilów!” Doszło do ataków na dzielnice mieszkalne

Co najmniej cztery osoby cywilne zginęły w wyniku ataków dokonanych przez wojska Rosji na wschodzie i południu Ukrainy w ciągu ostatniej doby – doniosły wojskowe władze obwodowe w opublikowanych we wtorek rano raportach.

Rzekomy prokurator krajowy się odgraża: „Nie obejdzie się bez dyscyplinarek” z ostatniej chwili
Rzekomy prokurator krajowy się odgraża: „Nie obejdzie się bez dyscyplinarek”

Rzekomy prokurator krajowy Dariusz Korneluk powiedział w „Rzeczpospolitej”, że nie obędzie się bez wyciągnięcia konsekwencji służbowych w stosunku do prokuratorów, którzy przez ostatnie lata podejmowali decyzje, kierując się interesami innymi niż wskazania procedury karnej i niezależność służby prokuratorskiej.

Mirosławiec: Awaryjne lądowanie amerykańskiego drona bojowego. Generał: „To Rosjanie” z ostatniej chwili
Mirosławiec: Awaryjne lądowanie amerykańskiego drona bojowego. Generał: „To Rosjanie”

Jak donosi Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych, 18 marca po godz. 23 w okolicach Mirosławca doszło do awaryjnego lądowania bezzałogowego statku powietrznego Sił Zbrojnych USA, który wykonywał loty w polskiej przestrzeni powietrznej.

Gen. Wiesław Kukuła: Rosja przygotowuje się do konfliktu z NATO z ostatniej chwili
Gen. Wiesław Kukuła: Rosja przygotowuje się do konfliktu z NATO

– Rosja przygotowuje się do konfliktu z NATO, z pełną świadomością tego, że Sojusz jest strukturą obronną – powiedział szef Sztabu Generalnego WP gen. Wiesław Kukuła.

Leon Foksiński. Uczestnik Marszu Śmierci Wiadomości
Leon Foksiński. Uczestnik Marszu Śmierci

Urodzony 23.06.1919 r. w Bestwinie pow. bielski, syn Franciszka i Anny z d. Bolek, zamieszkały w tej miejscowości. Mając szesnaście lat – w 1935 r., rozpoczął pracę zarobkową jako pomocnik a następnie samodzielny pracownik w cegielni. Podczas okupacji hitlerowskiej, w styczniu 1940 r. wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec – Brandenburg Hawel. W lipcu 1941 r. uciekł z miejsca przymusowego zatrudnienia i wrócił do Bestwiny, gdzie w październiku tegoż roku jako uciekinier został aresztowany przez policję niemiecką.

Gen. Rajmund Andrzejczak: Trzeba się szykować do wojny z ostatniej chwili
Gen. Rajmund Andrzejczak: Trzeba się szykować do wojny

Czy Polsce grozi wojna? – Trzeba się szykować – twierdzi gen. Rajmund Andrzejczak, były szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w „Gościu Wydarzeń” na antenie Polsat News.

REKLAMA

[video] Czytania Wigilii Paschalnej z kazaniem

Liturgia Słowa jest częścią celebracji Liturgii Wigilii Paschalnej. Poprzedza ją Liturgia Światła, a następuje po niej Liturgia Chrzcielna, Liturgia Eucharystii oraz Procesja Rezurekcyjna.
 [video] Czytania Wigilii Paschalnej z kazaniem
/ YT, print screen
Poniżej zamieszczamy dziewięć czytań Wigilii Paschalnej z kazaniem abp. Grzegorza Rysia:

 
PIERWSZE CZYTANIE
 
Stworzenie świata

 
Rdz 1, 1 – 2, 2
 

 
Czytanie z Księgi Rodzaju
 
 
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.
 
Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość. Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy.
 
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!» Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi.
 
A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg, widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I tak się stało. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci.
 
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I tak się stało. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.
 
Potem Bóg rzekł: «Niechaj się zaroją wody od istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!» Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg, widząc, że były dobre, pobłogosławił je tymi słowami: «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody w morzach, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi».
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień piąty.
 
Potem Bóg rzekł: «Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!» I stało się tak: Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre.
 
A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!» Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.
 
Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi». I rzekł Bóg: «Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona». I tak się stało. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.
 
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień szósty.
 
W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy jej stworzeń. A gdy ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.
 
Oto słowo Boże.
 
 
 
I PSALMPs 104 (103), 1-2a. 5-6. 10 i 12.
13-14b. 24 i 35c (R.: por. 30)
 
 
 
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
1Błogosław, duszo moja, Pana, *
 Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
 Odziany w majestat i piękno, *
2światłem okryty jak płaszczem.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
  
5Umocniłeś fundamenty ziemi, *
 nie zachwieje się na wieki wieków.
6Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią, *
 ponad górami stanęły wody.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
  
10Ty zdroje kierujesz do strumieni, *
 które pośród gór się sączą.
12Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie *
 i śpiewa pośród gałęzi.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
  
13Z Twoich komnat nawadniasz góry, *
 owocem dzieł Twoich syci się ziemia.
14Każesz rosnąć trawie dla bydła *
 i roślinom, by człowiekowi służyły.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
  
24Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! *
 Ty wszystko mądrze uczyniłeś,
 ziemia jest pełna Twoich stworzeń. *
35Błogosław, duszo moja, Pana.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
 
 
 
MODLITWA 
 
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty jesteś godny podziwu w swoich dziełach, † spraw, niech wszyscy przez Ciebie odkupieni zrozumieją, że wspaniałe było dzieło stworzenia świata, a jeszcze wspanialsze jest dzieło zbawienia, * które się dokonało przez wielkanocną ofiarę Chrystusa. Który żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen.

Albo: Módlmy się. Boże, Ty w przedziwny sposób stworzyłeś człowieka i w jeszcze cudowniejszy sposób go odkupiłeś, † spraw, abyśmy siłą ducha opierali się powabom grzechu * i zasłużyli na osiągnięcie wiecznej radości. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.



 
DRUGIE CZYTANIE
 
Ofiara Abrahama

 
Rdz 22, 1-18
 
Czytanie z Księgi Rodzaju
 
Bóg wystawił Abrahama na próbę i rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem» – powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę».
 
Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osła, zabrał z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł do swych sług: «Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was».
Abraham, zabrawszy drwa do spalenia ofiary, włożył je na syna swego, Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili. Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: «Ojcze mój!» A gdy ten rzekł: «Oto jestem, mój synu» – zapytał: «Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?» Abraham odpowiedział: «Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój». I szli obydwaj dalej.
A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.
 
Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę «Pan widzi». Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje».
 
Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu».
 
Oto słowo Boże.
 
 
 

 
II PSALMPs 16 (15), 5 i 8. 9-10. 11 (R.: por. 1b)
 
 
 
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
5Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
 to On mój los zabezpiecza.
8Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
 On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
  
9Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *
 a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
10bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *
 i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
  
11Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
 pełnię radości przy Tobie
 i wieczne szczęście *
 po Twojej prawicy.
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
  

MODLITWA
 
 
Módlmy się. Boże, Ojcze wszystkich wierzących, Ty przez swoją łaskę pomnażasz na całym świecie liczbę przybranych dzieci, † Ty przez paschalny sakrament chrztu spełniasz obietnicę daną Twojemu słudze Abrahamowi i czynisz go ojcem wszystkich narodów, * daj Twojemu ludowi godnie odpowiedzieć na łaskę powołania. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.
   
 
 
 

 
TRZECIE CZYTANIE
 
Przejście Izraela przez Morze Czerwone
Wj 14, 15 – 15, 1a
 
Czytanie z Księgi Wyjścia
 
Pan rzekł do Mojżesza: «Czemu głośno wołasz do Mnie? Powiedz Izraelitom, niech ruszają w drogę. Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morze, i rozdziel je na dwoje, a wejdą Izraelici w środek morza na suchą ziemię. Ja natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan tak, że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców. A gdy okażę moją potęgę wobec faraona, jego rydwanów i jeźdźców, wtedy poznają Egipcjanie, że Ja jestem Pan».
 
Anioł Boży, który szedł na przedzie wojsk izraelskich, zmienił miejsce i szedł na ich tyłach. Słup obłoku również przeszedł z przodu i zajął ich tyły, stając między wojskiem egipskim a wojskiem izraelskim. I tam był obłok ciemnością, tu zaś oświecał noc. I nie zbliżyli się jedni do drugich przez całą noc.
 
Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, a Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a Izraelici szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy weszli za nimi w środek morza.
 
O świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli: «Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami».
 
A Pan rzekł do Mojżesza: «Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców». Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie, uciekając, biegli naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w środku morza. Powracające fale zatopiły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, którzy weszli w morze, ścigając tamtych; nie ocalał z nich ani jeden. Izraelici zaś szli po suchym dnie morskim, mając mur wodny po prawej i po lewej stronie.
 
W tym to dniu wybawił Pan Izraela z rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza. Gdy Izraelici zobaczyli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan, ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi. Wtedy Mojżesz i Izraelici razem z nim zaśpiewali taką oto pieśń ku czci Pana:
[Nie mówi się: Oto słowo Boże.]
 
 
 
III PSALMWj 15, 1b-2c. 3-4. 5-6. 17-18
(R.: por. 1bc)
 
 
 
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
1Zaśpiewam na cześć Pana, który okrył się sławą, *
 gdy konia i jeźdźca pogrążył w morskiej toni.
2Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, †
 Jemu zawdzięczam moje ocalenie. *
 On Bogiem moim, uwielbiać Go będę.
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
  
3Pan wojownik potężny, *
 «Ten, który jest», brzmi Jego imię.
4Rzucił w morze rydwany faraona i wojsko jego, *
 wybrani wodzowie legli w Morzu Czerwonym.
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
  
5Przepaści ich ogarnęły, *
 jak głaz runęli w głębinę.
6Uwielbiona jest potęga prawicy Twej, Panie, *
 prawica Twa, o Panie, starła nieprzyjaciół.
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
  
17Wprowadziłeś ich i osadziłeś *
 na górze Twojego dziedzictwa.
18W miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem, †
 w świątyni zbudowanej Twoimi rękami, *
 Pan jest Królem na zawsze i na wieki.
Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
  
MODLITWA 
 
Módlmy się. Boże, także w obecnych czasach jaśnieją Twoje dawne cuda: † niegdyś swoją mocą wybawiłeś jeden naród od prześladowań faraona i przeprowadziłeś go przez Morze Czerwone, obecnie przez wodę chrztu prowadzisz wszystkie narody do zbawienia, * spraw, aby cała ludzkość weszła do liczby synów Abrahama i dostąpiła godności ludu wybranego. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.




 
CZWARTE CZYTANIE

Trwałość przymierza

 
Iz 54, 4a. 5-14
 
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
 
Nie lękaj się, Jerozolimo, bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, któremu na imię – Pan Zastępów; Odkupicielem twoim – Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi.
 
Zaiste, jak niewiastę porzuconą i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan. I jakby do porzuconej żony młodości mówi twój Bóg: Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę. W przystępie gniewu ukryłem przed tobą na krótko swe oblicze, ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem, mówi Pan, twój Odkupiciel.
 
Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego, kiedy przysiągłem, że wody Noego nie spadną już nigdy na ziemię; tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie ani cię gromić nie będę. Bo góry mogą się poruszyć i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad tobą.
 
O nieszczęśliwa, wichrami smagana, niepocieszona! Oto ja osadzę twoje kamienie na malachicie i fundamenty twoje na szafirach. Uczynię blanki twych murów z rubinów, bramy twoje z górskiego kryształu, a z drogich kamieni – całe obramowanie twych murów. Wszyscy twoi synowie będą uczniami Pana, wielka będzie szczęśliwość twych dzieci. Będziesz mocno osadzona na sprawiedliwości. Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać, i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie.
 
Oto słowo Boże.
   
 
 
 

 
IV PSALMPs 30 (29), 2 i 4. 5-6. 11-12a i 13b (R.: 2a)
 
 
 
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
2Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś *
 i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
4Panie, mój Boże, †
 z krainy umarłych wywołałeś moją duszę *
 i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
  
5Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, *
 i pamiętajcie o Jego świętości.
6Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, †
 a Jego łaska przez całe życie. *
 Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
  
11Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, *
 Panie, bądź moją pomocą.
12Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, *
13Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.
Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.
  

MODLITWA
 
 
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, dla chwały Twojego imienia pomnażaj potomstwo obiecane praojcom ze względu na ich wiarę, † niech przez łaskę chrztu świętego wzrasta liczba Twoich przybranych dzieci, * aby Kościół widział, że to, czego oczekiwali święci Starego Przymierza, spełnia się w naszych czasach. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.



 
PIĄTE CZYTANIE
 
Nowe i wieczne przymierze

 
Iz 55, 1-11
 
Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan:
 
«Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko! Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę – na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.
 
Nakłońcie uszu i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze; niezawodne są łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem go świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą. Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz, i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie ze względu na Pana, twojego Boga, przez wzgląd na Świętego Izraela, bo On ci dodał chwały.
 
Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko. Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi.
 
Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».
 
Oto słowo Boże.
 
 
   
 
 
 

 
V PSALMIz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 3)
 
 
 
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
2Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
 Jemu zaufam i bać się nie będę.
 Pan jest moją pieśnią i mocą, *
 i On stał się moim zbawieniem.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
  
3Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
 ze zdrojów zbawienia.
4Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
 Ukażcie narodom Jego dzieła, *
 przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
  
5Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
 I cała ziemia niech o tym się dowie.
6Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
 bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.
Refren: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.
 
 
 
MODLITWA 
 
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, jedyna nadziejo świata, Ty głosem proroków zapowiedziałeś misteria, które spełniają się w naszych czasach, † umocnij łaskawie pragnienia oddanego Ci ludu, * bo tylko z Twojego natchnienia pochodzi wzrost cnót Twoich wiernych. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.


 
SZÓSTE CZYTANIE
 
Źródło mądrości
Ba 3, 9-15. 32 – 4, 4
 
 
Czytanie z Księgi proroka Barucha
 
Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym, nakłoń ucha, by poznać mądrość. Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej, uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Otchłani? Opuściłeś źródło mądrości. Gdybyś chodził po drodze Bożej, mieszkałbyś w pokoju na wieki. Naucz się, gdzie jest mądrość, gdzie jest siła i rozum, a poznasz równocześnie, gdzie jest długie i szczęśliwe życie, gdzie jest światłość dla oczu i pokój. Lecz któż znalazł jej miejsce lub kto wszedł do jej skarbców?
 
Lecz zna ją Wszechwiedzący i zbadał ją swoim rozumem. Ten, który na czas bezkresny urządził ziemię i napełnił ją stworzeniami czworonożnymi, wysłał światło, i poszło, wezwał je, a ono posłuchało Go z drżeniem. Gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach. Wezwał je. Odpowiedziały: «Jesteśmy». Z radością świecą swemu Stwórcy.
 
On jest Bogiem naszym. I żaden inny nie może z Nim się równać. Zbadał wszystkie drogi mądrości i dał ją słudze swemu, Jakubowi, i Izraelowi, umiłowanemu swojemu. Potem ukazała się ona na ziemi i zaczęła przebywać wśród ludzi. Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą.
 
Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła! Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów! Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znane nam to, co się Bogu podoba.
 
Oto słowo Boże.
 
 
 

 
VI PSALMPs 19 (18), 8-9. 10-11
(R.: por. J 6, 68c)
 
 
 
Refren: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne.
8Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
 świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
9Jego słuszne nakazy radują serce, *
 jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Refren: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne.
  
10Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
 sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
11Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *
 

Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe