[Z Niemiec dla Tysol.pl] W.Osiński o reakcjach niemieckich mediów na wyrok TSUE: Ponure echo Kulturkampfu

Trudno odczytywać reakcje niemieckich mediów na wyrok TSUE w sprawie zmian w polskim sądownictwie inaczej niż jako odgrzewanie starych emocji
 [Z Niemiec dla Tysol.pl] W.Osiński o reakcjach niemieckich mediów na wyrok TSUE: Ponure echo Kulturkampfu
/ screen YouTube
Pamiętam z dzieciństwa jedno z opowiadań Henryka Sienkiewicza pt. "Bartek zwycięzca". Jest doskonałe, bo autor uchwycił w nim autentyczny klimat, jaki panował w zaborze pruskim w drugiej połowie XIX w. Polski bohater walczy dzielnie w niemieckim mundurze w wojnie prusko-francuskiej, ściągając na siebie uwagę wysokich generałów. Toteż po powrocie do domu Bartek zakłada, że może liczyć na należny mu szacunek. W swojej wsi napotyka jednak mur obojętności i obserwuje pierwsze przejawy zapiekłego antypolonizmu. A gdy broni swojego syna, pobitego przez niemieckiego nauczyciela, trafia nawet do więzienia.
 
Był to wyjątkowo ponury okres brutalnego "Kulturkampfu", w którym przetrącone kryzysem Prusy powróciły do roli nieobliczalnego hegemona. W więzieniach przetrzymywano Polaków pod lipnymi zarzutami, często w tak oczywisty sposób wyssanymi z palca, że nikt nie próbował przekuć ich w akty oskarżenia. Choć nawet gdy to czyniono, sądy opowiadały się prawie zawsze po stronie niemieckiej. W pruskiej logice legitymację do sprawowania władzy nie stanowiła sprawiedliwość, lecz moralna wyższość.
 
Czy od tego czasu się coś zmieniło? Owszem, mamy wolne państwo, choć nie mija dzień, w którym jakieś niemieckie medium nie pouczałoby Polaków, kogo powinni wybrać do rządu lub jak mają funkcjonować ich sądy. Nie ma dnia, w którym portale "Gazety Wyborczej" lub "Newsweeka" nie zacytowałaby z postkolonialną pychą jakiegoś niemieckiego "intelektualisty", który zarzuca nam autorytaryzm i zamordyzm. Czasy zmieniły się o tyle, że berliński dyrektoriat zawładnął dziś całą UE, sami Niemcy zaś zapragnęli być przodownikami politycznej poprawności, a nie rasizmu. Niezachwiana pozostaje jednak opisywana przez Sienkiewicza zapiekłość, z jaką dalej próbują rozstawiać nas po kątach. No i owa moralna wyższość, która np. dziś pozwala im kwestionować opinię 80 proc. Polaków, mających czelność podkreślić, że wymiar sprawiedliwości w ich kraju wymaga reformy. W każdym razie do takiego dochodzę wniosku, gdy czytam reakcje niemieckich mediów na poniedziałkowy wyrok TSUE w sprawie skargi, jaką na zmiany w Sądzie Najwyższym złożyła Komisja Europejska.
 

"Polska jest na najlepszej drodze do dyktatury. Jeśli TSUE nie przywołałby jej do porządku, Warszawa stałaby się obok Londynu i Budapesztu kolejną bombą, która może rozsadzić UE"

 
- straszy redaktor "Süddeutsche Zeitung" Florian Hassel. 
 
Kwaśne komentarze monachijskiego dziennika pod adresem polskiego rządu nie są bynajmniej zdumiewające. Już po podwójnej wyborczej wiktorii PiS w 2015 r. Hassel uruchomił swoimi tekstami odpowiednią kampanię, siejąc strach przed Jarosławem Kaczyńskim i "obrzezaniem" polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Jej początki mówiły już wówczas bardzo wiele o obowiązującej narracji, w zarządzaniu której specjalizują się od czterech lat niemieckie środki przekazu. Choć już wtedy trudno było odczytywać ją inaczej niż jako odgrzewanie starych emocji i regres do ataków na braci bliźniaków z lat 2005-2007, co z góry usprawiedliwiało wszelkie środki. O ile jednak w 2007 r. akcje medialnych przeżuwaczy się powiodły, o tyle tym razem PiS mocno trzyma lejce władzy. Toteż orkiestrowana z Berlina nagonka musiała przybrać na sile, mimo koncyliacyjnego zachowania rządu RP, zadającego często kłam teoriom snutym przez niemieckich publicystów.

 
"Jeśli PiS wygra jesienne wybory do parlamentu, represja wobec sędziów się nasili. Cała nadzieja w poczynaniach członków TSUE - oczywiście pod warunkiem, że Jarosław Kaczyński nie wyprowadzi wcześniej Polski z UE"

 
- pisze Gabriele Lesser z dziennika "die tageszeitung".
 
Czasem trudno oprzeć się wrażeniu, że niemiecki dyskurs na temat polskiej praworządności jest celowym upraszczaniem sytuacji nad Wisłą do granic intelektualnego prostactwa. Niemieccy dziennikarze dyskutują za pomocą ogólników tak pojemnych, że prawie nic nie znaczących: "łamanie demokracji", "nękanie obywateli", "polexit", "prześladowania" itd. Wszak chętnych do merytorycznej debaty z autorami reformy okazało się dotąd w Niemczech jak na lekarstwo. Nawet umownie poważne media świadomie odwracają kota ogonem lub posuwają się do skrajnej historycznej ignorancji: 
 

"Sposoby kształtowania Krajowej Rady Sądowniczej oraz Izby Dyscyplinarnej nieodparcie przypominają metody stosowane w komunizmie"

 
- czytamy na portalu "Spiegel Online".
 
Dezinformacja niemieckich publicystów może czasem też wynikać z rzeczywistej niewiedzy, potęgowanej oczywiście przez głównych aktorów PO-KO i innych konających z wolna formacji polskiej opozycji. Na domiar złego (i mimo uszczypliwych napomnień ze strony ustępującego szefa KE) wielu wpływowych osób w Berlinie i Brukseli nadal trwa w poważnym przekonaniu, że Donald Tusk jest twarzą "tej prawdziwej Polski":
 

"Nie zapominajmy, że Polska to nie tylko Kaczyński, ale też Donald Tusk, będący żywym dowodem polskiej demokracji"

 
- zaznaczył w telewizji ARD były szef SPD Martin Schulz, chwaląc się przy okazji, że poślubił Polkę i dlatego wie, "o co chodzi".
 
Niestety w dzisiejszym Berlinie często wypowiadają się na temat Polski właśnie tacy "eksperci" jak Schulz, którym nie przeszkadza ich znikoma znajomość języka polskiego. Wystarczają im całkowicie opinie polskich kolegów, ziejących nienawiścią do PiS. Dlatego na co dzień Tusk, "totalna opozycja" oraz życzliwi im medialni kibice mogą tak skutecznie zniechęcić swoich kolegów w Europie od zaglądania gdziekolwiek poza ich gazetami, aby - broń Boże! - nie przekonali się, o co tak naprawdę chodzi w reformie polskiego sądownictwa.
 
Jeżeli w kwestiach praworządności niemieccy publicyści powołują się głównie na przedrukowane oświadczenia Tulei, Rzeplińskiego, Gersdorf i Żurka, to jakie mają mieć zdanie o polskim rządzie? Tym bardziej, że opinie "polskich ekspertów" szczęśliwie wpisują się w budowaną od lat w RFN narrację o polskiej prawicy? Tymczasem gdyby niemieccy i unijni szermierze sprawiedliwości na chwilę opuścili fora, na których są karmieni uprzedzeniami o prezesie PiS, zamierzającym nas jakoby "poróżnić z Berlinem", to być może dowiedzieliby się, że żadnego łamania konstytucji nie ma. Zauważyliby, że nasze prawo jest wprawdzie pełne luk i chronicznie naginane, ale tylko dlatego, bo po 1989 r. żaden rząd nie ośmielił się go zmienić. Przeto nie uszłoby ich uwadze, że za osobę winną może u nas jeszcze uznać staruszkę poturbowaną na pasach, a nie znanego na salonach dziennikarza bez prawa jazdy, który ją przejechał. Usłyszeliby, że "gruba kreska" zniweczyła u nas wszelkie próby uzdrowienia sądów, które oni sami po transformacji ustrojowej przeprowadzili w zawrotnym tempie. I gdyby tak Niemcy dla porównania przyjrzeliby się jeszcze własnemu Federalnemu Trybunałowi Konstytucyjnemu w Karlsruhe, którego sędziowie wybierani są przez gremium składające się bez wyjątku z posłów Bundestagu, to chyba doznaliby już istotnego dysonansu poznawczego.
 
W każdym razie pruska rzeczywistość z Sienkiewiczowskiej noweli, w której niemieccy protagoniści oceniali Polaków z podwójnymi standardami, narzuca się tu nieodparcie. Tak jak podobna jest do zachowania niektórych jej postaci postawa polskich prawników w Luksemburgu, którzy dziś puszczają w świat informacje poniżające Polskę i pozwalające ją ustawiać pod pręgierzem, zgodnie z poleceniami światłych niemieckich/europejskich elit. I mimo że te postkolonialne nawyki szukania rozstrzygnięć za granicą dla nas wyglądają jedynie żałośnie, to niestety gdzieś tam napędzają też spór wokół Polski, w dalszym ciągu immunizując odległą od polskich realiów Brukselę na wszelkie argumenty, które naruszają przekaz głoszony przez "Gazetę Wyborczą". Czy polscy eurokraci błagający o naciski na Warszawę nie widzą, że ich zakulisowe działania powodują także straty dla nich samych?

Wojciech Osiński
 

Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Dramat w Niemczech. Polka wśród ofiar śmiertelnych z ostatniej chwili
Dramat w Niemczech. Polka wśród ofiar śmiertelnych

47-letnia Polka jest jedną z ofiar śmiertelnych wypadku autobusowego, do którego doszło w środę na autostradzie A9 w pobliżu Lipska na wschodzie Niemiec. Policja przekazała w czwartek informacje na temat tożsamości trzech spośród czterech osób zabitych w wypadku.

Dziwne zachowanie Kołodziejczaka na spotkaniu z Ukraińcami. Jest reakcja wiceministra z ostatniej chwili
Dziwne zachowanie Kołodziejczaka na spotkaniu z Ukraińcami. Jest reakcja wiceministra

W środę i w czwartek przedstawiciele resortów infrastruktury, funduszy, rozwoju, finansów, aktywów państwowych oraz rolnictwa uczestniczyli w spotkaniach ze stroną ukraińską. W sieci Ukraińcy opublikowali zdjęcie z nietypową pozą Michała Kołodziejczaka. Jest reakcja wiceministra.

Zełenski: Nie mamy już prawie artylerii z ostatniej chwili
Zełenski: Nie mamy już prawie artylerii

Rosja na 100 proc. wykorzystuje przerwę we wsparciu USA dla Ukrainy; nie mamy już prawie w ogóle artylerii - powiedział w wyemitowanym w czwartek wywiadzie dla amerykańskiej telewizji CBS prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski. Ostrzegł, że bez amerykańskiego wsparcia Ukraina przegra, a wojna bardzo szybko może "przyjść do Europy".

Dramatyczne wyznanie Zbigniewa Ziobry z ostatniej chwili
Dramatyczne wyznanie Zbigniewa Ziobry

"Choroba bardzo przyspieszyła. W ciągu miesiąca schudłem 10 kilogramów, pojawiły się bardzo mocne bóle i towarzyszył mi coraz większy problem z głosem" - powiedział w programie "Debata Dnia" o stanie swojego zdrowia Zbigniew Ziobro.

Naukowy wieczór z dr Kaweckim: Przez 10 lat Polak nominował do Nobla z fizyki Wiadomości
Naukowy wieczór z dr Kaweckim: Przez 10 lat Polak nominował do Nobla z fizyki

Przez ponad 10 lat Polak formalnie nominował do Nagród Nobla z fizyki! To pierwszy przypadek, gdy opinia publiczna się o tym dowiaduje.

Były minister Tuska zaatakował Dominika Tarczyńskiego: Bedzie miał proces z ostatniej chwili
Były minister Tuska zaatakował Dominika Tarczyńskiego: "Bedzie miał proces"

Były minister finansów, Jan Vincent Rostowski zaatakował na Twitterze [X] Dominika Tarczyńskiego. "Będzie miał proces za publikowanie obrzydliwych fake newsów" - odpowiada europoseł Prawa i Sprawiedliwości

Adam Bodnar powinien podać się do dymisji z ostatniej chwili
"Adam Bodnar powinien podać się do dymisji"

Radosław Fogiel, poseł PiS uważa, że służby złamały prawo, wchodząc do domu b. ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry. Jak mówił w czwartek w Studiu PAP, w jego ocenie prokurator Marzena Kowalska i szef MS Adam Bodnar powinni za to ponieść odpowiedzialność i podać się do dymisji.

Ukraińcy opublikowali specyficzne zdjęcie Kołodziejczaka. Zachowywał się dziwnie. Wybiegał z pokoju, pociągał nosem z ostatniej chwili
Ukraińcy opublikowali specyficzne zdjęcie Kołodziejczaka. "Zachowywał się dziwnie. Wybiegał z pokoju, pociągał nosem"

W środę i w czwartek przedstawiciele resortów infrastruktury, funduszy, rozwoju, finansów, aktywów państwowych oraz rolnictwa uczestniczyli w spotkaniach ze stroną ukraińską. W sieci Ukraińcy opublikowali zdjęcie z nietypową pozą Michała Kołodziejczaka.

Zastępca Bodnara: Co Pan zamierza zrobić Panie Ministrze? Wiadomości
Zastępca Bodnara: Co Pan zamierza zrobić Panie Ministrze?

Dziś opinią publiczną wstrząsnęły fakty przedstawione w artykule Patryka Słowika "Sienkiewicz, Wrzosek, Wolne Sądy i wniosek. Jak prokurator walczyła o wolne media". Neoprokuratura opublikowała komunikat o tym, że zajmuje się opisanym w artykule wątkami. Do sprawy odniósł się również prokurator Michał Ostrowski, powołany za czasów Zbigniewa Ziobry, ale pełniący nadal obowiązki, zastępca Prokuratora Generalnego. Prokuratorem Generalnym, wbrew zapowiedziom rozdzielenia tych funkcji, jest obecnie minister sprawiedliwości Adam Bodnar.

Rosyjski myślwiec zestrzelony z ostatniej chwili
Rosyjski myślwiec zestrzelony

Rosyjski myśliwiec Su-35 runął w czwartek do morza w pobliżu Sewastopola na okupowanym przez Rosję Krymie; według wstępnych doniesień pilot przeżył, a maszyna mogła zostać zestrzelona omyłkowo przez rosyjską obronę przeciwlotniczą - podało Radio Swoboda.

REKLAMA

[Z Niemiec dla Tysol.pl] W.Osiński o reakcjach niemieckich mediów na wyrok TSUE: Ponure echo Kulturkampfu

Trudno odczytywać reakcje niemieckich mediów na wyrok TSUE w sprawie zmian w polskim sądownictwie inaczej niż jako odgrzewanie starych emocji
 [Z Niemiec dla Tysol.pl] W.Osiński o reakcjach niemieckich mediów na wyrok TSUE: Ponure echo Kulturkampfu
/ screen YouTube
Pamiętam z dzieciństwa jedno z opowiadań Henryka Sienkiewicza pt. "Bartek zwycięzca". Jest doskonałe, bo autor uchwycił w nim autentyczny klimat, jaki panował w zaborze pruskim w drugiej połowie XIX w. Polski bohater walczy dzielnie w niemieckim mundurze w wojnie prusko-francuskiej, ściągając na siebie uwagę wysokich generałów. Toteż po powrocie do domu Bartek zakłada, że może liczyć na należny mu szacunek. W swojej wsi napotyka jednak mur obojętności i obserwuje pierwsze przejawy zapiekłego antypolonizmu. A gdy broni swojego syna, pobitego przez niemieckiego nauczyciela, trafia nawet do więzienia.
 
Był to wyjątkowo ponury okres brutalnego "Kulturkampfu", w którym przetrącone kryzysem Prusy powróciły do roli nieobliczalnego hegemona. W więzieniach przetrzymywano Polaków pod lipnymi zarzutami, często w tak oczywisty sposób wyssanymi z palca, że nikt nie próbował przekuć ich w akty oskarżenia. Choć nawet gdy to czyniono, sądy opowiadały się prawie zawsze po stronie niemieckiej. W pruskiej logice legitymację do sprawowania władzy nie stanowiła sprawiedliwość, lecz moralna wyższość.
 
Czy od tego czasu się coś zmieniło? Owszem, mamy wolne państwo, choć nie mija dzień, w którym jakieś niemieckie medium nie pouczałoby Polaków, kogo powinni wybrać do rządu lub jak mają funkcjonować ich sądy. Nie ma dnia, w którym portale "Gazety Wyborczej" lub "Newsweeka" nie zacytowałaby z postkolonialną pychą jakiegoś niemieckiego "intelektualisty", który zarzuca nam autorytaryzm i zamordyzm. Czasy zmieniły się o tyle, że berliński dyrektoriat zawładnął dziś całą UE, sami Niemcy zaś zapragnęli być przodownikami politycznej poprawności, a nie rasizmu. Niezachwiana pozostaje jednak opisywana przez Sienkiewicza zapiekłość, z jaką dalej próbują rozstawiać nas po kątach. No i owa moralna wyższość, która np. dziś pozwala im kwestionować opinię 80 proc. Polaków, mających czelność podkreślić, że wymiar sprawiedliwości w ich kraju wymaga reformy. W każdym razie do takiego dochodzę wniosku, gdy czytam reakcje niemieckich mediów na poniedziałkowy wyrok TSUE w sprawie skargi, jaką na zmiany w Sądzie Najwyższym złożyła Komisja Europejska.
 

"Polska jest na najlepszej drodze do dyktatury. Jeśli TSUE nie przywołałby jej do porządku, Warszawa stałaby się obok Londynu i Budapesztu kolejną bombą, która może rozsadzić UE"

 
- straszy redaktor "Süddeutsche Zeitung" Florian Hassel. 
 
Kwaśne komentarze monachijskiego dziennika pod adresem polskiego rządu nie są bynajmniej zdumiewające. Już po podwójnej wyborczej wiktorii PiS w 2015 r. Hassel uruchomił swoimi tekstami odpowiednią kampanię, siejąc strach przed Jarosławem Kaczyńskim i "obrzezaniem" polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Jej początki mówiły już wówczas bardzo wiele o obowiązującej narracji, w zarządzaniu której specjalizują się od czterech lat niemieckie środki przekazu. Choć już wtedy trudno było odczytywać ją inaczej niż jako odgrzewanie starych emocji i regres do ataków na braci bliźniaków z lat 2005-2007, co z góry usprawiedliwiało wszelkie środki. O ile jednak w 2007 r. akcje medialnych przeżuwaczy się powiodły, o tyle tym razem PiS mocno trzyma lejce władzy. Toteż orkiestrowana z Berlina nagonka musiała przybrać na sile, mimo koncyliacyjnego zachowania rządu RP, zadającego często kłam teoriom snutym przez niemieckich publicystów.

 
"Jeśli PiS wygra jesienne wybory do parlamentu, represja wobec sędziów się nasili. Cała nadzieja w poczynaniach członków TSUE - oczywiście pod warunkiem, że Jarosław Kaczyński nie wyprowadzi wcześniej Polski z UE"

 
- pisze Gabriele Lesser z dziennika "die tageszeitung".
 
Czasem trudno oprzeć się wrażeniu, że niemiecki dyskurs na temat polskiej praworządności jest celowym upraszczaniem sytuacji nad Wisłą do granic intelektualnego prostactwa. Niemieccy dziennikarze dyskutują za pomocą ogólników tak pojemnych, że prawie nic nie znaczących: "łamanie demokracji", "nękanie obywateli", "polexit", "prześladowania" itd. Wszak chętnych do merytorycznej debaty z autorami reformy okazało się dotąd w Niemczech jak na lekarstwo. Nawet umownie poważne media świadomie odwracają kota ogonem lub posuwają się do skrajnej historycznej ignorancji: 
 

"Sposoby kształtowania Krajowej Rady Sądowniczej oraz Izby Dyscyplinarnej nieodparcie przypominają metody stosowane w komunizmie"

 
- czytamy na portalu "Spiegel Online".
 
Dezinformacja niemieckich publicystów może czasem też wynikać z rzeczywistej niewiedzy, potęgowanej oczywiście przez głównych aktorów PO-KO i innych konających z wolna formacji polskiej opozycji. Na domiar złego (i mimo uszczypliwych napomnień ze strony ustępującego szefa KE) wielu wpływowych osób w Berlinie i Brukseli nadal trwa w poważnym przekonaniu, że Donald Tusk jest twarzą "tej prawdziwej Polski":
 

"Nie zapominajmy, że Polska to nie tylko Kaczyński, ale też Donald Tusk, będący żywym dowodem polskiej demokracji"

 
- zaznaczył w telewizji ARD były szef SPD Martin Schulz, chwaląc się przy okazji, że poślubił Polkę i dlatego wie, "o co chodzi".
 
Niestety w dzisiejszym Berlinie często wypowiadają się na temat Polski właśnie tacy "eksperci" jak Schulz, którym nie przeszkadza ich znikoma znajomość języka polskiego. Wystarczają im całkowicie opinie polskich kolegów, ziejących nienawiścią do PiS. Dlatego na co dzień Tusk, "totalna opozycja" oraz życzliwi im medialni kibice mogą tak skutecznie zniechęcić swoich kolegów w Europie od zaglądania gdziekolwiek poza ich gazetami, aby - broń Boże! - nie przekonali się, o co tak naprawdę chodzi w reformie polskiego sądownictwa.
 
Jeżeli w kwestiach praworządności niemieccy publicyści powołują się głównie na przedrukowane oświadczenia Tulei, Rzeplińskiego, Gersdorf i Żurka, to jakie mają mieć zdanie o polskim rządzie? Tym bardziej, że opinie "polskich ekspertów" szczęśliwie wpisują się w budowaną od lat w RFN narrację o polskiej prawicy? Tymczasem gdyby niemieccy i unijni szermierze sprawiedliwości na chwilę opuścili fora, na których są karmieni uprzedzeniami o prezesie PiS, zamierzającym nas jakoby "poróżnić z Berlinem", to być może dowiedzieliby się, że żadnego łamania konstytucji nie ma. Zauważyliby, że nasze prawo jest wprawdzie pełne luk i chronicznie naginane, ale tylko dlatego, bo po 1989 r. żaden rząd nie ośmielił się go zmienić. Przeto nie uszłoby ich uwadze, że za osobę winną może u nas jeszcze uznać staruszkę poturbowaną na pasach, a nie znanego na salonach dziennikarza bez prawa jazdy, który ją przejechał. Usłyszeliby, że "gruba kreska" zniweczyła u nas wszelkie próby uzdrowienia sądów, które oni sami po transformacji ustrojowej przeprowadzili w zawrotnym tempie. I gdyby tak Niemcy dla porównania przyjrzeliby się jeszcze własnemu Federalnemu Trybunałowi Konstytucyjnemu w Karlsruhe, którego sędziowie wybierani są przez gremium składające się bez wyjątku z posłów Bundestagu, to chyba doznaliby już istotnego dysonansu poznawczego.
 
W każdym razie pruska rzeczywistość z Sienkiewiczowskiej noweli, w której niemieccy protagoniści oceniali Polaków z podwójnymi standardami, narzuca się tu nieodparcie. Tak jak podobna jest do zachowania niektórych jej postaci postawa polskich prawników w Luksemburgu, którzy dziś puszczają w świat informacje poniżające Polskę i pozwalające ją ustawiać pod pręgierzem, zgodnie z poleceniami światłych niemieckich/europejskich elit. I mimo że te postkolonialne nawyki szukania rozstrzygnięć za granicą dla nas wyglądają jedynie żałośnie, to niestety gdzieś tam napędzają też spór wokół Polski, w dalszym ciągu immunizując odległą od polskich realiów Brukselę na wszelkie argumenty, które naruszają przekaz głoszony przez "Gazetę Wyborczą". Czy polscy eurokraci błagający o naciski na Warszawę nie widzą, że ich zakulisowe działania powodują także straty dla nich samych?

Wojciech Osiński
 


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe