[Tylko u nas] Ks. Janusz Chyła: Siedzi po prawicy Ojca
Ludzie zajmujący cenione społecznie stanowiska, zazwyczaj budzą szacunek. Prestiżem jest pozostawanie z nimi w bliskich relacjach. Zapewne takie przeświadczenie towarzyszyło matce apostołów Jakuba i Jana, która prosiła, aby jej synowie w królestwie niebieskim zasiadali po prawej i lewej stronie Pana Jezusa.
![[Tylko u nas] Ks. Janusz Chyła: Siedzi po prawicy Ojca](https://www.tysol.pl/imgcache/750x530/c//zdj/zdjecie/45020.jpg)
/ "Ostatnia Wieczerza" Leonardo da Vinci
Trudno powiedzieć czy interwencja matki apostołów była jej osobistą, czy inspirowaną podpowiedzią synów. Niewątpliwie była jednak podyktowana pragnieniem dla synów wielkości rozumianej w kategoriach ludzkich. Odpowiedź Jezusa, że to, kto zajmie te miejsca, nie zależy od Niego, ale od Ojca, były dla Apostołów i ich matki zaproszeniem do przemiany myślenia, a także odkrycia, że władza Jezusa wykracza poza ziemskie rozumienie. Wielkość w tej logice osiąga się na drodze ofiarnej miłości, a nie znajomości. Zapomnienie o tym, że bliskość Boga jest darem, skutkuje w skrajnych przypadkach próbą pozbawienia Chrystusa Jego panowania i zajęcia Jego miejsca.
Dla nas ludzi XXI wieku pewne przekazy biblijne mogą być niezrozumiałe. Takie pojęcia jak tron, król, siedzenie po prawicy, nie przystają do współczesnej wyobraźni. Pismo Święte posługuje się obrazami zaczerpniętymi z doświadczeń ludzi żyjących w czasach, kiedy było spisane. Zrozumiała wówczas symbolika, wymaga dziś odpowiedniej interpretacji. Tak jest z prawdą o Synu Bożym, który wstępując do nieba, zasiada po prawicy Ojca. Rodzi się pytanie, jak rozumieć prawą lub lewą strona, gdy mowa o rzeczywistości duchowej? Wymyka się ona przecież kategoriom przestrzennym. Chodzi przede wszystkim o wyrażenie godności Syna. Jest On równy Ojcu. Jego wywyższenie wynika zatem z Boskiej natury, a także uniżenia poprzez ofiarę krzyża. W zasiadaniu Syna po prawicy Ojca, wywyższenia doznaje również natura ludzka. Znajdujemy w tej prawdzie właściwą miarę naszej wielkości. Jesteśmy zaproszeni, aby być blisko Boga na ziemi, co – jak ufamy – przełoży się na podarowaną bliskość w królestwie niebieskim.
ks. Janusz Chyła
Dla nas ludzi XXI wieku pewne przekazy biblijne mogą być niezrozumiałe. Takie pojęcia jak tron, król, siedzenie po prawicy, nie przystają do współczesnej wyobraźni. Pismo Święte posługuje się obrazami zaczerpniętymi z doświadczeń ludzi żyjących w czasach, kiedy było spisane. Zrozumiała wówczas symbolika, wymaga dziś odpowiedniej interpretacji. Tak jest z prawdą o Synu Bożym, który wstępując do nieba, zasiada po prawicy Ojca. Rodzi się pytanie, jak rozumieć prawą lub lewą strona, gdy mowa o rzeczywistości duchowej? Wymyka się ona przecież kategoriom przestrzennym. Chodzi przede wszystkim o wyrażenie godności Syna. Jest On równy Ojcu. Jego wywyższenie wynika zatem z Boskiej natury, a także uniżenia poprzez ofiarę krzyża. W zasiadaniu Syna po prawicy Ojca, wywyższenia doznaje również natura ludzka. Znajdujemy w tej prawdzie właściwą miarę naszej wielkości. Jesteśmy zaproszeni, aby być blisko Boga na ziemi, co – jak ufamy – przełoży się na podarowaną bliskość w królestwie niebieskim.
ks. Janusz Chyła
