Sygnatariusze listu oświadczyli, że nie zgadzają się na polityczne wykorzystywanie Wawelu „... pod pretekstem odwiedzin grobu pary prezydenckiej”. Zaapelowali do nowego metropolity krakowskiego, abp. Marka Jędraszewskiego, o „ukrócenie tych niegodnych praktyk i przywrócenie Wawelowi należnego mu szacunku”. Prof. Jan Hartman, który zarówno podpisał list, jak i uczestniczył w proteście, w  portalu naTemat instruował Jarosława Kaczyńskiego, na czym polegają  prywatne wizyty na grobie bliskiej osoby. Problem profesora Hartmana tkwi w tym, że nie tylko nie jest szefem rządzącej partii i bratem śp. Prezydenta RP, ale i w jego przypadku poważna kariera polityczna już nie wchodzi w grę.

Dość powiedzieć, że nawet z tak dziwnego tworu, jakim był Twój Ruch (Palikota), został usunięty za publikację o kazirodztwie.
Comiesięczna obecność Jarosława Kaczyńskiego na Wawelu na grobie brata jest powszechnie znana. Przez niemal 80 miesięcy nikomu to nie wadziło. Niektóre media zamieszczały krótką informację z Krakowa, inne nie. Nikt – do nikogo – o nic – nie miał pretensji. Aż do czasu, gdy w nowych warunkach politycznych kolejne próby obalenia rządu spaliły na panewce. Siłą chętną do manifestowania niechęci wobec rządzących pozostali marginalni, ale hałaśliwi Obywatele RP. I na miesięcznicach smoleńskich w Warszawie, i przed Wawelem wykazują swoją aktywność. W grudniu przed kolejną miesięcznicą zapowiadali, że „z porażającą pewnością dojdzie do przepychanek”.

Czy jest jakieś wyjście z tej sytuacji?  Prof. Andrzej Nowak, też krakowianin, zauważył, że niejedna z pochowanych na Wawelu postaci w momencie pochówku budziła spory i polityczne protesty. Natomiast żadnej z nich nie można odmówić jednego: miłości do Polski. Profesor zaproponował protestującym, by – skoro nie odpowiada im Kaczyński – z licznego grona  pochowanych na Wawelu wybitych Polaków wybrali swojego patrona i w ten sposób wyrażali swoją miłość do Polski. I w ten pozytywny sposób „odpartyjnili” Wawel. „Tyle jest cudownych, rozmaitych możliwości wyboru polskości. Nienawiść do wyboru innych – jest możliwością najgorszą” – konkluduje profesor Nowak i nie sposób odmówić mu racji.

Mieczysław Gil  

Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (09/2017) dostępnego także w wersji cyfrowej tutaj