Irena Piekarska od ponad 70 lat czeka na odnalezienie ukochanego brata Mariana, Żołnierza Wyklętego

Irena Piekarska z Suwałk ma 94 lata. Od ponad 70 lat czeka na odnalezienie jej ukochanego brata Mariana Piekarskiego ps. Ryś, znienawidzonego przez komunistów Żołnierza Wyklętego.
 Irena Piekarska od ponad 70 lat czeka na odnalezienie ukochanego brata Mariana, Żołnierza Wyklętego
/ Wikipedia [domena publiczna]
Był 8 stycznia 1927 rok, kiedy w domu Stanisława i Julianny urodził się Marian. Płacz nowo narodzonego dziecka wypełnił izbę domu, zmieszał się z okrzykiem radości Irenki i Stasia, witających najmłodszego brata i uleciał przez szparę w oknie na pokrytą śniegiem wieś Berżniki nieopodal Suwałk. Ojciec był komendantem posterunku Policji Państwowej w Berżnikach, a matka zajmowała się domem i dziećmi. Kiedy Stanisław został oddelegowany do prowadzenia suwalskiego wydziału karno-śledczego Policji Państwowej, całą rodziną przeprowadzili się do domu przy ul. Kolejowej w Suwałkach. Rodzina Piekarskich żyła skromnie, kładąc duży nacisk na budowanie silnych więzi rodzinnych oraz wychowanie w duchu patriotyzmu i wiary katolickiej.

– Mama pochodziła z rodu szlacheckiego, a tata był piłsudczykiem. Rodzice przeżyli I wojnę światową. Wiedzieli, jaką tragedią jest wojna, jak ważna jest odważna miłość do Polski. Wiele razy opowiadali o wojennych czasach. Zaszczepiali w nas to, byśmy zawsze byli wierni temu, co najważniejsze: Panu Bogu, rodzinie i ojczyźnie

– wspomina Irena Piekarska.

Marian od dziecka interesował się mundurami i wszystkim, co związane było z wojskiem. Z wypiekami na twarzy przysłuchiwał się opowieściom ojca i jego kolegów – żołnierzy, m.in. o narodowych bohaterach i służbie dla ojczyzny.

– Kochał te poważne rozmowy. Namówiłam go, aby wyjechał na obóz harcerski i tak jego drogi związały się z harcerstwem. Mimo że był młody, miał zapał do heroicznej walki

– mówi siostra „Rysia”.

W konspiracji

Mając zaledwie 15 lat, Marian został zaprzysiężony do Armii Krajowej. W konspirację była zaangażowana cała rodzina Piekarskich. Irena „Ira” była łączniczką, zajmowała się m.in. kolportażem konspiracyjnej prasy, a Stanisław „Kukułka” był żołnierzem AK biorącym udział w działaniach partyzanckich. W domu Piekarskich w Suwałkach często bywali komendanci, dochodziło do istotnych rozmów, przechowywano ważne dokumenty. Marian pomagał siostrze w roznoszeniu materiałów konspiracyjnych. Był także gońcem przy podporuczniku Mieczysławie Ostrowskim ps. Kropidło, drugim zastępcy komendanta Obwodu AK Suwałki. Już jako żołnierz AK brał czynny udział w walce o niepodległość Polski. Kiedy w 1945 roku ogłoszono zakończenie wojny, „Ryś” doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że ona się nie kończy. Wiedział, że przyszedł inny, być może gorszy okupant, którego wspierają zdradzieckie polskie władze.

Policzek dla komunistów

Po wojnie rozpoczął naukę w jednym z liceów w Suwałkach. Jego ojciec miał przedwojenne znajomości, dzięki którym Marianowi udało się dwukrotnie zatrudnić w więzieniu karno-śledczym w Suwałkach. Drugi raz po to, by wykonać rozkaz uwolnienia sześciu żołnierzy AK. Praca fryzjera pozwoliła mu zdobyć zaufanie więziennych strażników i tym samym uśpić ich czujność. 13 marca 1945 roku sprytnie sam przeprowadził całą akcję.

– Pod pretekstem wyczyszczenia broni zabrał ją strażnikom. Ufali mu, ponieważ robił to nie po raz pierwszy. Znudzonych klawiszy upoił wódką, zyskując czas. Tych, którzy mogli mu przeszkodzić, zamknął w jednym z więziennych pomieszczeń. W ten sposób bez żadnego specjalistycznego szkolenia, bez nowoczesnego sprzętu, nastolatek zbrojnie opanował więzienie i wyprowadził sześciu kolegów z AK. Nie uwolnił nikogo więcej. To był policzek dla komunistów, bolesny cios. Nic dziwnego, że propaganda nazwała „Rysia” bandytą, który wyprowadził z więzienia przestępców i volksdeutschów. Starano się na różne sposoby oszkalować Mariana

– mówi ks. Piotr Kępa, kapelan organizacji harcerzy ZHR.

Dopaść wroga

Po sukcesie akcji Marian został wrogiem władzy i musiał się ukrywać. Przez wiele miesięcy komuniści go rozpracowywali, np. wtrącając do więzienia jego siostrę. Bez wyroku spędziła w celi dwa miesiące. W ten sposób bezskutecznie próbowano z niej wyciągnąć, gdzie ukrywa się brat. W tym czasie „Ryś” dołączył do oddziału kaprala Aleksego Łukowskiego „Zaruskiego”, a następnie nawiązał ponowną współpracę z Mieczysławem Ostrowskim. Początkowo był jego łącznikiem, a potem szefem osobistej ochrony. Marian uczestniczył w wielu akcjach, był też m.in. zastępcą szefa dywersji Obwodu Suwalsko-Augustowskiego WiN. Do aresztowania „Rysia” doszło 7 kwietnia 1946 roku w domu jego ukochanej Władysławy Wojnowskiej z Przerośli. Mimo że w chwili zatrzymania nie miał przy sobie broni i nie stawiał oporu, został dotkliwie pobity przez funkcjonariusza UB. Jego krew rozprysnęła się po ścianie. Katusze przeżywał także w więzieniu, o czym świadczyły chociażby zakrwawione ubrania.

#NOWA_STRONA#

Pokazówka za bilety


Cios, jaki Marian Piekarski wymierzył komunistom, nie mógł być mu wybaczony. Podobnie jak inni Żołnierze Wyklęci był katowany nie tylko w trakcie śledztwa i przesłuchań w więzieniu. Również fasadowy proces miał go ośmieszyć i oszkalować w oczach społeczeństwa. Proces „Rysia” oraz dwudziestu czterech innych zatrzymanych trwał tydzień i był zorganizowany w kinie Ton w Białymstoku. Obserwatorzy, żeby wejść na „salę rozpraw”, musieli zakupić bilet. Kiedy Irena Piekarska zobaczyła brata po raz pierwszy od aresztowania, jej serce pękło.

– Zanim weszłam na rozprawę zobaczyłam, że z ciężarówki, która podjechała za budynek, wyskakują zatrzymani. Dla większego pośmiewiska poprzebierano ich za bandytów. Zobaczyłam mojego kochanego brata, który zawsze był taki elegancki, a teraz był ubrany w stare łachmany. Na głowie miał widoczne rany, był posiniaczony. To przebranie bandziorów robiło okropne wrażenie. Kiedy Marian zeskoczył z ciężarówki, omal nie upadł na ziemię. Ręce miał skrępowane drutem kolczastym wrzynającym się mu w nadgarstki. Widać było, że w więzieniu przeszedł gehennę

– podkreśla Irena.

Siostra „Rysia”, idąc na rozprawę, czuła się, jakby szła do cyrku.

– Takie publiczne upodlenie, znieważenie. Ohydztwo. Sama nie dałabym rady tam siedzieć, dlatego na rozprawę przychodziłam wraz z Władysławą Wojnowską. Miałam to szczęście, że siedziałam dwa rzędy za bratem. Mogłam być tak blisko

– mówi wyraźnie wzruszona.

W trakcie rozprawy sędzia zapytał, czy Marian wziął swój pseudonim od drapieżnego zwierzęcia rysia. Wówczas młody chłopak odpowiedział mu, że nie od zwierzęcia, lecz od zdrobnienia imienia, którego używano w domu – Maryś.

– Sędzia nie krył zdziwienia, że to nie dziki ryś stoi za pseudonimem brata, lecz nasze domowe przezwisko. Cała rozprawa była jedną wielką farsą. Po latach dowiedziałam się, że brat do końca pozostawał wierny, nigdy nie zdradził swoich kompanów, nie wypierał się tego, co zrobił. W trakcie śledztwa nawet brał na siebie ich różne działania po to, aby ustrzec ich przed wyrokiem śmierci. Wielu z nich miało już żony i małe dzieci. Marian wiedział, że są oni potrzebni rodzinom, a on i tak po swojej akcji zapewne zostanie zamordowany

– podkreśla Irena.

​​​​​​​#NOWA_STRONA#

Marian wyrok przyjął ze spokojem, nie uronił ani jednej łzy. Jego siostra po usłyszeniu wyroku omdlała. Kiedy doszła do siebie, „Ryś” odwrócił się do niej, i powiedział spokojnym głosem, z charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru: „Siostro, ty nie płacz. Kulka to tak jakby cię osa użądliła i już nie ma człowieka”. Wówczas w kinie Ton widzieli się po raz ostatni.

Droga na śmierć i czekanie

O tym, jak wyglądały ostatnie ziemskie chwile Mariana, rodzina dowiedziała z listu kapelana więziennego ks. Władysława Bodziaka, który wspominał, że „Ryś” przed śmiercią wyspowiadał się i przyjął komunię świętą. Kiedy przed egzekucją strażnicy planowali mu zasłonić oczy, Marian chciał uderzyć jednego z nich. Wyrok wykonano 11 września 1946 roku o godz. 19 w więzieniu w Białymstoku.

– Marian za swoją postawę i poglądy był uważany przez komunistów za szczególnie niebezpiecznego bandytę. Został zbirem dlatego, że wierzył w niepodległość Polski. Był wytrwały, gotowy w każdej chwili podjąć walkę o kraj, a prócz tego był bardzo wierzącą osobą. Siedząc w areszcie, na menażce wyrył gwoździem „Nie ma nic dla człowieka straconego, gdy mu pozostaje żywa i czysta wiara w Boga”. To zdanie jest kwintesencją jego życia

– mówi ks. Kępa.

Kiedy w mediach pojawiły się informacje o pracach ekshumacyjnych w Białymstoku, na nowo pojawiła się nadzieja na odnalezienie szczątków Mariana Piekarskiego.

– Ponad 70 lat czekam, aż będę mogła godnie pochować brata. Tak jak na to zasługuje. Niestety lata upływają, a jego wciąż nie odnaleziono. Dochodziły mnie informacje, że najbardziej znienawidzonych żołnierzy podziemia antykomunistycznego grzebano pod psiarnią i chlewem. Wśród odkopanych w tych miejscach szczątków nie było Mariana. Nie pozostaje mi nic innego jak czekać na niego

– mówi Irena Piekarska.

Izabela Kozłowska

 

POLECANE
Skandaliczne zachowanie izraelskich kibiców podczas meczu Raków Częstochowa - Maccabi Hajfa. Burza w sieci gorące
Skandaliczne zachowanie izraelskich kibiców podczas meczu Raków Częstochowa - Maccabi Hajfa. Burza w sieci

Raków Częstochowa wygrał w węgierskim Debreczynie z Maccabi Hajfa 2:0 (1:0) w meczu rewanżowym 3. rundy eliminacji piłkarskiej Ligi Konferencji i awansował do kolejnej fazy rozgrywek. W pierwszym spotkaniu u siebie polski zespół przegrał 0:1. Uwagę polskich kibiców zwrócił skandaliczny transparent kibiców izraelskich.

Pierwszy taki przypadek. Groziło jej 25 lat za krytykę ideologii gender, uciekła do Europy wschodniej tylko u nas
Pierwszy taki przypadek. Groziło jej 25 lat za krytykę ideologii gender, uciekła do Europy wschodniej

25 lat więzienia za sprzeciw wobec ideologii gender – brzmi jak teoria spiskowa? Tak jednak wygląda rzeczywistość pewnej działaczki z Brazylii, która musiała uciekać z własnej ojczyzny. Powód? Feministka nazwała transseksualistę... mężczyzną. W Brazylii taka forma „transfobii” to surowo karany „rasizm społeczny”.

Redukcja sił NATO w Polsce? Trump: Nie było takiej propozycji polityka
Redukcja sił NATO w Polsce? Trump: Nie było takiej propozycji

Prezydent USA Donald Trump, zapytany w czwartek, czy zgodziłby się na zmniejszenie obecności sił NATO w Europie, w tym w Polsce, w celu skłonienia Władimira Putina do podpisania porozumienia pokojowego, odpowiedział, że nikt mu takiej propozycji nie przedstawił.

Klęska zielonej polityki Ursuli von der Leyen. Emisje w UE wystrzeliły pilne
Klęska zielonej polityki Ursuli von der Leyen. Emisje w UE wystrzeliły

Zielona polityka klimatyczna miała prowadzić do zmniejszenia emisji, tymczasem dane Eurostatu pokazują zupełnie inną rzeczywistość. Wzrost o 3,4 proc. w skali całej Unii, skok w 20 krajach i zaledwie siedem państw, którym udało się ograniczyć emisję – to bilans pierwszego kwartału 2025 r.

Ocieplenie między Watykanem a lefebrystami? Bractwo św. Piusa X wpisane na listę gorące
Ocieplenie między Watykanem a lefebrystami? Bractwo św. Piusa X wpisane na listę

Pojawia się nadzieje na ocieplenie stosunków pomiędzy Watykanem a Bractwem św. Piusa X. Za pontyfikatu papieża Leona XIV Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X zostało wpisane do oficjalnego watykańskiego kalendarza jubileuszowego, co pozwoliło mu na organizowanie wydarzeń w Rzymie w trakcie Roku Świętego.

Niemiec znieważył polskie flagi na granicy. Usłyszał zarzuty Wiadomości
Niemiec znieważył polskie flagi na granicy. Usłyszał zarzuty

58-letni obywatel Niemiec, Thomas S., zrywał biało-czerwone flagi na moście w Słubicach i wrzucał je do Odry. Prokuratura postawiła mu zarzut publicznego znieważenia flagi Polski. Mężczyzna przyznał się do winy, tłumacząc, że był pijany.

Afera KPO. Prokuratura Europejska wszczyna śledztwo z ostatniej chwili
Afera KPO. Prokuratura Europejska wszczyna śledztwo

Europejska Prokuratura (EPPO) wszczęła postępowanie dotyczące wydatkowania środków z polskiego KPO w branży HoReCa, obejmującej turystykę i gastronomię – przekazała w czwartek PAP rzeczniczka EPPO Tine Hollevoet.

Waldemar Żurek chce reaktywować starą KRS. Obecna rada ma być wygaszona uchwałą pilne
Waldemar Żurek chce reaktywować starą KRS. Obecna rada ma być "wygaszona" uchwałą

Jak donosi "Rzeczpospolita" Waldemar Żurek rozważa przywrócenie starej Krajowej Rady Sądownictwa, w składzie sprzed reform sądownictwa PiS. W planach jest "wygaszenie" obecnej rady uchwałą sejmu. Ma to być metoda na obejście prawdopodobnego weta prezydenta wobec zmian ustawowych.

Wydatki państwa idą w górę. MF podało informacje nt. deficytu pilne
Wydatki państwa idą w górę. MF podało informacje nt. deficytu

Jak podało w komunikacie Ministerstwo Finansów, wykonanie wydatków budżetu państwa w okresie styczeń-lipiec 2025 r. wyniosło 470,5 mld zł, tj. 51,1 proc. rocznego planu, jednocześnie było wyższe o ok. 31,3 mld zł (tj. o 7,1 proc.) w stosunku do tego samego okresu roku 2024 (439,3 mld zł, tj. 50,7 proc. planu).

Płonie hala koło Ciechocinka. Pożar zagraża całej okolicy pilne
Płonie hala koło Ciechocinka. Pożar zagraża całej okolicy

W Siarzewie w województwie kujawsko-pomorskim wybuchł pożar hali produkcyjno-magazynowej. Płomienie objęły cały obiekt i dwa budynki gospodarcze, a nad miejscowością unosi się gęsty, niebezpieczny dym. Mieszkańcy i turyści zostali wezwani do zachowania szczególnej ostrożności.

REKLAMA

Irena Piekarska od ponad 70 lat czeka na odnalezienie ukochanego brata Mariana, Żołnierza Wyklętego

Irena Piekarska z Suwałk ma 94 lata. Od ponad 70 lat czeka na odnalezienie jej ukochanego brata Mariana Piekarskiego ps. Ryś, znienawidzonego przez komunistów Żołnierza Wyklętego.
 Irena Piekarska od ponad 70 lat czeka na odnalezienie ukochanego brata Mariana, Żołnierza Wyklętego
/ Wikipedia [domena publiczna]
Był 8 stycznia 1927 rok, kiedy w domu Stanisława i Julianny urodził się Marian. Płacz nowo narodzonego dziecka wypełnił izbę domu, zmieszał się z okrzykiem radości Irenki i Stasia, witających najmłodszego brata i uleciał przez szparę w oknie na pokrytą śniegiem wieś Berżniki nieopodal Suwałk. Ojciec był komendantem posterunku Policji Państwowej w Berżnikach, a matka zajmowała się domem i dziećmi. Kiedy Stanisław został oddelegowany do prowadzenia suwalskiego wydziału karno-śledczego Policji Państwowej, całą rodziną przeprowadzili się do domu przy ul. Kolejowej w Suwałkach. Rodzina Piekarskich żyła skromnie, kładąc duży nacisk na budowanie silnych więzi rodzinnych oraz wychowanie w duchu patriotyzmu i wiary katolickiej.

– Mama pochodziła z rodu szlacheckiego, a tata był piłsudczykiem. Rodzice przeżyli I wojnę światową. Wiedzieli, jaką tragedią jest wojna, jak ważna jest odważna miłość do Polski. Wiele razy opowiadali o wojennych czasach. Zaszczepiali w nas to, byśmy zawsze byli wierni temu, co najważniejsze: Panu Bogu, rodzinie i ojczyźnie

– wspomina Irena Piekarska.

Marian od dziecka interesował się mundurami i wszystkim, co związane było z wojskiem. Z wypiekami na twarzy przysłuchiwał się opowieściom ojca i jego kolegów – żołnierzy, m.in. o narodowych bohaterach i służbie dla ojczyzny.

– Kochał te poważne rozmowy. Namówiłam go, aby wyjechał na obóz harcerski i tak jego drogi związały się z harcerstwem. Mimo że był młody, miał zapał do heroicznej walki

– mówi siostra „Rysia”.

W konspiracji

Mając zaledwie 15 lat, Marian został zaprzysiężony do Armii Krajowej. W konspirację była zaangażowana cała rodzina Piekarskich. Irena „Ira” była łączniczką, zajmowała się m.in. kolportażem konspiracyjnej prasy, a Stanisław „Kukułka” był żołnierzem AK biorącym udział w działaniach partyzanckich. W domu Piekarskich w Suwałkach często bywali komendanci, dochodziło do istotnych rozmów, przechowywano ważne dokumenty. Marian pomagał siostrze w roznoszeniu materiałów konspiracyjnych. Był także gońcem przy podporuczniku Mieczysławie Ostrowskim ps. Kropidło, drugim zastępcy komendanta Obwodu AK Suwałki. Już jako żołnierz AK brał czynny udział w walce o niepodległość Polski. Kiedy w 1945 roku ogłoszono zakończenie wojny, „Ryś” doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że ona się nie kończy. Wiedział, że przyszedł inny, być może gorszy okupant, którego wspierają zdradzieckie polskie władze.

Policzek dla komunistów

Po wojnie rozpoczął naukę w jednym z liceów w Suwałkach. Jego ojciec miał przedwojenne znajomości, dzięki którym Marianowi udało się dwukrotnie zatrudnić w więzieniu karno-śledczym w Suwałkach. Drugi raz po to, by wykonać rozkaz uwolnienia sześciu żołnierzy AK. Praca fryzjera pozwoliła mu zdobyć zaufanie więziennych strażników i tym samym uśpić ich czujność. 13 marca 1945 roku sprytnie sam przeprowadził całą akcję.

– Pod pretekstem wyczyszczenia broni zabrał ją strażnikom. Ufali mu, ponieważ robił to nie po raz pierwszy. Znudzonych klawiszy upoił wódką, zyskując czas. Tych, którzy mogli mu przeszkodzić, zamknął w jednym z więziennych pomieszczeń. W ten sposób bez żadnego specjalistycznego szkolenia, bez nowoczesnego sprzętu, nastolatek zbrojnie opanował więzienie i wyprowadził sześciu kolegów z AK. Nie uwolnił nikogo więcej. To był policzek dla komunistów, bolesny cios. Nic dziwnego, że propaganda nazwała „Rysia” bandytą, który wyprowadził z więzienia przestępców i volksdeutschów. Starano się na różne sposoby oszkalować Mariana

– mówi ks. Piotr Kępa, kapelan organizacji harcerzy ZHR.

Dopaść wroga

Po sukcesie akcji Marian został wrogiem władzy i musiał się ukrywać. Przez wiele miesięcy komuniści go rozpracowywali, np. wtrącając do więzienia jego siostrę. Bez wyroku spędziła w celi dwa miesiące. W ten sposób bezskutecznie próbowano z niej wyciągnąć, gdzie ukrywa się brat. W tym czasie „Ryś” dołączył do oddziału kaprala Aleksego Łukowskiego „Zaruskiego”, a następnie nawiązał ponowną współpracę z Mieczysławem Ostrowskim. Początkowo był jego łącznikiem, a potem szefem osobistej ochrony. Marian uczestniczył w wielu akcjach, był też m.in. zastępcą szefa dywersji Obwodu Suwalsko-Augustowskiego WiN. Do aresztowania „Rysia” doszło 7 kwietnia 1946 roku w domu jego ukochanej Władysławy Wojnowskiej z Przerośli. Mimo że w chwili zatrzymania nie miał przy sobie broni i nie stawiał oporu, został dotkliwie pobity przez funkcjonariusza UB. Jego krew rozprysnęła się po ścianie. Katusze przeżywał także w więzieniu, o czym świadczyły chociażby zakrwawione ubrania.

#NOWA_STRONA#

Pokazówka za bilety


Cios, jaki Marian Piekarski wymierzył komunistom, nie mógł być mu wybaczony. Podobnie jak inni Żołnierze Wyklęci był katowany nie tylko w trakcie śledztwa i przesłuchań w więzieniu. Również fasadowy proces miał go ośmieszyć i oszkalować w oczach społeczeństwa. Proces „Rysia” oraz dwudziestu czterech innych zatrzymanych trwał tydzień i był zorganizowany w kinie Ton w Białymstoku. Obserwatorzy, żeby wejść na „salę rozpraw”, musieli zakupić bilet. Kiedy Irena Piekarska zobaczyła brata po raz pierwszy od aresztowania, jej serce pękło.

– Zanim weszłam na rozprawę zobaczyłam, że z ciężarówki, która podjechała za budynek, wyskakują zatrzymani. Dla większego pośmiewiska poprzebierano ich za bandytów. Zobaczyłam mojego kochanego brata, który zawsze był taki elegancki, a teraz był ubrany w stare łachmany. Na głowie miał widoczne rany, był posiniaczony. To przebranie bandziorów robiło okropne wrażenie. Kiedy Marian zeskoczył z ciężarówki, omal nie upadł na ziemię. Ręce miał skrępowane drutem kolczastym wrzynającym się mu w nadgarstki. Widać było, że w więzieniu przeszedł gehennę

– podkreśla Irena.

Siostra „Rysia”, idąc na rozprawę, czuła się, jakby szła do cyrku.

– Takie publiczne upodlenie, znieważenie. Ohydztwo. Sama nie dałabym rady tam siedzieć, dlatego na rozprawę przychodziłam wraz z Władysławą Wojnowską. Miałam to szczęście, że siedziałam dwa rzędy za bratem. Mogłam być tak blisko

– mówi wyraźnie wzruszona.

W trakcie rozprawy sędzia zapytał, czy Marian wziął swój pseudonim od drapieżnego zwierzęcia rysia. Wówczas młody chłopak odpowiedział mu, że nie od zwierzęcia, lecz od zdrobnienia imienia, którego używano w domu – Maryś.

– Sędzia nie krył zdziwienia, że to nie dziki ryś stoi za pseudonimem brata, lecz nasze domowe przezwisko. Cała rozprawa była jedną wielką farsą. Po latach dowiedziałam się, że brat do końca pozostawał wierny, nigdy nie zdradził swoich kompanów, nie wypierał się tego, co zrobił. W trakcie śledztwa nawet brał na siebie ich różne działania po to, aby ustrzec ich przed wyrokiem śmierci. Wielu z nich miało już żony i małe dzieci. Marian wiedział, że są oni potrzebni rodzinom, a on i tak po swojej akcji zapewne zostanie zamordowany

– podkreśla Irena.

​​​​​​​#NOWA_STRONA#

Marian wyrok przyjął ze spokojem, nie uronił ani jednej łzy. Jego siostra po usłyszeniu wyroku omdlała. Kiedy doszła do siebie, „Ryś” odwrócił się do niej, i powiedział spokojnym głosem, z charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru: „Siostro, ty nie płacz. Kulka to tak jakby cię osa użądliła i już nie ma człowieka”. Wówczas w kinie Ton widzieli się po raz ostatni.

Droga na śmierć i czekanie

O tym, jak wyglądały ostatnie ziemskie chwile Mariana, rodzina dowiedziała z listu kapelana więziennego ks. Władysława Bodziaka, który wspominał, że „Ryś” przed śmiercią wyspowiadał się i przyjął komunię świętą. Kiedy przed egzekucją strażnicy planowali mu zasłonić oczy, Marian chciał uderzyć jednego z nich. Wyrok wykonano 11 września 1946 roku o godz. 19 w więzieniu w Białymstoku.

– Marian za swoją postawę i poglądy był uważany przez komunistów za szczególnie niebezpiecznego bandytę. Został zbirem dlatego, że wierzył w niepodległość Polski. Był wytrwały, gotowy w każdej chwili podjąć walkę o kraj, a prócz tego był bardzo wierzącą osobą. Siedząc w areszcie, na menażce wyrył gwoździem „Nie ma nic dla człowieka straconego, gdy mu pozostaje żywa i czysta wiara w Boga”. To zdanie jest kwintesencją jego życia

– mówi ks. Kępa.

Kiedy w mediach pojawiły się informacje o pracach ekshumacyjnych w Białymstoku, na nowo pojawiła się nadzieja na odnalezienie szczątków Mariana Piekarskiego.

– Ponad 70 lat czekam, aż będę mogła godnie pochować brata. Tak jak na to zasługuje. Niestety lata upływają, a jego wciąż nie odnaleziono. Dochodziły mnie informacje, że najbardziej znienawidzonych żołnierzy podziemia antykomunistycznego grzebano pod psiarnią i chlewem. Wśród odkopanych w tych miejscach szczątków nie było Mariana. Nie pozostaje mi nic innego jak czekać na niego

– mówi Irena Piekarska.

Izabela Kozłowska


 

Polecane
Emerytury
Stażowe