Jeśli natomiast chodzi o kulturę w naszych stronach, to na przykład „WPR” informuje, że jeśli ktoś chce, to może iść na spotkanie autorskie, wyobraźcie sobie, z samym świadkiem koronnym numer jeden w Polsce, czyli z osławionym „Masą”. Organizatorem jest jakieś Centrum Konferencyjno-Szkoleniowe Fundacji Nowe Horyzonty. Bilety po sto złotych, jakby ktoś pytał. Słodko, prawda? Chyba już każdy kto ma trochę oleju w głowie, wie z jakim rodzajem myślenia mamy do czynienia, jeśli chodzi o kreatorów linii redakcyjnej w podwarszawskiej lokalnej prasie.

Żeby ktoś jeszcze mógł lepiej wczuć się w podwarszawsko-prowincjonalne klimaty, to muszę wspomnieć o tym, że "WPR” oprócz zapowiedzi spotkania autorskiego ze świadkiem koronnym (czy przypadkiem świadek koronny zamiast pisać książki nie powinien żyć z inną tożsamością gdzieś nie wiadomo gdzie? Czy to może ja się naoglądałem za dużo kryminałów produkcji USA?) donosi nam, że w nieodległym od Pruszkowa Raszynie – jak woła tłusty tytuł - „nie akceptują poczynań władzy”. Nie będę referował całego artykułu, daję Wam link. Wspomnę tylko, że mieszkańcy Raszyna chcą odwołania swojego wójta. Jeśli kogoś interesuje dlaczego, niech sobie sam przeczyta. Ja pozwolę sobie tylko zacytować znamienny fragment. Dodam tylko jeszcze, że generalnie o polityce w "WPR-ze" się nie pisuje. Jak można domniemywać, ktoś jednak uznał, że dość już tego milczenia.

„Inicjatywa realizowana jest pod nazwą ,,NIE dla przyłączenia Raszyna do Warszawy, TAK dla dobrych szkół’’. – Działanie, które podjęliśmy jest konsekwencją zdecydowanego BRAKU AKCEPTACJI dla poczynań raszyńskich władz, które to obserwujemy od dłuższego już czasu, a które w obliczu zarówno wdrażania założeń Reformy Edukacji jak i proponowanego projektu Ustawy o ustroju m.st. Warszawy, obnażyło PATOLOGIĘ lokalnych władz samorządowych.

Inicjatywa, którą rozpoczęliśmy jest wyrazem SPRZECIWU wobec AROGANCJI naszej samorządowej władzy, która nie liczy się z mieszkańcami i decyduje o naszych losach fundując nam przyszłość, zmierzającą do pogorszenia warunków naszego życia i rzutującą na przyszłość naszych dzieci – napisała w oświadczeniu Aneta Wrotna, pełnomocnik Społecznego Komitetu Referendalnego (pisownia oryginalna).”

I tutaj znów muszę odwołać się do inteligencji czytelnika, na którą to inteligencję teraz bardzo liczę. Zalecam uważne przeczytanie powyższego cytatu. Liczę też na to, że nie muszę go tu jakkolwiek komentować. Te a nie inne słowa zostały ocapslockowane przez autorów protestu. To informacja kluczowa dla zrozumienia zarówno intencji protestujących, a także kontekstu w którym ich protest nabiera pełnego znaczenia.

Mamy już niezbędne tło, i tutaj musi się pojawić tak zwana bomba. Od września zostanie całkowicie sparaliżowany podmiejski transport kolejowy na linii Grodzisk Mazowiecki – Warszawa. Na dwa lata. Zainteresowani dojazdem do pracy w tym czasie muszą liczyć, że upchani w tak zwaną komunikacje zastępczą (autobusiki) nie utkną w korkach gdzieś na wysokości Ursusa. W ogóle PKP – decyzja w tej sprawie zapadła jeszcze w czasie najświatlejszych od czasów Łokietka wiadomych rządów – okazało się być niezwykle wyrozumiałe. Najpierw zaproponowali nam kolejarze, że ów remont może trwać trzy lata z założeniem, że ruch będzie odbywał się wahadłowo po jednym torze, albo oni w cholerę wszystko zamkną i wtedy to może cała zabawa skończy się w 22 miesiące.

Nie wspominam już osobiście o tym, że w praktyce ten remont odcina mnie od miejsca mojej pracy. Ale myślę tak sobie, gdzie są protestujący w tej sprawie? Czy tysiące,dziesiątki tysięcy ludzi, podróżujących codziennie do pracy w stolicy z tych wszystkich mających być wkrótce pożartymi przez strasznego Kaczora suburbiów, płacących przy okazji całkiem spore podatki nie są jeszcze świadomi tego co ich czeka? 

I dlaczego się nie buntują? Dlaczego Mateusz Kijowski nie organizuje w tej sprawie żadnego protestu? Czemu Dziduszko nie położy się na torach w ramach czarnego marszu do PKP? Gdzie są feministki, wszak przecież niejedna kobieta wyjdzie z zatłoczonego autobusu zastępczego w podartych rajstopach. 

Gdzie wreszcie są protestujący z lokalnych społeczności przeciwko AROGANCJI polskich kolejarzy i przede wszystkim polityków odpowiedzialnych za tego typu bzdurne pomysły?

Morał tej opowieści może być tylko taki: nie ma nas. Jako społeczeństwo istniejemy tylko teoretycznie i to też chyba jedynie w optymistycznej wersji. 

http://wiadomosci.wpr24.pl/nie-akceptuja-poczyna%C5%84-wladzy;30650.html