- Jestem osobą bardzo otwartą i szczerą, tolerancyjną i bardzo taką radosną. Nie sądziłam, że będę siedzieć przed telewizorem, patrzeć na to co się dzieje w Polsce i ryczeć jak małe dziecko. Ale wiecie jakie to było dziecko? Niekochane. Po raz pierwszy od dłuższego czasu czułam się niepotrzebna w moim kraju, w którym żyję 60 lat. Czułam się odtrącona, niechciana, mało ważna itd. Nie dość, że ten okres pandemii jest dla nas wszystkich trudny, gdzie boimy się o jutro. Ja cały rok nie pracuję. Przede mną wizja niepracowania jeszcze rok. Więc to jutro jest i tak niepewne. I tak mi jest ciężko uśmiechać się i udawać, że się nic nie dzieje. Wszyscy to przerabiamy. I w takim momencie kiedy jest nam ciężko, rząd wbija nam nóż w plecy, ja się tak poczułam. Jakbym była chora, smutna, a mój kraj przychodzi i wdeptuje mnie jeszcze głębiej w ziemię. Ja się tak czuła, uwierzcie mi.

Płakałam przed telewizorem, nie ja jedna, bo wiem, ze większość ludzi tak to odebrało. Jako zamach na swoje ja, na swoją wolność. Zwłaszcza my kobiety. I powiem tak, jestem załamana tym jaka dyskusja toczy się między nami kobietami, że na temat zmuszania, bo to jest nic innego jak zmuszanie, wkraczanie w życie kobiety, rodziny, wkraczanie z butami. Y...y... wyobraźmy sobie wojska z karabinem - kobieto masz urodzić nawet jeśli dziecko jest zdeformowane, jeśli zostałaś zgwałcona itd. To jest nasze prawo, to jest nasze ciało

- mówi na nagraniu Majka Jeżowska

W ramach przesłanki eugenicznej na początku jej obowiązywania zabijano rocznie kilkadziesiąt dzieci, ostatnio liczba ta wzrosła do ponad tysiąca. Mieliśmy więc do czynienia z galopującą liberalizacją aborcji, bez miany prawa. W ramach tego tysiąca największą grupę stanowiły dzieci z Zespołem Downa, potem z Zespołem Turnera. Nie dzieci zdeformowane. Dzieci zdeformowane stanowiły zupełnie niewielką część, choć ich obrazów używa się do usprawiedliwienia zabijania całej niezdeformowanej reszty.

Warto dodać, że wiele diagnoz Zespołu Downa, po urodzeniu dzieci okazywało się błędnych. W związku z czym można podejrzewać, że zabijano dzieci zdrowe. Można również podejrzewać, że wobec braku weryfikacji diagnoz, przesłankę eugeniczną wykorzystywano świadomie jako pretekst do zabijania dzieci zdrowych.

I powtórzmy: Trybunał Konstytucyjny nie wypowiadał się w sprawie przesłanki do zabicia dziecka z powodu ciąży pochodzącej z czynu zabronionego, a ni z powodu zagrożenia życia kobiety.