W dokumencie wskazuje się, że zapewnienie poprawy sytuacji gospodarczej na naszym kontynencie wymaga tego, aby płace stały się podstawowym narzędziem do zwalczania nierówności i zapewnienia uczciwej redystrybucji dochodów. Dynamika ich wzrostu powinna być kształtowana przede wszystkim przez instrumenty rokowań zbiorowych przy wykorzystaniu m.in. procedur „rozszerzania” efektów porozumień zbiorowych. Należy dążyć do pozytywnej konwergencji płacowej między Wschodem i Zachodem, ze szczególnym uwzględnieniem niwelowania różnic wynagrodzeń w korporacjach ponadnarodowych operujących na obu tych obszarach.
 
Rezolucja kładzie także mocny nacisk na konieczność zmiany podejścia do instytucji ustawowej płacy minimalnej. Powinna ona zapewniać egzystencję i możliwość godnego życia pracownikom oraz rodzinom, a więc mieć charakter tzw. living wage. Dlatego trzeba dążyć do tego by płaca minimalna nie była niższa niż 60% krajowej płacy średniej (lub mediany). Konieczne jest zapewnienie odpowiedniej przejrzystości zasad ustalania płacy minimalnej  – jej części nie mogą stanowić żadne dodatkowe świadczenia takie jak dodatki za nadgodziny, pracę nocną czy stażowe.
 
EKZZ oczekuje, że możliwość korzystania przez wszystkich pracowników europejskich z najwyższego zasięgu rokowań zbiorowych i z przejrzystych systemów ustalania płacy minimalnej zostanie potwierdzona w ramach przygotowywanego Europejskiego filaru praw socjalnych.
 
- Przyjęcie tej rezolucji uważam za sukces, pracowaliśmy nad jej projektem w Komitecie koordynacji rokowań zbiorowych EKZZ i dyskusje były nieraz burzliwe ze względu na różne konteksty krajowych systemów ustalania płac – mówi Sławomir Adamczyk, szef Działu Branżowo-Konsultacyjnego KK.  -Poza tym cieszy mnie, że uwzględniono wszystkie poprawki zgłoszone przez Solidarność, m.in. o potrzebie wyrównywania płac w korporacjach ponadnarodowych, czy zwrócenie uwagi na specyficzną sytuację kierowców międzynarodowego transportu drogowego – dodaje ekspert.

Tekst rezolucji dostępny jest TUTAJ