[Tylko u nas] Waldemar Krysiak: El Giebete, czyli byłem w tęczowej sekcie. Tak, sekcie

Wszyscy wiemy, że zorganizowana religia – jak wszystko też inne na świecie – ma negatywny, szkodliwy potencjał. Wszyscy o tym wiemy, bo gimbo-ateusze i obsesyjni antyklerykałowie przypominają nam non stop o dawnych i obecnych przewinieniach Kościoła. Ci sami jednak agenci wtórnego oświecenia, którzy dostrzegają drzazgę w katolickim oku, nie widzą jej w lewicowej tęczówce: nikt wszak nie krytykuje nowej, niestabilnej i niebezpiecznej religii, którą jest ideologia LGBT, El Giebete. I wierzcie mi! Podobieństwa między LGBT a religią – albo raczej między LGBT a sektą! - są o wiele głębsze, niż tylko oczywisty zapał do wyznawanego światopoglądu! Albo nawet nie musicie mi wierzyć - sami się przekonajcie! Oto podobieństwa między sektami, a tęczowym, progresywnym ruchem!
szaman [Tylko u nas] Waldemar Krysiak: El Giebete, czyli byłem w tęczowej sekcie. Tak, sekcie
szaman / Pixabay.com

Sekty to mniejszościowe zgrupowania wyznaniowe, które mają niestandardowe, często wręcz szalone spojrzenia na świat. Oprócz tego sekty mają charakter pasożytniczy – zdobywają członków wśród najsłabszych, wykluczonych osób w społeczeństwie, wżerają się w ich życie i ssą tyle, ile mogą. Odcinają ofiary od świata zewnętrznego, okłamując go, że to jedynie sekta i jej guru znają prawdę o świecie. A reszta – większość populacji miasta, kraju, świata – się myli.

Myślę, że najpóźniej w tym momencie oczywistymi stają się podobieństwa między sektami a lewicowymi, tęczowymi ruchami, które pomagają rzekomo osobom nieheteroseksualnym. Podobieństw tych jest jednak więcej!

Wykluczenie i jego ofiary

Osoby homo i biseksualne często miały w historii świata pod górkę. To, że teraz można być gejem czy lesbijką – czy nawet wieść egzystencję heteroseksualnego singla! - i mieć normalne życie zawdzięczamy wielu zmianom, które miały miejsce na długo przed naszymi narodzinami. Pomógł w tym rozwój demokracji, idei równości legislacyjnej, pomogła nauka i pomogło nawet chrześcijaństwo ze swoją interpretacją człowieka jako indywiduum z prawem do godności i prywatności.

Jednak to, że żyjemy w najlepszych dla różnych mniejszości czasach, nie oznacza, że osoby nieheteroseksualne problemów nie mają. Część jest prześladowana w szkołach, część ma trudności we własnej rodzinie. Część nie akceptuje samych siebie. I wszystkie te osoby są łatwym łupem dla aktywistów z sekt LGBT.
„Jeżeli masz problemy ze swoją rodziną, to nie są oni ciebie warci! Zostaw ją!

Jeżeli twoi przyjaciele cię nie rozumieją, to jest to ich wina! My przyjmiemy się dokładnie takiego, jakim jesteś!” - takimi i innymi sloganami tęczowi aktywiści wabią swoje przyszłe ofiary. I faktycznie, wiele młodych osób, które nie są hetero, nabiera się na taką reklamę. Co więcej! Na tą reklamę nabierają się obecnie także heteroseksualiści, szczególnie młode kobiety (tzn. Julki), które stają się ślepymi „allies” tęczowych grup. „Sojusznicy i sojuszniczki” - tak się ich/je nazywa. Sojusznicy. Zupełnie, jakby trwała wojna, która wymaga ofiar.

Akceptacja, której czasem brakuje w szerokim społeczeństwie lub rodzinie, szybko dostarczana jest przez tęczową sektę. Głodny wreszcie zostaje nakarmiony, podstawowa ludzka potrzeba miłości i przyjaźni – spełniona. Akceptacja, którą oferuje El Giebete jest absolutna.

Tak się przynajmniej wydaje do momentu rozczarowania. Zanim jednak ten moment następuje, ma miejsce...

Pranie mózgu

Nie ma prawdopodobnie żadnej jednej ideologii, która wyjaśniałaby wszystko. Nawet największe, najstarsze religie świata pozostawiają pole do manewru nauce, osobistym preferencjom i ludzkiej wyobraźni. Przeciwnie jest z sektami – te mają najczęściej zaledwie kilka wyjaśnień, które rzekomo są w stanie idealnie pomóc i zrozumieć cały, wielki, skomplikowany świat. Kilka mechanizmów tłumaczy w sektach wszystko.

Sekty El Giebete należą do sekt marksistowskich, to z marksizmu więc czerpią podstawowe wyjaśnienia dla świata i ludzkich machinacji. W marksizmie świat dzieli się na tych posiadających, którzy uciskają biednych i na biednych, uciskanych przez posiadających. W tęczowej interpretacji Marksa ten podział zastępuje rozróżnienie na szary, dyskryminujący heteromatriks i kolorową, ale dyskryminowaną tęczę. Heteromatriks ma władzę, a tęcza cierpi pod heteroseksualnym batem władzy, zwanym homofobią.

„Twoi współpracownicy cię nie lubią? To wynik homofobii.

Nie możesz znaleźć pracy z twoim magistrem z Gender Studies? To efekt homofobii, bo gdyby społeczeństwo bardziej ceniło nienormatywne nauki, to byś nie tylko miał pracę, ale byłaby to też praca dobrze płatna!

Znowu zaraziłeś się jakąś chorobą weneryczną? To też wynik homofobii, bo ona stresuje cię tak, że nie możesz się opanować i pozostać wierny w związku!” - tak wyjaśnia swoim ofiarom świat tęczowa ideologia. I po odpowiednim praniu mózgu ofiary zaczynają w to wierzyć i patrzeć na świat przez skrzywione okulary rzekomego ucisku, dzięki którym wszystko można dostrzec w brzydkich barwach homofobicznej dyskryminacji

Kapłani

Mózgi się jednak same nie wypiorą – nawet w równościowych sektach marksistowskich ktoś wybrany musi je zanieść do pralki. Tym kimś są kapłani, albo raczej tęczowi guru El Giebete. I podobnie jak w prawdziwych religiach, których tęczowcy nienawidzą, ale które próbują naśladować, jest kilka kast kapłańskich.

Najbardziej prominentną rolę sprawują aktywiści, którzy – w przeciwieństwie do, dajmy na przykład, katolickich księży – nie muszą przechodzić specjalnego kształcenia. Tęczowym aktywistą jest ten, który się nim ogłosi. Tutaj nie potrzeba studiów teologicznych, tu wystarczy „wiedza” z kolorowych obrazków na Instagramie. To nie wiedza, lecz chęć szczera zrobi z ciebie... tęczowego krzykacza.

Bo krzyczenie, mordodarcie to też główne zajęcie aktywistów, którzy żyją od ulicznej parady do następnej parady. To one wszak spełniają rolę i religijnych pielgrzymek, i świątecznych procesji, na których aktywiści mogą krzyczeć w oczekiwaniu, że świat zmieni się pod ich modłę.

Inną kastą kapłańską są drag queeny, czyli mężczyźni przyjmujący artystyczną personę kobiety. Można rozpoznać ich po wulgarnym zachowaniu, wulgarnej mowie i wulgarnych mądrościach – są więc idealnym zaprzeczeniem tego, kim i czym powinien być np. katolicki brat zakonny. Ostatecznie, draq queeny nazywają siebie nawet siostrami, a zamiast ascezy i opanowania promują rozpustę i histerię.

El Giebete nie byłoby jednak sobą, gdyby nie stworzyło dosłownej parodii chrześcijańskich zakonów. W tęczowym środowisku istnieje też więc jeszcze trzecia grupa kapłańska, tzn. Zakon Sióstr Wiecznej Pobłażliwości. To podrodzaj drag queenów: i tutaj mamy do czynienia z mężczyznami przebranymi za kobiety, tylko w stroju, który ma przypominać zakonny habit. Te „siostrzyczki” chodzą po erotycznych imprezach, rozdają kondomy i zachęcają wszystkich do korzystania z pełni hedonistycznych uciech momentu.

Dogmaty i sakramenty

Tęczowa religia dopiero formalnie powstaje, nie ma więc jednej spójnej listy z credo, które trzeba wyznawać, by móc się z El Giebete identyfikować. Istnieje jednak pewien szkielet, na którym tęczowa religia lubi się opierać. Za bluźnierstwo przeciwko niemu grozi też ekskomunika z kręgu Ludzi Alfabetu.

Jednym z kręgów tego szkieletu jest wspomniana już wiara w prześladowanie. I ta wiara musi być wyznawana zawsze i wszędzie, nieważne, jak dobra byłaby sytuacja osób nieheteroseksualnych. Czy Holandia, czy Rosja – w homofobię jako źródło cierpienia trzeba wierzyć z niezachwianym przekonaniem.

Innym z kręgów tęczowego szkieletu wiary jest odwrócenie katolickiego Deus caritas est – Bóg jest miłością. Tęczaki wyznają bowiem zasadę, że to caritas, albo raczej amor est Deus. Seks jest bogiem. Tak zwana seks-pozytywność, którą można przetłumaczyć jako: „Seks? Wincyj, wincyj!” jest stałym dogmatem sekty El Giebtete i miernikiem stanu oświecenia. Im bardziej wielbisz seks jako doświadczenie uwalniające, wyzwalające, tym bliżej jesteś Tęczowego Bożka.

Innym, choć z pewnością nie ostatnim dogmatem religii tęczy jest słynne splunięcie w twarz biologii, logice i wiedzy: trans women are women, czyli „mężczyźni, którym wydaje się, że są kobietami, naprawdę są kobietami”. Kto tej „prawdy” nie wyznaje, z pewnością postępowego zbawienia nie zazna. Wiedzą o tym najlepiej radykalne feministki, żyjące w herezji terfizmu, czyli przekonania, że kobiety nie mają penisów.

Rozczarowanie sektą

Niektórym udaje się wydostać z tęczowej sekty. Ci rozczarowani kłamstwami, którymi El Giebete karmi swoich wyznawców, ci, którzy dostrzegli szaleństwo Ludzi Alfabetu, ci, którzy poszukali innych, bardziej kompleksowych wytłumaczeń na świat – ci spotykają się z ostracyzmem. Jak każda sekta i El Giebete nienawidzi tych, którzy przestali jej potrzebować i próbuje ich zniszczyć.

Zaznałem tego i ja na własnej skórze i miłe to nie było. Ludzie, którzy mianowali się moimi przyjaciółmi, nagle widzieli we mnie wroga, wroga absolutnego, kogoś nic niewartego. Bo przestałem wierzyć w tęczę. Mimo wszystko... było warto. Warto było.

Nie minął jeszcze ani jeden dzień, żebym tęsknił za El Giebete. Mam nadzieję, że pewnego dnia uwolni się od niego więcej osób. Dla wszystkich jest nadzieja!


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Dramat w Niemczech. Polka wśród ofiar śmiertelnych z ostatniej chwili
Dramat w Niemczech. Polka wśród ofiar śmiertelnych

47-letnia Polka jest jedną z ofiar śmiertelnych wypadku autobusowego, do którego doszło w środę na autostradzie A9 w pobliżu Lipska na wschodzie Niemiec. Policja przekazała w czwartek informacje na temat tożsamości trzech spośród czterech osób zabitych w wypadku.

Dziwne zachowanie Kołodziejczaka na spotkaniu z Ukraińcami. Jest reakcja wiceministra z ostatniej chwili
Dziwne zachowanie Kołodziejczaka na spotkaniu z Ukraińcami. Jest reakcja wiceministra

W środę i w czwartek przedstawiciele resortów infrastruktury, funduszy, rozwoju, finansów, aktywów państwowych oraz rolnictwa uczestniczyli w spotkaniach ze stroną ukraińską. W sieci Ukraińcy opublikowali zdjęcie z nietypową pozą Michała Kołodziejczaka. Jest reakcja wiceministra.

Zełenski: Nie mamy już prawie artylerii z ostatniej chwili
Zełenski: Nie mamy już prawie artylerii

Rosja na 100 proc. wykorzystuje przerwę we wsparciu USA dla Ukrainy; nie mamy już prawie w ogóle artylerii - powiedział w wyemitowanym w czwartek wywiadzie dla amerykańskiej telewizji CBS prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski. Ostrzegł, że bez amerykańskiego wsparcia Ukraina przegra, a wojna bardzo szybko może "przyjść do Europy".

Dramatyczne wyznanie Zbigniewa Ziobry z ostatniej chwili
Dramatyczne wyznanie Zbigniewa Ziobry

"Choroba bardzo przyspieszyła. W ciągu miesiąca schudłem 10 kilogramów, pojawiły się bardzo mocne bóle i towarzyszył mi coraz większy problem z głosem" - powiedział w programie "Debata Dnia" o stanie swojego zdrowia Zbigniew Ziobro.

Naukowy wieczór z dr Kaweckim: Przez 10 lat Polak nominował do Nobla z fizyki Wiadomości
Naukowy wieczór z dr Kaweckim: Przez 10 lat Polak nominował do Nobla z fizyki

Przez ponad 10 lat Polak formalnie nominował do Nagród Nobla z fizyki! To pierwszy przypadek, gdy opinia publiczna się o tym dowiaduje.

Były minister Tuska zaatakował Dominika Tarczyńskiego: Bedzie miał proces z ostatniej chwili
Były minister Tuska zaatakował Dominika Tarczyńskiego: "Bedzie miał proces"

Były minister finansów, Jan Vincent Rostowski zaatakował na Twitterze [X] Dominika Tarczyńskiego. "Będzie miał proces za publikowanie obrzydliwych fake newsów" - odpowiada europoseł Prawa i Sprawiedliwości

Adam Bodnar powinien podać się do dymisji z ostatniej chwili
"Adam Bodnar powinien podać się do dymisji"

Radosław Fogiel, poseł PiS uważa, że służby złamały prawo, wchodząc do domu b. ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry. Jak mówił w czwartek w Studiu PAP, w jego ocenie prokurator Marzena Kowalska i szef MS Adam Bodnar powinni za to ponieść odpowiedzialność i podać się do dymisji.

Ukraińcy opublikowali specyficzne zdjęcie Kołodziejczaka. Zachowywał się dziwnie. Wybiegał z pokoju, pociągał nosem z ostatniej chwili
Ukraińcy opublikowali specyficzne zdjęcie Kołodziejczaka. "Zachowywał się dziwnie. Wybiegał z pokoju, pociągał nosem"

W środę i w czwartek przedstawiciele resortów infrastruktury, funduszy, rozwoju, finansów, aktywów państwowych oraz rolnictwa uczestniczyli w spotkaniach ze stroną ukraińską. W sieci Ukraińcy opublikowali zdjęcie z nietypową pozą Michała Kołodziejczaka.

Zastępca Bodnara: Co Pan zamierza zrobić Panie Ministrze? Wiadomości
Zastępca Bodnara: Co Pan zamierza zrobić Panie Ministrze?

Dziś opinią publiczną wstrząsnęły fakty przedstawione w artykule Patryka Słowika "Sienkiewicz, Wrzosek, Wolne Sądy i wniosek. Jak prokurator walczyła o wolne media". Neoprokuratura opublikowała komunikat o tym, że zajmuje się opisanym w artykule wątkami. Do sprawy odniósł się również prokurator Michał Ostrowski, powołany za czasów Zbigniewa Ziobry, ale pełniący nadal obowiązki, zastępca Prokuratora Generalnego. Prokuratorem Generalnym, wbrew zapowiedziom rozdzielenia tych funkcji, jest obecnie minister sprawiedliwości Adam Bodnar.

Rosyjski myślwiec zestrzelony z ostatniej chwili
Rosyjski myślwiec zestrzelony

Rosyjski myśliwiec Su-35 runął w czwartek do morza w pobliżu Sewastopola na okupowanym przez Rosję Krymie; według wstępnych doniesień pilot przeżył, a maszyna mogła zostać zestrzelona omyłkowo przez rosyjską obronę przeciwlotniczą - podało Radio Swoboda.

REKLAMA

[Tylko u nas] Waldemar Krysiak: El Giebete, czyli byłem w tęczowej sekcie. Tak, sekcie

Wszyscy wiemy, że zorganizowana religia – jak wszystko też inne na świecie – ma negatywny, szkodliwy potencjał. Wszyscy o tym wiemy, bo gimbo-ateusze i obsesyjni antyklerykałowie przypominają nam non stop o dawnych i obecnych przewinieniach Kościoła. Ci sami jednak agenci wtórnego oświecenia, którzy dostrzegają drzazgę w katolickim oku, nie widzą jej w lewicowej tęczówce: nikt wszak nie krytykuje nowej, niestabilnej i niebezpiecznej religii, którą jest ideologia LGBT, El Giebete. I wierzcie mi! Podobieństwa między LGBT a religią – albo raczej między LGBT a sektą! - są o wiele głębsze, niż tylko oczywisty zapał do wyznawanego światopoglądu! Albo nawet nie musicie mi wierzyć - sami się przekonajcie! Oto podobieństwa między sektami, a tęczowym, progresywnym ruchem!
szaman [Tylko u nas] Waldemar Krysiak: El Giebete, czyli byłem w tęczowej sekcie. Tak, sekcie
szaman / Pixabay.com

Sekty to mniejszościowe zgrupowania wyznaniowe, które mają niestandardowe, często wręcz szalone spojrzenia na świat. Oprócz tego sekty mają charakter pasożytniczy – zdobywają członków wśród najsłabszych, wykluczonych osób w społeczeństwie, wżerają się w ich życie i ssą tyle, ile mogą. Odcinają ofiary od świata zewnętrznego, okłamując go, że to jedynie sekta i jej guru znają prawdę o świecie. A reszta – większość populacji miasta, kraju, świata – się myli.

Myślę, że najpóźniej w tym momencie oczywistymi stają się podobieństwa między sektami a lewicowymi, tęczowymi ruchami, które pomagają rzekomo osobom nieheteroseksualnym. Podobieństw tych jest jednak więcej!

Wykluczenie i jego ofiary

Osoby homo i biseksualne często miały w historii świata pod górkę. To, że teraz można być gejem czy lesbijką – czy nawet wieść egzystencję heteroseksualnego singla! - i mieć normalne życie zawdzięczamy wielu zmianom, które miały miejsce na długo przed naszymi narodzinami. Pomógł w tym rozwój demokracji, idei równości legislacyjnej, pomogła nauka i pomogło nawet chrześcijaństwo ze swoją interpretacją człowieka jako indywiduum z prawem do godności i prywatności.

Jednak to, że żyjemy w najlepszych dla różnych mniejszości czasach, nie oznacza, że osoby nieheteroseksualne problemów nie mają. Część jest prześladowana w szkołach, część ma trudności we własnej rodzinie. Część nie akceptuje samych siebie. I wszystkie te osoby są łatwym łupem dla aktywistów z sekt LGBT.
„Jeżeli masz problemy ze swoją rodziną, to nie są oni ciebie warci! Zostaw ją!

Jeżeli twoi przyjaciele cię nie rozumieją, to jest to ich wina! My przyjmiemy się dokładnie takiego, jakim jesteś!” - takimi i innymi sloganami tęczowi aktywiści wabią swoje przyszłe ofiary. I faktycznie, wiele młodych osób, które nie są hetero, nabiera się na taką reklamę. Co więcej! Na tą reklamę nabierają się obecnie także heteroseksualiści, szczególnie młode kobiety (tzn. Julki), które stają się ślepymi „allies” tęczowych grup. „Sojusznicy i sojuszniczki” - tak się ich/je nazywa. Sojusznicy. Zupełnie, jakby trwała wojna, która wymaga ofiar.

Akceptacja, której czasem brakuje w szerokim społeczeństwie lub rodzinie, szybko dostarczana jest przez tęczową sektę. Głodny wreszcie zostaje nakarmiony, podstawowa ludzka potrzeba miłości i przyjaźni – spełniona. Akceptacja, którą oferuje El Giebete jest absolutna.

Tak się przynajmniej wydaje do momentu rozczarowania. Zanim jednak ten moment następuje, ma miejsce...

Pranie mózgu

Nie ma prawdopodobnie żadnej jednej ideologii, która wyjaśniałaby wszystko. Nawet największe, najstarsze religie świata pozostawiają pole do manewru nauce, osobistym preferencjom i ludzkiej wyobraźni. Przeciwnie jest z sektami – te mają najczęściej zaledwie kilka wyjaśnień, które rzekomo są w stanie idealnie pomóc i zrozumieć cały, wielki, skomplikowany świat. Kilka mechanizmów tłumaczy w sektach wszystko.

Sekty El Giebete należą do sekt marksistowskich, to z marksizmu więc czerpią podstawowe wyjaśnienia dla świata i ludzkich machinacji. W marksizmie świat dzieli się na tych posiadających, którzy uciskają biednych i na biednych, uciskanych przez posiadających. W tęczowej interpretacji Marksa ten podział zastępuje rozróżnienie na szary, dyskryminujący heteromatriks i kolorową, ale dyskryminowaną tęczę. Heteromatriks ma władzę, a tęcza cierpi pod heteroseksualnym batem władzy, zwanym homofobią.

„Twoi współpracownicy cię nie lubią? To wynik homofobii.

Nie możesz znaleźć pracy z twoim magistrem z Gender Studies? To efekt homofobii, bo gdyby społeczeństwo bardziej ceniło nienormatywne nauki, to byś nie tylko miał pracę, ale byłaby to też praca dobrze płatna!

Znowu zaraziłeś się jakąś chorobą weneryczną? To też wynik homofobii, bo ona stresuje cię tak, że nie możesz się opanować i pozostać wierny w związku!” - tak wyjaśnia swoim ofiarom świat tęczowa ideologia. I po odpowiednim praniu mózgu ofiary zaczynają w to wierzyć i patrzeć na świat przez skrzywione okulary rzekomego ucisku, dzięki którym wszystko można dostrzec w brzydkich barwach homofobicznej dyskryminacji

Kapłani

Mózgi się jednak same nie wypiorą – nawet w równościowych sektach marksistowskich ktoś wybrany musi je zanieść do pralki. Tym kimś są kapłani, albo raczej tęczowi guru El Giebete. I podobnie jak w prawdziwych religiach, których tęczowcy nienawidzą, ale które próbują naśladować, jest kilka kast kapłańskich.

Najbardziej prominentną rolę sprawują aktywiści, którzy – w przeciwieństwie do, dajmy na przykład, katolickich księży – nie muszą przechodzić specjalnego kształcenia. Tęczowym aktywistą jest ten, który się nim ogłosi. Tutaj nie potrzeba studiów teologicznych, tu wystarczy „wiedza” z kolorowych obrazków na Instagramie. To nie wiedza, lecz chęć szczera zrobi z ciebie... tęczowego krzykacza.

Bo krzyczenie, mordodarcie to też główne zajęcie aktywistów, którzy żyją od ulicznej parady do następnej parady. To one wszak spełniają rolę i religijnych pielgrzymek, i świątecznych procesji, na których aktywiści mogą krzyczeć w oczekiwaniu, że świat zmieni się pod ich modłę.

Inną kastą kapłańską są drag queeny, czyli mężczyźni przyjmujący artystyczną personę kobiety. Można rozpoznać ich po wulgarnym zachowaniu, wulgarnej mowie i wulgarnych mądrościach – są więc idealnym zaprzeczeniem tego, kim i czym powinien być np. katolicki brat zakonny. Ostatecznie, draq queeny nazywają siebie nawet siostrami, a zamiast ascezy i opanowania promują rozpustę i histerię.

El Giebete nie byłoby jednak sobą, gdyby nie stworzyło dosłownej parodii chrześcijańskich zakonów. W tęczowym środowisku istnieje też więc jeszcze trzecia grupa kapłańska, tzn. Zakon Sióstr Wiecznej Pobłażliwości. To podrodzaj drag queenów: i tutaj mamy do czynienia z mężczyznami przebranymi za kobiety, tylko w stroju, który ma przypominać zakonny habit. Te „siostrzyczki” chodzą po erotycznych imprezach, rozdają kondomy i zachęcają wszystkich do korzystania z pełni hedonistycznych uciech momentu.

Dogmaty i sakramenty

Tęczowa religia dopiero formalnie powstaje, nie ma więc jednej spójnej listy z credo, które trzeba wyznawać, by móc się z El Giebete identyfikować. Istnieje jednak pewien szkielet, na którym tęczowa religia lubi się opierać. Za bluźnierstwo przeciwko niemu grozi też ekskomunika z kręgu Ludzi Alfabetu.

Jednym z kręgów tego szkieletu jest wspomniana już wiara w prześladowanie. I ta wiara musi być wyznawana zawsze i wszędzie, nieważne, jak dobra byłaby sytuacja osób nieheteroseksualnych. Czy Holandia, czy Rosja – w homofobię jako źródło cierpienia trzeba wierzyć z niezachwianym przekonaniem.

Innym z kręgów tęczowego szkieletu wiary jest odwrócenie katolickiego Deus caritas est – Bóg jest miłością. Tęczaki wyznają bowiem zasadę, że to caritas, albo raczej amor est Deus. Seks jest bogiem. Tak zwana seks-pozytywność, którą można przetłumaczyć jako: „Seks? Wincyj, wincyj!” jest stałym dogmatem sekty El Giebtete i miernikiem stanu oświecenia. Im bardziej wielbisz seks jako doświadczenie uwalniające, wyzwalające, tym bliżej jesteś Tęczowego Bożka.

Innym, choć z pewnością nie ostatnim dogmatem religii tęczy jest słynne splunięcie w twarz biologii, logice i wiedzy: trans women are women, czyli „mężczyźni, którym wydaje się, że są kobietami, naprawdę są kobietami”. Kto tej „prawdy” nie wyznaje, z pewnością postępowego zbawienia nie zazna. Wiedzą o tym najlepiej radykalne feministki, żyjące w herezji terfizmu, czyli przekonania, że kobiety nie mają penisów.

Rozczarowanie sektą

Niektórym udaje się wydostać z tęczowej sekty. Ci rozczarowani kłamstwami, którymi El Giebete karmi swoich wyznawców, ci, którzy dostrzegli szaleństwo Ludzi Alfabetu, ci, którzy poszukali innych, bardziej kompleksowych wytłumaczeń na świat – ci spotykają się z ostracyzmem. Jak każda sekta i El Giebete nienawidzi tych, którzy przestali jej potrzebować i próbuje ich zniszczyć.

Zaznałem tego i ja na własnej skórze i miłe to nie było. Ludzie, którzy mianowali się moimi przyjaciółmi, nagle widzieli we mnie wroga, wroga absolutnego, kogoś nic niewartego. Bo przestałem wierzyć w tęczę. Mimo wszystko... było warto. Warto było.

Nie minął jeszcze ani jeden dzień, żebym tęsknił za El Giebete. Mam nadzieję, że pewnego dnia uwolni się od niego więcej osób. Dla wszystkich jest nadzieja!



Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe