Święto Matki Bożej Różańcowej. W podzięce za triumf chrześcijan nad Turkami

Przypomnijmy pokrótce okoliczności tego zdarzenia. Bitwa pod Lepanto, stoczona w okolicach Zatoki Patraskiej, przeszła do historii jako jedna z najkrwawszych bitew morskich w dziejach. Państwa Świętej Ligi zmierzyły się z wojskami tureckimi sułtana Selima II, który chciał podbić Europę, by wprowadzić islam na całym kontynencie.

Geneza tej walki dotyczyła spraw o charakterze ekonomicznym. Imperium Osmańskie przejmowało kontrolę nad szlakiem handlowym z Indiami po zdobyciu Konstantynopola w 1453 roku, dodatkowo muzułmanie wspierali grasujące po Morzu Śródziemnych statki algierskich piratów, napadające za europejskich kupców. Turcy zażądali także od Wenecji przekazania im Cypru. Po odmowie najechali wyspę i odbili ją z rąk chrześcijan. Wówczas papież Pius V powołał Ligę Świętą, w której główne siły reprezentowała Hiszpania i Wenecja. Floty chrześcijańska i turecka spotkały się na wodach Morza Jońskiego, nieopodal Lepanto. Przeważające siły tureckie, pod wodzą Ali Paszy, poniosły klęskę. Większość statków tureckich zostało zniszczone lub przejęte przez Europejczyków. W ciągu czterech godzin bitwy zatopiono sześćdziesiąt tureckich galer i uwolniono ok. dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników. W bitwie zginęło dwadzieścia siedem tysięcy Turków, a kolejnych pięć tysięcy trafiło do niewoli.

Triumf został przypisany wstawiennictwu Matki Bożej Różańcowej, bowiem papież modląc się na różańcu o zwycięstwo sił państw chrześcijańskich miał wizję Maryi, która przypatrywała się bitwie i sprawiła, że zmienił się kierunek wiania wiatru, który zapewnił zwycięstwo Europejczykom.

Pius V uczynił dzień zwycięstwa europejskiej floty Świętem Matki Bożej Różańcowej obchodzonym w tych kościołach, w których istniały bractwa różańcowe. Blisko dwa wieki później, papież Klemens XI, w podzięce za zwycięstwo nad Turkami pod Belgradem, rozszerzył święto na cały Kościół katolicki.

Dziś mija 450. rocznica bitwy.