[Z Niemiec dla Tysol.pl] Wojciech Osiński: "Unia zawiodła". Jaki interes w Turowie mają Niemcy? Sprawa zaczyna śmierdzieć

Wbrew powielanym przez zagraniczne media dyrdymałom, niektóre przytomne osoby w Niemczech zauważyły, że gromkie apele o likwidację kopalni Turów nie wynikają tylko z troski o klimat. „W sprawie Turowa Unia ponownie zawiodła” – zauważa choćby dziennik „Handelsblatt”.
kopalnia węgla brunatno Turów [Z Niemiec dla Tysol.pl] Wojciech Osiński:
kopalnia węgla brunatno Turów / Wikipedia CC BY-SA 2,5 Anna Uciechowska

Dotychczasowe negocjacje pomiędzy Warszawą a Pragą w sprawie kopalni oraz elektrowni Turów musiały mocno skonfundować kogoś, kto prostodusznie uwierzył w szybkie porozumienie. Problemy pogłębił wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który nie uwolnił się jeszcze od nawyku ochoczego przymilania się Niemcom i gorliwego plecenia pętli na polski kark. Majowe orzecznie nakazuje Polsce natychmiastowe wstrzymanie działalności wspomnianej kopalni. Jeśli rząd Zjednoczonej Prawicy nie zamierza się dostosować do „zaleceń” sędziów z Luksemburga , zmuszą go do uiszczenia kary pieniężnej w wysokości 500 tysięcy euro dziennie. 

Zdumiewające jest to, jak łatwo polskojęzyczne media z zagranicznym kapitałem przechodzą do porządku dziennego nad faktem, że kopalnia na Dolnym Śląsku stała się kozłem ofiarnym w grze wspólnych interesów Czech i Niemiec. W rzekomo „bilateralnym” sporze dotyczącym Turowa Berlin nie spełnia bynajmniej roli bezstronnego arbitra. O tym, że moment wywołania kryzysu międzynarodowego w sprawie polskiej kopalni nie był „przypadkowy”, mówił także na początku października premier Mateusz Morawiecki. Na Niemiecko-Polsko-Czeskim Forum Nauki w Dreźnie szef polskiego rządu wskazywał na wspólne gospodarcze wyzwania w trójkącie granicznym, które przed wyborami do czeskiej Izby Poselskiej nie były wolne od „politycznych afiliacji”. Co ciekawe, nawet niektóre niemieckie media zauważyły, że w przyjętej bez próby weryfikacji opowieści o polskiej kopalni odzywają się pewne zgrzyty.

Wszak nie od dziś wiadomo, że kłopoty z odwadnianiem mają również kopalnie odkrywkowe w Czechach i Niemczech, których rządy zresztą co rusz podkreślają konieczność współpracy w celu wspierania wspólnych interesów gospodarczych. Narzuca się więc podejrzenie, że nagłośnienie przez Pragę całej sprawy na brukselskim parkiecie miało pomóc premierowi Andrejowi Babišowi, który przed wyborami zmagał się z kryzysem wizerunkowym. 

Jak się okazuje, ta cała operacja Babišowi nie pomogła. Jednak tlący się od wielu miesięcy spór o Turów trwa w najlepsze. I co teraz? Węgiel z Rosji?  

– pyta dziennik ekonomiczny „Handelsblatt”.

Niemiecki dziennik zauważa, że sędziowie TSUE nie po raz pierwszy zawiedli nadzieje Polaków na uniezależnienie się od energetycznej hegemonii Rosji. 

Polska w wejściu do Unii Europejskiej upatrywała nie tyle sojusz stricte polityczny, co wspólnotę, zabezpieczającą ją przed zagrożeniem rosyjskiego imperializmu gospodarczego. A jak to wygląda w rzeczywistości? Rząd w Warszawie inwestuje spore sumy w zwiększenie autonomii energetycznej, a Unia – zamiast przyklaskiwać – wlepia mu za to mandaty, przyzwalając jednocześnie na finalizację gazociągu Nord Stream 2

– czytamy. 

Zdaniem dziennika „Handelsblatt” wyrok TSUE w sprawie kopalni Turów jest wysoce „zastanawiający” i pokazuje bezmiar odrealnienia, w jakie popadły instytucje unijne i niektórzy służalczy wobec nich niemieccy urzędnicy, którzy bezkrytycznie uwierzyli w propagandę lewicowych ekodziałaczy.

Niestety tylko nieliczni politycy i publicyści w Niemczech wyrażają podobne zdanie. Oficjalna narracja brzmi inaczej. W polsko-czeski spór o Turów włączyły się także władze Saksonii, które już w styczniu rozważały złożenie skargi do Komisji Europejskiej w sprawie działalności kopalni odkrywkowej. Miesiąc temu minister sprawiedliwości tegoż kraju związkowego, Katja Meier, zleciła przygotowanie „opinii prawnej”. Otóż informacje zaczerpnięte z biuletynów porozsyłanych przez zwolenników polskiej opozycji skłoniły polityk Zielonych do wysnucia wniosku, że wydobywanie węgla przy granicy z Saksonią może być „niezgodne z prawem”. 

Niemiecki rząd federalny nie mieszał się dotąd w tego rodzaju spory lub załatwiał te sprawy w ‘aksamitnych rękawiczkach’, bo doskonale wie, że w RFN też rośnie popyt na węgiel 

– utrzymuje Frank Hennig, publicysta konserwatywnego miesięcznika „Tichys Einblick”.

Jego zdaniem sprawa dotycząca kopalni Turowa jest kolejnym przykładem strategii Brukseli, która pod płaszczykiem „walki ze zmianą klimatu” wykonuje kolejny krok w „długim klimatycznym marszu przez instytucje”. Zresztą niemieccy i czescy politycy zdają sobie doskonale sprawę z tego, że w najbliższym czasie wyłączenie polskiej elektrowni jest praktycznie niemożliwe. 

Niektórzy nasi politycy chętnie pełnią rolę ‘szermierzy prawdy’ o globalnym ociepleniu, ale jeśli chodzi o ich własne kopalnie, będą ich bronić przed upadkiem i zaręczać, że są bezpieczne i zyskowne. Wydaje mi się, że polski rząd ugrząsł w pułapce. Ktoś w Unii zaczął w tej sprawie sporządzać rachunek zysków i strat” 

– zauważa Hennig.

Graniczące z Bogatynią okolice Żytawy w Saksonii, podobnie jak spora część obszaru Łużyc, obfitują w bogate złoża węgla brunatnego. Z odkrywkową metodą ich eksploatacji rozpoczęto w Niemczech już w XIX w. Dziś na północ od Żytawy, nieopodal wspomnianej polskiej kopalni, znajdują się trzy niemieckie elektrownie: „duma” komunistycznych niedobitków po NRD o nazwie „Schwarze Pumpe”, Boxberg oraz Jänschwalde. 

W Niemczech branża węgla brunatnego pozostaje ważnym czynnikiem gospodarczym. Według ustaleń Federalnego Urzędu Statystycznego w pierwszej połowie 2021 roku z węgla wytworzono w Niemczech więcej energii niż ze źródeł odnawialnych. W niemieckich kopalniach i elektrowniach pracuje ok. 20 tys. osób, choć pośrednio branża daje zatrudnienie ok. 70 tys. osób w całym kraju. Szczególnie we wschodnich krajach zwiąkowych, borykających się z procesem dezindustrializacji, bezrobociem i problemami demograficznymi, przemysł węglowy należy do najbardziej pożądanych pracodawców, a także – co we wrześniowej rozgrywce o Urząd Kanclerski okazało się nie mniej istotne – do głównych płatników zasilających budżet państwowy.

Ci niemieccy eksperci, którzy zgłębili tajniki przemysłu węglowego, zdają sobie też sprawę z zagrożeń środowiskowych, wynikających z ewentualnego natychmiastowego zatrzymania pracy kopalni Turów. Przygotowanie do jej likwidacji jest niewątpliwie procesem czasochłonnym, a jej przyspieszenie może wywołać nieodwracalne skutki, prowadzące np. do pogorszenia właściwości gruntów, a w najmniej sprzyjającym przypadku do wystąpienia olbrzymich osuwisk w różnych rejonach wyrobiska tudzież powstania dotkliwej w skutkach katastrofy ekologicznej. 

Według ustaleń dziennikarzy berlińskiego tygodnika „Focus”, którzy zadali sobie trud zbadania skutków „ekspresowego” wyłączenia jednej z elektrowni węglowych, zaprzestanie odwadniania odkrywki spowodować może trudne do okiełznania wypełnianie jej wodą pochodzącą w głównej mierze z dopływów podziemnych i opadów atmosferycznych, przy czym nie będzie ona mogła już wypływać na zewnątrz. Jednocześnie znacząco pogorszyłaby się jakość wody gruntowej. 

Z niemieckiego lub czeskiego punktu widzenia najważniejszy cel zostałby jednak osiągnięty. Bez odwadniania kopalni prowadzenie dalszej eksploatacji węgla w Turowie byłoby niemożliwe, a spełnienie żądań Pragi, podpartych werdyktami unijnych instytucji i zgłaszanych także już coraz śmielej w Berlinie, poskutkowałoby uniemożliwieniem ewentualnego ponownego uruchomienia prac górniczych. Jak wykazały bowiem wcześniejsze badania, po likwidacji kopalni może bardzo szybko nastąpić utrata stateczności zwałowiska wewnętrznego.

Rządzący w Niemczech i Czechach zarzekają się wprawdzie, jakoby kopalnia Turów nie stanowiła dla nich konkurencji, a domagając się jej likwidacji kierują się jedynie własnymi doświadczeniami w zakresie dekarbonizacji. Jednak trudno oprzeć się wrażeniu, że polska kopalnia w trójkącie granicznym tkwi niczym cierń w samym sercu czesko-niemieckich interesów. Słowem – sprawa zaczyna śmierdzieć ma kilometr, gdy niemieccy lobbyści branży węglowej włączają się do „walki ze zmianą klimatu” w sąsiednich krajach.
 


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Dramat znanej aktorki. Mam 30 zmian w mózgu i drgawki z ostatniej chwili
Dramat znanej aktorki. "Mam 30 zmian w mózgu i drgawki"

Znana aktorka jest poważnie chora. W najnowszym wywiadzie wyznała jak się czuje.

New York Times: CIA ostrzegało Kreml z ostatniej chwili
"New York Times": CIA ostrzegało Kreml

Amerykańska Centralna Agencja Wywiadowcza (CIA) przekazała 6 marca rosyjskim władzom prywatne ostrzeżenie, że organizacja terrorystyczna Państwo Islamskie Prowincji Chorasan planuje zamach w Rosji; Kreml jednak zlekceważył te doniesienia - powiadomił w czwartek dziennik "New York Times".

Eksport zbóż z Ukrainy. Premier Szmyhal przedstawił swoją wizję z ostatniej chwili
Eksport zbóż z Ukrainy. Premier Szmyhal przedstawił swoją wizję

– Nasz rząd wprowadził weryfikację eksportu kukurydzy, rzepaku, słonecznika i pszenicy; bez licencji eksport tych kategorii nie będzie dokonywany – powiedział w czwartek premier Ukrainy Denys Szmyhal. Jak dodał, wydawanie pozwoleń będzie następowało we współpracy ze stroną polską.

Polityk „koalicji 13 grudnia” skomentowała sprawę prok. Wrzosek. Wpis skasowała, ale w internecie nic nie ginie z ostatniej chwili
Polityk „koalicji 13 grudnia” skomentowała sprawę prok. Wrzosek. Wpis skasowała, ale w internecie nic nie ginie

Szefowa klubu parlamentarnego Lewicy Anna Maria Żukowska zaskakująco skomentowała aferę z prokurator Ewą Wrzosek, która wybuchła po publikacji Wirtualnej Polski w czwartek. Wpis swój dosyć szybko usunęła. Zanim to jednak nastąpiło, odniosła się do niego sama prokurator Wrzosek.

Po konsultacjach władz Polski i Ukrainy. Tusk zabiera głos z ostatniej chwili
Po konsultacjach władz Polski i Ukrainy. Tusk zabiera głos

– Kończymy w czwartek rozmowy polsko-ukraińskie z jeszcze głębszym przeświadczeniem, że nie ma takiej siły na świecie, która mogłaby podważyć naszą przyjaźń, solidarność i współpracę, szczególnie w obliczu zagrożenia, jakim jest agresywna polityka Rosji – powiedział w czwartek premier Donald Tusk.

Nie żyje uczestnik znanego programu z ostatniej chwili
Nie żyje uczestnik znanego programu

Media obiegła informacja o śmierci jednego z uczestników znanego programu rozrywkowego „Gogglebox. Przed telewizorem”. 40-letni George Gilbey zmarł w wyniku nieszczęśliwego wypadku.

Sprawa Tomasza Komendy. Zaskakujące informacje z ostatniej chwili
Sprawa Tomasza Komendy. Zaskakujące informacje

Sprawa niesłusznie skazanego na 25 lat więzienia Tomasza Komendy wciąż budzi wiele kontrowersji. Śmierć mężczyzny, który odsiedział 18 lat więzienia z zasądzonego mu wyroku, wstrząsnęła opinią publiczną. W sprawie pojawiły się nowe informacje. Okazuje się, że adwokaci chcą zgłębić prawdę dotyczącą jego problemów zdrowotnych.

Wraca skandal wokół przejęcia TVP. Jest komentarz prokurator Wrzosek z ostatniej chwili
Wraca skandal wokół przejęcia TVP. Jest komentarz prokurator Wrzosek

Prokurator Ewa Wrzosek opublikowała w mediach społecznościowych krótki komentarz odnoszący się do afery, jaka wybuchła po publikacji Wirtualnej Polski nt. tego, w jaki sposób „walczyła o wolne media”.

Kongres USA zaakceptował sprzedaż Polsce środków bojowych JASSM-ER, AMRAAM oraz AIM-9X z ostatniej chwili
Kongres USA zaakceptował sprzedaż Polsce środków bojowych JASSM-ER, AMRAAM oraz AIM-9X

Minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz poinformował w czwartek, że Kongres USA zaakceptował sprzedaż Polsce lotniczych środków bojowych: JASSM-ER, AMRAAM oraz AIM-9X.

Putin mówił o ataku Rosji na NATO. Padły słowa o Polsce z ostatniej chwili
Putin mówił o ataku Rosji na NATO. Padły słowa o Polsce

Wojna na Ukrainie trwa już trzeci rok. Rosja wiele razy groziła swoim sąsiadom, że konflikt może się rozszerzyć, przybierając nawet formę nuklearnego. Władimir Putin, który w środę spotkał się z żołnierzami w obwodzie twerskim, nawiązał do tej kwestii i przy okazji wspomniał o naszym kraju.

REKLAMA

[Z Niemiec dla Tysol.pl] Wojciech Osiński: "Unia zawiodła". Jaki interes w Turowie mają Niemcy? Sprawa zaczyna śmierdzieć

Wbrew powielanym przez zagraniczne media dyrdymałom, niektóre przytomne osoby w Niemczech zauważyły, że gromkie apele o likwidację kopalni Turów nie wynikają tylko z troski o klimat. „W sprawie Turowa Unia ponownie zawiodła” – zauważa choćby dziennik „Handelsblatt”.
kopalnia węgla brunatno Turów [Z Niemiec dla Tysol.pl] Wojciech Osiński:
kopalnia węgla brunatno Turów / Wikipedia CC BY-SA 2,5 Anna Uciechowska

Dotychczasowe negocjacje pomiędzy Warszawą a Pragą w sprawie kopalni oraz elektrowni Turów musiały mocno skonfundować kogoś, kto prostodusznie uwierzył w szybkie porozumienie. Problemy pogłębił wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który nie uwolnił się jeszcze od nawyku ochoczego przymilania się Niemcom i gorliwego plecenia pętli na polski kark. Majowe orzecznie nakazuje Polsce natychmiastowe wstrzymanie działalności wspomnianej kopalni. Jeśli rząd Zjednoczonej Prawicy nie zamierza się dostosować do „zaleceń” sędziów z Luksemburga , zmuszą go do uiszczenia kary pieniężnej w wysokości 500 tysięcy euro dziennie. 

Zdumiewające jest to, jak łatwo polskojęzyczne media z zagranicznym kapitałem przechodzą do porządku dziennego nad faktem, że kopalnia na Dolnym Śląsku stała się kozłem ofiarnym w grze wspólnych interesów Czech i Niemiec. W rzekomo „bilateralnym” sporze dotyczącym Turowa Berlin nie spełnia bynajmniej roli bezstronnego arbitra. O tym, że moment wywołania kryzysu międzynarodowego w sprawie polskiej kopalni nie był „przypadkowy”, mówił także na początku października premier Mateusz Morawiecki. Na Niemiecko-Polsko-Czeskim Forum Nauki w Dreźnie szef polskiego rządu wskazywał na wspólne gospodarcze wyzwania w trójkącie granicznym, które przed wyborami do czeskiej Izby Poselskiej nie były wolne od „politycznych afiliacji”. Co ciekawe, nawet niektóre niemieckie media zauważyły, że w przyjętej bez próby weryfikacji opowieści o polskiej kopalni odzywają się pewne zgrzyty.

Wszak nie od dziś wiadomo, że kłopoty z odwadnianiem mają również kopalnie odkrywkowe w Czechach i Niemczech, których rządy zresztą co rusz podkreślają konieczność współpracy w celu wspierania wspólnych interesów gospodarczych. Narzuca się więc podejrzenie, że nagłośnienie przez Pragę całej sprawy na brukselskim parkiecie miało pomóc premierowi Andrejowi Babišowi, który przed wyborami zmagał się z kryzysem wizerunkowym. 

Jak się okazuje, ta cała operacja Babišowi nie pomogła. Jednak tlący się od wielu miesięcy spór o Turów trwa w najlepsze. I co teraz? Węgiel z Rosji?  

– pyta dziennik ekonomiczny „Handelsblatt”.

Niemiecki dziennik zauważa, że sędziowie TSUE nie po raz pierwszy zawiedli nadzieje Polaków na uniezależnienie się od energetycznej hegemonii Rosji. 

Polska w wejściu do Unii Europejskiej upatrywała nie tyle sojusz stricte polityczny, co wspólnotę, zabezpieczającą ją przed zagrożeniem rosyjskiego imperializmu gospodarczego. A jak to wygląda w rzeczywistości? Rząd w Warszawie inwestuje spore sumy w zwiększenie autonomii energetycznej, a Unia – zamiast przyklaskiwać – wlepia mu za to mandaty, przyzwalając jednocześnie na finalizację gazociągu Nord Stream 2

– czytamy. 

Zdaniem dziennika „Handelsblatt” wyrok TSUE w sprawie kopalni Turów jest wysoce „zastanawiający” i pokazuje bezmiar odrealnienia, w jakie popadły instytucje unijne i niektórzy służalczy wobec nich niemieccy urzędnicy, którzy bezkrytycznie uwierzyli w propagandę lewicowych ekodziałaczy.

Niestety tylko nieliczni politycy i publicyści w Niemczech wyrażają podobne zdanie. Oficjalna narracja brzmi inaczej. W polsko-czeski spór o Turów włączyły się także władze Saksonii, które już w styczniu rozważały złożenie skargi do Komisji Europejskiej w sprawie działalności kopalni odkrywkowej. Miesiąc temu minister sprawiedliwości tegoż kraju związkowego, Katja Meier, zleciła przygotowanie „opinii prawnej”. Otóż informacje zaczerpnięte z biuletynów porozsyłanych przez zwolenników polskiej opozycji skłoniły polityk Zielonych do wysnucia wniosku, że wydobywanie węgla przy granicy z Saksonią może być „niezgodne z prawem”. 

Niemiecki rząd federalny nie mieszał się dotąd w tego rodzaju spory lub załatwiał te sprawy w ‘aksamitnych rękawiczkach’, bo doskonale wie, że w RFN też rośnie popyt na węgiel 

– utrzymuje Frank Hennig, publicysta konserwatywnego miesięcznika „Tichys Einblick”.

Jego zdaniem sprawa dotycząca kopalni Turowa jest kolejnym przykładem strategii Brukseli, która pod płaszczykiem „walki ze zmianą klimatu” wykonuje kolejny krok w „długim klimatycznym marszu przez instytucje”. Zresztą niemieccy i czescy politycy zdają sobie doskonale sprawę z tego, że w najbliższym czasie wyłączenie polskiej elektrowni jest praktycznie niemożliwe. 

Niektórzy nasi politycy chętnie pełnią rolę ‘szermierzy prawdy’ o globalnym ociepleniu, ale jeśli chodzi o ich własne kopalnie, będą ich bronić przed upadkiem i zaręczać, że są bezpieczne i zyskowne. Wydaje mi się, że polski rząd ugrząsł w pułapce. Ktoś w Unii zaczął w tej sprawie sporządzać rachunek zysków i strat” 

– zauważa Hennig.

Graniczące z Bogatynią okolice Żytawy w Saksonii, podobnie jak spora część obszaru Łużyc, obfitują w bogate złoża węgla brunatnego. Z odkrywkową metodą ich eksploatacji rozpoczęto w Niemczech już w XIX w. Dziś na północ od Żytawy, nieopodal wspomnianej polskiej kopalni, znajdują się trzy niemieckie elektrownie: „duma” komunistycznych niedobitków po NRD o nazwie „Schwarze Pumpe”, Boxberg oraz Jänschwalde. 

W Niemczech branża węgla brunatnego pozostaje ważnym czynnikiem gospodarczym. Według ustaleń Federalnego Urzędu Statystycznego w pierwszej połowie 2021 roku z węgla wytworzono w Niemczech więcej energii niż ze źródeł odnawialnych. W niemieckich kopalniach i elektrowniach pracuje ok. 20 tys. osób, choć pośrednio branża daje zatrudnienie ok. 70 tys. osób w całym kraju. Szczególnie we wschodnich krajach zwiąkowych, borykających się z procesem dezindustrializacji, bezrobociem i problemami demograficznymi, przemysł węglowy należy do najbardziej pożądanych pracodawców, a także – co we wrześniowej rozgrywce o Urząd Kanclerski okazało się nie mniej istotne – do głównych płatników zasilających budżet państwowy.

Ci niemieccy eksperci, którzy zgłębili tajniki przemysłu węglowego, zdają sobie też sprawę z zagrożeń środowiskowych, wynikających z ewentualnego natychmiastowego zatrzymania pracy kopalni Turów. Przygotowanie do jej likwidacji jest niewątpliwie procesem czasochłonnym, a jej przyspieszenie może wywołać nieodwracalne skutki, prowadzące np. do pogorszenia właściwości gruntów, a w najmniej sprzyjającym przypadku do wystąpienia olbrzymich osuwisk w różnych rejonach wyrobiska tudzież powstania dotkliwej w skutkach katastrofy ekologicznej. 

Według ustaleń dziennikarzy berlińskiego tygodnika „Focus”, którzy zadali sobie trud zbadania skutków „ekspresowego” wyłączenia jednej z elektrowni węglowych, zaprzestanie odwadniania odkrywki spowodować może trudne do okiełznania wypełnianie jej wodą pochodzącą w głównej mierze z dopływów podziemnych i opadów atmosferycznych, przy czym nie będzie ona mogła już wypływać na zewnątrz. Jednocześnie znacząco pogorszyłaby się jakość wody gruntowej. 

Z niemieckiego lub czeskiego punktu widzenia najważniejszy cel zostałby jednak osiągnięty. Bez odwadniania kopalni prowadzenie dalszej eksploatacji węgla w Turowie byłoby niemożliwe, a spełnienie żądań Pragi, podpartych werdyktami unijnych instytucji i zgłaszanych także już coraz śmielej w Berlinie, poskutkowałoby uniemożliwieniem ewentualnego ponownego uruchomienia prac górniczych. Jak wykazały bowiem wcześniejsze badania, po likwidacji kopalni może bardzo szybko nastąpić utrata stateczności zwałowiska wewnętrznego.

Rządzący w Niemczech i Czechach zarzekają się wprawdzie, jakoby kopalnia Turów nie stanowiła dla nich konkurencji, a domagając się jej likwidacji kierują się jedynie własnymi doświadczeniami w zakresie dekarbonizacji. Jednak trudno oprzeć się wrażeniu, że polska kopalnia w trójkącie granicznym tkwi niczym cierń w samym sercu czesko-niemieckich interesów. Słowem – sprawa zaczyna śmierdzieć ma kilometr, gdy niemieccy lobbyści branży węglowej włączają się do „walki ze zmianą klimatu” w sąsiednich krajach.
 



Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe