„Orzeczenie sądu administracyjnego jednoznacznie potwierdza prawo do ukazywania światu prawdziwych postulatów ruchu LGBT oraz rzeczywistych konsekwencji aborcyjnego uśmiercania ludzkich istnień. Rada Warszawy nie może ograniczać tego prawa bezprawną uchwałą” – mówi apl. adw. Nikodem Bernaciak, analityk Centrum Analiz Prawnych Instytutu Ordo Iuris.

Postanowieniem z 4 listopada 2021 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2650/21), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił sierpniową skargę warszawskiej Rady Miasta. Radni usiłowali zakwestionować rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody mazowieckiego z 5 sierpnia 2021 r., stwierdzające nieważność warszawskiej uchwały z 8 lipca 2021 r. Pomimo pozornie neutralnej nazwy („uchwała w sprawie wprowadzenia przepisów porządkowych zakazujących poruszania się niektórymi rodzajami pojazdów”), akt ten w rzeczywistości dokonywał bezprawnego zamachu na wolność słowa oraz istotnie ograniczał możliwość działania w obronie życia lub zdrowia dzieci jeszcze nienarodzonych, przy użyciu fotografii, jak również przypominania o rzeczywistej zawartości „standardów edukacji seksualnej w Europie” („Czego lobby LGBT chce uczyć dzieci? 4- latki: masturbacji, 6- latki wyrażania zgody na seks, 9 – latki pierwszych doświadczeń seksualnych i orgazmu”).

Dotychczasowe losy warszawskiej uchwały opisywał już w lipcu Instytut Ordo Iuris, który opublikował na ten temat szczegółową analizę udostępnioną wojewodzie mazowieckiemu. Projekt uchwały, pod pozorem wprowadzania „przepisów porządkowych”, dokonywał bezprawnej uzurpacji kompetencji, bowiem kwestie te zostały już uregulowane w Kodeksie wykroczeń. Radni otrzymali również aż dwie negatywne opinie. Autorka jednej z nich - r.pr. Anna Chmiel zwróciła uwagę, że „brak jest podstaw prawnych, które uzasadniałyby wydanie przepisów porządkowych w zakresie wynikającym z projektu uchwały” i „nie została spełniona przesłanka uprawniająca do wprowadzenia przepisów porządkowych ze względu na ich «niezbędność», przepisy porządkowe nie mogą bowiem prowadzić do uzupełnienia (poprawiania) regulacji ustawowych w danym zakresie”. Do radnych trafiła także opinia skarbnika m.st. Warszawy, również opiniującą projekt negatywnie „ze względu na brak akceptacji formalno-prawnej w świetle załączonej do projektu opinii prawnej”.

Wcześniej nieważność analogicznej uchwały krakowskiej z 18 listopada 2020 r. została stwierdzona rozstrzygnięciem wojewody małopolskiego i potwierdzona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, nieważność analogicznej uchwały oleśnickiej z 25 marca 2021 r. - stwierdzona rozstrzygnięciem wojewody dolnośląskiego, a nieważność analogicznej uchwały łódzkiej z 15 września 2021 r. – stwierdzona rozstrzygnięciem wojewody łódzkiego.