Kilka z tych poprawek miało taki ciężar finansowy, że gdyby większości sejmowej nie udałoby się ich odrzucić, niewątpliwie „zdemolowałyby” budżet, ponieważ opiewały na astronomiczną kwotę ponad 40 mld zł.

Senat, zresztą podobnie jak Sejm, nie może zwiększyć deficytu budżetowego proponowanego przez rząd, źródłem ich finansowania miałyby więc być dodatkowe dochody albo cięcia wydatków, ale przesunięcia środków finansowych na taką skalę w budżecie przyjętym wcześniej przez większość sejmową paraliżowałyby działania rządu.

Poprawki opozycji

Opozycyjna większość senacka chciała więc między innymi zwiększenia dotacji podmiotowej dla Narodowego Funduszu Zdrowia o 20 mld zł, a jednocześnie wcześniej głosowała przeciwko zmianom w ustawie o podatku PIT, w wyniku których dodatkowe 15 mld zł miało trafić właśnie do tego Funduszu.

Senatorowie chcieli także utworzenia dodatkowej rezerwy budżetowej na transformację energetyczną w wysokości 10 mld zł, finansowanej poprzez drastyczne cięcia wydatków w wielu instytucjach i urzędach, uniemożliwiających ich działanie.

Kolejną poprawką o dużym ciężarze finansowym była propozycja przeznaczenia 6,5 mld zł na podwyżki płac dla nauczycieli, w sytuacji kiedy w budżecie znajdują się już środki na te podwyżki w wysokościach wynegocjowanych pomiędzy ministrem edukacji i związkami zawodowymi w oświacie.

Senat próbował także uderzyć finansowo w media publiczne, blokując możliwość przekazania im przez ministra finansów papierów wartościowych na kwotę blisko 2 mld zł jako rekompensaty za utratę wpływów abonamentowych, zresztą środków przekazywanych im corocznie zgodnie z wcześniej przyjętą ustawą.

Wydatki budżetu

Przypomnijmy, że po stronie wydatkowej ostatecznie już przyjętego przez Sejm budżetu na 2022 rok przewidziano środki na realizację wszystkich programów społecznych (Rodzina 500 plus, Dobry Start, Kapitał społeczny na drugie i każde kolejne dziecko pomiędzy 12 a 36 miesiącem życia), a także środki na podwyżki emerytur i rent od 1 marca wskaźnikiem co najmniej 6 proc.).

W budżecie są zawarte również środki na podwyżki wynagrodzeń pracowników sfery budżetowej, przewidziano zwiększenie funduszu wynagrodzeń dla tych pracowników o 4,4 proc., przywrócono także po wielu latach tzw. 3-procentowy fundusz nagród dla pracowników tej sfery, zawieszony jeszcze przez rząd PO-PSL.

Rada Ministrów przewidziała także dodatkowe zasilenie z budżetu Narodowego Funduszu Zdrowia, tak aby zgodnie z ustawą wydatki na ochronę zdrowa nie były niższe niż 5,75 proc. PKB, a wydatki na obronę narodową nie niższe niż 2,2 proc. PKB.

Zaplanowano także środki na realizację zadań inwestycyjnych miedzy innymi w obszarze ochrony zdrowia, transportu lądowego (drogowego i kolejowego) czy kultury i ochrony dziedzictwa kulturowego sumarycznie w wysokości około 30 mld zł, co oznacza, że środki pozyskane na sfinansowanie deficytu budżetowego będą w całości przeznaczone na cele inwestycyjne.

W tej próbie „zdemolowania” budżetu przez opozycyjną większość senacką najdziwniejsze jest to, że senatorowie PO i PSL proponują zwiększenia wydatków budżetowych o dziesiątki miliardów złotych, w sytuacji kiedy podczas ich rządów mieli ogromne trudności ze znalezieniem np. kwoty 0,5 mld zł na dodatkowe wsparcie dla niepełnosprawnych dzieci.

Takiej właśnie kwoty nie był w stanie znaleźć w budżecie na 2014 rok Donald Tusk, który przyszedł do rodziców z niepełnosprawnymi dziećmi podczas ich strajku okupacyjnego w Sejmie i tłumaczył, że on chciałby im pomóc, ale minister finansów twierdzi, że takich dodatkowych pieniędzy w budżecie nie ma.

Teraz senatorowie PO-PSL bez cienia zażenowania domagali się ponad 40 mld zł, a więc kwoty 80-krotnie większej na dodatkowe wydatki i niejako przy okazji swoimi propozycjami próbowali „zdemolować” budżet na 2022 rok, na szczęście nieskutecznie.