[Tylko u nas] Prof. Grzegorz Górski: Polska walczy na dwa fronty

W historii Polski prowadzenie wojen na wielu frontach było zjawiskiem powszednim. Nie wynikało to z jakiejś skłonności naszych przodków do działań agresywnych – każdy kto zna historię Polski wie, że zdecydowana większość wojen w których Polska uczestniczyła, to były wojny obronne. Nawet sławne „dymitriady”, które do dziś wyrzucają nam Rosjanie, były przecież – niezależnie od tego, iż miały charakter wypraw prywatnych, a nie państwowych –odpowiedzią na agresywne działania Moskwy względem Litwy od początku XV wieku.
Orzeł Bielik [Tylko u nas] Prof. Grzegorz Górski: Polska walczy na dwa fronty
Orzeł Bielik / Wikipedia CC BY-SA 4,0 Arturo de Frias Marques

To zatem, że dzisiaj jesteśmy ofiarą ataku z dwóch stron nie jest niczym nowym w naszej historii. Jak również i to, że w konfrontacjach na obu frontach jesteśmy stroną atakowaną przez czynniki zewnętrzne.

O agresji ze wschodu nie ma co na tym miejscu pisać. To dotarło już nawet do świadomości totalnej opozycji, choć jednocześnie w ramach swojej „logiki” usiłuje ona wmówić, że władze polskie są sojusznikami Putina. Z tą aberracją nie ma co specjalnie dyskutować, bo znamiona tej „logiki” nadają się już raczej do interwencji medycznych.

 

Druga agresja

Problemem pozostaje jednak postawa przywództwa Unii Europejskiej, które nie tylko że nie zaprzestało w krytycznym dla Polski czasie swoich wrogich działań wobec nas, ale wręcz wypuszcza sygnały, o konieczności powrotu do „sprawy polskiej”.

Można się spodziewać, że w najbliższych tygodniach nastąpi eskalacja napięć, wynikająca z ponownego podjęcia przez Brukselę działań opierających się na doktrynie „troski o praworządność w Polsce”. Są przynajmniej trzy powody, dla których wydaje się to nieuchronne.

Po pierwsze, wyraźne przesilenie na froncie wojny rosyjsko – ukraińskiej powoduje, iż temat ten powoli przestaje być pierwszoplanowym. W ślad za tym (i malejącym transferem ludności z Ukrainy), presja związana z koniecznością pilnego załatwienia sprawy wsparcia uchodźców maleje.

Po drugie, po zwycięstwie Macrona w wyborach we Francji, wydaje się przesądzone, że będzie on dążył do swoistego rewanżu na Polsce i osobiście na premierze Morawieckim. Można przyjąć, że wykorzysta on ostatnie dwa miesiące prezydencji francuskiej do wzmożenia nacisków na Polskę.

Po trzecie wreszcie, osłabiające swą pozycję niemal każdego dnia Niemcy mogą teraz jedynie tą drogą podminowywać wzmacniającą się dla odmiany Polskę. Nie ulega wątpliwości, że wykorzystają wszelkie swoje możliwości w instytucjach unijnych, aby nie dopuścić do niekorzystnego dla siebie dalszego wzmocnienia państw Europy Środkowo – Wschodniej, z kluczowym w tym udziałem Polski.

 

Myślenie życzeniowe

Tymczasem w Polsce panuje przekonanie, że kapitał jakim jest postawa Polski i Polaków wobec Ukrainy i Ukraińców, przełoży się na jakieś wymierne korzyści. Po prostu dlatego, że przecież „każdy musi docenić nasze poświęcenie”.

O tym, że totalna opozycja jest zainteresowana, aby Bruksela do spółki z Berlinem i Paryżem rzucały kłody pod nogi polskiemu rządowi, nie trzeba specjalnie się również rozwodzić. W jej planie politycznym (jeśli w ogóle coś takiego istnieje) obowiązuje doktryna im gorzej tym lepiej – to ma ją wynieść do władzy w 2023 roku. Więc niezależne od jurgieltnickich uwikłań, będzie ona suflować każdej agresywnej akcji Brukseli pod adresem Polski licząc na to, iż przybliży ją to do wyborczego sukcesu.

Wydaje się jednak, że również przynajmniej w części obozu rządzącego panuje przekonanie, iż uda się uzyskać od Brukseli jakiś rodzaj osłabienia presji. Jednak że ta nie zamierza w żaden sposób zmieniać swojej pozycji świadczy fakt, iż wdrożono już procedurę „ochrony praworządności” w nowym formacie przeciw Węgrom. Nie jest kwestią przypadku próba stawiania obecnie Węgier w roli sojusznika Putina, bowiem celem tej manipulacji jest oczywiście rozbicie polsko – węgierskiej solidarności, która jak dotąd skutecznie paraliżowała poczynania Brukseli. I jest rzeczą najzupełniej oczywistą, że jeśli Polska przyjmie tę narzucaną przez Berlin narrację, to tym samym przyspieszy wykonanie wyroku na sobie.

 

Głodzenie Polski

Trzeba sobie bowiem uświadomić, że skandaliczne i nie licujące z wszelkimi zasadami konstytuującymi Unię Europejską lawirowanie Brukseli w sprawie pomocy humanitarnej dla Ukraińców w Polsce (ale w tym samym jeśli chodzi o proporcje wymiarze na Węgrzech) dowodzi wprost, jakie są intencje tamtejszych aparatczyków. Dalsze blokowanie polskiego KPO w kontekście odblokowania go dla Bułgarii (trudno znaleźć bardziej skorumpowany kraj w UE) jest kolejnym potwierdzeniem tej rzeczywistości. A nielegalne „potrącanie” płatności środków na rzecz Polski z tytułu „kar za Zgorzelec” i za „Izbę Dyscyplinarną”, nie pozostawia żadnych złudzeń, o co tym oderwanym od rzeczywistości neobolszewikom chodzi. 

W tej sytuacji próba budowania naszych nadziei na „dobrej woli” przewodniczącej KE razi naiwnością. Jakiekolwiek realne ustępstwa ze strony polskiej wobec Brukseli, otworzą tylko dalsze żądania i naciski i nikomu tam nie drgnie powieka, aby niemieckie cele realizować.

 

Polska królikiem doświadczalnym

Stajemy dzisiaj wobec wyzwań i trudności, w których musimy zdecydować się na kroki twarde, ale dające w perspektywie przynajmniej szansę na wytrzymanie tego nacisku i dzisiaj i w nieodległej przyszłości. Bruksela bowiem, realizując federalistyczną agendę rządu niemieckiego, nie cofnie się przed brutalnym stosowaniem siły wobec przeciwników tej chorej ideologii. Polska jest tu królikiem doświadczalnym, na którym ma być przeprowadzony pokaz tego co spotka każdego, kto się przeciwstawi tym zamiarom. Dzieje się to w momencie ciężkiego przesilenia gospodarczego. Wywołany obłąkanymi wizjami Timmermansa kryzys energetyczny destruuje obecnie gospodarki europejskie. Kryzys sektorów energetycznych jest właśnie konsekwencją prób wdrażania chorych, a jednocześnie katastrofalnie drogich w stosowaniu „technologii odnawialnych”. Inflacja która się pojawiła, jest tylko pierwszym uderzeniem. Za chwilę nastąpi drugie uderzenie, wynikające z kryzysu na rynkach żywności. Tu oprócz gwałtownego wzrostu kosztów produkcji rolnej (ceny nawozów sztucznych) dodatkowo pojawiają się już konsekwencje wojny, wyłączającej istotne dostawy dwóch ważnych producentów żywności. Wzmagająca fala inflacji wywoła nieunikniony, pogłębiony kryzys gospodarczy w Europie, ale tym – oczywiście – władze unijne i Berlin nie zamierzają się przejmować.

 

Szansa dla Polski

Jednak właśnie w tym spodziewanym negatywnym rozwoju wydarzeń, pojawia się paradoksalnie szansa dla Polski. Polska bowiem przeszła właściwie najłagodniej pod każdym względem zawieruchy społeczne i gospodarcze wywołane pandemią. Odbudowaliśmy szybko i skutecznie potencjał ekonomiczny i jako jedynie w Unii przekroczyliśmy poziom PKB sprzed pandemii. Dysponujemy potężnymi zasobami najważniejszego wkrótce dobra, czyli żywności. Dysponujemy też potężnymi zasobami taniej energii, pod warunkiem wszakże zrzucenia z siebie narzuconych nam ograniczeń. Uwolnienie się od tego ciężaru, może w sposób radykalny poprawić konkurencyjność naszej gospodarki, dając nam przewagi sytuujące nas w czołówce światowej. Wymaga to wszakże bardzo twardej gry z Brukselą. Gry, na którą czeka także znaczna część opinii europejskiej. Zaryzykuję twierdzenie, że większość państw unijnych po cichu kibicuje nam w starciu z Brukselą, Paryżem i Berlinem. Musimy to jedynie dostrzec i znaleźć odpowiednią ścieżkę dotarcia do każdego z tych państw. A ponadto wykorzystać fakt, że wzmocnienie Polski leży obecnie w interesie USA.

Dzisiaj Polska ma unikalne karty w ręce. Wypracowaliśmy te pozycję, burząc układany do niedawna przez Amerykanów nowy porządek europejski, z głównym w nim udziałem Niemiec i Rosji. Udało nam się nie dopuścić do izolacji przez Rosję i Niemcy Ukrainy i utwierdzenia na jej gruzach dominacji tych krajów w Europie. Zbudowaliśmy podstawy nowej architektury europejskiej. Aby uzyskała ona ostateczny kształt, musimy złamać próbę narzucenia nam przez neobolszewickie elity brukselskie, ich aberracyjnych projektów. Jeśli tak się stanie, Polska będzie prawdziwym europejskim liderem. Stać nas na to.
 


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Leon Foksiński. Uczestnik Marszu Śmierci Wiadomości
Leon Foksiński. Uczestnik Marszu Śmierci

Urodzony 23.06.1919 r. w Bestwinie pow. bielski, syn Franciszka i Anny z d. Bolek, zamieszkały w tej miejscowości. Mając szesnaście lat – w 1935 r., rozpoczął pracę zarobkową jako pomocnik a następnie samodzielny pracownik w cegielni. Podczas okupacji hitlerowskiej, w styczniu 1940 r. wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec – Brandenburg Hawel. W lipcu 1941 r. uciekł z miejsca przymusowego zatrudnienia i wrócił do Bestwiny, gdzie w październiku tegoż roku jako uciekinier został aresztowany przez policję niemiecką.

Gen. Rajmund Andrzejczak: Trzeba się szykować do wojny z ostatniej chwili
Gen. Rajmund Andrzejczak: Trzeba się szykować do wojny

Czy Polsce grozi wojna? – Trzeba się szykować – twierdzi gen. Rajmund Andrzejczak, były Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w "Gościu Wydarzeń" na antenie Polsat News.

Agnieszka Romaszewska-Guzy zwolniona dyscyplinarnie. Były minister kultury nie przebierał w słowach z ostatniej chwili
Agnieszka Romaszewska-Guzy zwolniona dyscyplinarnie. Były minister kultury nie przebierał w słowach

– Agnieszka Romaszewska-Guzy stworzyła wspaniałą instytucję. (…) Takie mafijno-ubeckie metody są masowo stosowane wobec niezależnych dyrektorów instytucji, które nie zostały opanowane przez obecną władzę. Ten szantaż i to przekupstwo mają miejsce – twierdzi były minister kultury Piotr Gliński.

Paweł Jędrzejewski: Trzy przyczyny dla których aż 30% młodych amerykańskich kobiet identyfikuje się jako LGBTQ Wiadomości
Paweł Jędrzejewski: Trzy przyczyny dla których aż 30% młodych amerykańskich kobiet identyfikuje się jako LGBTQ

W zeszłym tygodniu Instytut Gallupa ogłosił wyniki badań, które ujawniają wielką zmianę w społeczeństwie amerykańskim. Wszyscy są zgodni, że jest to kolosalna zmiana, wręcz rewolucyjna, pozostaje jedynie kwestią interpretacji i sporu, na czym ta zmiana naprawdę polega i o czym świadczy.

Sutryk zakazał organizacji protestów rolników we Wrocławiu z ostatniej chwili
Sutryk zakazał organizacji protestów rolników we Wrocławiu

„Wydałem cztery decyzje zakazujące organizacji protestów rolniczych na terenie administracyjnym Wrocławia” – poinformował prezydent Wrocławia Jacek Sutryk.

Putin przegrał wybory w Polsce z ostatniej chwili
Putin przegrał wybory w Polsce

Polska jest jednym z krajów, gdzie Władimir Putin przegrał zakończone w niedzielę trzydniowe wybory prezydenckie w Rosji – wynika z informacji podanej przez rosyjski niezależny portal Meduza.

Francuski europoseł: Sytuacja w Polsce jest poważna, rząd Tuska prześladuje sędziów, media i konserwatywnych polityków z ostatniej chwili
Francuski europoseł: Sytuacja w Polsce jest poważna, rząd Tuska prześladuje sędziów, media i konserwatywnych polityków

Zdaniem znanego francuskiego europarlamentarzysty rząd Donalda Tuska „prześladuje sędziów, media i konserwatywnych polityków”.

Złe wieści dla Tuska. Jest nowy sondaż z ostatniej chwili
Złe wieści dla Tuska. Jest nowy sondaż

Prawo i Sprawiedliwość jest najchętniej wybieraną partią polityczną w Polsce – wynika z najnowszego sondażu „Super Expressu” przeprowadzonego przez Instytut Badań Pollster.

Spięcie w koalicji. Poseł Lewicy atakuje Hołownię: „Jest kłamcą” z ostatniej chwili
Spięcie w koalicji. Poseł Lewicy atakuje Hołownię: „Jest kłamcą”

– Kłamcą jest on, bo to on ściemnia, on manipuluje, on twierdzi, że nie można tego procedować teraz – mówi o marszałku Sejmu Szymonowi Hołowni poseł Lewicy Tomasz Trela.

Jest decyzja UE ws. zwiększenia finansowania dla ukraińskiej armii z ostatniej chwili
Jest decyzja UE ws. zwiększenia finansowania dla ukraińskiej armii

W poniedziałek szefowie MSZ państw UE zgodzili się zwiększyć wsparcie dla ukraińskich sił zbrojnych o 5 miliardów euro za pośrednictwem specjalnego funduszu pomocowego.

REKLAMA

[Tylko u nas] Prof. Grzegorz Górski: Polska walczy na dwa fronty

W historii Polski prowadzenie wojen na wielu frontach było zjawiskiem powszednim. Nie wynikało to z jakiejś skłonności naszych przodków do działań agresywnych – każdy kto zna historię Polski wie, że zdecydowana większość wojen w których Polska uczestniczyła, to były wojny obronne. Nawet sławne „dymitriady”, które do dziś wyrzucają nam Rosjanie, były przecież – niezależnie od tego, iż miały charakter wypraw prywatnych, a nie państwowych –odpowiedzią na agresywne działania Moskwy względem Litwy od początku XV wieku.
Orzeł Bielik [Tylko u nas] Prof. Grzegorz Górski: Polska walczy na dwa fronty
Orzeł Bielik / Wikipedia CC BY-SA 4,0 Arturo de Frias Marques

To zatem, że dzisiaj jesteśmy ofiarą ataku z dwóch stron nie jest niczym nowym w naszej historii. Jak również i to, że w konfrontacjach na obu frontach jesteśmy stroną atakowaną przez czynniki zewnętrzne.

O agresji ze wschodu nie ma co na tym miejscu pisać. To dotarło już nawet do świadomości totalnej opozycji, choć jednocześnie w ramach swojej „logiki” usiłuje ona wmówić, że władze polskie są sojusznikami Putina. Z tą aberracją nie ma co specjalnie dyskutować, bo znamiona tej „logiki” nadają się już raczej do interwencji medycznych.

 

Druga agresja

Problemem pozostaje jednak postawa przywództwa Unii Europejskiej, które nie tylko że nie zaprzestało w krytycznym dla Polski czasie swoich wrogich działań wobec nas, ale wręcz wypuszcza sygnały, o konieczności powrotu do „sprawy polskiej”.

Można się spodziewać, że w najbliższych tygodniach nastąpi eskalacja napięć, wynikająca z ponownego podjęcia przez Brukselę działań opierających się na doktrynie „troski o praworządność w Polsce”. Są przynajmniej trzy powody, dla których wydaje się to nieuchronne.

Po pierwsze, wyraźne przesilenie na froncie wojny rosyjsko – ukraińskiej powoduje, iż temat ten powoli przestaje być pierwszoplanowym. W ślad za tym (i malejącym transferem ludności z Ukrainy), presja związana z koniecznością pilnego załatwienia sprawy wsparcia uchodźców maleje.

Po drugie, po zwycięstwie Macrona w wyborach we Francji, wydaje się przesądzone, że będzie on dążył do swoistego rewanżu na Polsce i osobiście na premierze Morawieckim. Można przyjąć, że wykorzysta on ostatnie dwa miesiące prezydencji francuskiej do wzmożenia nacisków na Polskę.

Po trzecie wreszcie, osłabiające swą pozycję niemal każdego dnia Niemcy mogą teraz jedynie tą drogą podminowywać wzmacniającą się dla odmiany Polskę. Nie ulega wątpliwości, że wykorzystają wszelkie swoje możliwości w instytucjach unijnych, aby nie dopuścić do niekorzystnego dla siebie dalszego wzmocnienia państw Europy Środkowo – Wschodniej, z kluczowym w tym udziałem Polski.

 

Myślenie życzeniowe

Tymczasem w Polsce panuje przekonanie, że kapitał jakim jest postawa Polski i Polaków wobec Ukrainy i Ukraińców, przełoży się na jakieś wymierne korzyści. Po prostu dlatego, że przecież „każdy musi docenić nasze poświęcenie”.

O tym, że totalna opozycja jest zainteresowana, aby Bruksela do spółki z Berlinem i Paryżem rzucały kłody pod nogi polskiemu rządowi, nie trzeba specjalnie się również rozwodzić. W jej planie politycznym (jeśli w ogóle coś takiego istnieje) obowiązuje doktryna im gorzej tym lepiej – to ma ją wynieść do władzy w 2023 roku. Więc niezależne od jurgieltnickich uwikłań, będzie ona suflować każdej agresywnej akcji Brukseli pod adresem Polski licząc na to, iż przybliży ją to do wyborczego sukcesu.

Wydaje się jednak, że również przynajmniej w części obozu rządzącego panuje przekonanie, iż uda się uzyskać od Brukseli jakiś rodzaj osłabienia presji. Jednak że ta nie zamierza w żaden sposób zmieniać swojej pozycji świadczy fakt, iż wdrożono już procedurę „ochrony praworządności” w nowym formacie przeciw Węgrom. Nie jest kwestią przypadku próba stawiania obecnie Węgier w roli sojusznika Putina, bowiem celem tej manipulacji jest oczywiście rozbicie polsko – węgierskiej solidarności, która jak dotąd skutecznie paraliżowała poczynania Brukseli. I jest rzeczą najzupełniej oczywistą, że jeśli Polska przyjmie tę narzucaną przez Berlin narrację, to tym samym przyspieszy wykonanie wyroku na sobie.

 

Głodzenie Polski

Trzeba sobie bowiem uświadomić, że skandaliczne i nie licujące z wszelkimi zasadami konstytuującymi Unię Europejską lawirowanie Brukseli w sprawie pomocy humanitarnej dla Ukraińców w Polsce (ale w tym samym jeśli chodzi o proporcje wymiarze na Węgrzech) dowodzi wprost, jakie są intencje tamtejszych aparatczyków. Dalsze blokowanie polskiego KPO w kontekście odblokowania go dla Bułgarii (trudno znaleźć bardziej skorumpowany kraj w UE) jest kolejnym potwierdzeniem tej rzeczywistości. A nielegalne „potrącanie” płatności środków na rzecz Polski z tytułu „kar za Zgorzelec” i za „Izbę Dyscyplinarną”, nie pozostawia żadnych złudzeń, o co tym oderwanym od rzeczywistości neobolszewikom chodzi. 

W tej sytuacji próba budowania naszych nadziei na „dobrej woli” przewodniczącej KE razi naiwnością. Jakiekolwiek realne ustępstwa ze strony polskiej wobec Brukseli, otworzą tylko dalsze żądania i naciski i nikomu tam nie drgnie powieka, aby niemieckie cele realizować.

 

Polska królikiem doświadczalnym

Stajemy dzisiaj wobec wyzwań i trudności, w których musimy zdecydować się na kroki twarde, ale dające w perspektywie przynajmniej szansę na wytrzymanie tego nacisku i dzisiaj i w nieodległej przyszłości. Bruksela bowiem, realizując federalistyczną agendę rządu niemieckiego, nie cofnie się przed brutalnym stosowaniem siły wobec przeciwników tej chorej ideologii. Polska jest tu królikiem doświadczalnym, na którym ma być przeprowadzony pokaz tego co spotka każdego, kto się przeciwstawi tym zamiarom. Dzieje się to w momencie ciężkiego przesilenia gospodarczego. Wywołany obłąkanymi wizjami Timmermansa kryzys energetyczny destruuje obecnie gospodarki europejskie. Kryzys sektorów energetycznych jest właśnie konsekwencją prób wdrażania chorych, a jednocześnie katastrofalnie drogich w stosowaniu „technologii odnawialnych”. Inflacja która się pojawiła, jest tylko pierwszym uderzeniem. Za chwilę nastąpi drugie uderzenie, wynikające z kryzysu na rynkach żywności. Tu oprócz gwałtownego wzrostu kosztów produkcji rolnej (ceny nawozów sztucznych) dodatkowo pojawiają się już konsekwencje wojny, wyłączającej istotne dostawy dwóch ważnych producentów żywności. Wzmagająca fala inflacji wywoła nieunikniony, pogłębiony kryzys gospodarczy w Europie, ale tym – oczywiście – władze unijne i Berlin nie zamierzają się przejmować.

 

Szansa dla Polski

Jednak właśnie w tym spodziewanym negatywnym rozwoju wydarzeń, pojawia się paradoksalnie szansa dla Polski. Polska bowiem przeszła właściwie najłagodniej pod każdym względem zawieruchy społeczne i gospodarcze wywołane pandemią. Odbudowaliśmy szybko i skutecznie potencjał ekonomiczny i jako jedynie w Unii przekroczyliśmy poziom PKB sprzed pandemii. Dysponujemy potężnymi zasobami najważniejszego wkrótce dobra, czyli żywności. Dysponujemy też potężnymi zasobami taniej energii, pod warunkiem wszakże zrzucenia z siebie narzuconych nam ograniczeń. Uwolnienie się od tego ciężaru, może w sposób radykalny poprawić konkurencyjność naszej gospodarki, dając nam przewagi sytuujące nas w czołówce światowej. Wymaga to wszakże bardzo twardej gry z Brukselą. Gry, na którą czeka także znaczna część opinii europejskiej. Zaryzykuję twierdzenie, że większość państw unijnych po cichu kibicuje nam w starciu z Brukselą, Paryżem i Berlinem. Musimy to jedynie dostrzec i znaleźć odpowiednią ścieżkę dotarcia do każdego z tych państw. A ponadto wykorzystać fakt, że wzmocnienie Polski leży obecnie w interesie USA.

Dzisiaj Polska ma unikalne karty w ręce. Wypracowaliśmy te pozycję, burząc układany do niedawna przez Amerykanów nowy porządek europejski, z głównym w nim udziałem Niemiec i Rosji. Udało nam się nie dopuścić do izolacji przez Rosję i Niemcy Ukrainy i utwierdzenia na jej gruzach dominacji tych krajów w Europie. Zbudowaliśmy podstawy nowej architektury europejskiej. Aby uzyskała ona ostateczny kształt, musimy złamać próbę narzucenia nam przez neobolszewickie elity brukselskie, ich aberracyjnych projektów. Jeśli tak się stanie, Polska będzie prawdziwym europejskim liderem. Stać nas na to.
 



Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe