Na naszych oczach odradza się tyrania

Na naszych oczach bankrutuje wiarygodność wszystkich instytucji, które miały stać na straży przestrzegania prawa, oraz upada nasze wyobrażenie o wolności. Przekonujemy się, że nie potrafiliśmy wykształcić żadnego zabezpieczenia przed tyranią.
Donald Tusk Na naszych oczach odradza się tyrania
Donald Tusk / fot. MARTIN DIVISEK/PAP/EPA

Nie tak to wszystko miało wyglądać. Gdy czterdzieści lat temu ks. Jerzy Popiełuszko konał w męczarniach skatowany przez komunistycznych oprawców, marzyliśmy, że prawda i szlachetność kiedyś zwyciężą. Gdy trzydzieści pięć lat temu Tadeusz Mazowiecki zostawał premierem rządu Rzeczpospolitej, wydawało się nam, że totalitarne zło zostało pokonane i wreszcie się od niego uwolnimy.
Okazuje się, że choć udało nam się osiągnąć niespotykany na skalę światową sukces gospodarczy, to nie umieliśmy zabezpieczyć swojej wolności. Co więcej, przyzwyczajamy się do nienormalności – do łamania prawa, nieuznawania sądów, wybiórczego przestrzegania wyroków, kwestionowania legalnie działających organów, siłowego przejmowania mediów czy instytucji. U większości Polaków nie wywołuje to oporu i wzburzenia.

Jakże adekwatnie brzmią tu słowa nieodżałowanego Stefana Kisielewskiego: „To, że jesteśmy w dupie, to jasne. Problem w tym, że zaczynamy się w niej urządzać”.

Demokracja walcząca

Rządząca obecnie ekipa już otwarcie mówi, że nie zamierza przestrzegać prawa. Bez ogródek zapowiada, że będzie je łamać, gdyż musi obronić demokrację. Dokładnie jednak nie wiadomo przed czym. Prawica oddała władzę w wyniku wolnych wyborów i nie bojkotuje obrad parlamentu, jak robiła to jeszcze niedawno obecna partia rządząca. Nie organizuje demonstracji, których celem byłoby zastraszanie konkurencyjnych polityków, a nawet naruszanie ich nietykalności, co przecież zdarzało się jeszcze kilka lat temu, czego ofiarami padali politycy Prawa i Sprawiedliwości.

Wróg jest więc w dużej mierze jedynie emanacją zbiorowego wyobrażenia zagrożenia, które przez lata zostało wytworzone w umysłach wyborców i samych polityków Platformy Obywatelskiej, Lewicy i Trzeciej Drogi. Przez to jest on wygodniejszy, ponieważ można mu przypisywać wszelkie złe cechy i intencje bez zważania na fakty. Tego rodzaju myślenie prędzej czy później prowadzi do paranoi – niewidzialnego nieprzyjaciela w kolejnych wcieleniach dostrzega się w przychylnych dotąd dziennikarzach, sędziach, naukowcach czy osobach, które w szalonych czasach starają się zachować zdrowy rozsądek. Na razie jednak ten stan umysłu potęguje ograniczanie wolności.

Jakże pasują do tej sytuacji słowa austriackiego ekonomisty Ludwiga von Misesa, który już osiemdziesiąt lat temu w „Rządzie wszechmogącym” pisał: „Za bezczelne i skandaliczne poczytuje się krytykowanie poglądów wpływowych grup nacisku lub kwestionowanie zbawiennych skutków wszechmocy państwa. Opinia publiczna opowiedziała się za wiązką dogmatów, które coraz mniej swobodnie można atakować. W imię postępu i wolności zarówno postęp, jak i wolność wyjmowane są spod prawa. Każda doktryna polityczna, która odwołuje się do siły policyjnej lub innych metod przemocy czy groźby, by siebie chronić, ujawnia wewnętrzną słabość”.
Von Mises opisywał przedwojenne Niemcy i przyznał, że tyrania nie zawładnęła tym państwem z dnia na dzień, ale była skutkiem słabości systemu demokratycznego. Nie potrafił on przeciwstawić się przeciwnikom wolności nawet wówczas, gdy nie udawali, że dążą do dyktatury.

My wszyscy jesteśmy świadkami czegoś w rodzaju zamachu stanu, ale udajemy, że nas to nie dotyczy, albo pokładamy nadzieję w tym, że władza jest od nas mądrzejsza i pewnie wie, co robi. No to oddajmy jeszcze raz głos von Misesowi: „Tam, gdzie uniwersytety stają się strażą przyboczną, a naukowcy pragną walczyć na froncie nauki, otwarte zostają bramy dla barbarzyństwa. Próżno jednak walczyć z totalitaryzmem, stosując jego metody. Wolność mogą wywalczyć tylko ludzie bezwarunkowo przywiązani do jej zasad. Pierwszym warunkiem osiągnięcia lepszego porządku społecznego jest powrót do nieograniczonej wolności myśli i słowa”.
Wprowadzając stan demokracji walczącej, Donald Tusk właśnie ogłosił zawieszenie części praw obywatelskich, a zastępy naukowców zapiały z radości, że zdobył się na taki krok. Oczywiście wszystko w imię wolności.

CZYTAJ TAKŻE: W Zielonym Ładzie nie ma miejsca na wymianę argumentów ani nawet na zdrowy rozsądek

Zachód patrzy z zażenowaniem

Oburzone jeszcze niedawno unijne instytucje, które martwiły się o stan demokracji w Polsce, teraz albo zamilkły, albo nagradzają premiera ostentacyjnie łamiącego konstytucję. Nie ma już rezolucji, debat, procedury zagrożenia praworządności, napominania i rytualnych gestów.
Teraz unijni urzędnicy z mieszaniną ciekawości i zażenowania patrzą, jak ich wysłannik rozprawia się z resztkami konserwatyzmu, który się jeszcze ostał w Europie. Ciekawości, bo nigdy jeszcze w UE nie było takiego spektaklu, a żaden rząd nie posunął się tak daleko w łamaniu prawa. Zażenowania, gdyż wiedzą, że tego rodzaju metody przystają jedynie barbarzyńcom, a zastosowanie ich w krajach starej Unii oznaczałoby polityczne samobójstwo.

Nawet wyczulona na łamanie praw człowieka zachodnia prasa nabrała wody w usta i powtarza banały o przywracaniu praworządności oraz ładu. Jeden z najbardziej opiniotwórczych serwisów politico.eu nielegalne przejmowanie mediów publicznych czy prokuratury uznał za powrót demokracji. Dopiero w lipcu dostrzegł, że Tusk skupia się na ściganiu politycznych przeciwników, a zaniedbuje prorozwojowe inwestycje. Jednak prawdziwą krytykę sprowadziła na szefa polskiego rządu zapowiedź odstrzeliwania bobrów, które uznał za współwinne powodzi. Politico poświęciło temu dwie publikacje, ostro atakując Tuska, a nawet otwarcie z niego kpiąc.

Serwis był w stanie na tyle dokładnie przeanalizować sytuację w Polsce po powodzi, by dostrzec groteskę wypowiedzenia wojny bobrom. Przyznał, że zwierzęta te na chwilę zastąpiły Jarosława Kaczyńskiego. Dlaczego to samo nie dzieje się w przypadku poważnych nadużyć? Odpowiedź jest niestety banalnie prosta. Konserwatyści w przeciwieństwie do wodnych gryzoni nie są pod ochroną. Nie ma organizacji, które zajmowałyby się strzeżeniem ich praw. Sezon łowiecki na prawicę trwa przez cały czas.

Jak daleko się posuną?

Kluczowym pytaniem nie jest więc to, czy obecny rząd dalej będzie podążać drogą bezprawia, bo to wydaje się oczywiste. Nie wiemy jednak – on sam zresztą chyba także nie ma tej wiedzy – do czego jeszcze będzie się w stanie posunąć? Co poświęci, by utrzymać władzę?
Ostatnie orzeczenie Izby Karnej Sądu Najwyższego bezapelacyjnie i ostatecznie podważyło legalność powołania prokuratora krajowego Dariusza Korneluka. Formalnie pozostaje nim Dariusz Barski, który jednak nie jest wpuszczany do siedziby instytucji. Skutkiem łamania prawa przez ministra sprawiedliwości Adama Bodnara i premiera Tuska może więc być masowe zwalnianie z aresztów przestępców i podważanie wyroków w sprawach, w których występowali powołani przez uzurpatorów prokuratorzy. Co się zresztą zaczęło już dziać.
To oznacza pozbawienie państwa jednej z jego fundamentalnych funkcji, czyli zapewniania bezpieczeństwa swoim obywatelom.
Nie wiąże się to jednak ze spadkiem poparcia dla obecnej ekipy, nie wspominając już o masowych protestach. Nic takiego się nie dzieje. Jakby polskie społeczeństwo nie dostrzegało, że zagrożenie jest nie tylko realne, lecz także może dotknąć każdego z nas.
Donaldowi Tuskowi i jego PR-owcom udało się Polaków skutecznie znieczulić na ograniczanie wolności. Tak długo krzyczeli o nadciągającej dyktaturze, że gdy pojawiała się naprawdę, zdajemy się jej nie dostrzegać. Jakby większość z nas nie chciała uwierzyć, że zagrożenie przyszło ze strony pozornych obrońców.

Ostatnie bastiony

Nie mamy się co łudzić. Z tej zapaści nie wyciągną nas ani Unia Europejska, ani Stany Zjednoczone, ani nikt inny. Swoją wolność możemy obronić jedynie sami. Nikomu nie zależy, by Polska była krajem silnym wewnętrznie, stabilnym ustrojowo i dynamicznie się rozwijającym. Bezprawie i chaos, które wywołała obecna koalicja, może się skończyć jedynie za pomocą takich wyroków, jak ostatnie orzeczenie Sądu Najwyższego. Miało ono szczególną moc nie tylko ze względu na wagę problemu i porządkujący charakter, ale również z powodu wyjątkowo przenikliwego uzasadnienia.

Sędzia Zbigniew Karpiński udowodnił bezprawność działań ministra sprawiedliwości Adama Bodnara, ale jednocześnie obrazowo wyjaśnił skutki dalszej destrukcji systemu prawnego. Mówiąc, że władza wykonawcza nie może pozostawać bez kontroli, stwierdził niby rzecz oczywistą, ale tak bardzo zapomnianą w ostatnim okresie. Nie tylko zresztą w obecnej kadencji.

Przejmująco, ale z prawniczą precyzją, mówił o tym, że w państwie prawa nic nie może uzasadniać jego łamania. Nie da się przywracać demokracji metodami totalitarnymi, a wszelkie odstępstwa od tej zasady prowadzą do degeneracji władzy. Tak jak widzieliśmy to w PRL.
Bez szanowania przepisów, sądów i ich wyroków stracimy własne państwo. Anarchia zawsze wszak musi doprowadzić do upadku. System prawa jest jedyną skuteczną metodą obrony jednostki przed rosnącym w siłę państwem. W starciu obywatela z władzą to ona zawsze jest silniejsza, dlatego musi podlegać tak ścisłej kontroli. Nie zmienią tego żadne zaklęcia, hasła i PR-owskie sztuczki.

Wszystko to wiemy, ale jednocześnie tak bardzo przyzwyczailiśmy się do wolności, że nie zauważamy, gdy ktoś nam ją krok po kroku odbiera.

CZYTAJ TAKŻE: Nowa świecka ekoreligia – nowy numer "Tygodnika Solidarność"


 

POLECANE
Pracownik konsulatu USA skazany na kolonię karną z ostatniej chwili
Pracownik konsulatu USA skazany na kolonię karną

Sąd we Władywostoku skazał Roberta Szonowa, obywatela Rosji i byłego pracownika konsulatu generalnego USA w tym mieście na prawie 5 lat kolonii karnej, uznając go za winnego nielegalnej współpracy z rządem Stanów Zjednoczonych, która stworzyła zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego.

Aktorka znana z serialu Pierwsza miłość zwróciła uwagę na skandaliczną sytuację z ostatniej chwili
Aktorka znana z serialu "Pierwsza miłość" zwróciła uwagę na skandaliczną sytuację

Znana „Pierwszej miłości" aktorka Anna Ilczuk zwróciła uwagę na trudną sytuację aktorów teatralnych w Polsce, których zarobki nie kształtują się tak, jak wielu sobie wyobraża.

Zadłużamy, a potem sprzedajemy – metoda na polskie banki? Wiadomości
Zadłużamy, a potem sprzedajemy – metoda na polskie banki?

Jak dowiadujemy się ze strony „Forbes”: „Polskie banki i spółki, w których udziały ma państwo, mogą znowu zostać wystawione na sprzedaż. W ocenie ekspertów to może być as w rękawie ministra finansów, ponieważ takie transakcje przyniosą dodatkowe dochody do pustawej kasy państwa”

Groźny wypadek w Warszawie. Zderzenie na nowej trasie tramwajowej Wiadomości
Groźny wypadek w Warszawie. Zderzenie na nowej trasie tramwajowej

Nie minął tydzień od otworzenia nowej linii tramwajowej do Wilanowa, a w alei Rzeczypospolitej w Warszawie, na torowisku zderzyły się samochód osobowy oraz tramwaj, uszkodzony został również sygnalizator świetlny. Nie jest to pierwsza kolizja na nowej trasie.

Wilma wyjeżdża z Warszawy. ZOO wydało komunikat z ostatniej chwili
Wilma wyjeżdża z Warszawy. ZOO wydało komunikat

Dzisiaj był ostatni dzień w stołecznym ZOO dla gepardzicy Wilmy. To smutna wiadomość dla jej fanów. Decyzją koordynatora gatunku wielki kot wyrusza w drogę do słonecznej Grecji.

Tysiące zniczy płoną na Cmentarzu Łyczakowskim Wiadomości
Tysiące zniczy płoną na Cmentarzu Łyczakowskim

Tysiące białych i czerwonych zniczy zapłonęło w dniu Wszystkich Świętych na nekropoliach Lwowa, m.in. na Cmentarzu Łyczakowskim i będącym jego częścią Cmentarzu Orląt Lwowskich.

Europoseł PO została matką chrzestną statku. Niemieckiego gorące
Europoseł PO została matką chrzestną statku. Niemieckiego

W południowokoreańskiej stoczni odbyła się uroczystość chrztu potężnego kontenerowca o nazwie Gdansk Express. Polsko brzmiąca nazwa statku może być myląca - jednostka powstała na zlecenie niemieckiego giganta transportowego Hapag-Lloyd, a jej „matką chrzestną” została Magdalena Adamowicz

 Skandal w Pałacu Buckingham. Królowa chciała wyrzucić Meghan Markle i księcia Harry'ego z ostatniej chwili
Skandal w Pałacu Buckingham. Królowa chciała wyrzucić Meghan Markle i księcia Harry'ego

Jak donosi brytyjski dziennik "Daily Mail" na podstawie doniesień z nowej książki królewskiego eksperta Roberta Hardmana, śp. królowa Elżbieta II planowała przed swoją śmiercią wyrzucić księcia Harry'ego i Meghan Markle z posiadłości Frogmore Cottage. Tę posiadłość miał zająć książę Andrzej. 

„Złowrogi” – katolicki horror wchodzi do polskich kin Wiadomości
„Złowrogi” – katolicki horror wchodzi do polskich kin

Przestępca oczekuje na egzekucję w celi śmierci. Niespodziewanie dostaje ostatnią szansę na ocalenie - sąd wysyła psychiatrę, aby zbadał, czy swoim zachowaniem nie próbuje uniknąć kary. Kryminalista twierdzi bowiem, że jest demonem – tak zaczyna się nowy film Cary`ego Solomona i Chucka Konzelmana, zainspirowany słynnymi „Listami starego diabła do młodego" C.S. Lewisa.

Szwedzka armia ma dosyć farm wiatrowych na Bałtyku z ostatniej chwili
Szwedzka armia ma dosyć farm wiatrowych na Bałtyku

Jak donoszą szwedzkie media, szwedzkie Siły Zbrojne próbują zatrzymać rozwój energetyki wiatrowej na Bałtyku.

REKLAMA

Na naszych oczach odradza się tyrania

Na naszych oczach bankrutuje wiarygodność wszystkich instytucji, które miały stać na straży przestrzegania prawa, oraz upada nasze wyobrażenie o wolności. Przekonujemy się, że nie potrafiliśmy wykształcić żadnego zabezpieczenia przed tyranią.
Donald Tusk Na naszych oczach odradza się tyrania
Donald Tusk / fot. MARTIN DIVISEK/PAP/EPA

Nie tak to wszystko miało wyglądać. Gdy czterdzieści lat temu ks. Jerzy Popiełuszko konał w męczarniach skatowany przez komunistycznych oprawców, marzyliśmy, że prawda i szlachetność kiedyś zwyciężą. Gdy trzydzieści pięć lat temu Tadeusz Mazowiecki zostawał premierem rządu Rzeczpospolitej, wydawało się nam, że totalitarne zło zostało pokonane i wreszcie się od niego uwolnimy.
Okazuje się, że choć udało nam się osiągnąć niespotykany na skalę światową sukces gospodarczy, to nie umieliśmy zabezpieczyć swojej wolności. Co więcej, przyzwyczajamy się do nienormalności – do łamania prawa, nieuznawania sądów, wybiórczego przestrzegania wyroków, kwestionowania legalnie działających organów, siłowego przejmowania mediów czy instytucji. U większości Polaków nie wywołuje to oporu i wzburzenia.

Jakże adekwatnie brzmią tu słowa nieodżałowanego Stefana Kisielewskiego: „To, że jesteśmy w dupie, to jasne. Problem w tym, że zaczynamy się w niej urządzać”.

Demokracja walcząca

Rządząca obecnie ekipa już otwarcie mówi, że nie zamierza przestrzegać prawa. Bez ogródek zapowiada, że będzie je łamać, gdyż musi obronić demokrację. Dokładnie jednak nie wiadomo przed czym. Prawica oddała władzę w wyniku wolnych wyborów i nie bojkotuje obrad parlamentu, jak robiła to jeszcze niedawno obecna partia rządząca. Nie organizuje demonstracji, których celem byłoby zastraszanie konkurencyjnych polityków, a nawet naruszanie ich nietykalności, co przecież zdarzało się jeszcze kilka lat temu, czego ofiarami padali politycy Prawa i Sprawiedliwości.

Wróg jest więc w dużej mierze jedynie emanacją zbiorowego wyobrażenia zagrożenia, które przez lata zostało wytworzone w umysłach wyborców i samych polityków Platformy Obywatelskiej, Lewicy i Trzeciej Drogi. Przez to jest on wygodniejszy, ponieważ można mu przypisywać wszelkie złe cechy i intencje bez zważania na fakty. Tego rodzaju myślenie prędzej czy później prowadzi do paranoi – niewidzialnego nieprzyjaciela w kolejnych wcieleniach dostrzega się w przychylnych dotąd dziennikarzach, sędziach, naukowcach czy osobach, które w szalonych czasach starają się zachować zdrowy rozsądek. Na razie jednak ten stan umysłu potęguje ograniczanie wolności.

Jakże pasują do tej sytuacji słowa austriackiego ekonomisty Ludwiga von Misesa, który już osiemdziesiąt lat temu w „Rządzie wszechmogącym” pisał: „Za bezczelne i skandaliczne poczytuje się krytykowanie poglądów wpływowych grup nacisku lub kwestionowanie zbawiennych skutków wszechmocy państwa. Opinia publiczna opowiedziała się za wiązką dogmatów, które coraz mniej swobodnie można atakować. W imię postępu i wolności zarówno postęp, jak i wolność wyjmowane są spod prawa. Każda doktryna polityczna, która odwołuje się do siły policyjnej lub innych metod przemocy czy groźby, by siebie chronić, ujawnia wewnętrzną słabość”.
Von Mises opisywał przedwojenne Niemcy i przyznał, że tyrania nie zawładnęła tym państwem z dnia na dzień, ale była skutkiem słabości systemu demokratycznego. Nie potrafił on przeciwstawić się przeciwnikom wolności nawet wówczas, gdy nie udawali, że dążą do dyktatury.

My wszyscy jesteśmy świadkami czegoś w rodzaju zamachu stanu, ale udajemy, że nas to nie dotyczy, albo pokładamy nadzieję w tym, że władza jest od nas mądrzejsza i pewnie wie, co robi. No to oddajmy jeszcze raz głos von Misesowi: „Tam, gdzie uniwersytety stają się strażą przyboczną, a naukowcy pragną walczyć na froncie nauki, otwarte zostają bramy dla barbarzyństwa. Próżno jednak walczyć z totalitaryzmem, stosując jego metody. Wolność mogą wywalczyć tylko ludzie bezwarunkowo przywiązani do jej zasad. Pierwszym warunkiem osiągnięcia lepszego porządku społecznego jest powrót do nieograniczonej wolności myśli i słowa”.
Wprowadzając stan demokracji walczącej, Donald Tusk właśnie ogłosił zawieszenie części praw obywatelskich, a zastępy naukowców zapiały z radości, że zdobył się na taki krok. Oczywiście wszystko w imię wolności.

CZYTAJ TAKŻE: W Zielonym Ładzie nie ma miejsca na wymianę argumentów ani nawet na zdrowy rozsądek

Zachód patrzy z zażenowaniem

Oburzone jeszcze niedawno unijne instytucje, które martwiły się o stan demokracji w Polsce, teraz albo zamilkły, albo nagradzają premiera ostentacyjnie łamiącego konstytucję. Nie ma już rezolucji, debat, procedury zagrożenia praworządności, napominania i rytualnych gestów.
Teraz unijni urzędnicy z mieszaniną ciekawości i zażenowania patrzą, jak ich wysłannik rozprawia się z resztkami konserwatyzmu, który się jeszcze ostał w Europie. Ciekawości, bo nigdy jeszcze w UE nie było takiego spektaklu, a żaden rząd nie posunął się tak daleko w łamaniu prawa. Zażenowania, gdyż wiedzą, że tego rodzaju metody przystają jedynie barbarzyńcom, a zastosowanie ich w krajach starej Unii oznaczałoby polityczne samobójstwo.

Nawet wyczulona na łamanie praw człowieka zachodnia prasa nabrała wody w usta i powtarza banały o przywracaniu praworządności oraz ładu. Jeden z najbardziej opiniotwórczych serwisów politico.eu nielegalne przejmowanie mediów publicznych czy prokuratury uznał za powrót demokracji. Dopiero w lipcu dostrzegł, że Tusk skupia się na ściganiu politycznych przeciwników, a zaniedbuje prorozwojowe inwestycje. Jednak prawdziwą krytykę sprowadziła na szefa polskiego rządu zapowiedź odstrzeliwania bobrów, które uznał za współwinne powodzi. Politico poświęciło temu dwie publikacje, ostro atakując Tuska, a nawet otwarcie z niego kpiąc.

Serwis był w stanie na tyle dokładnie przeanalizować sytuację w Polsce po powodzi, by dostrzec groteskę wypowiedzenia wojny bobrom. Przyznał, że zwierzęta te na chwilę zastąpiły Jarosława Kaczyńskiego. Dlaczego to samo nie dzieje się w przypadku poważnych nadużyć? Odpowiedź jest niestety banalnie prosta. Konserwatyści w przeciwieństwie do wodnych gryzoni nie są pod ochroną. Nie ma organizacji, które zajmowałyby się strzeżeniem ich praw. Sezon łowiecki na prawicę trwa przez cały czas.

Jak daleko się posuną?

Kluczowym pytaniem nie jest więc to, czy obecny rząd dalej będzie podążać drogą bezprawia, bo to wydaje się oczywiste. Nie wiemy jednak – on sam zresztą chyba także nie ma tej wiedzy – do czego jeszcze będzie się w stanie posunąć? Co poświęci, by utrzymać władzę?
Ostatnie orzeczenie Izby Karnej Sądu Najwyższego bezapelacyjnie i ostatecznie podważyło legalność powołania prokuratora krajowego Dariusza Korneluka. Formalnie pozostaje nim Dariusz Barski, który jednak nie jest wpuszczany do siedziby instytucji. Skutkiem łamania prawa przez ministra sprawiedliwości Adama Bodnara i premiera Tuska może więc być masowe zwalnianie z aresztów przestępców i podważanie wyroków w sprawach, w których występowali powołani przez uzurpatorów prokuratorzy. Co się zresztą zaczęło już dziać.
To oznacza pozbawienie państwa jednej z jego fundamentalnych funkcji, czyli zapewniania bezpieczeństwa swoim obywatelom.
Nie wiąże się to jednak ze spadkiem poparcia dla obecnej ekipy, nie wspominając już o masowych protestach. Nic takiego się nie dzieje. Jakby polskie społeczeństwo nie dostrzegało, że zagrożenie jest nie tylko realne, lecz także może dotknąć każdego z nas.
Donaldowi Tuskowi i jego PR-owcom udało się Polaków skutecznie znieczulić na ograniczanie wolności. Tak długo krzyczeli o nadciągającej dyktaturze, że gdy pojawiała się naprawdę, zdajemy się jej nie dostrzegać. Jakby większość z nas nie chciała uwierzyć, że zagrożenie przyszło ze strony pozornych obrońców.

Ostatnie bastiony

Nie mamy się co łudzić. Z tej zapaści nie wyciągną nas ani Unia Europejska, ani Stany Zjednoczone, ani nikt inny. Swoją wolność możemy obronić jedynie sami. Nikomu nie zależy, by Polska była krajem silnym wewnętrznie, stabilnym ustrojowo i dynamicznie się rozwijającym. Bezprawie i chaos, które wywołała obecna koalicja, może się skończyć jedynie za pomocą takich wyroków, jak ostatnie orzeczenie Sądu Najwyższego. Miało ono szczególną moc nie tylko ze względu na wagę problemu i porządkujący charakter, ale również z powodu wyjątkowo przenikliwego uzasadnienia.

Sędzia Zbigniew Karpiński udowodnił bezprawność działań ministra sprawiedliwości Adama Bodnara, ale jednocześnie obrazowo wyjaśnił skutki dalszej destrukcji systemu prawnego. Mówiąc, że władza wykonawcza nie może pozostawać bez kontroli, stwierdził niby rzecz oczywistą, ale tak bardzo zapomnianą w ostatnim okresie. Nie tylko zresztą w obecnej kadencji.

Przejmująco, ale z prawniczą precyzją, mówił o tym, że w państwie prawa nic nie może uzasadniać jego łamania. Nie da się przywracać demokracji metodami totalitarnymi, a wszelkie odstępstwa od tej zasady prowadzą do degeneracji władzy. Tak jak widzieliśmy to w PRL.
Bez szanowania przepisów, sądów i ich wyroków stracimy własne państwo. Anarchia zawsze wszak musi doprowadzić do upadku. System prawa jest jedyną skuteczną metodą obrony jednostki przed rosnącym w siłę państwem. W starciu obywatela z władzą to ona zawsze jest silniejsza, dlatego musi podlegać tak ścisłej kontroli. Nie zmienią tego żadne zaklęcia, hasła i PR-owskie sztuczki.

Wszystko to wiemy, ale jednocześnie tak bardzo przyzwyczailiśmy się do wolności, że nie zauważamy, gdy ktoś nam ją krok po kroku odbiera.

CZYTAJ TAKŻE: Nowa świecka ekoreligia – nowy numer "Tygodnika Solidarność"



 

Polecane
Emerytury
Stażowe