Procesja

Wielkopiątkowa liturgia, której przewodniczył łaciński patriarcha kard. Pierbattista Pizzaballa, wyróżniała się dwoma elementami zaczerpniętymi z jerozolimskiej tradycji sięgającej IV wieku. Na Kalwarii nie adorowano krucyfiksu, ale relikwie Krzyża Świętego, nawiązujące do zwycięskiego wymiaru Jezusowego krzyża. Drugim wyjątkowy moment nastąpił w czasie śpiewu Ewangelii o Męce Pańskiej. Kapłan po wyśpiewaniu słów: „Wykonało się”, skierował się do prawosławnego ołtarza, który upamiętnia śmierć Pana Jezusa i tam ogłosił słowa ewangelisty Jana: «I skłoniwszy głowę oddał ducha». Następnie ukląkł i oddał cześć skale Golgoty.

Również jerozolimska Via Dolorosa od wczesnych godzin rannych była celem wiernych i pielgrzymów. W tym roku nie było tak tłoczno jak przy normalnym ruchu pielgrzymkowym, ale w parafialnej Drodze Krzyżowej oraz tej prowadzonej przez Kustosza Ziemi Świętej frekwencja była bardzo liczna. Według jerozolimskiego zwyczaju rozważania męki i śmierci Jezusa zakończono stacją XV przy pustym grobie Zmartwychwstałego Pana.

Wieczorna liturgia

Wieczorem w Bazylice Bożego Grobu odbywa się ciesząca się dużym zainteresowaniem „Procesja pogrzebu Pana Jezusa”. Krucyfiks niesiony jest w procesji wewnątrz bazyliki, podczas której są czytane w różnych językach fragmenty Pasji. Na Kalwarii odbywa się ceremonia zdjęcia figury Ukrzyżowanego z krzyża, która zostaje przeniesiona na białym płótnie do Kamienia Namaszczenia, gdzie Kustosz, naśladując kobiety, namaszcza ją wonnościami i olejkami. Następnie procesja udaje się do kaplicy Bożego Grobu, gdzie jest czytamy ostatni fragment Ewangelii o pochówku ciała Jezusa oraz nawiedzeniu już pustego grobu przez Marię Magdalenę, a także Piotra i Jana.

Jerzy Kraj OFM, Vatican News PL