W najnowszym numerze „Tygodnika Solidarność” (46/2025) bierzemy pod lupę dramatyczną sytuację polskiego hutnictwa. Czy bezczynność rządu i unijne regulacje doprowadzą do wygaszenia ostatniego wielkiego pieca? To nie tylko problem gospodarczy, ale realne zagrożenie dla bezpieczeństwa i suwerenności Polski. Bez stali nie ma nowoczesnego państwa, armii ani przemysłu.

Milczenie na temat ludobójstwa na Wołyniu i całej Galicji Wschodniej trwało dziesięciolecia. Wiedza na temat rzezi wołyńskiej powinna stać się równie powszechna, jak wiedza na temat zbrodni katyńskiej – mówi Zdzisław Żurowski, jeden z ostatnich żyjących świadków ludobójstwa dokonanego na Polakach przez ukraińskich nacjonalistów, w rozmowie z Agnieszką Żurek.

Na Nowogrodzkiej dojrzewa plan, który może wstrząsnąć polską sceną polityczną. Według ustaleń Andrzeja Gajcego, PiS sonduje możliwość zawarcia taktycznego „cyrografu” z Konfederacją, PSL i Polską 2050, by doprowadzić do wymiany premiera i obalenia rządu Donalda Tuska. Choć scenariusz wydaje się niewiarygodny, polityczne napięcie na prawicy rośnie z każdym dniem.

Historia sztuki to opowieść o nieustannym uzależnieniu twórców od tych, którzy płacą za ich dzieła – od renesansowych mecenasów po dzisiejsze instytucje publiczne sterowane ideologicznymi trendami.

Debata o zniesieniu dwukadencyjności samorządowców odsłania kulisy realnej władzy w Polsce, układy lokalnych elit oraz lęk rządzących przed politycznym trzęsieniem ziemi, jakie może nadejść w 2029 roku, gdy większość obecnych włodarzy straci swoje stanowiska.

Rozmowy na prawicy o suwerenności przypominają trochę tęsknoty za złotym runem. To ideał coraz bardziej zagrożony. Nie ma zgody, od kiedy suwerenność jest, a od kiedy już jej nie ma. Za to sam udział w trosce o jej zachowanie daje przywilej uczestniczenia w podtrzymywaniu narodowego mitu. Przypadające 11 listopada Narodowe Święto Niepodległości co roku skłania całą konserwatywno-prawicową Polskę ku refleksji nad suwerennością i miejscem Rzeczpospolitej na geopolitycznej mapie świata.

Największe polskie partie polityczne są odpowiedzialne za systemową destrukcję wspólnoty, którą karmią cynicznym językiem plemiennego konfliktu.

Podczas spaceru w parku zauważyłem, że policjant podszedł do grupy osób, które głośno rozmawiały. Zdecydowałem się nagrać interwencję telefonem, aby na wszelki wypadek mieć dowód, jak przebiegła ta sytuacja. W pewnym momencie policjant mnie zauważył i wezwał do tego, żebym przestał nagrywać. Nie wiem, czy miał prawo mnie do tego zmusić. Czy mogę legalnie nagrywać policjantów w trakcie wykonywania ich obowiązków w miejscu publicznym?

Powiedzmy sobie uczciwie: ta sprawa wydaje się coraz bardziej beznadziejna, a każdy dzień oddala od nas dobre zakończenie. Równocześnie jednak spełnienie warunku niemożliwego do realizacji wydaje się dziś jedyną nadzieją na uratowanie choćby szczątkowej suwerenności Polski i resztek bezpieczeństwa jej obywateli w wymiarze ekonomicznym, energetycznym, a być może również militarnym. Łatwo napisać, trudniej zrobić, bo jak przy dzisiejszym poziomie wzajemnych emocji, niechęci, pretensji i sprzeczności programowych miałoby dojść do porozumienia Prawa i Sprawiedliwości z Konfederacją, a być może nawet Konfederacją Korony Polskiej?

Kiedy myślimy o polskim przemyśle lotniczym, a w szczególności tym zbrojeniowym, pierwsze, co przychodzi nam na myśl, to zapewne PZL „Świdnik” albo PZL „Mielec”. A co z Polskimi Zakładami Lotniczymi w Warszawie? Wszak Okęcie to nie tylko lotnisko. To także przemysł, którym dziś zarządza Airbus Poland. Pojechałem sprawdzić, co i jak produkuje w Warszawie ten europejski koncern.

Im bardziej śledzę różne doniesienia z szeroko pojętego wymiaru sprawiedliwości, jak ostatnio z Sądu Apelacyjnego w Poznaniu, tym bardziej skłaniam się ku przekonaniu, że jedyną możliwością jego naprawienia jest tzw. opcja zero. Innymi słowy: wszyscy won.

Kilka dni temu obecny minister sprawiedliwości Waldemar Żurek sugerował, że za byłym ministrem sprawiedliwości Zbigniewem Ziobrą mogliby ruszyć tzw. łowcy cieni, czyli specjalni funkcjonariusze policji wyszkoleni do ścigania niebezpiecznych zbiegów.

Afera wokół sprzedaży działki należącej do CPK ujawnia nie tylko chaos i kunktatorstwo w szeregach PiS, lecz także słabość partii wobec własnych mitów i wewnętrznych gier politycznych. Zamiast rozliczenia błędów, pojawiają się fantazje o globalnych spiskach i próby obrony poprzez odwracanie uwagi od faktów.

Donald Tusk przedstawia zawieszenie systemu ETS2 jako sukces, podczas gdy w rzeczywistości Polska jedynie uzyskała roczne odroczenie wdrożenia nowych unijnych opłat klimatycznych. To wydarzenie jest symbolem coraz głębszego podporządkowania Warszawy wobec Brukseli – od polityki energetycznej, przez wymiar sprawiedliwości, aż po finanse państwa.

Rząd wycofuje się z obietnicy corocznej waloryzacji kryteriów dochodowych w pomocy społecznej, odkładając kolejne podwyżki świadczeń aż do 2028 roku. Mimo zapowiedzi reform, najubożsi znów zostają z pustymi rękami.

Po latach dominacji euroentuzjastycznej narracji w Polsce temat suwerenności wraca z siłą, zaskakując tych, którzy uważali go za anachroniczny. Coraz więcej młodych Polaków kwestionuje uprawnienia unijnych instytucji i otwarcie domaga się obrony narodowej niezależności.

Przekształcenie Unii Europejskiej w państwo związkowe to realny scenariusz mający swoich orędowników i niosący poważne ryzyko dla suwerenności Polski. Problem w tym, że towarzyszące mu legendy i uproszczenia paradoksalnie osłabiają jego wiarygodność w oczach opinii publicznej. Zamiast rzeczowej debaty temat ten bywa spychany do towarzystwa „foliowych czapeczek”.

Czy Polska wciąż jest państwem suwerennym, czy już tylko prowincją Unii Europejskiej zarządzaną z Brukseli i Berlina? O naszych podatkach, energetyce i gospodarce decydują dziś nie polscy obywatele ani parlament, lecz unijni urzędnicy, którzy pod hasłem „zielonej transformacji” narzucają rozwiązania grożące zrujnowaniem naszego przemysłu i zubożeniem społeczeństwa. Zielony Ład i system ETS2 stały się symbolem nowego porządku, w którym interes Polski liczy się mniej niż ideologiczne ambicje europejskich elit.

Czy Polska wciąż jest państwem suwerennym, czy już tylko prowincją Unii Europejskiej zarządzaną z Brukseli i Berlina? To pytanie stawiamy w najnowszym, niepodległościowym wydaniu „Tygodnika Solidarność” (nr 45/2025). W numerze znajdziemy obszerny temat tygodnia poświęcony suwerenności Polski w obliczu unijnej centralizacji, Zielonego Ładu i nowych przepisów ETS2, a także komentarze publicystów i rozmowy z ekspertami.

W dniach 22–26 października w Warszawie odbyła się 24. już edycja festiwalu Międzynarodowe Forum Filmów Krótkometrażowych – CINEMAFORUM. To impreza wielowątkowa, podczas której obejrzeć można najlepsze, nagradzane na uznanych imprezach krótkie metraże z całego świata i produkcje biorące udział w festiwalowym konkursie, filmy, które na partnerskich festiwalach w Polsce zostały nominowane do Nagród im. Jana Machulskiego, wreszcie najciekawsze niezależne teledyski z ostatniego roku. Dodatkowo imprezie towarzyszą spotkania z twórcami, warsztaty i inne wydarzenia pomagające w integracji i edukacji środowiska zaczynających swoja artystyczną drogę filmowców.