Pamiętacie terapię szokową Leszka Balcerowicza z lat 90.? Kontynuowaną potem przez wszystkie niemal siły polityczne niezależnie od miejsca zajmowanego przy okrągłym stole? Solidarność pamięta ją dobrze. Wszak do dziś wymuszone otoczenie jej pierwszej fazy parasolem ochronnym uchodzi za jeden z największych błędów w historii najsilniejszego związku zawodowego w Polsce. Na szczęście „S” bardzo szybko zobaczyła, co się święci, i jako pierwsza duża organizacja przeszła na pozycje otwarcie wrogie wobec terapii szokowej.

Ceny energii elektrycznej przewyższą możliwości budżetów europejskich. Zarówno domowych czy rodzinnych, jak i całych państw. Eksperci ostrzegają przed skutkami przyspieszenia realizacji Zielonego Ładu – przed katastrofą, do której Unia Europejska uparcie dąży.

Trudno było sobie wyobrazić bardziej spektakularne bankructwo systemu politycznego III RP. Zawiedziony demokracją sojusz liberałów i postkomunistów próbuje ograniczać wolność połowy społeczeństwa. No i przegrywa.

W najnowszym numerze „TS” przyglądamy się, w jaki sposób Zielony Ład doprowadzi do bankructwa milionów Europejczyków, w tym Polaków.

10 kwietnia 1953 roku Sąd Wojewódzki w Warszawie podczas tajnej rozprawy skazał Wacława Kostka-Biernackiego na karę śmierci „za tłumienie ruchu rewolucyjnego, faszyzowanie kraju, szkalowanie i zohydzanie Związku Radzieckiego”. Biernacki do winy się nie przyznał: „Akt oskarżenia jest wielką nieprawdą. […] W protokołach oficera śledczego są włożone mi w usta nonsensy, bo wtedy cierpiałem na bezsenność i podpisując, byłem na wpół świadomy”. Czyli ubeccy oprawcy znęcali się nad piłsudczykiem.

„Społeczeństwo niszczy się tak. Najpierw należy siłą złamać praworządność. Należy zrobić to jawnie i publicznie, na oczach całego społeczeństwa. Za pierwszym razem jest to trudne. Potem koszta maleją”. Nie, nie. To nie o 100 dniach rządów Donalda Tuska. Tak zaczyna się tekst Bohdana Cywińskiego w drugim numerze „Tygodnika Solidarność”, który ukazał się 10 kwietnia 1981 roku. Niemal równo 43 lata temu.

Minęło ponad sześć lat od wejścia w życie ustawy, która stopniowo ograniczała handel w niedziele. Masowe zwolnienia, spadek obrotów, paradoksalny upadek lokalnych sklepików – żadna z tych obaw się nie ziściła. Mimo to posłowie Polski 2050 dalej drążą temat i domagają się przywrócenia dwóch handlowych niedziel. Do argumentów ekonomicznych dołożyli tym razem parę absurdów.

Spotkałem się ostatnio z takim zarzutem, że „obnoszę się ze swoją wiarą”. Zarzut wprawdzie padł ze strony trolla, którego modus operandi jest się czepiać, a sposób czy cel jest sprawą drugorzędną, ale poruszył we mnie pewną strunę, której brzmieniem chciałbym się z Wami podzielić.

– Wraz z pogłębiającą się apostazją w społeczeństwach dawniej chrześcijańskich w Europie pojawiły się problemy z elektoratem gotowym popierać polityków, chcących układać państwa po Bożemu. Mając wybór: wierność Bogu vs. wierność elektoratowi chadecy wybrali to drugie. Nie zaangażowali się w „kontrrewolucję” społecznej świadomości – mówi w rozmowie z Jakubem Pacanem prof. Michał Gierycz,, politolog z UKSW.

Protesty rolników w wielu europejskich krajach pokazują słabość instytucji unijnych i narzucanych przez nie rozwiązań, ale także to, że strona liberalna traci swój monopol na bycie reprezentantem tzw. społeczeństw obywatelskich.

Niepostrzeżenie minęło 100 dni od zaprzysiężenia rządu koalicji 13 grudnia. Równolegle zaczęły się analizy dotyczące tego, jak Donald Tusk nie spełnił swoich obietnic wyborczych. Tyle że jest to prawda częściowa.

Próbując usunąć Adama Glapińskiego z NBP, obecna sejmowa większość igra z bezpieczeństwem walutowym Polski. Celem tego działania jest w najlepszym razie polityczna zemsta, w najgorszym zaś pozbawienie Polski faktycznej suwerenności ekonomicznej.

Ośmiogwiazdkowy „program” Koalicji Obywatelskiej w praktyce nie oznacza naprawiania błędów poprzedniej ekipy rządzącej, ale totalną demolkę państwa i jego instytucji.

Młody student medycyny, niejaki Ernesto Guevara, uzmysłowił sobie, że odczuwa „nienawiść do cywilizacji”, zatem znienawidził kulturę, historię, państwo, naród i religię. Tego rodzaju odczucie było zawsze warunkiem niezbędnym, aby zostać komunistą lub faszystą, a teraz także postępowym liberałem w jedynie słusznym ustroju demokracji liberalnej. Siergiej Kowalow już dawno uświadomił nam, że gdy demokracji przydaje się dodatkowe określenie, to znaczy, że w istocie nie ma demokracji. I to się sprawdza w każdej demokracji okraszonej przymiotnikiem, zatem i w liberalnej. W miarę postępu w budowie demokracji liberalnej mnożą się bowiem podobieństwa do demokracji socjalistycznej albo zgoła do narodowo-socjalistycznej, którą przecież znamy skądinąd. Chyba wszyscy to widzą, tylko nie wszyscy się do tego przyznają.

Chyba każde pokolenie narzeka na kolejne. Czasami ma rację. Ale jeden sposób narzekania na dzisiejszą młodzież jest bardzo niemądry. Od starszego pokolenia można coraz częściej usłyszeć, że „młodzi mają za dobrze”.

To, co dzieje się w Polsce pod rządami koalicji Donalda Tuska, w coraz bardziej niepokojący sposób przypomina scenariusze dławienia demokracji w innych państwach. Oto przy milczącej zgodzie Niemiec i Francji, w interesie których jest osłabienie polskiej podmiotowości, powstaje coraz bardziej dziwaczny system. Czy to już dyktatura? – pyta dyrektor regionalny Amerykańskiego Instytutu Dyplomacji i Praw Człowieka Paweł Pietkun.

Pamiętam dobrze, jak po roku 2015 śmierć demokracji ogłaszano w mediach liberalnych średnio co dwa tygodnie, a czasem i częściej. PiS miało wymontować z systemu wszystkie demokratyczne bezpieczniki, zlikwidować praworządność, a potem sfałszować wybory albo nie uznać demokratycznej woli suwerena, opierając się na nagiej sile aparatu represji. W praktyce nic takiego nie nastąpiło. Poprzedni rząd oddał władzę grzecznie i bez najmniejszego uszczerbku dla październikowego vox populi.

Czwarty miesiąc trwają masowe protesty rolników przeciw polityce klimatycznej. W Polsce własne krajowe postulaty to przede wszystkim odstąpienie od przepisów Zielonego Ładu, uszczelnienie granic przed napływem produktów rolno-spożywczych spoza UE, zwłaszcza z Ukrainy, oraz obrona hodowli zwierzęcej w Polsce. O powodach i celach akcji rolników z posłem, byłym ministrem rolnictwa Janem Krzysztofem Ardanowskim rozmawia Teresa Wójcik.

Prędzej czy później ktoś będzie musiał przerwać spiralę nienawiści i zemsty. Partia, która zrobi to jako pierwsza, nie tylko otworzy nowy rozdział w historii Rzeczpospolitej, ale zapewni sobie najsilniejszy mandat do rządzenia.

4 kwietnia 1914 r. w Warszawie urodził się Ryszard Białous, ps. „Jerzy”, kapitan Armii Krajowej, harcmistrz, żołnierz wojny obronnej 1939 r., powstaniec warszawski, dowódca Oddziału Specjalnego „Jerzy”, batalionu „Zośka” i brygady dywersji „Broda 53” zgrupowania „Radosław”, więzień niemieckich obozów Bergen-Belsen i Sandbostel.