Muszę Wam się przyznać, że nie przepadam za wszelkiego rodzaju „ogrodnictwem”. To znaczy niech się tam tym zajmuje, kto chce, nic mi do tego, ale ja bym wolał, żeby „ogrodnictwo” trzymało się ode mnie z daleka.

Trzy lata temu „Teologia Polityczna” rozpoczęła wydarzenie kulturalne, które wstrząsnęło opinią publiczną. Organizatorzy udowodnili, że odrodzenie sztuki sakralnej jest możliwe. Dlaczego podjęli się realizacji projektu i gdzie znajdują się dziś obrazy z cyklu „Namalować katolicyzm od nowa”?

Ludzie, rzecz jasna, wychodzą czasem na ulicę z powodów przyziemnych. Z tymi „przyziemnymi” obraza żadna, walka o – powiedzmy – rekompensaty albo o zatrzymanie obwodnicy są ważne. Jednak u nas, w Polsce, o niebo bardziej mobilizują marzenia. Ujrzenie siebie pośród zbiorowości, która ma wspólne marzenia, daje radość; w promocji, niskokosztowe zastrzyki dopaminy i endorfiny. A jeżeli na drodze pochodu stanie wróg klasowy – przepraszam, rozpędziłem się, stanie po prostu przeciwnik naszego zbiorowego marzenia, to i adrenalinka się uruchomi.

Premier Donald Tusk zaatakował niedawno PiS i Konfederację za to, że rzekomo nie poparły rezolucji Parlamentu Europejskiego ws. Tarczy Wschód, a następnie uchwały Sejmu w tej sprawie. Tyle tylko że szef rządu cynicznie manipuluje opinią publiczną i liczy na jej krótką pamięć. Warto więc przypomnieć, kto faktycznie wzmacniał granicę polsko-białoruską, a kto wpisywał się w narrację Kremla i Mińska.

Nowy album Chrisa Niedenthala to wizualna uczta i zarazem lektura pełna rozczarowań – pełna znakomitych zdjęć, lecz spisana z przesadnym ego i banałem.

Kilkanaście dni od śmierci Barbary Skrzypek nie przyniosło żadnego przełomu w polityce władz państwowych i w działaniu upolitycznionego, podporządkowanego celom Platformy Obywatelskiej wymiaru sprawiedliwości. Społeczne emocje zaczęły wygasać, urlopowani wracają do pracy i wygląda na to, że nie zmieni się nic. Choć początkowo zdawać się mogło, że sprawy przybiorą inny obrót, premier do spółki z rzecznikiem praw obywatelskich pozbawiają obywateli złudzeń. I nadziei, bo przecież z tą machiną zderzyć może się każdy z nas.

Po dwóch dekadach od odrzucenia Konstytucji dla Europy sfrustrowani Unijczycy dostrzegli nową szansę wybicia się na niepodległość i ruszają do ofensywy.

Dziedziczenie domu po rodzicach może prowadzić do konfliktów między spadkobiercami – co zrobić, gdy jeden z nich chce sprzedać nieruchomość, a drugi się sprzeciwia?

Unia Europejska, która na siłę wprowadza dążenie do zeroemisyjności – dodajmy, że chodzi o zeroemisyjność obywateli unijnych krajów, nie zaś urzędów, ani tym bardziej wielkich koncernów – zabrnęła w ślepą uliczkę. Rynek samochodowy, na którym najlepiej widać i zmieniające się unijne prawo, i jego znaczenie dla gospodarek, a przede wszystkim codzienności obywateli krajów członkowskich UE, pokazuje, że moda na silniki spalinowe nieprędko (jeżeli w ogóle) przeminie.

Można długo zastanawiać się, dlaczego administracja Donalda Trumpa zdecydowała zlikwidować radia Wolna Europa i Svoboda, nadające (głównie w internecie) przede wszystkim na obszar poradziecki?

Zanim zmarł, rodacy uhonorowali jego postać i dokonania 230 pomnikami. Po odejściu Jana Pawła II liczba ta wzrosła prawie czterokrotnie – licząc tylko obiekty na terenie Polski. Nie sposób sumarycznie ocenić estetycznych walorów tych monumentów, jednak przyznajmy – gros z nich nie reprezentuje wysokiej artystycznej próby. Dla mnie jednak ważniejsze niż krytyczna ocena „pomnikozy” wydają się inne aspekty tego fenomenu. Jak kult przeobrażał się w swoje przeciwieństwo? Z jakiego powodu podziw zamienił się w „heheszkowanie”, a nawet jawną antypatię? Kto, co się do tego przyczyniło?

Polski konserwatyzm polityczny, mimo kłótni na prawicy, był silny, ponieważ w Polsce był bardzo silny konserwatyzm społeczny. Ogromną zasługę miał w tym Kościół z Janem Pawłem II na czele. Jednak Jan Paweł II był ojcem bardzo wymagającym moralnie i temu zadaniu nie podołała ani klasa polityczna, ani Polacy, ani nawet sam Kościół w Polsce.

Ochota, z jaką Donald Tusk chce oddać dowództwo polskiej armii jakiemuś niemieckiemu generałowi, pokazuje jego stosunek do polskości i niepodległości. Dla niego to nie jest wartość sama w sobie. Wybór przynależności państwowej to raczej kalkulacja niż poczucie tożsamości.

44 lata temu ukazał się pierwszy numer „Tygodnika Solidarność”. Jak mówiono, pierwszego niezależnego pisma „od Łaby do Władywostoku”.

Dwadzieścia lat po śmierci Jana Pawła II polskie społeczeństwo jest najbardziej zdechrystianizowane od niepamiętnych czasów. Wyraźnie osłabł także autorytet Kościoła i samego zmarłego Papieża. Słuszna pamięć o jego historycznych zasługach dla upadku PRL nie powinna wykluczać się z pójściem naprzód, spokojnym i rzeczowym podejściem do jego pontyfikatu oraz ewangelizacją opartą w mniejszym stopniu na odwołaniach do „naszego” Ojca Świętego.

– Jesteśmy mu winni miłosierdzie za to, że nie robił tego, co chcieliśmy, i że dziś nie może nas pogodzić żadnym gestem. I za to, że nie możemy się bez końca za nim chować, żeby uczynić nasz świat trochę lepszym – mówi dr hab. Michał Łuczewski, prof. UW, w rozmowie z Marcinem Darmasem.

„Jan Paweł II obudził w nas Solidarność” – mówił wiele razy przewodniczący Komisji Krajowej NSZZ „S” Piotr Duda. To Papież Polak dał impuls polskim pracownikom do walki o własną godność i stworzył fundament ideologiczny dla działania Związku.

Karol Wojtyła przyszedł na świat w maju – miesiącu szczególnie poświęconym Matce Bożej. Maryja towarzyszyła mu przez całe życie i pontyfikat, za którego dewizę przyjął słowa „Totus Tuus” – Cały Twój. Papież odwiedził ponad sto sanktuariów maryjnych na całym świecie, dokonał aktu poświęcenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi, opublikował encyklikę maryjną „Redemptoris Mater”, wzbogacił Różaniec o Tajemnice Światła. Jan Paweł II oddał swoje życie pod opiekę Matki swojego Mistrza.

Tezy o „końcu historii” już dawno zgniły na jej śmietniku. Jedyne, co wiadomo o przyszłości Europy i świata, to to, że nie wiadomo niczego. Tylko że to nic nowego – to raczej długie okresy spokoju i bezpieczeństwa są dla naszej planety niecharakterystyczne. Uwierzyliśmy w gładką opowieść o ciągłym rozwoju, w perspektywę życia w kulturze wygody, przesytu i nadmiaru. Tymczasem idą czasy niepewne, zaskakujące, być może ciężkie.

W historii często splot na pozór przypadkowych zdarzeń daje początek rzeczom wielkim. W książce pt. „Papież oczami świata. Świadectwa o Janie Pawle II” Michael Reagan mówi w rozmowie z Moniką Jabłońską o tym, że obalenie komunizmu w Europie mogłoby się nie udać, gdyby w tym samym momencie jego ojciec – Ronald Reagan – nie był prezydentem USA, a Karol Wojtyła – głową Kościoła. Czy to był przypadek? Michael Reagan woli mówić raczej o czuwającej Opatrzności. „Polska była kluczem” – dodaje, podkreślając rolę naszego kraju i Papieża Polaka w tych przemianach.