Jeśli chodzi o radzenie sobie z kryzysem na granicy ukraińsko-rosyjskiej, niemiecki rząd jest przedmiotem międzynarodowej krytyki. Coraz więcej prominentnych członków SPD odwraca się od byłego kanclerza Gerharda Schroedera ze względu na jego bliskie związki z Władimirem Putinem i Gazpromem – wymienia „Tagesspiegel” i przypomina, że kilka dni temu, podczas wizyty w Stanach Zjednoczonych, kanclerz Olaf Scholz nadal nie powiedział wprost, że rosyjski atak na Ukrainę oznaczałby koniec niemiecko-rosyjskiego gazociągu Nord Stream 2.

Głos opinii publicznej w Niemczech nie odbiega znacząco od opinii reszty Europy. Według sondażu przeprowadzonego przez Europejską Radę Stosunków Zagranicznych (ECFR), wyraźna większość w siedmiu krajach unijnych wyraziła obawę, że Rosja zaatakuje Ukrainę.

Zdecydowana większość jest zdania, że NATO i UE powinny wspierać Ukrainę w obronie jej suwerenności i są gotowe w zamian zaakceptować wyższe koszty energii, większą liczbę uchodźców i inne zagrożenia. Wyraźna większość postrzega także uzależnienie od rosyjskiej energii jako zagrożenie.

Ożywienie Trójkąta Weimarskiego

„Ożywienie Trójkąta Weimarskiego (Francja, Niemcy, Polska, do spotkania prezydentów w tym formacie doszło we wtorek) wskazuje, że niemiecka polityka zagraniczna widzi powody do korekty formatu, w jakim prowadzony będzie dialog z Rosją. Berlin chciałby znów mieć Polskę po swojej stronie w dialogu z Moskwą” – twierdzi „Tagesspiegel” i podkreśla przy tym, że „obecnie uważa się za błąd, że żadne z państw unijnych Europy Środkowo-Wschodniej nie było zaangażowane w rozmowy na Ukrainie w ostatnich latach”.

„Kraje te mają przecież duże doświadczenie, na czele z Polską, która jest zdecydowanie największym krajem w regionie” – podkreśla gazeta. Przypomina o roli byłego prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, który odegrał dużą rolę mediacyjną w czasie Pomarańczowej Rewolucji, która nastąpiła po próbie sfałszowania wyborów w 2004 roku przez promoskiewski rząd. Z kolei ministrowie spraw zagranicznych Trójkąta Weimarskiego (Frank-Walter Steinmeier, Laurent Fabius, Radosław Sikorski) dokonali pokojowego zwrotu w czasie krwawych zamieszek na Majdanie w 2014 roku.

„Jednak latem 2014 trio negocjacyjne z Niemiec, Francji i Polski zostało zredukowane do duetu” – zauważa „Tagesspiegel”. Od tamtego czasu tylko Niemcy i Francja rozmawiały z Rosją i Ukrainą w tzw. formacie normandzkim. „Z jednej strony stało się to pod naciskiem Moskwy, która nie chciała tam mieć Polaków, bo często grają mocniej. Z drugiej strony wewnętrzne kryzysy polityczne ograniczyły ówczesne możliwości działania Warszawy” – przypomina gazeta. „Format negocjacji zmienił się na długo przed zwycięstwem PiS w wyborach i uczynił z Polski niewygodnego partnera w UE”.

We wtorek w Berlinie zaplanowane są rozmowy o kryzysie na Ukrainie, na które kanclerz Olaf Scholz zaprosił prezydentów Emmanuela Macrona i Andrzeja Dudę. „Trójkąt Weimarski o trzech bokach powraca” – podkreśla „Tagesspiegel”.

Marzena Szulc (PAP)

mszu/ tebe/