Piotr Duda dla "TS": CETA zwiększy władzę korporacji kosztem ograniczania praw pracowniczych
– Pod hasłami wzajemnego otwarcia rynków, zniesienia barier i deregulacji kryją się konkretne zapisy prawne, które w opinii wielu ekspertów prowadzą do tego, że decyzje będą należały nie do demokratycznie wybranych władz państwowych, ale do wielkich korporacji. Umowa ta zmierza też do zwiększenia ich uprawnień kosztem ograniczania praw pracowniczych, konsumenckich i obywatelskich. A to jest niezwykle groźne, bo ogranicza suwerenność państw sygnatariuszy tego porozumienia w dziedzinie stanowienia prawa oraz ochrony interesu publicznego.
Jest też ogromne zagrożenie zalania polskiego rynku tanią i genetycznie modyfikowaną żywnością. I to nie tylko z Kanady, ale i innych państw, które mają z Kanadą podobną umowę i mogą działać za jej pośrednictwem. To oczywiście zagraża przede wszystkim polskiemu rolnictwu, polskiemu przemysłowi spożywczemu i w konsekwencji nam, konsumentom.
– Czy Polska powinna dążyć do jak największej liberalizacji światowego rynku i handlu, czy też raczej apelować o zachowanie większego wpływu państw narodowych?
– Mechanizm ICS, a więc ponadpaństwowy sąd arbitrażowy daje korporacjom możliwość zaskarżenia praktycznie każdej wewnątrzkrajowej lub unijnej regulacji prawnej, jeśli w ocenie korporacji będzie to zagrażać jej zyskom. Ponadto korporacje w ramach tzw. współpracy regulacyjnej dostaną możliwość bezpośredniego wypływania na stanowione prawo. I to zarówno na poziomie krajowym, jak i wspólnotowym. Myślę, że odpowiedzieć jest jednoznaczna – konieczne jest zachowanie większego wpływu państw narodowych. Umowa CETA idzie dokładnie w przeciwnym kierunku.
Cały artykuł w najnowszym numerze "TS" (09/2017) dostępnym także w wersji cyfrowej tutaj
CETA – Kompleksowa Umowa Gospodarczo-Handlowa (Comprehensive Economic and Trade Agreement) – umowa o wolnym handlu między UE a Kanadą, negocjowana w latach 2009-2014, podpisana 30 października 2016 podczas szczytu Kanada – UE. Ratyfikowana przez Parlament Europejski 15 lutego br.
TTIP – Transatlantyckie Partnerstwo w dziedzinie Handlu i Inwestycji (Transatlantic Trade and Investment Partnership) – umowa handlowa między USA a UE, negocjowana od 2013 roku, mająca tworzyć wraz z umową CETA transatlantycką strefę wolnego handlu. Wobec licznych protestów, głównie ze strony organizacji pozarządowych, negocjacje w sprawie TTIP zostały zawieszone w 2016 roku. To, jak również negatywna opinia prezydenta USA Donalda Trumpa nt. wielostronnych umów handlowych (w styczniu wycofał Stany Zjednoczone z Transpacyficznej umowy o wolnym handlu [TPP]) pozwala przypuszczać, że do podpisania TTIP w ogóle nie dojdzie.
NAFTA - Północnoamerykańska Strefa Wolnego Handlu (North American Free Trade Agreement) – umowa zawarta pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Kanadą i Meksykiem, tworząca pomiędzy tymi państwami strefę wolnego handlu.
ISDS – system prywatnych sądów arbitrażowych (Investor-State Dispute Settlement System), towarzyszący międzynarodowym umowom handlowym, służący rozwiązywaniu sporów między zagranicznymi inwestorami a państwami.
ICS – system sądów inwestycyjnych (Investment Court System), stanowiący modyfikację systemu ISDS.
Wczytuję ocenę...
![[Felieton „TS”] Tadeusz Płużański: Sienkiewicz i plan Pabsta](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/121256/1714942439bfe1027191df33350b5c1c.png){kind=small}
