prof. dr hab. med. Ryszard Lauterbach: I Einstein był wcześniakiem
"Zwykle terapii uporczywej nie stosuje się u dzieci, które urodziły się na granicy przeżywalności (w 22/23 tygodniu ciąży) i są w bardzo złym stanie klinicznym. Niestety, nie mamy szans, by je uratować. W każdej takiej sytuacji decyzję powinni podejmować rodzice, ale przede wszystkim lekarze" – mówi prof. dr hab. med. Ryszard Lauterbach, kierownik oddziału Klinicznego Neonatologii w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie, w rozmowie z Izabelą Kozłowską.
/ prof. dr hab. med. Ryszard Lauterbach, fot. arch
– 17 listopada przypada Światowy Dzień Wcześniaka…
– Warto wyjaśnić, że wcześniakami określane są wszystkie dzieci urodzone przed 37 tygodniem ciąży. Tzw. noworodki donoszone, to dzieci urodzone między 37 a 40 tygodniem ciąży. Optymalną sytuacją jest urodzenie się w 40 tygodniu. Wówczas dziecko jest najlepiej przygotowane do tego, aby podjąć trud samodzielnego życia poza łonem swojej mamy.
– Jak ocenia Pan zainteresowanie problemem wcześniactwa w Polsce?
– Od dawna staramy się, aby tym problemem zainteresować nie tylko społeczeństwo, ale przede wszystkim przedstawicieli władzy. Są pewne pozytywne sygnały mówiące o tym, że problem wcześniactwa zaczyna być dostrzegany i doceniany. Takim momentem, który pozwala nam wierzyć, że będzie lepiej, była decyzja Ministerstwa Zdrowia o finansowaniu zakupu aparatury niezbędnej do monitorowania i leczenia najmniejszych pacjentów. Wsparcie otrzymają wiodące ośrodki w kraju, które zajmują się najtrudniejszymi przypadkami wcześniaków. Decyzja resortu zdrowia daje dużą nadzieję, że jeśli tak dalej będzie, wówczas będziemy mieli coraz lepsze wyniki, a nasi mali pacjenci coraz większe szanse na przeżycie...
#REKLAMA_POZIOMA#
– Warto wyjaśnić, że wcześniakami określane są wszystkie dzieci urodzone przed 37 tygodniem ciąży. Tzw. noworodki donoszone, to dzieci urodzone między 37 a 40 tygodniem ciąży. Optymalną sytuacją jest urodzenie się w 40 tygodniu. Wówczas dziecko jest najlepiej przygotowane do tego, aby podjąć trud samodzielnego życia poza łonem swojej mamy.
– Jak ocenia Pan zainteresowanie problemem wcześniactwa w Polsce?
– Od dawna staramy się, aby tym problemem zainteresować nie tylko społeczeństwo, ale przede wszystkim przedstawicieli władzy. Są pewne pozytywne sygnały mówiące o tym, że problem wcześniactwa zaczyna być dostrzegany i doceniany. Takim momentem, który pozwala nam wierzyć, że będzie lepiej, była decyzja Ministerstwa Zdrowia o finansowaniu zakupu aparatury niezbędnej do monitorowania i leczenia najmniejszych pacjentów. Wsparcie otrzymają wiodące ośrodki w kraju, które zajmują się najtrudniejszymi przypadkami wcześniaków. Decyzja resortu zdrowia daje dużą nadzieję, że jeśli tak dalej będzie, wówczas będziemy mieli coraz lepsze wyniki, a nasi mali pacjenci coraz większe szanse na przeżycie...
#REKLAMA_POZIOMA#
Wczytuję ocenę...
![[Felieton „TS”] Tadeusz Płużański: Sienkiewicz i plan Pabsta](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/121256/1714942439bfe1027191df33350b5c1c.png){kind=small}
