Konwencja stambulska to dokument, który, pomimo upływu pięciu lat od jego przyjęcia, wciąż budzi istotne kontrowersje. Zbudowany on został na ideologii gender, która kobiecość i męskość postrzega wyłącznie jako społeczne konstrukty, niezależne od obiektywnych uwarunkowań wynikających z biologii i upatruje w istnieniu ról płciowych źródła przemocy i dyskryminacji. Wprowadzenie tego kontrowersyjnego paradygmatu walki z przemocą jest niezgodne z szeregiem przepisów polskiej Konstytucji. Przede wszystkim, poprzez wprowadzenie niejednoznacznej definicji płci jest sprzeczne z art. 18, który chroni rodzinę i tożsamość małżeństwa oraz z zasadą demokratycznego państwa prawnego (art. 2). Narzucając obowiązkową edukację o tzw. niestereotypowych rolach płciowych, Konwencja godzi również w prawo rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami, gwarantowane przez art. 48 Konstytucji RP. Konwencja godzi także w zasady wolności sumienia (art. 53 Konstytucji) i ochrony praw dziecka (art. 72 Konstytucji).

Wbrew oficjalnej nazwie, dokument nie zapewnia skutecznych środków ochrony przed przemocą. Jak zostało to już wspomniane, błędnie identyfikuje przyczyny tego zjawiska, upatrując ich w istnieniu ról płciowych. Konwencja pomija przy tym takie patologie życia społecznego, jak uzależnienia, rozpad rodziny czy seksualizacja wizerunku kobiet w mediach. Nie odnosi się ona również w żaden sposób do problemu pornografii, która bardzo często ukazuje kobiety w sposób przedmiotowy, a jest coraz szerzej dostępna również dla coraz młodszych chłopców. Badania udowadniają, że w krajach, gdzie wprowadzono sposoby walki z przemocą podobne do tych, które przyjęto w Konwencji stambulskiej (np. Dania, Szwecja), wskaźnik przemocy jest wyższy niż w Polsce. Na tę chwilę, dokumentu nie przyjęło 13 państw Rady Europy, m.in. Węgry, Czechy, Słowacja, Bułgaria czy Wielka Brytania. Polska jest jedynym państwem Grupy Wyszehradzkiej, które ratyfikowało ten kontrowersyjny dokument. 

Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „Tak dla rodziny, nie dla gender” został zainicjowany przez Instytut Ordo Iuris, Chrześcijański Kongres Społeczny i szereg innych organizacji prorodzinnych. Oprócz wypowiedzenia Konwencji stambulskiej, jego celem jest rozpoczęcie prac nad międzynarodową Konwencją o prawach rodziny. Celem tego dokumentu ma być ochrona praw rodziny oraz jej autonomii oraz wprowadzenie skutecznych, opartych na wiedzy naukowej rozwiązań mających na celu przeciwdziałanie przemocy i pomoc jej ofiarom.  

„Zaczynamy zbiórkę podpisów pod inicjatywą obywatelską, której celem jest wypowiedzenie wadliwej Konwencji stambulskiej i zastąpienie jej wolną od ideologii i opartą na skutecznych, bazujących na wiedzy naukowej rozwiązaniach, Konwencji o prawach rodziny. Ma ona za zadanie ochronę rodziny i jej autonomii oraz wprowadzenie realnych i skutecznych rozwiązań antyprzemocowych" - zaznaczyła Karolina Pawłowska, Dyrektor Centrum Prawa Międzynarodowego Ordo Iuris.