W prowadzonym przez Oleariusa dzienniku, który stanowi dowód w sprawie, jest wiele wzmianek o spotkaniach, jakie w 2016 roku odbywał on m.in. z burmistrzem Scholzem i jego wpływowym partyjnym kolegą z SPD Johannesem Kahrsem. Z zapisków wynika, że w tym gronie odbyło się kilka spotkań, także w biurze burmistrza, w październiku i na początku listopada 2016 roku.

17 listopada 2016 roku bankierzy z Warburga zostali zwolnieni przez hamburski urząd podatkowy z 47-milionowego podatku. Rok później ministerstwo finansów zaczęło jednak naciskać na hamburskie organy podatkowe, aby odzyskać miliony zarobione przez bankowców na kontrowersyjnych transakcjach cum-ex.

Oleariusowi udało się ponownie skontaktować z Scholzem. „Myślę, że potrafimy zinterpretować jego powściągliwe zachowanie w taki sposób, że nie musimy się martwić” – zanotował Olearius. Resort finansów nie wycofał jednak swojej decyzji, a bank Warburg „musiał zwrócić fiskusowi wiele milionów”.

„To są solidne dowody na udział kanclerza federalnego w sprawie o korupcję. Władze muszą wypełnić swój obowiązek ścigania karnego i skonfiskować wszystkie pozostałe dowody w biurach i mieszkaniach” – skomentował przewodniczący CDU w komisji śledczej parlamentu Hamburga Richard Seelmaecker.

W lutym 2020 roku prokuratura w Hamburgu podjęła decyzję o wszczęciu postępowania przygotowawczego wobec Scholza dotyczące okresu, gdy pełnił on funkcję burmistrza Hamburga. Po tym, jak SPD pod wodzą Scholza wygrała wybory do Bundestagu 26 września 2021 roku hamburscy prokuratorzy zakończyli śledztwo już 4 października, ponieważ „początkowe podejrzenia nie potwierdziły się”.

Jak przypomina „Bild”, afera finansowa cum-ex jest jednym z największych skandali podatkowych w historii RFN – luka w przepisach pozwalała inwestorom na otrzymanie od państwa zwrotu zapłaconego wcześniej podatku od zysków kapitałowych. Szacuje się, że w latach 2001-2016 państwo straciło z tego tytułu nawet 36 mld euro. (PAP)