Współczesna narracja dotycząca działań na rzecz równości płci w praktyce okazuje się jednostronna, a nawet stygmatyzująca. Pomija ona odmienne i zróżnicowane potrzeby i aspiracje kobiet na różnych etapach ich życia i nie odpowiada w sposób satysfakcjonujący na liczne problemy, z którymi muszą się one mierzyć. Tymczasem, do działań na rzecz równości kobiet i mężczyzn należy podejść w sposób obiektywny, wolny od uprzedzeń oraz oparty na wiedzy empirycznej. O tym jak przezwyciężyć ideologiczną narrację w debacie nad prawami kobiet oraz realnie przyczynić się do wzmocnienia pozycji kobiet we współczesnym społeczeństwie dyskutować będą przedstawicielki świata akademickiego i nauki, prawniczki, liderki społeczne i polityczne z całego świata.

Inauguracja Konferencji „W obronie praw kobiet” miała miejsce 12 listopada 2020 roku. Celem pierwszej edycji było przyjrzenie się doktrynalnym i filozoficznym aspektom pojęcia „praw kobiet” oraz rozważania na temat szczególnych praw kobiet w obszarze zdrowia.  W Konferencji udział wzięły m. in. prof. Chantal Delsol, prof. Angela Gandra (Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny w Brazylii), dr Justyna Melonowska, Valerie Huber (wówczas Specjalny Przedstawiciel ds. Zdrowia Kobiet w Departamencie Zdrowia i Spraw Socjalnych Stanów Zjednoczonych), Gabriele Kuby (socjolog), Sharon Slater (Family Watch International) czy Dorota Bojemska (Przewodnicząca Rady Rodziny przy KPRM). 

Celem drugiej edycji, która odbędzie się 8 marca br., będzie zastanowienie się nad tym czy współczesny, oparty na koncepcji gender paradygmat działań na rzecz równości oraz walki z przemocą stanowi właściwą odpowiedź na potrzeby i problemy kobiet w społeczeństwie. W tym celu, nasze panelistki omówią:

•  zagadnienia związane z doktrynalnymi podstawami  perspektywy gender,
• w jaki sposób perspektywa gender postrzega kobiecość i męskość
• w jaki sposób perspektywa gender postrzega relacje między kobietami i mężczyznami
• jaka jest wizja zwalczania dyskryminacji i przemocy przedstawiana przez perspektywę gender
• w jaki sposób termin ten ewoluuje i ewoluował na poziomie międzynarodowych instytucji

Nie da się zaprzeczyć, że współcześnie perspektywa gender postrzegana jest jako główny instrument w działaniach na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn. Dzieje się tak, pomimo faktu, że koncepcja ta od samego początku budzi liczne wątpliwości i zastrzeżenia zarówno w środowisku akademickim, jak i w debacie publicznej. Głównymi powodami tych kontrowersji jest fakt, że koncepcja ta opiera się na radykalnych założeniach – Oderwaniu kobiecości i męskości od naturalnych uwarunkowań, postrzegania ich jako konstruktów społecznych oraz sprowadzenia relacji płci do walki o władzę. Mimo faktu, że budzi ona sprzeciw zarówno ze strony społeczeństwa obywatelskiego, jak i poszczególnych państw, koncepcja gender jest coraz silniej obecna na forum międzynarodowych instytucji, w szczególności w dokumentach o charakterze niewiążącym (tzw. soft law). Coraz częstsze są jednak próby wprowadzenia jej do oficjalnego międzynarodowego języka, czego przykładem jest Konwencja stambulska czy zaproponowana przez Komisję Europejską dyrektywa oparta na tych samych założeniach co dokument podpisany w Stambule.  Podczas Konferencji, nasze panelistki spróbują odpowiedzieć zatem na zasadnicze pytanie – czy perspektywa gender jest rzeczywistą perspektywą kobiet? Czy perspektywa gender prowadzi do równouprawnienia, czy też do uniformizacji, a właściwie wykorzenienia kobiecości i różnic między płciami ze współczesnego świata?