Polska jest oazą politycznej stabilności. Na przykład w Bułgarii właśnie mają odbyć się po raz czwarty w ciągu roku (!) wybory do parlamentu. Z kolei w Austrii mamy czwartego kanclerza  w ciągu ostatnich czterech lat. W Niemczech zmienił się rząd, do którego  po paru kadencjach wrócili „Zieloni” i liberałowie z FDP.

Europejski Trybunał Praw Człowieka odrzucił skargę lewicowych aktywistów, którzy domagali się usunięcia przepisów konstytucji Irlandii przewidujących obowiązek złożenia przysięgi z odwołaniem do Boga przez osobę mającą objąć urząd prezydenta lub członka Rady Państwa. Skarżący – deklarujący się jako osoby niewierzące - twierdzili, że taki obowiązek narusza ich wolność sumienia i religii. W sprawie, jako przyjaciel sądu, interweniował Instytut Ordo Iuris, podkreślając, że kraje, w których historii chrześcijaństwo odegrało istotną rolę, mają prawo pielęgnować swoje tradycje. ETPC zgodził się z Instytutem, wskazując, że państwom przysługuje szeroki margines swobody w dziedzinie relacji między rządem a religią.

Europejski Trybunał Praw Człowieka odrzucił skargę pary mężczyzn dotyczącą odmowy przyznania polskiego obywatelstwa bliźniętom pozostającym pod ich opieką. Jeden z nich był biologicznym ojcem dzieci, matką była natomiast surogatka, która zrzekła się praw rodzicielskich. Surogacja w Polsce jest zakazana, więc umowa zawarta z matką dziecka w USA musiała zostać uznana za bezskuteczną. Wojewoda mazowiecki nie przyznał obywatelstwa bliźniętom, ponieważ mężczyźni odmówili przedłożenia ważnego aktu urodzenia, wskazującego tożsamość matki i ojca dzieci. W postępowaniu przed ETPC interweniował Instytut Ordo Iuris jako przyjaciel sądu, wskazując, że państwo ma prawo odmówić uznania skutków prawnych umowy o macierzyństwo zastępcze, która jest sprzeczna z prawem krajowym.

W twitterowym „speak room” 14 grudnia br. odbyło się spotkanie internautów z ministrem edukacji i nauki, profesorem Przemysławem Czarnkiem. Rozmowę tę charakteryzował szeroki wymiar zasięgu, ponieważ uczestniczyli w nim sympatycy wieloaspektowej „prawej strony Twittera”, opozycyjni dziennikarze oraz młodzież. Nastroje były raczej pogodne, choć w #Suwroomie panowała gorąca atmosfera.

To był doskonały rok dla naszych juniorów. A przecież mieliśmy obawy po tym, jak w 2020 roku wzbogaciliśmy się „tylko” o srebro Kubery w IMŚJ i srebro Miśkowiaka w IMEJ. No i 12 z 16 finalistów MIMP przeszło do grona seniorów. A tymczasem w 2021 roku, poza Pucharem Europy Par U-19, w którym Łotysze wygrali z nami w Gdańsku, resztę w kategorii U-21 zgarnęliśmy dla siebie. Miśkowiak ostatecznie został mistrzem świata juniorów, zaś Lampart był trzeci. W drużynówce też byliśmy najlepsi.

Jedyna zmora i w zeszłym, i w tym roku – to olbrzymia liczba upadków. Nie były one niebezpieczne, ale przedłużały zawody: w sumie, z dekoracją, trwały około 4 godzin i 20 minut, co jest jednym z moich rekordów, biorąc pod uwagę także „normalny” żużel (pamiętam dobrze ponad czterogodzinne zawody w Poznaniu, będące eliminacją IMŚJ parę la temu). Raz jednak tragedia wisiała na włosku, i to w biegu finałowym, gdy jadący na drugiej pozycji Rosjanin upadł, a niezbędne do jazdy na lodzie kolce opon jego motocykla znalazły się milimetry od gardła jadącego za nim Szweda. Rosjanina zdyskwalifikowano, ale i tak wygrał jego kolega z reprezentacji.

A skoro już jesteśmy przy piłce ręcznej, to warto zauważyć, że Związek Piłki Ręcznej w Polsce jest jedynym w naszym kraju, który nie ma przymiotnika „polski” z przodu! Polskę ma – ale na końcu nazwy. Wynikało to, o czym młodzież pewnie już nie wie, z faktu, że o ile wszystkie inne związki sportowe w Polsce mogły się nazywać tak, jak poprzednio, czyli np. PZPN, PZLA, PZN, to akurat piłka ręczna nie, bo wówczas skrót od Polskiego Związku Piłki Ręcznej brzmiałby … PZPR. A w tej kwestii 1945 roku konkurencji być nie mogło, stąd też szczypiorniak miał inną nazwę niż wszystkie inne związki.

Podczas trwającej sesji plenarnej Parlamentu Europejskiego szeroko dyskutowane są tematy związane z „równością”. Przed rozpoczęciem sesji Instytut Ordo Iuris przesłał eurodeputowanym memoranda związane z tematyką zaplanowanych dyskusji i głosowań. W poniedziałek przedstawiony i przyjęty został raport Sylwii Spurek na temat „cyberprzemocy ze względu na gender”, który w rzeczywistości instrumentalnie traktuje ofiary cyberprzemocy w celu wprowadzenia ideologicznych rozwiązań do prawa karnego UE. Również sprawozdanie na temat równości kobiet i mężczyzn w latach 2018–2020 pominęło lub zbagatelizowało najistotniejsze problemy, skupiając się na realizacji zasady „równości mimo wszystko”. Debata na temat 30. rocznicy upadku ZSRR ostatecznie obnażyła ideologiczne pojmowanie równości w UE. W imię równości nikt nie odważył się bowiem zaprotestować wobec głosu eurodeputowanego, który wygłosił mowę pochwalną na cześć ZSRR.

W przyszłości – bo od razu podjęliśmy decyzję, że festiwal będzie cykliczny – będziemy zapewne zapraszać twórców filmów z ostatnich dwóch lat, ale chyba zostawiając furtkę dla filmów wcześniej do tego festiwalu niezgłoszonych, z lat wcześniejszych – albo też o ile nie były to filmy zgłoszone do innych festiwalów. Filmy polskie – to oczywiście znaczy, że musi być polski reżyser czy producent, ale mogą one opowiadać o sporcie w kontekście międzynarodowym lub innych krajów.

W polityce międzynarodowej na naszych oczach spełnia się chińskie przekleństwo: „Obyś żył w ciekawych czasach”. Oto minister obrony Ukrainy w wywiadzie dla „Financial Times” zarzuca Niemcom blokowanie zakupu broni przez Kijów w ramach NATO.

„Nie lekceważyłbym afery politycznej, która rozpoczęła się ujawnieniem przez francuską gazetę o profilu liberalno-lewicowym „Libération” bardzo niewygodnych faktów dla dwóch kluczowych instytucji UE oraz największej i najbardziej finansowanej przez Unię partii politycznej na poziomie europejskim”.

Sąd Okręgowy w Krakowie utrzymał w mocy wyrok sądu pierwszej instancji skazujący Macieja Maleńczuka za naruszenie nietykalności cielesnej działacza pro-life. Muzyk został wcześniej skazany przez Sąd Rejonowy na zapłatę grzywny, zadośćuczynienia i pokrycie kosztów postępowania. Pokrzywdzonego reprezentowali prawnicy Instytutu Ordo Iuris.

Przy okazji okrągłej rocznicy rozwiązania Związku Sowieckiego w mediach rosyjskich pojawiło się wiele artykułów i programów. Choćby dokument, w którym głos zabiera sam Władimir Putin. I nie powtarza tylko słynnych słów, że upadek ZSRS był wielką katastrofą, ale też mówi, że w tych mrocznych czasach było tak źle, że nawet on, oficer wywiadu KGB, musiał dorabiać na życie jeżdżąc taksówką. Kolejne kłamstwo, kolejny mit pielęgnowany od dwóch dekad. Co naprawdę robił wtedy Putin? I czy faktycznie nie miał z czego żyć w tej „nowej” demokratycznej Rosji?

Białoruś nadal jest cierniem w ciele Europy. Od miesięcy Białoruś Łukaszenki realizuje swoje agresywne plany spowodowania napływu migrantów do trzech państw członkowskich Unii Europejskiej: Polski, Łotwy i Litwy. Kryzys ten osiągnął teraz katastrofalne rozmiary, ale Białoruś pod rządami autorytarnego prezydenta Aleksandra Łukaszenki kontynuuje swoją antypolską i antyzachodnią politykę.

Wszędzie płacz, wycie, okrzyki wściekłości i bezsilności, warkot wozów bojowych, hałas wściekłej walki, huk wybuchających dookoła petard i wycie syren bojowych skotów, migotanie świateł i głośne ustawiczne okrzyki Łodzian: „gestapo! gestapo!”. (…) Ruszyliśmy w nowy niebezpieczny świat, w powietrzu wisiał dym z właśnie wystrzeliwanych petard z gazem łzawiącym i ten potworny huk, łomot miarowo uderzanych pał o tarcze zbliżających się oddziałów-falangi ZOMO, krzyki i wrzaski ludzkie. Piekło…

Akurat w niedzielę, 13 grudnia, byłem umówiony z Jerzym Borucem z Ogólnopolskiego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania (KOWP). Warto podkreślić, że nawet w czasie „Wiosny Solidarności” Romuald Szeremietiew, Tadeusz Stański, Leszek Moczulski i inni działacze KPN siedzieli w więzieniach! Do spotkania oczywiście nie doszło, telefony milczały, na ulicach były wojskowe skoty i patrole – i tak zaczęła się „wojna jaruzelsko-polska”, jak to wtedy określano.

Na premierze obecne były „złotka” czyli mistrzynie Europy z pierwszej dekady tego wieku: Dominika Leśniewicz (2003) i Małgorzata Glinka (2003 i 2005), których wypowiedzi znalazły się w albumie. Dominika Leśniewicz powiedziała: „Miałam tremę zdecydowanie większą niż na boisku, było to dla mnie wielkie przeżycie. Album jest fantastyczną opowieścią pisana fotografią”. A oto opinia Małgorzaty Glinki: „Zostały po nas historie, zdjęcia – ważne, by młode pokolenie mogło je zobaczyć”.

Brak równego dostępu rodziców dzieci martwo urodzonych do świadczeń socjalnych pozostaje od lat nierozwiązanym problemem. Instytut Ordo Iuris przedstawił opinię do projektu Ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, który może rozwiązać tę naglącą kwestię. Prawnicy postulują, aby materia projektowanych regulacji objęła także kwestię dzieci martwo urodzonych na wczesnym etapie ciąży, których płci nie ustalono. Priorytetową zmianą umożliwiającą uzyskanie świadczeń socjalnych przez rodziców takich dzieci jest modyfikacja treści przepisów Prawa o aktach stanu cywilnego, tak, by możliwe było sporządzenie aktu urodzenia z adnotacją o martwym urodzeniu, gdy płeć dziecka nie była możliwa do ustalenia.

Niestety, ostatnie szaleństwo (nie pierwsze niestety i boję się, że nie ostatnie) Unii Europejskiej przyjemne nie jest. Wręcz przeciwnie. Chodzi o decyzję w imieniu Komisji Europejskiej pani komisarz z Malty Heleny Dali odnośnie do wprowadzenia podręcznika słów i pojęć, których używać nie wolno. Dlaczego? Żeby nie denerwować muzułmanów i mniejszości seksualnych. Jednak nie chodzi o język turystów z Europy Zachodniej, w tym Polski, udających się do Egiptu, Zjednoczonych Emiratów Arabskich czy Kataru, tylko o język używany u nas, na Starym Kontynencie, w naszej „Rodzinnej Europie” (by użyć tutaj tytułu książki Czesława Miłosza).

13 grudnia rano cała Polska się dowiedziała że jest wprowadzony stan wojenny. Zamiast teleranka był generał w ciemnych okularach bredzący cos o zagrożeniu przez jakichś imperialistów itp.. Tak to wyglądało z perspektywy nastolatka którym wtedy byłem. Stan wojenny, tylko z kim walczono? Przeciw komu wytoczono te transportery opancerzone i czołgi? Z kim toczono wojnę?