[Tylko u nas] Marcin Bąk: Rząd musi „coś” robić

Jednym z ważniejszych problemów tak zwanej demokracji przedstawicielskiej jest to, że władza musi kierować się w swoich działaniach przede wszystkim chęcią przypodobania opinii wyborców. Z tego też powodu rządzący podejmują często działania, co do których absurdalności sami mają pełną świadomość.
polityk [Tylko u nas] Marcin Bąk: Rząd musi „coś” robić
polityk / Pixabay.com

Podobno święty papież Pius IX mawiał, że to nie chwiejne wahania mas lecz prawda i rozum winny kierować nawą państwa. Ten postulat jest dzisiaj bardzo trudny do realizacji. Mechanizm wyłaniania władzy przypomina trochę konkurs piękności, podczas którego partie polityczne starają się przekonać do siebie możliwe jak największą liczbę wyborców. Tak zwane programy wyborcze to rodzaj gry pomiędzy partiami a elektoratem, podobny do tego, w co grają uczestniczki konkursu o tytuł miss. Wygrywa ten obóz polityczny, który w sposób najbardziej przekonujący zdoła „zaczarować” odpowiednią liczbę głosujących. Żarliwi zwolennicy demokracji przekonują, że jest w tym głęboki sens zakładający istnienie jakiejś zbiorowej mądrości narodu. Wyborcy, czyli hydraulicy, cieśle, rolnicy, bezrobotni, panie domu, historycy sztuki wprawdzie nie znają się pojedynczo na skomplikowanych mechanizmach działania państwa ale w masie będą potrafili odróżnić dobry program polityczny od programu złego. Czy tak jest w istocie? Ciężko to jednoznacznie potwierdzić, tym bardziej ale zwolennicy systemu demokratycznego wymieniają najczęściej drugi ważny argument za skutecznością tej formy władzy. Jest nim system demokratycznej kontroli rządzących. Jeżeli w wyniku jakiegoś błędu przy wyborach naród wybrał niewłaściwą władzę, która nie radzi sobie z problemami, może ją zmienić na inną przy najbliższych wyborach.

Tu leży właśnie jeden z głównych problemów systemu. Wyborcy, przy całym dla nich szacunku, w swej masie nie posiadają ani odpowiedniej wiedzy ani kwalifikacji do prawidłowej oceny rządu. By móc rzetelnie wypowiadać się na temat stanu państwa i polityki człowiek powinien być specjalistą z dziedziny ekonomii, prawa, dyplomacji, wojskowości. Dobrze, by nieobce mu były też problemy ochrony zdrowia i rolnictwa a także wiele, wiele innych. Zamiast tego kierujemy się iluzjami, powstającymi w wyniku politycznego marketingu partii. Czarowanie wyborców nie kończy się więc wraz z ogłoszeniem wyniku wyborów lecz trwa cały czas. Czaruje rząd, by utrzymywać odpowiednio wysokie poparcie, czaruje opozycja by wyrobić sobie dobry start w najbliższych wyborach. Wybory parlamentarne, najważniejsze w skali kraju, poprzedzane są najczęściej wyborami samorządowymi, prezydenckimi i europarlamentarnymi, tak jak to miało miejsce w naszym kraju w ostatnich trzech latach. Czarowanie wyborców trwa nieprzerwanie, rząd nie może sobie pozwolić na słabszy wynik w wyborach samorządowych wypadających na przykład w połowie kadencji parlamentu.

Bądźmy szczerzy – większość z nas nie posiada odpowiednich kwalifikacji do rządzenia państwem. Okazując sympatię lub antypatię jakiejś partii nie kierujemy się rzetelną analizą stanu państwa ale tym, co dany polityk powiedział a nawet – jak powiedział. Słowa wypowiadane w restauracji „Sowa i Przyjaciele” okazały się kluczowe dla wygranej PiS w 2015 roku choć nie były jakoś specjalnie istotne merytorycznie. Dla odmiany, przywoływane przez obecną opozycję, wypowiedziane przez prezesa Kaczyńskiego słowa o „zdradzieckich mordach” chociaż są bez znaczenia z punktu widzenia realnej polityki, wzbudzają silne emocje i używane bywają jako argument natury politycznej.

Rządy w państwach z systemem demokracji parlamentarnej mają trudne zadanie. Podejmując jakąkolwiek decyzję znajdują się od razu pod czujnym okiem opinii wyborców, kształtowanej dodatkowo przez media. Liczy się tylko natychmiastowy efekt wzrostu lub spadku poparcia. Dlatego mało która partia zdecyduje się na podjęcie decyzji, która wprawdzie przynieść mogłaby wymierne korzyści za 10 lat ale w chwili jej podejmowania oznacza pogorszenie realnej sytuacji wyborców czy nawet tylko groźbę jej pogorszenia. 

Widać to dość dobrze teraz, w czasie trwania epidemii koronawirusa. Wyborcy poddawani są od wiosny tego roku niesamowitej presji strachu ze strony mediów. W powszechnym przekonaniu epidemia stanowi największy problem na całym świecie. Rządy większości państw, nie tylko Polski, poddane są z kolei presji wyborców, opozycji i mediów, żeby „wreszcie zrobili coś z tą epidemią”.  No i rządy muszą robić „coś”, bo media i opozycja czekają na okazję, by wskazać oskarżycielskim palcem – „widzicie, to przez nich umierają tysiące Polaków (Włochów, Francuzów, Belgów, Żydów…)”. To „coś” bywa czasem kompletnie absurdalne – jak zamykanie wstępu do lasów. Bywa też zupełnie nieskuteczne o czym przyznają w rozmowach poza kamerą sami przedstawiciele rządu. Niemniej jakieś działania musza być podjęte, bo w przeciwnym wypadku odbije się to natychmiast na poparciu społecznym.  Takie powiązanie władzy ze słupkami poparcia powoduje swoisty paraliż decyzji. Nawet jeśli w rządzie są osoby rozsądne, które mają dobry plan na działanie w sytuacji kryzysowej, ich głos nie będzie miał siły przebicia, gdyż specjaliści od wizerunku natychmiast pokażą wykresy i symulacje, pokazujące jak dana decyzja może wpłynąć ujemnie na sondaże.   

Od wielu dni dostępna jest tak zwana Deklaracja z Great Barrington. Autorzy tego dokumentu, będący autorytetami z dziedziny medycznej, nie należą o czym warto wspomnieć, do stronnictwa zaprzeczającego istnieniu epidemii koronawirusa. Dostrzegają problem, lecz twierdzą, że rządy większości państw na świecie podjęły całkiem błędną strategię walki z wirusem. Wedle autorów Deklaracji lockdown to ślepa uliczka, przesuwanie problemu w czasie, bo od zamykania szkół i restauracji wirus nie znika. Należy natomiast zabezpieczyć, możliwie jak najlepiej, osoby najbardziej narażone na ciężki przebieg choroby czyli seniorów i przewlekle chorych a pozostała część społeczeństwa, szczególnie młodzież, winna jak najszybciej przejść przez zarażenie.  Koszty takiego działania, zarówno ludzkie jak i gospodarcze, będą zdaniem autorów Deklaracji mniejsze niż obecnie stosowana taktyka. Propozycja ta nie jest jednak, o ile mi wiadomo, rozważana na poważnie przez żaden rząd, gdyż wymagało by to radykalnego zerwania z dotychczasową narracją i przyznania, że większość podjętych dotąd działań nie miała na celu kompleksowego rozwiązania problemu. Było to tylko robienie przez rządy „czegoś”, by przekonać wyborców, że rząd przecież robi „coś” .


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Tadeusz Płużański: Maria Wittek - polska generał z Virtuti Militari Wiadomości
Tadeusz Płużański: Maria Wittek - polska generał z Virtuti Militari

19 kwietnia 1997 r. w Warszawie zmarła Maria Wittek, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, komendant Przysposobienia Wojskowego Kobiet i Wojskowej Służby Kobiet, pierwsza Polka mianowana na stopień generała Wojska Polskiego.

Koniec pewnej epoki: gwiazdor podjął decyzję o odejściu z Realu Madryt z ostatniej chwili
Koniec pewnej epoki: gwiazdor podjął decyzję o odejściu z Realu Madryt

Kapitan Realu Madryt Nacho według informacji portalu Marca poinformował już swój klub, że po tym sezonie opuści on Santiago Bernabeu.

Historycznego starcie myśliwców - człowiek zmierzył się ze sztuczną inteligencją z ostatniej chwili
Historycznego starcie myśliwców - człowiek zmierzył się ze sztuczną inteligencją

Armia Stanów Zjednoczonych przeprowadziła po raz pierwszy ćwiczenie, w którym człowiek za sterami samolotu starł się z maszyną kierowaną przez sztuczną inteligencję (AI) - poinformowała w piątek telewizja Sky, powołując się na Agencję d.s. Zaawansowanych Projektów Obronnych (DARPA).

Deutsche Quelle: Scholz pojechał do Pekinu na skargę Wiadomości
Deutsche Quelle: Scholz pojechał do Pekinu na skargę

Kanclerz Olaf Scholz poleciał do Chin z pakietem zawoalowanych skarg i postulatów bynajmniej nie ograniczających się do kwestii związanych z wojną na Ukrainie. Na niecały tydzień przed wylotem Scholza do Azji, Izba Handlu Zagranicznego (AHK) opublikowano wyniki ankiety przeprowadzonej wśród 150 niemieckich przedsiębiorstw obecnych na chińskim rynku.

Bezczelny wpis niemieckiego ambasadora na temat zagłady Żydów. Jest komentarz Przemysława Czarnka z ostatniej chwili
Bezczelny wpis niemieckiego ambasadora na temat zagłady Żydów. Jest komentarz Przemysława Czarnka

Niemiecki ambasador zadeklarował, że jego kraj wesprze... renowacji drzwi do warszawskiej synagogi. W swoim wpisie nie wspomniał on jednak, kto zgotował polskim Żydom piekło na ziemi.

Proces Donalda Trumpa: mężczyzna podpalił się przed sądem [WIDEO] z ostatniej chwili
Proces Donalda Trumpa: mężczyzna podpalił się przed sądem [WIDEO]

Nieznany mężczyzna podpalił się pod budynkiem sądu na Manhattanie, gdzie odbywa się proces Donalda Trumpa. Jego tożsamość i przyczyny podpalenia nie są dotąd znane.

To wyrok dla europejskich producentów samochodów? Mocne wejście Chin z ostatniej chwili
To wyrok dla europejskich producentów samochodów? Mocne wejście Chin

Premier Hiszpanii Pedro Sanchez otworzył w piątek symbolicznie pierwszą europejską fabrykę chińskich samochodów. Będą one produkowane w dawnym zakładzie Nissana w Barcelonie.

Jeden z liderów Polski 2050 ma wystartować w wyborach do Europarlamentu z ostatniej chwili
Jeden z liderów Polski 2050 ma wystartować w wyborach do Europarlamentu

Z dużym prawdopodobieństwem wystartuję w wyborach do Parlamentu Europejskiego - przekazał szef klubu Polska2050-TD Mirosław Suchoń. Polityk ma kandydować z województwa śląskiego.

Nieoficjalnie: Zinedine Zidane wraca na ławkę trenerską z ostatniej chwili
Nieoficjalnie: Zinedine Zidane wraca na ławkę trenerską

Według katalońskiego dziennika "Mundo Deportivo" były trener Realu Madryt i jedna z największych gwiazd piłki nożnej w historii Zinedine Zidane wkrótce wróci na ławkę trenerską. Według ich ustaleń ma on objąć niemiecki Bayern Monachium.

Nie żyje ceniony polski reżyser z ostatniej chwili
Nie żyje ceniony polski reżyser

Media obiegła informacja o śmierci cenionego polskiego reżysera i scenarzysty. Andrzej Szczygieł odszedł 17 kwietnia 2024 roku w wieku 88 lat.

REKLAMA

[Tylko u nas] Marcin Bąk: Rząd musi „coś” robić

Jednym z ważniejszych problemów tak zwanej demokracji przedstawicielskiej jest to, że władza musi kierować się w swoich działaniach przede wszystkim chęcią przypodobania opinii wyborców. Z tego też powodu rządzący podejmują często działania, co do których absurdalności sami mają pełną świadomość.
polityk [Tylko u nas] Marcin Bąk: Rząd musi „coś” robić
polityk / Pixabay.com

Podobno święty papież Pius IX mawiał, że to nie chwiejne wahania mas lecz prawda i rozum winny kierować nawą państwa. Ten postulat jest dzisiaj bardzo trudny do realizacji. Mechanizm wyłaniania władzy przypomina trochę konkurs piękności, podczas którego partie polityczne starają się przekonać do siebie możliwe jak największą liczbę wyborców. Tak zwane programy wyborcze to rodzaj gry pomiędzy partiami a elektoratem, podobny do tego, w co grają uczestniczki konkursu o tytuł miss. Wygrywa ten obóz polityczny, który w sposób najbardziej przekonujący zdoła „zaczarować” odpowiednią liczbę głosujących. Żarliwi zwolennicy demokracji przekonują, że jest w tym głęboki sens zakładający istnienie jakiejś zbiorowej mądrości narodu. Wyborcy, czyli hydraulicy, cieśle, rolnicy, bezrobotni, panie domu, historycy sztuki wprawdzie nie znają się pojedynczo na skomplikowanych mechanizmach działania państwa ale w masie będą potrafili odróżnić dobry program polityczny od programu złego. Czy tak jest w istocie? Ciężko to jednoznacznie potwierdzić, tym bardziej ale zwolennicy systemu demokratycznego wymieniają najczęściej drugi ważny argument za skutecznością tej formy władzy. Jest nim system demokratycznej kontroli rządzących. Jeżeli w wyniku jakiegoś błędu przy wyborach naród wybrał niewłaściwą władzę, która nie radzi sobie z problemami, może ją zmienić na inną przy najbliższych wyborach.

Tu leży właśnie jeden z głównych problemów systemu. Wyborcy, przy całym dla nich szacunku, w swej masie nie posiadają ani odpowiedniej wiedzy ani kwalifikacji do prawidłowej oceny rządu. By móc rzetelnie wypowiadać się na temat stanu państwa i polityki człowiek powinien być specjalistą z dziedziny ekonomii, prawa, dyplomacji, wojskowości. Dobrze, by nieobce mu były też problemy ochrony zdrowia i rolnictwa a także wiele, wiele innych. Zamiast tego kierujemy się iluzjami, powstającymi w wyniku politycznego marketingu partii. Czarowanie wyborców nie kończy się więc wraz z ogłoszeniem wyniku wyborów lecz trwa cały czas. Czaruje rząd, by utrzymywać odpowiednio wysokie poparcie, czaruje opozycja by wyrobić sobie dobry start w najbliższych wyborach. Wybory parlamentarne, najważniejsze w skali kraju, poprzedzane są najczęściej wyborami samorządowymi, prezydenckimi i europarlamentarnymi, tak jak to miało miejsce w naszym kraju w ostatnich trzech latach. Czarowanie wyborców trwa nieprzerwanie, rząd nie może sobie pozwolić na słabszy wynik w wyborach samorządowych wypadających na przykład w połowie kadencji parlamentu.

Bądźmy szczerzy – większość z nas nie posiada odpowiednich kwalifikacji do rządzenia państwem. Okazując sympatię lub antypatię jakiejś partii nie kierujemy się rzetelną analizą stanu państwa ale tym, co dany polityk powiedział a nawet – jak powiedział. Słowa wypowiadane w restauracji „Sowa i Przyjaciele” okazały się kluczowe dla wygranej PiS w 2015 roku choć nie były jakoś specjalnie istotne merytorycznie. Dla odmiany, przywoływane przez obecną opozycję, wypowiedziane przez prezesa Kaczyńskiego słowa o „zdradzieckich mordach” chociaż są bez znaczenia z punktu widzenia realnej polityki, wzbudzają silne emocje i używane bywają jako argument natury politycznej.

Rządy w państwach z systemem demokracji parlamentarnej mają trudne zadanie. Podejmując jakąkolwiek decyzję znajdują się od razu pod czujnym okiem opinii wyborców, kształtowanej dodatkowo przez media. Liczy się tylko natychmiastowy efekt wzrostu lub spadku poparcia. Dlatego mało która partia zdecyduje się na podjęcie decyzji, która wprawdzie przynieść mogłaby wymierne korzyści za 10 lat ale w chwili jej podejmowania oznacza pogorszenie realnej sytuacji wyborców czy nawet tylko groźbę jej pogorszenia. 

Widać to dość dobrze teraz, w czasie trwania epidemii koronawirusa. Wyborcy poddawani są od wiosny tego roku niesamowitej presji strachu ze strony mediów. W powszechnym przekonaniu epidemia stanowi największy problem na całym świecie. Rządy większości państw, nie tylko Polski, poddane są z kolei presji wyborców, opozycji i mediów, żeby „wreszcie zrobili coś z tą epidemią”.  No i rządy muszą robić „coś”, bo media i opozycja czekają na okazję, by wskazać oskarżycielskim palcem – „widzicie, to przez nich umierają tysiące Polaków (Włochów, Francuzów, Belgów, Żydów…)”. To „coś” bywa czasem kompletnie absurdalne – jak zamykanie wstępu do lasów. Bywa też zupełnie nieskuteczne o czym przyznają w rozmowach poza kamerą sami przedstawiciele rządu. Niemniej jakieś działania musza być podjęte, bo w przeciwnym wypadku odbije się to natychmiast na poparciu społecznym.  Takie powiązanie władzy ze słupkami poparcia powoduje swoisty paraliż decyzji. Nawet jeśli w rządzie są osoby rozsądne, które mają dobry plan na działanie w sytuacji kryzysowej, ich głos nie będzie miał siły przebicia, gdyż specjaliści od wizerunku natychmiast pokażą wykresy i symulacje, pokazujące jak dana decyzja może wpłynąć ujemnie na sondaże.   

Od wielu dni dostępna jest tak zwana Deklaracja z Great Barrington. Autorzy tego dokumentu, będący autorytetami z dziedziny medycznej, nie należą o czym warto wspomnieć, do stronnictwa zaprzeczającego istnieniu epidemii koronawirusa. Dostrzegają problem, lecz twierdzą, że rządy większości państw na świecie podjęły całkiem błędną strategię walki z wirusem. Wedle autorów Deklaracji lockdown to ślepa uliczka, przesuwanie problemu w czasie, bo od zamykania szkół i restauracji wirus nie znika. Należy natomiast zabezpieczyć, możliwie jak najlepiej, osoby najbardziej narażone na ciężki przebieg choroby czyli seniorów i przewlekle chorych a pozostała część społeczeństwa, szczególnie młodzież, winna jak najszybciej przejść przez zarażenie.  Koszty takiego działania, zarówno ludzkie jak i gospodarcze, będą zdaniem autorów Deklaracji mniejsze niż obecnie stosowana taktyka. Propozycja ta nie jest jednak, o ile mi wiadomo, rozważana na poważnie przez żaden rząd, gdyż wymagało by to radykalnego zerwania z dotychczasową narracją i przyznania, że większość podjętych dotąd działań nie miała na celu kompleksowego rozwiązania problemu. Było to tylko robienie przez rządy „czegoś”, by przekonać wyborców, że rząd przecież robi „coś” .



Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe