Postępowanie dotyczy naruszenia dóbr osobistych Powiatu Przasnyskiego, który przyjął Samorządową Kartę Praw Rodzin.

● Samorządowa Karta Praw Rodzin ma swoje umocowanie w Konstytucji RP oraz orzecznictwie i, wbrew sugestiom twórców „Atlasu Nienawiści” nie porusza w żaden sposób tematu mniejszości seksualnych.

● Powiat Przasnyski jest reprezentowany przez Instytut Ordo Iuris.

We wtorek 19 lipca odbyła się pierwsza rozprawa dotycząca naruszenia dóbr osobistych Powiatu Przasnyskiego, który w czerwcu 2019 r. przyjął Samorządową Kartę Praw Rodzin. Pozwanymi są autorzy „Atlasu Nienawiści”, którzy pomówili Powiat o propagowanie, nienawiści oraz dyskryminację osób o skłonnościach homoseksualnych.

Autorzy strony internetowej „Atlas Nienawiści” stworzyli interaktywną mapę, na której kolorami zaznaczone są województwa, powiaty i gminy, które przyjęły, bądź odrzuciły Samorządową Kartę Praw Rodzin. Kolorem czerwonym oznaczone były te jednostki samorządu terytorialnego, które przyjęły na mocy uchwały Samorządową Kartę Praw Rodzin. Autorzy Atlasu próbowali w ten sposób przedstawić polskie jednostki samorządu terytorialnego jako  „szerzące nienawiść” wobec mniejszości seksualnych. W Samorządowej Karcie Praw Rodzin temat mniejszości seksualnych nie został w ogóle poruszony. 

Zaproponowana Karta Praw Rodzin jest pozytywnym programem, promowanym przez koalicję blisko 20 organizacji pozarządowych. Powstała w czasie, gdy narastał konflikt zainicjowany kontrowersyjnymi postanowieniami „Deklaracji LGBT+” prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego. Część samorządów odpowiedziała na „Deklarację LGBT+” uchwałami o sprzeciwie ideologii LGBT. Natomiast Samorządy przyjmujące Samorządową Kartę Praw Rodzin postanowiły uniknąć wpisania ich w ten konflikt i przyjęły uchwały oparte o niekontrowersyjne zasady konstytucyjne.  

Samorządowa Karta Praw Rodzin to wynik badań nad polityką rodzinną ekspertów Instytutu Ordo Iuris i współpracy organizacji społecznych. Karta opiera się na doświadczeniach wielu samorządów oraz specjalistów z zakresu polityki rodzinnej, działaczy społecznych czy pedagogów. Samorządowa Karta Praw Rodzin znajduje pełne oparcie w Konstytucji RP, wskazane w Karcie obszary polityki rodzinnej pozostają ściśle powiązane z zasadami i wartościami konstytucyjnymi, w tym z prawem rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami (art. 48 ust. 1 Konstytucji RP), zasadą ochrony życia rodzinnego (art. 47 Konstytucji RP, art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka), zasadą uwzględniania w polityce społecznej i gospodarczej państwa dobra rodziny oraz szczególnej pomocy ze strony władz publicznych dla rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej (art. 71 ust. 1 Konstytucji), zasadą ochrony praw dziecka i powszechnego prawa żądania od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją (art. 72 ust. 1 Konstytucji RP) i zasadą ustrojową zamieszczoną w rozdziale pierwszym Konstytucji RP w art. 18 – obowiązkiem  Rzeczypospolitej Polskiej ochrony i opieki nad małżeństwem jako związkiem kobiety i mężczyzny, rodziną, macierzyństwem i rodzicielstwem.

Samorządowa Karta Praw Rodzin opiera się również na dorobku orzeczniczym Trybunału Konstytucyjnego, sądów powszechnych i administracyjnych.

Samorządowa Karta Praw Rodzin przyjmowana była w wielu samorządach ponad politycznymi czy ideowymi podziałami jako pozytywny i prorodzinny program unikający skutecznie polaryzacyjnego języka konfliktu.

Pomimo tego, Powiat Przasnyski, zarówno  w Polsce, jak i poza jej granicami został przedstawiony przez autorów „Atlasu Nienawiści” jako obszar nienawiści, jednostka samorządu terytorialnego kierująca się wrogością, a co najmniej silną niechęcią do osób o skłonnościach homoseksualnych, jako terytorium, gdzie prześladuje się osoby, ogranicza się ich prawa ze względu na ich orientację seksualną. Efektem zamieszczenia samorządów przyjmujących Samorządową Kartę Praw Rodzin na „Atlasie Nienawiści” jest podważenie ich dobrego imienia oraz bezpośrednie skutki finansowe. Wyjaśnień w sprawie rzekomych aktów dyskryminacji żądały od samorządów władze norweskie, a w ubiegłym tygodniu komunikat w tej sprawie wydała Unia Europejska. O ile operatorzy funduszy norweskich uznali wyjaśnienie strony polskiej i odblokowali 7 mln zł dla Wilamowic, również pomawianych przez „Atlas Nienawiści”, to urzędnicy Unii Europejskiej wciąż badają sprawę. Trudne do wycenienia są straty wizerunkowe wyrządzone przez autorów Atlasu.

Dlatego Powiat Przasnyski żąda od autorów „Atlasu Nienawiści” w szczególności przeprosin, wygłoszenia ich na konferencjach prasowych zorganizowanych zarówno w Polsce i przed budynkiem Parlamentu Europejskiego oraz zapłaty 20000 zł na wskazany cel społeczny.

Rozprawa została odroczona do 8 października 2021r.