Papież w Manamie: "Z Nim możemy wszystko pokonać, nawet otchłanie cierpienia i śmierci”

O powołaniu do radości, jedności i proroctwa mówił papież Franciszek, spotykając się 6 listopada w kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Manamie z biskupami, osobami konsekrowanymi, seminarzystami i pracownikami duszpasterskimi Bahrajnu oraz krajów sąsiednich. Ojciec Święty podczas modlitwy Anioł Pański prosił o modlitwę o trwały pokój w Etiopii i za udręczoną Ukrainę.
Papież Franciszek w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusa w Manamie Papież w Manamie:
Papież Franciszek w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusa w Manamie / EPA/MAURIZIO BRAMBATTI Dostawca: PAP/EPA

Przed kościołem papieża powitały dzieci w towarzystwie zakonnicy, które ofiarowały mu kwiaty oraz administrator apostolski Wikariatu Apostolskiego Arabii Północnej, bp Paul Hinder i proboszcz.

Witając papieża bp Hinder OFM Cap przypomniał, że w latach 1938-1939 szejk Hamad bin Isa bin Salman Al Khalifa, emir Bahrajnu, przyjął wspólnotę katolicką, przekazując teren pod budowę pierwszego kościoła na brzegu Zatoki Arabskiej. Podkreślił wielkie zróżnicowanie narodowościowe, kulturowe i etniczne tamtejszego Kościoła. Zaznaczył, że w Wikariacie Apostolskim Arabii Północnej pracuje obecnie około 60 księży pośród około 2 milionów katolików rozproszonych w czterech krajach, nie tylko w Bahrajnie, ale także w Kuwejcie, Katarze i Arabii Saudyjskiej. Dodał, że około 1300 katechetów uczy katechizmu ponad 16 tys. dzieci. Wszyscy oni pracują jako wolontariusze, czasami w bardzo trudnych warunkach ze względu na ograniczenia w niektórych krajach dotyczące wolności religijnej, pozwoleń na pracę i pobyt. - Jednocześnie, choć jesteśmy Kościołem migrującym na pustyni, jesteśmy wdzięczni za różne pozytywne doświadczenia i spotkania w nieoczekiwanych miejscach, w których doświadczyliśmy obecności Pana, który jest z nami – stwierdził bp Hinder. - Ojcze Święty, z całego serca dziękujemy Tobie, za to, że jesteś dzisiaj z nami, że umacniasz wiarę tych duszpasterzy i rozpalasz płomień ich entuzjazmu do służby Jezusowi Chrystusowi w Kościele katolickim w Arabii Północnej – powiedział witając papieża ordynariusz tamtejszych katolików.

Świadectwa

Chris Noronha i siostra Rose Celine podzieliły się swymi świadectwami. Noronha urodziła się w tym arabskim kraju a na chrzcie, który odbył się właśnie w kościele Najświętszego Serca, otrzymała imię Chris jako podziękowanie Bogu za jej przyjście na świat po 10 latach oczekiwań jego rodziców. Już w dzieciństwie wielkie wrażenie robiła na niej pobożność miejscowych wiernych, niezależnie od ich rasy, koloru skóry, języka czy narodowości. Wszyscy gromadzili się jak jedna rodzina, śpiewając jednym głosem w swym macierzystym kościele w Manamie, który ledwo mógł ich pomieścić. Z biegiem lat wspólnota rozrastała się, a jeszcze bardziej wzmogło się to po zbudowaniu tego kościoła, przy którym powstały różne grupy i służby, a pobożność wiernych pozostała silna.

Chris podzieliła się też doświadczeniem osobistego udziału w próbach licznych migrantów, którzy przybywają tu ze swych ojczyzn za pracą, aby utrzymać rodziny. Trudzą się oni całymi godzinami a jedyną ich pociechą po dniu pracy jest to, że przyczynili się do poprawy bezpieczeństwa finansowego swych bliskich. To oddalenie od nich, trwające nieraz całymi latami, jest prawdziwą próbą wiary i wielką pomocą dla nich jest Kościół. - Wszyscy zbieramy się na modlitwie, prosząc Boga o siłę do przezwyciężenia tych prób. Wielu pragnie, aby ktoś ich współczująco wysłuchał, gdy będą się zwierzać z najbardziej intymnych uczuć niepewności i lęków – wyznała Noronha. - Wiem, że znajdujemy pokój w Jezusie – dodała.

Wyraziła się z uznaniem o wzroście liczbowym i duchowym wspólnoty zebranej wokół kościoła Najświętszego Serca, o budującym widoku zaangażowania, oddania i energii, z jakimi wielu wiernych służy wspólnocie. Pracujący tam księża, chociaż zmieniali się w ciągu lat, stale jednak opiekowali się i troszczyli o powierzoną im owczarnię. - Wiem, że miałam szczęście wzrastać tu, w Królestwie Bahrajnu, w którym tolerancja i wolność religijna są stylem życia – powiedziała Noronha. Podziękowała papieżowi za jego ciągłe zaangażowanie i podróżowanie w roli orędownika pokoju i dobrej woli, dodając, że tak jak on "my wszyscy możemy szukać pokoju, zapalając świece nadziei, choćby małe, naszymi słowami, czynami i modlitwami, licząc na lepszą i jaśniejszą przyszłość".

Z kolei siostra Rose Cecile przedstawiła krótko życie i misję swego zgromadzenia Karmelu Apostolskiego. Są one pierwszymi karmelitankami, jakie przybyły do tego kraju, stając się pionierkami w dziedzinie wychowania dziewcząt i w formacji wiary. Swoją misję w Królestwie Bahrajnu rozpoczęły 3 stycznia 2003, po powstaniu ich wspólnoty w Kuwejcie. - Bahrajn, znany jako «kraj uśmiechu», przyjął nas ciepło – dodała z uznaniem.

- Współczująca i miłosierna miłość Ojca pobudza nas do angażowania się w służbę naszemu narodowi – zapewniła zakonnica. Podkreśliła, że siostry są świadkami "obfitości miłosierdzia Bożego, które rozgrzewa serce i zapala na nowo nadzieję w życiu wielu". Są one również włączone w duszpasterstwo więzienne, szczególnie wiele czasu poświęcając skazanym kobietom, modląc się z nimi, dzieląc się z nimi Słowem Bożym i proponując im poradnictwo.

Obecność zgromadzenia tutaj "jest jedynym znakiem, że Bóg gromadzi nas wszędzie, gdzie jesteśmy i prowadzi nas na nowe i nieznane sposoby ku naszemu celowi, który przeżywamy zgodnie z mottem «Tylko Bóg wystarczy»" – mówiła dalej s. Rose. Zaznaczyła, że siostry działają w różnych grupach kościelnych, m.in. w Legionie Maryi. Ich cotygodniowe spotkania stwarzają wielkie możliwości wzrastania "w naszej duchowości przez modlitwę i wspólnotę", a razem z legionistkami odwiedzają one szpitale, chorych i potrzebujących.

Otaczający świat zmienia się ogromnie, niosąc ze sobą nowe wyzwania, a wiele z tego, co było bliskie, staje się dziś dwuznaczne. Siostry odpowiadają jednak twórczo na potrzeby obecnych czasów, pośrednicząc w zmianach, nadziei i przeobrażeniach zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz swej wspólnoty.

Siostry angażują się w katechezę, pomagając młodym w ich formacji do wiary, aby oni sami mieli narzędzia do odpowiadania na szybkie zmiany wokół siebie i mogli podejmować wszelkie wyzwania, z jakimi się stykają. Organizują im konkursy, widowiska do zaprezentowania swych talentów i szereg innych działań w celu poprawy ich zdolności przywódczych, komunikowania się i twórczego myślenia. Co roku przygotowują młodych i dorosłych do przyjęcia komunii św. i bierzmowania.

Założycielka zgromadzenia matka Veronica "pozostawiła nam dziedzictwo, wypływające z jej doświadczenia Boga jako Całego jej. Idąc jej śladami my, siostry, staramy się ożywiać wiarę i większe zaangażowanie dla Jezusa w członkach Kwiatów Karmelu (jest to stowarzyszenie świeckich dla naszych uczniów)". Siostry uczą i dzielą się charyzmatem Karmelu Apostolskiego za pośrednictwem różnych działań i braterstwa, wychowując młode umysły do życia i przemiany świata zgodnie z wartościami prawdy, sprawiedliwości, miłości, pokoju i doskonałości.

Oprócz wszystkich tych poczynań z udziałem osób różnych narodowości członkinie zgromadzenia uczestniczą też w posiedzeniach Rady Parafialnej i we wszystkich wydarzeniach Kościoła, a w czasie pandemii pomagały kapłanom, odprawiającym liturgie w różnych językach. - Nasza Błogosławiona Matka, Królowa i piękno Karmelu, jest dla nas wzorem i zachęca nas do oddawania się w służbę Kościołowi i ludowi Bożemu. Na ile to możliwe, promieniujemy radością Ewangelii wewnątrz i na zewnątrz nas – zakończyła swą wypowiedź s. Rose Cecile.

Przemówienie Franciszka

Na wstępnie przemówienia Franciszek podkreślił różnorodność Kościoła obecnego w tej części świata. Zauważył, że środowisko przyrodnicze Bahrajnu – pustynie, a zarazem źródła wody słodkiej płynące bezgłośnie pod ziemią i nawadniające je „stanowią piękny obraz tamtejszego Kościoła". - Choć na powierzchni wyłania się nasze człowieczeństwo, uczynione nieczułym przez wiele słabości, lęków, wyzwań, którym musi stawić czoła, bolączek osobistych i społecznych różnego rodzaju; ale w głębi duszy, w głębi serca, płynie spokojna i cicha, słodka woda Ducha, która nawadnia nasze pustynie, przywraca żywotność temu, co jest zagrożone wyschnięciem, obmywa to, co nas oszpeca, zaspokaja nasze pragnienie szczęścia. I zawsze odnawia życie - mówił papież.

Ojciec Święty zaznaczył, że Kościół rodzi się z otwartego boku Chrystusa, z kąpieli odnowy w Duchu Świętym, która czyni nas umiłowanymi dziećmi Boga i braćmi między sobą. Wskazał na trzy dary Ducha Świętego i zachęcił do ich przyjęcia i przeżywania: radość, jedność, proroctwo.

Mówiąc o radości papież podkreślił, że wypływa ona z relacji z Bogiem, „ze świadomości, że nawet w zmaganiach i ciemnych nocach, przez które czasami przechodzimy, nie jesteśmy sami, zagubieni lub pokonani, ponieważ On jest z nami. A z Nim możemy stawić czoła wszystkiemu i wszystko pokonać, nawet otchłanie cierpienia i śmierci” – stwierdził Franciszek. Zachęcił duchowieństwo do zachowywania radości i jej pomnażania w działaniach duszpasterskich zwłaszcza w odniesieniu do młodzieży, do rodzin oraz powołanych do życia kapłańskiego i zakonnego.

Poruszając kwestię powołania do jedności Ojciec Święty przypomniał scenę Pięćdziesiątnicy, gdzie Duch Zmartwychwstałego Pana staje się źródłem jedności i braterstwa. Zaznaczył, że zadaniem osób odpowiedzialnych za duszpasterstwo jest przede wszystkim strzeżenie jedności i pielęgnowanie bycia razem. - To jest siła wspólnoty chrześcijańskiej, pierwsze świadectwo, jakie możemy dać światu. Starajmy się być stróżami i budowniczymi jedności! – zaapelował papież.

Poruszając kwestę powołania proroczego duchownych Franciszek zaznaczył, że wynika ono z otrzymanego chrztu. Przypomniał, że często słowa proroków są surowe: nazywają po imieniu zamiary zła, które czają się w sercach ludzi, podważają fałszywe przekonania ludzkie i religijne, wzywają do nawrócenia. - Otrzymaliśmy Ducha proroctwa, aby naszym świadectwem życia wydobyć na światło dzienne Ewangelię – podkreślił Ojciec Święty. Nawiązując do świadectwa zakonnicy pracującej wśród uwięzionych kobiet papież wskazał, że „tam, gdzie są potrzebujący bracia, jak więźniowie, tam obecny jest Jezus, Jezus zraniony w każdej osobie, która cierpi (por. Mt 25, 40). Ale troska o więźniów robi dobrze wszystkim, jako wspólnocie ludzkiej, bowiem tym, jak się traktuje ostatnich, mierzy się godność i nadzieję społeczeństwa”.

Na zakończenie papież podziękował wszystkim, którzy przygotowali jego wizytę w Bahrajnie, począwszy od króla i przedstawicieli władz.

Papież odmówił ze zgromadzonymi modlitwę „Anioł Pański”, wpisał się do Księgi Honorowej i udał się do starożytnego kościoła Najświętszego Serca Jezusowego.

Z kościoła Najświętszego Serca Jezusowego Franciszek pojechał do bazy lotniczej Sachir w Awali skąd po krótkiej ceremonii pożegnania odleci do Rzymu.

st, tom, kg (KAI) / Manama


 

POLECANE
Paweł Łatuszka zaatakowany na UW. Zatrzymano sprawcę z ostatniej chwili
Paweł Łatuszka zaatakowany na UW. Zatrzymano sprawcę

W środę, podczas jubileuszu Studium Europy Wschodniej na Uniwersytecie Warszawskim, został zaatakowany Paweł Łatuszka.

Lempart nie ma bezpośrednich dowodów, ale sąd oddalił powództwo Ordo Iuris gorące
Lempart nie ma bezpośrednich dowodów, ale sąd oddalił powództwo Ordo Iuris

Wyrokiem z 1 lipca Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo Ordo Iuris przeciwko Marcie Lempart. Natomiast sąd nie uwzględnił wniosku aktywistki o obciążenie Instytutu grzywną za skierowanie pozwu, uznając, że roszczenie to jest całkowicie bezpodstawne.

Była gwiazda TVN zdradziła, że głosowała na Nawrockiego. To fighter z ostatniej chwili
Była gwiazda TVN zdradziła, że głosowała na Nawrockiego. "To fighter"

Były gwiazdor stacji TVN Filip Chajzer zaskoczył w środę swoich fanów i wyznał, że jest sympatykiem Karola Nawrockiego. "Tyle hejtu i szamba przyjąć na klatę przez 24/h trzeba umieć. To jest fighter" – podkreślił.

Polityka „Herzlich Willkommen” – sierota po Merkel i Tusku tylko u nas
Polityka „Herzlich Willkommen” – sierota po Merkel i Tusku

Polityka otwartych drzwi, czyli ideologiczny parawan, pod którym Europa zafundowała sobie kryzys migracyjny, pozostaje do dziś sierotą. Wszyscy wiemy, gdzie się narodziła – w Berlinie, w przemówieniach Angeli Merkel, która w 2015 roku rozpostarła ramiona, wypowiadając słynne Herzlich Willkommen.

Kłopoty członków Ruchu Obrony Granic. Jest reakcja prokuratury z ostatniej chwili
Kłopoty członków Ruchu Obrony Granic. Jest reakcja prokuratury

Prokuratura wszczęła postępowania wobec członków patroli obywatelskich za znieważenie i podszywanie się pod Straż Graniczną – poinformował minister sprawiedliwości i prokurator generalny Adam Bodnar.

Nielegalnych imigrantów umieszczono w domu dziecka w Biłgoraju z ostatniej chwili
Nielegalnych imigrantów umieszczono w domu dziecka w Biłgoraju

Dwóch nieletnich imigrantów, którzy nielegalnie przekroczyli granicę, trafiło do domu dziecka w Biłgoraju. Obaj zostali umieszczeni decyzją sądu.

Nie żyje Klaudia z Torunia zaatakowana przez Wenezuelczyka. Są wyniki sekcji zwłok z ostatniej chwili
Nie żyje Klaudia z Torunia zaatakowana przez Wenezuelczyka. Są wyniki sekcji zwłok

Udar mózgu według wstępnych wyników sekcji zwłok był przyczyną śmierci 24-letniej Klaudii K., która została napadnięta w nocy z 11 na 12 czerwca w Toruniu przez 19-letniego obcokrajowca. Informację przekazał w środę rzecznik toruńskiej Prokuratury Okręgowej Andrzej Kukawski.

Unia Europejska ma być wytrychem do broni jądrowej dla Niemiec tylko u nas
Unia Europejska ma być wytrychem do broni jądrowej dla Niemiec

Jens Spahn, przewodniczący frakcji CDU/CSU w Bundestagu, wywołał debatę, kwestionując dotychczasowe podejście Niemiec, które historycznie zrezygnowały z posiadania własnej broni jądrowej. Zarówno Republika Federalna Niemiec, jak i była NRD, zobowiązały się do tego w ramach Traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT) oraz umowy dwa-plus-cztery z 1990 roku, która umożliwiła zjednoczenie Niemiec.

Ocena rządu Donalda Tuska. Tak źle jeszcze nie było z ostatniej chwili
Ocena rządu Donalda Tuska. Tak źle jeszcze nie było

Poparcie dla rządu spadło do 32 proc., a przeciwnicy wzrośli do 47 proc. To najgorszy wynik gabinetu Donalda Tuska od objęcia władzy.

Kosiniak-Kamysz wściekły na dziennikarkę: Polacy wybrali Nawrockiego, koniec tematu z ostatniej chwili
Kosiniak-Kamysz wściekły na dziennikarkę: Polacy wybrali Nawrockiego, koniec tematu

– Polacy wybrali Karola Nawrockiego na prezydenta. Ktoś mógł głosować tak, ktoś inaczej, każdy miał swojego kandydata i wybór został dokonany. Wyniki są jasne – powiedział w środę zirytowany pytaniem dziennikarki wicepremier Władysław Kosiniak-Kamysz.

REKLAMA

Papież w Manamie: "Z Nim możemy wszystko pokonać, nawet otchłanie cierpienia i śmierci”

O powołaniu do radości, jedności i proroctwa mówił papież Franciszek, spotykając się 6 listopada w kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Manamie z biskupami, osobami konsekrowanymi, seminarzystami i pracownikami duszpasterskimi Bahrajnu oraz krajów sąsiednich. Ojciec Święty podczas modlitwy Anioł Pański prosił o modlitwę o trwały pokój w Etiopii i za udręczoną Ukrainę.
Papież Franciszek w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusa w Manamie Papież w Manamie:
Papież Franciszek w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusa w Manamie / EPA/MAURIZIO BRAMBATTI Dostawca: PAP/EPA

Przed kościołem papieża powitały dzieci w towarzystwie zakonnicy, które ofiarowały mu kwiaty oraz administrator apostolski Wikariatu Apostolskiego Arabii Północnej, bp Paul Hinder i proboszcz.

Witając papieża bp Hinder OFM Cap przypomniał, że w latach 1938-1939 szejk Hamad bin Isa bin Salman Al Khalifa, emir Bahrajnu, przyjął wspólnotę katolicką, przekazując teren pod budowę pierwszego kościoła na brzegu Zatoki Arabskiej. Podkreślił wielkie zróżnicowanie narodowościowe, kulturowe i etniczne tamtejszego Kościoła. Zaznaczył, że w Wikariacie Apostolskim Arabii Północnej pracuje obecnie około 60 księży pośród około 2 milionów katolików rozproszonych w czterech krajach, nie tylko w Bahrajnie, ale także w Kuwejcie, Katarze i Arabii Saudyjskiej. Dodał, że około 1300 katechetów uczy katechizmu ponad 16 tys. dzieci. Wszyscy oni pracują jako wolontariusze, czasami w bardzo trudnych warunkach ze względu na ograniczenia w niektórych krajach dotyczące wolności religijnej, pozwoleń na pracę i pobyt. - Jednocześnie, choć jesteśmy Kościołem migrującym na pustyni, jesteśmy wdzięczni za różne pozytywne doświadczenia i spotkania w nieoczekiwanych miejscach, w których doświadczyliśmy obecności Pana, który jest z nami – stwierdził bp Hinder. - Ojcze Święty, z całego serca dziękujemy Tobie, za to, że jesteś dzisiaj z nami, że umacniasz wiarę tych duszpasterzy i rozpalasz płomień ich entuzjazmu do służby Jezusowi Chrystusowi w Kościele katolickim w Arabii Północnej – powiedział witając papieża ordynariusz tamtejszych katolików.

Świadectwa

Chris Noronha i siostra Rose Celine podzieliły się swymi świadectwami. Noronha urodziła się w tym arabskim kraju a na chrzcie, który odbył się właśnie w kościele Najświętszego Serca, otrzymała imię Chris jako podziękowanie Bogu za jej przyjście na świat po 10 latach oczekiwań jego rodziców. Już w dzieciństwie wielkie wrażenie robiła na niej pobożność miejscowych wiernych, niezależnie od ich rasy, koloru skóry, języka czy narodowości. Wszyscy gromadzili się jak jedna rodzina, śpiewając jednym głosem w swym macierzystym kościele w Manamie, który ledwo mógł ich pomieścić. Z biegiem lat wspólnota rozrastała się, a jeszcze bardziej wzmogło się to po zbudowaniu tego kościoła, przy którym powstały różne grupy i służby, a pobożność wiernych pozostała silna.

Chris podzieliła się też doświadczeniem osobistego udziału w próbach licznych migrantów, którzy przybywają tu ze swych ojczyzn za pracą, aby utrzymać rodziny. Trudzą się oni całymi godzinami a jedyną ich pociechą po dniu pracy jest to, że przyczynili się do poprawy bezpieczeństwa finansowego swych bliskich. To oddalenie od nich, trwające nieraz całymi latami, jest prawdziwą próbą wiary i wielką pomocą dla nich jest Kościół. - Wszyscy zbieramy się na modlitwie, prosząc Boga o siłę do przezwyciężenia tych prób. Wielu pragnie, aby ktoś ich współczująco wysłuchał, gdy będą się zwierzać z najbardziej intymnych uczuć niepewności i lęków – wyznała Noronha. - Wiem, że znajdujemy pokój w Jezusie – dodała.

Wyraziła się z uznaniem o wzroście liczbowym i duchowym wspólnoty zebranej wokół kościoła Najświętszego Serca, o budującym widoku zaangażowania, oddania i energii, z jakimi wielu wiernych służy wspólnocie. Pracujący tam księża, chociaż zmieniali się w ciągu lat, stale jednak opiekowali się i troszczyli o powierzoną im owczarnię. - Wiem, że miałam szczęście wzrastać tu, w Królestwie Bahrajnu, w którym tolerancja i wolność religijna są stylem życia – powiedziała Noronha. Podziękowała papieżowi za jego ciągłe zaangażowanie i podróżowanie w roli orędownika pokoju i dobrej woli, dodając, że tak jak on "my wszyscy możemy szukać pokoju, zapalając świece nadziei, choćby małe, naszymi słowami, czynami i modlitwami, licząc na lepszą i jaśniejszą przyszłość".

Z kolei siostra Rose Cecile przedstawiła krótko życie i misję swego zgromadzenia Karmelu Apostolskiego. Są one pierwszymi karmelitankami, jakie przybyły do tego kraju, stając się pionierkami w dziedzinie wychowania dziewcząt i w formacji wiary. Swoją misję w Królestwie Bahrajnu rozpoczęły 3 stycznia 2003, po powstaniu ich wspólnoty w Kuwejcie. - Bahrajn, znany jako «kraj uśmiechu», przyjął nas ciepło – dodała z uznaniem.

- Współczująca i miłosierna miłość Ojca pobudza nas do angażowania się w służbę naszemu narodowi – zapewniła zakonnica. Podkreśliła, że siostry są świadkami "obfitości miłosierdzia Bożego, które rozgrzewa serce i zapala na nowo nadzieję w życiu wielu". Są one również włączone w duszpasterstwo więzienne, szczególnie wiele czasu poświęcając skazanym kobietom, modląc się z nimi, dzieląc się z nimi Słowem Bożym i proponując im poradnictwo.

Obecność zgromadzenia tutaj "jest jedynym znakiem, że Bóg gromadzi nas wszędzie, gdzie jesteśmy i prowadzi nas na nowe i nieznane sposoby ku naszemu celowi, który przeżywamy zgodnie z mottem «Tylko Bóg wystarczy»" – mówiła dalej s. Rose. Zaznaczyła, że siostry działają w różnych grupach kościelnych, m.in. w Legionie Maryi. Ich cotygodniowe spotkania stwarzają wielkie możliwości wzrastania "w naszej duchowości przez modlitwę i wspólnotę", a razem z legionistkami odwiedzają one szpitale, chorych i potrzebujących.

Otaczający świat zmienia się ogromnie, niosąc ze sobą nowe wyzwania, a wiele z tego, co było bliskie, staje się dziś dwuznaczne. Siostry odpowiadają jednak twórczo na potrzeby obecnych czasów, pośrednicząc w zmianach, nadziei i przeobrażeniach zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz swej wspólnoty.

Siostry angażują się w katechezę, pomagając młodym w ich formacji do wiary, aby oni sami mieli narzędzia do odpowiadania na szybkie zmiany wokół siebie i mogli podejmować wszelkie wyzwania, z jakimi się stykają. Organizują im konkursy, widowiska do zaprezentowania swych talentów i szereg innych działań w celu poprawy ich zdolności przywódczych, komunikowania się i twórczego myślenia. Co roku przygotowują młodych i dorosłych do przyjęcia komunii św. i bierzmowania.

Założycielka zgromadzenia matka Veronica "pozostawiła nam dziedzictwo, wypływające z jej doświadczenia Boga jako Całego jej. Idąc jej śladami my, siostry, staramy się ożywiać wiarę i większe zaangażowanie dla Jezusa w członkach Kwiatów Karmelu (jest to stowarzyszenie świeckich dla naszych uczniów)". Siostry uczą i dzielą się charyzmatem Karmelu Apostolskiego za pośrednictwem różnych działań i braterstwa, wychowując młode umysły do życia i przemiany świata zgodnie z wartościami prawdy, sprawiedliwości, miłości, pokoju i doskonałości.

Oprócz wszystkich tych poczynań z udziałem osób różnych narodowości członkinie zgromadzenia uczestniczą też w posiedzeniach Rady Parafialnej i we wszystkich wydarzeniach Kościoła, a w czasie pandemii pomagały kapłanom, odprawiającym liturgie w różnych językach. - Nasza Błogosławiona Matka, Królowa i piękno Karmelu, jest dla nas wzorem i zachęca nas do oddawania się w służbę Kościołowi i ludowi Bożemu. Na ile to możliwe, promieniujemy radością Ewangelii wewnątrz i na zewnątrz nas – zakończyła swą wypowiedź s. Rose Cecile.

Przemówienie Franciszka

Na wstępnie przemówienia Franciszek podkreślił różnorodność Kościoła obecnego w tej części świata. Zauważył, że środowisko przyrodnicze Bahrajnu – pustynie, a zarazem źródła wody słodkiej płynące bezgłośnie pod ziemią i nawadniające je „stanowią piękny obraz tamtejszego Kościoła". - Choć na powierzchni wyłania się nasze człowieczeństwo, uczynione nieczułym przez wiele słabości, lęków, wyzwań, którym musi stawić czoła, bolączek osobistych i społecznych różnego rodzaju; ale w głębi duszy, w głębi serca, płynie spokojna i cicha, słodka woda Ducha, która nawadnia nasze pustynie, przywraca żywotność temu, co jest zagrożone wyschnięciem, obmywa to, co nas oszpeca, zaspokaja nasze pragnienie szczęścia. I zawsze odnawia życie - mówił papież.

Ojciec Święty zaznaczył, że Kościół rodzi się z otwartego boku Chrystusa, z kąpieli odnowy w Duchu Świętym, która czyni nas umiłowanymi dziećmi Boga i braćmi między sobą. Wskazał na trzy dary Ducha Świętego i zachęcił do ich przyjęcia i przeżywania: radość, jedność, proroctwo.

Mówiąc o radości papież podkreślił, że wypływa ona z relacji z Bogiem, „ze świadomości, że nawet w zmaganiach i ciemnych nocach, przez które czasami przechodzimy, nie jesteśmy sami, zagubieni lub pokonani, ponieważ On jest z nami. A z Nim możemy stawić czoła wszystkiemu i wszystko pokonać, nawet otchłanie cierpienia i śmierci” – stwierdził Franciszek. Zachęcił duchowieństwo do zachowywania radości i jej pomnażania w działaniach duszpasterskich zwłaszcza w odniesieniu do młodzieży, do rodzin oraz powołanych do życia kapłańskiego i zakonnego.

Poruszając kwestię powołania do jedności Ojciec Święty przypomniał scenę Pięćdziesiątnicy, gdzie Duch Zmartwychwstałego Pana staje się źródłem jedności i braterstwa. Zaznaczył, że zadaniem osób odpowiedzialnych za duszpasterstwo jest przede wszystkim strzeżenie jedności i pielęgnowanie bycia razem. - To jest siła wspólnoty chrześcijańskiej, pierwsze świadectwo, jakie możemy dać światu. Starajmy się być stróżami i budowniczymi jedności! – zaapelował papież.

Poruszając kwestę powołania proroczego duchownych Franciszek zaznaczył, że wynika ono z otrzymanego chrztu. Przypomniał, że często słowa proroków są surowe: nazywają po imieniu zamiary zła, które czają się w sercach ludzi, podważają fałszywe przekonania ludzkie i religijne, wzywają do nawrócenia. - Otrzymaliśmy Ducha proroctwa, aby naszym świadectwem życia wydobyć na światło dzienne Ewangelię – podkreślił Ojciec Święty. Nawiązując do świadectwa zakonnicy pracującej wśród uwięzionych kobiet papież wskazał, że „tam, gdzie są potrzebujący bracia, jak więźniowie, tam obecny jest Jezus, Jezus zraniony w każdej osobie, która cierpi (por. Mt 25, 40). Ale troska o więźniów robi dobrze wszystkim, jako wspólnocie ludzkiej, bowiem tym, jak się traktuje ostatnich, mierzy się godność i nadzieję społeczeństwa”.

Na zakończenie papież podziękował wszystkim, którzy przygotowali jego wizytę w Bahrajnie, począwszy od króla i przedstawicieli władz.

Papież odmówił ze zgromadzonymi modlitwę „Anioł Pański”, wpisał się do Księgi Honorowej i udał się do starożytnego kościoła Najświętszego Serca Jezusowego.

Z kościoła Najświętszego Serca Jezusowego Franciszek pojechał do bazy lotniczej Sachir w Awali skąd po krótkiej ceremonii pożegnania odleci do Rzymu.

st, tom, kg (KAI) / Manama



 

Polecane
Emerytury
Stażowe