Skandale, pożary, awantury. Jakich wpadek poprzedników będzie się starał uniknąć podczas koronacji Karol III?

Koronacja Wilhelma Zdobywcy, która odbyła się w Boże Narodzenie w 1066 r. w Opactwie Westminsterskim była przywołana przez amerykańską stację jako pierwsza.

Kiedy ludzie wewnątrz opactwa entuzjastycznie okrzyknęli „Boże chroń króla”, hałas osiągnął taki poziom, że strażnicy Wilhelma na zewnątrz uznali, że szykuje się zamach. Podjęli więc jedyne racjonalne działanie - szybko spalili kilka budynków w okolicy – pisze portal CNN.

„Twój największy wróg”

CNN zwróciło uwagę na koronację znanego z zamiłowania do alkoholu, opium i rozrywkowego trybu życia Jerzego IV Hanowerskiego, która odbyła się 19 lipca 1821 r. Wówczas jego żona Karolina, z którą żył w separacji, pojawiła się w Opactwie Westminsterskim, lecz… służba jego królewskiej mości zamknęła jej drzwi przed nosem.

Karolina zmarła kilka tygodni później, 7 sierpnia 1821 r. Jerzego powiadomiono o tym w słowach: „Wasza Wysokość, umarł Twój największy wróg”. Jerzy miał wówczas odpowiedzieć: „Ale czy umarła ona śmiercią naturalną?”.

Arcybiskup musiał być podnoszony

Przypomniano także koronację syna królowej Wiktorii, Edwarda VII, która miała miejsce w 9 sierpnia 1902 r. Uroczystość była opóźniona, ponieważ król źle się poczuł.

Kiedy koronacja w końcu się odbyła, nadzorował ją arcybiskup Canterbury Frederick Temple, który miał 80 lat. Po uklęknięciu, by oddać hołd królowi, nie był w stanie się podnieść i musiał być podnoszony na nogi przez swoich kolegów biskupów.