Nie żyje Stanisław Terefinko, były przewodniczący KZ NSZZ „Solidarność” w sanockim Autosanie

03.11.2023 09:53

„Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 29.10.2023 r. zmarł w wieku 84 lat Stanisław Terefinko, zasłużony działacz Solidarności, były przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ «Solidarność» w sanockim Autosanie, odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności” – przekazała podkarpacka Solidarność.

Zdjęcie poglądowe / fot. pixabay.com

Stanisław Terefinko urodził się 7 II 1939 w Komańczy k. Sanoka. Ukończył Technikum Mechaniczne w Sanoku.

Do 1981 pracownik Sanockiej Fabryki Autobusów Autosan, 1982-1989 Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Sanoku. Od IX 1980 w „S”, uczestnik tworzenia w Krośnie Komitetów Organizacyjnych (członek delegacji Autosanu), przewodniczący Tymczasowego Komitetu Założycielskiego, od XII 1980 członek Prezydium KZ SFA Autosan, w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Podkarpacie, członek ZR, IX/X 1981 delegat na I KZD, współtworzył struktury branżowe na szczeblu regionalnym i krajowym. 19-23 XI 1981 delegat KK na Światowy Kongres Pracowników Przemysłu Motoryzacyjnego w Paryżu.

Zwolniony za strajk

14 XII 1981 lider strajku w Autosanie. 15 XII 1981 zwolniony dyscyplinarnie z pracy. Od I 1982 organizator (z Henrykiem Kozikiem) pomocy materialnej dla zwolnionych z pracy i aresztowanych w Sanoku. Od VI 1983 kolporter wydawnictw podziemnych we współpracy z TKW i RKW w Krośnie. Od X 1983 współpracownik Solidarności Walczącej we Wrocławiu (kolporter za pośrednictwem Antoniego Lenkiewicza i Leszka Wierzejskiego). W III 1984 aresztowany po rewizji w mieszkaniu pod zarzutem rozpowszechniania nielegalnych wydawnictw; w areszcie do V 1984. Po wyjściu nadal działacz podziemia, współinicjator wmurowania w ścianę kościoła Przemienienia Pańskiego w Sanoku 26 V 1985 tablicy upamiętniającej Józefa Piłsudskiego, 5 VII 1986 tablicy dla upamiętnienia 2. Pułk Strzelców Podhalańskich i żołnierzy sanockiego obwodu ZWZ-AK. Organizator pomocy materialnej dla represjonowanych działaczy i sympatyków „S”. W 1988 członek delegacji „S” z Sanoka wspierającej strajkujących hutników w Stalowej Woli.

Od IV 1989 przewodniczący KZ „S” w OSM, od 1989 pracownik SFA Autosan (od 1991 Autosan SA), 1991–1995 przewodniczący KZ w Autosan SA, I 1991 – VII 1992 członek Rady Nadzorczej Autosan SA (przedstawiciel załogi), od 1993 na emeryturze; przewodniczący Koła Emerytów w Autosan SA.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2011).