Z wiekiem białko strukturalne tkanki łącznej przestaje się już tak dobrze utrzymywać w postaci sprężystej chrząstki. Następują również zmiany w produkcji kolagenu w skórze, co prowadzi do wiotczenia i rozciągania się skóry wokół uszu. Tendencja do powiększania się uszu wraz z wiekiem jest naturalnym procesem starzenia się organizmu, choć może być bardziej zauważalna u niektórych osób.

O ile rosną uszy w ciągu roku?

Uszy człowieka rosną średnio około 0,22 milimetra rocznie. Jest to ogólna średnia i może się różnić w zależności od indywidualnych czynników genetycznych oraz stylu życia, takich jak ekspozycja na słońce czy palenie papierosów, które mogą przyspieszyć proces starzenia się skóry, w tym także skóry na uszach. Bezpośrednią przyczyną zmian budowy uszu, a szczególnie rozciągnięcia i przerwania skóry płatka ucha, są techniki upiększania. Popularne wśród ludów pierwotnych przekłuwanie uszu i umieszczanie w obrębie płatka nawet dużych obręczy, bądź wieszanie ciężkich koczyków, ma walor dekoracyjny i stanowi dowód dorosłości. Techniki te stosowane są również w czasach nowożytnych; mają charakter dekoracyjny lub też wyrażają emocje i przemyślenia właściciela. Ucho jest mocną konstrukcją i długo znosi niemal bez szwanku pewne obciążenia, ale po pewnym czasie rozciąga się i może wymagać interwencji chirurgicznej.

Odstające uszy przyczyną kompleksów

Zanim uszy się zestarzeją i urosną, już na wczesnym etapie życia mogą sprawiać kłopoty. Odstawanie to problem, który pojawia się już w dzieciństwie i często jest przyczyną dramatycznych przeżyć najmłodszych. Kompleks na tym tle sprawia, że korekcja uszu to jedna z najczęściej wykonywanych operacji chirurgii plastycznej. Choć odstające uszy to tylko defekt kosmetyczny, który nie zagraża naszemu zdrowiu, to jest jednym z głównych powodów zaniżonej samooceny. Na przykre komentarze i brak akceptacji ze strony rówieśników narażone są dzieci, które nie potrafią poradzić sobie z agresją środowiska. Ze względu na komfort psychiczny najmłodszych plastyczną korekcję uszu wykonuje się już w wieku 5 lat! Zabieg wpływa na estetykę wyglądu, ale główną jego zaletą jest poprawa samopoczucia. W niektórych krajach Ameryki Południowej taki zabieg jest typowym prezentem od rodziny dla dziecka – zwłaszcza dla dziewczynek – z okazji przystąpienia do Pierwszej Komunii Świętej.

Kiedy można uznać, że uszy odstają

O odstających uszach mówi się wtedy, gdy koniuszek małżowiny usznej odstaje od kości czaszki na dwa lub więcej centymetrów. Pod uwagę bierze się również proporcje twarzy oraz całego ciała, ponieważ niekiedy ucho, które może być uważane za odstające, dobrze prezentuje się z twarzą. Za większość przypadków odstawania uszu odpowiada nieprawidłowo lub w ogóle niewykształcona… grobelka. Jest to wewnętrzna krawędź, za którą małżowina uszna zagina się w kierunku głowy. Defekt występuje najczęściej obustronnie, a przyczyną jest genetyka. Również ona odpowiada za kształt płatka ucha i jego umiejscowienie. W większości przypadków płatek jest nieprzyrośnięty do twarzy, ale zdarzają się wyjątki.

Małżowina – piękna i funkcjonalna kompozycja

Małżowina uszna jest częścią ucha zewnętrznego i odpowiada za pobieranie bodźców akustycznych z zewnątrz. Pobrane dźwięki przekazuje dalej do przewodu słuchowego zewnętrznego. U człowieka małżowina zbudowana jest z chrząstki sprężystej i pokryta jest skórą. Zewnętrzne ograniczenie małżowiny usznej tworzy obrąbek przechodzący ku dołowi w płatek – jedyną część małżowiny nieposiadającą szkieletu chrzęstnego. Część przednia obrąbka zawija się w kierunku muszli małżowiny usznej, tworząc odnogę obrąbka ze zlokalizowanym na jej powierzchni przedniej kolcem obrąbka. Znajdujące się w części centralnej małżowiny usznej zagłębienie to muszla, tworząca wejście do przewodu słuchowego zewnętrznego. Muszla ograniczona jest od tyłu grobelką, rozdzielającą się ku górze na dwie odnogi. Skóra powierzchni przyśrodkowej jest słabiej zespolona z podłożem niż skóra powierzchni bocznej. Występuje pod nią niewielka ilość podskórnej tkanki tłuszczowej, co umożliwia przesuwanie skóry względem podłoża. W obrębie muszli zlokalizowane są liczne gruczoły łojowe. W okolicy wejścia do przewodu słuchowego zewnętrznego mogą występować – dla niektórych kolejny powód do kompleksów, ale już w wieku dojrzałym – włosy.

Małżowina uszna posiada bardzo gęstą sieć naczyń krwionośnych. To w przypadku innych ssaków pozwala odprowadzać nadmiar ciepła z organizmu. Mechanizm ten przybrał wyjątkowo duże rozmiary w przypadku słoni afrykańskich, będących właścicielami największych uszu. Na tle innych ssaków nasze uszy wypadają blado, zwłaszcza jeśli chodzi o motorykę. Wachlowanie uszami pomaga wielu zwierzętom przetrwać upał, a mobilność uszu w pożądanym kierunku stanowi element przystosowania się do otoczenia. Psy są mistrzami w ustawianiu uszu i to nawet niezsynchronizowanym. Ruszanie małżowiną uszną pozwala lepiej zbierać dźwięki z otoczenia. W toku ewolucji umiejętność ta przestała być nam, ludziom, potrzebna, ale mięśnie pozostały. Według statystyk 20 procent ludzi potrafi jednak nadal poruszać uszami!

Czy nos też rośnie całe życie?

Nie do końca, choć podobnie jak uszy, nos również może wydawać się większy z wiekiem. Podobnie jak w przypadku uszu mówi się o „starzeniu się nosa”. To, czy nos rzeczywiście rośnie całe życie, jest nieco bardziej skomplikowane niż w przypadku uszu. Podczas gdy tkanki nosa same w sobie nie rosną tak, jak tkanka łączna uszu, to zmiany w strukturze twarzy i skóry mogą sprawić, że nos wydaje się większy wraz z wiekiem. W miarę starzenia się zmienia się także tkanka tłuszczowa w twarzy, co może wpływać na proporcje i wygląd nosa. Ponadto procesy takie jak utrata kolagenu i elastyny w skórze, a także zmniejszenie się i zwiotczenie mięśni twarzy, mogą prowadzić do utraty jędrności i obniżenia się tkanek, co również wpływa na odbiór wielkości nosa. Jednak nie ma dokładnych danych mówiących o wzroście nosa w sposób podobny do uszu.