Miesiąc później na ceremonii otwarcia igrzysk widzieliśmy rezultaty tych rozmów. Pochodnię z olimpijskim ogniem przekazały sportsmenki obu Korei. Sportowcy maszerowali pod wspólną flagą prowadzeni przez chorążych Północy i Południa, a na czele oficjalnej delegacji KRLD stała młodsza siostra dyktatora, która „grzecznościowo przekazała osobisty list Kim Dzong Una do prezydenta Korei Południowej Mun Dze Ina”. Z zaproszeniem do odwiedzenia KRLD. Północnokoreańska agencja KCNA zapewniła, że prezydent Mun „opowiedział się za obustronną poprawą stosunków wzajemnych w duchu wskazanym w noworocznym orędziu przez Przewodniczącego Kim Dzong Una”, choć Seulowi przede wszystkim zależało na doprowadzeniu do podjęcia rokowań w sprawie broni nuklearnej. Niedawna, już szósta, a zarazem największa próba nuklearna Korei Północnej zaostrzyła i tak mocno napięte stosunki ze Stanami Zjednoczonymi. Ameryka i Japonia ze wstrzemięźliwością przyglądały się tej koreańskiej „dyplomacji uśmiechów”. Przestrzegły Seul, że Północy może chodzić o kupienie czasu potrzebnego na dopracowanie programu nuklearnego i doprowadzenie do likwidacji dokuczliwych sankcji zewnętrznych. Stany Zjednoczone, Japonia i Korea Południowa opowiedziały się za kontynuowaniem ekonomicznej i dyplomatycznej izolacji Pjongjangu, dopóki ten nie porzuci swojego programu nuklearnego i balistycznego. Wiceprezydent USA Mike Pence skwitował krótko: „denuklearyzacja musi być punktem wyjścia każdej zmiany, a nie jej punktem końcowym”. Przyjechał do Pjongczangu w towarzystwie ojca amerykańskiego studenta skazanego w KRLD na 15 lat więzienia za zerwanie propagandowego plakatu i odesłanego w śpiączce do Stanów, gdzie wkrótce zmarł. Korea Południowa, podejmując z okazji zimowej olimpiady dialog z Kim Dzong Unem, liczy na unormowanie kwestii rozdzielonych rodzin, co nastąpiło w wyniku wojny z lat 1950-1953. Ostatni ich zjazd (z Korei Południowej przyjechało 250 osób, z Północnej – 190) odbył się w październiku 2015 r. w Górach Diamentowych. Czy nadszedł już czas, by Koreańczycy spotykali się nie tylko wtedy, kiedy zezwolą politycy? Czy 38 równoleżnik przestanie ich dzielić? Jeśli nawet, to nieprędko. Wymagałoby to zasadniczej zmiany w Korei Północnej, a na to się nijak nie zanosi.

Mieczysław Gil

Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (08/2018) do kupienia w wersji cyfrowej tutaj.

#REKLAMA_POZIOMA#