[Chrześcijanie na Bliskim Wschodzie] Wyznawcy Chrystusa walczą z ISIS pod własnym sztandarem
Opublikowano dnia 04.03.2018 00:04
„Co miałem zrobić?! Jestem Asyryjczykiem, chrześcijaninem. Byliśmy atakowani. Musiałem się zgłosić” – mówił mi jeden z żołnierzy oddziału Sił Równiny Niniwy (NPF) dlaczego przystąpił do tej formacji by walczyć z ISIS. NPF to jeden z oddziałów w irackim Kurdystanie w której służą chrześcijanie. Dla wielu Polaków może być to szokujące bo często postrzegamy Irak jako kraj islamu w którym chrześcijanie stanowią co najwyżej „religijny” dodatek do arabskiego-islamskiego żywiołu ale to mylne wyobrażenie
screen YouTube
NPU, NPF, Dwekh Nawsha i MFS
Wspomniany przez mnie oddział NPF został założony na terenach irackiego Kurdystanu a zatem, co logiczne, stał się częścią kurdyjskich oddziałów walczących z ISIS, czyli Peshmergą. Podobną drogę przeszedł oddział Sił Obrony Niniwy (NPU) z tym, że ten oddział stał się częścią irackiej armii rządowej. Z perspektywy Polski ma to niewielkie znaczenie ale wobec napięć pomiędzy Irbilem (stolica irackiego Kurdystanu) a Bagdadem (Irak) pokazuje to jak mimo wspólnego celu wybrano innych sojuszników w walce z ISIS. Oczywiście bardzo często powodem wyboru były prozaiczne względy geograficzne (część chrześcijan mieszka po stronie kurdyjskiej a część po irackiej). Ważnym aspektem jest także działalność asyryjskich partii politycznych. Mimo, że chrześcijanie stanowią mniejszość to na tych ziemiach działają liczne ruchy polityczne (od lewicy do prawicy). Na wojnie z ISIS znaczącą partią stał się Asyryjskich Ruch Demokratyczny (ADM), który działa głównie na terenie Iraku. To ADM był siłą, która odpowiadała za powstanie i rozwój NPU. Miarą ich politycznych „wpływów” był fakt, że NPU są najliczniejszą chrześcijańską jednostką walczącą z ISIS (w trakcie ofensywy na Mosul ok. 500 żołnierzy) a premier Iraku Haider al-Abadi po wizytacji wyzwolonego Mosulu w pierwszej kolejności udał się do powstającej pod tym miastem bazy wojskowej NPU. NPF (ok. 100 żołnierzy) są wspierane przez partię Bet-Nahrin a Dwekh Nawsha (ok. 60 żołnierzy) przez Patriotyczną Partię Asyrii. Narzuca się analogia z polskim podziemiem zbrojnym w trakcie II wojny światowej, gdzie np.: „ludowcy” mieli swoje Bataliony Chłopskie a „narodowcy” Narodowe Siły Zbrojne. Podobieństw jest więcej, gdyż część asyryjskich działaczy politycznych zamieniła garnitury i telefony na mundur i karabin stając się żołnierzami. Mimo różnic politycznych cel pozostał wspólny – w tym wypadku walka z dżihadystycznym okupantem. Z kolei w Syrii głównym oddziałem chrześcijańskim pozostaje Syriacka Rada Wojskowa (MFS) w której skład wchodzą Asyryjczycy oraz zagraniczni ochotnicy. Pewnym paradoksem jest fakt, że jedynym znanym na Zachodzie oddziałem chrześcijańskim w Iraku jest wspomniana wcześniej Dwekh Nawsha a powodem tego jest fakt, że jak w przypadku MFS w jego szeregach poza asyryjskimi „lokalesami” służyli także zagraniczni ochotnicy. W Polsce bardzo często podziwiana jest odwaga kurdyjskich oddziałów kobiecych walczących z ISIS. Niestety wciąż nie przebiła się informacja o tym, że podobny oddział stworzyły syryjskie chrześcijanki. Kobiece Oddziały Ochrony Betnahrin (HSNB) to odpowiednik walecznych Kurdyjek w Syrii a sam oddział jest powiązany z jednostką NPF w irackim Kurdystanie.
6
0
