W ciągu ostatnich tygodni YouTube zablokował kilka kanałów, które łączyło jedno: prezentowały konserwatywny i katolicki punkt widzenia oraz przeciwstawiały się lobby LGBT. Przykłady? Bardzo proszę. Amerykański gigant zablokował wszystkie odcinki programu „Wierzę” telewizji internetowej wSensie.tv, w którym redaktor naczelny Marek Miśko oraz Paweł Lisicki, redaktor naczelny tygodnika „Do Rzeczy”, rozmawiali o zagadnieniach związanych z Kościołem. Oficjalnym powodem jest rzekome „szerzenie mowy nienawiści”. W praktyce YouTube zablokował kanał po krytyce LGBT.

Podobny los spotkał także kanał fundacji Kai Godek „Życie i Rodzina”. Tym razem uznano, że są tam treści gloryfikujące lub podżegające do przemocy lub nienawiści. W rzeczywistości prezentowano tam prawdę o aborcji i o homolobby. YouTube poinformował też Radio Maryja, że usunął ze swojej platformy homilię metropolity krakowskiego abp. Marka Jędraszewskiego, ponieważ ta rzekomo „narusza zasady dotyczące szerzenia nienawiści”. Jednak w tym wypadku, po licznych głosach krytyki i burzy medialnej, YouTube cofnął swoją decyzję i przywrócił homilię hierarchy. Jak widać, przykładów nie brakuje.

Trudno nie odnieść wrażenia, że ostatnie decyzje YouTube'a nie są przypadkowe. We wszystkich przypadkach pojawia się bowiem wspólny mianownik: konserwatywny światopogląd i walka z LGBT. Czy ma to związek z nadchodzącymi wyborami parlamentarnymi w Polsce? Niewykluczone. Inna sprawa, że postawa amerykańskiego giganta dobrze unaoczniła inny poważny problem: monopol informacji.

Od kilku lat w mediach społecznościowych trwa walka z treściami konserwatywnymi. Wielokrotnie usuwano popularne strony czy nagrania i to tylko dlatego, że prezentowały inny punkt widzenia. To przestroga przed tym, czym kończy się zbyt duże oddanie władzy monopolistom oraz brak realnej alternatywnej. Chociaż działania w tej sprawie podjęło już Ministerstwo Cyfryzacji, to wiadomo przecież, że ich rezultat i tak będzie mocno niepewny.

Paweł Lisicki oraz Instytut Ordo Iuris wystąpili do Google'a z żądaniem cofnięcia decyzji oraz przeprosin. Czy przyniesie to spodziewany efekt? Zobaczymy, bo jak wiadomo, tego typu batalie są długie i niepewne. Nie jestem w tym przypadku optymistą, ale wiem jedno: nie można pozostać obojętnym. Inaczej pewnego dnia współczesne Ministerstwo Prawdy wymaże nas za myślozbrodnię.

Karol Gac

Autor jest dziennikarzem portalu DoRzeczy.pl.



#REKLAMA_POZIOMA#