Marek Jan Chodakiewicz dla "TS": Czy jest ogólna zgoda na winienie Polaków za Holocaust? Co za tym stoi?
Nad Wisłą zdumienie, huragan, szok w stosunkach polsko-izraelskich. Ponieważ do 1989 r. kraj był w niewoli, trudno by rodacy wiedzieli czy rozumieli, co się dzieje w sprawach polsko-żydowskich. Do Polaków dopiero teraz zaczynają powoli docierać realia, które są rzeczywistością Polonii amerykańskiej oraz właściwie większości osób polskiego pochodzenia mieszkających na Zachodzie. Okazuje się – sądząc po globalnych mediach, że światowa opinia publiczna stoi po stronie rządu Izraela w sprawie „polskich obozów koncentracyjnych”. Czyli jest ogólna zgoda na winienie Polski i Polaków, jako całości, za eksterminację Żydów. To jest naturalnie negowanie Holocaustu. Jak do tego doszło? Co za tym stoi?
/ Fotolia
Marek Jan Chodakiewicz - Ewolucja percepcji
Jak rodziło się kłamstwo
Do postawienia prawdy na głowie doszło po pierwsze z powodu rewolucji kontrkulturowej lat sześćdziesiątych; po drugie zmiany pokoleniowej, po trzecie z powodu ewolucji mentalnościowej społeczności żydowskiej. A jednocześnie mamy też doraźne interesy polityczne i gospodarcze, na przykład sprawę restytucji mienia. Im gorzej Polska i Polacy wyglądają, im bardziej można ich przedstawić jako podłych, tym łatwiej będzie ich złamać, aby osiągnąć wymierne korzyści, w tym w sprawie roszczeń do majątku po ofiarach Holocaustu, którego sprawcami, czy przynajmniej współsprawcami, mieli być rzekomo kolektywnie „Polacy”. A tacy nie zasługują na żadną sympatię. Są podli; niech oddają „skradzione” mienie. Nie sposób wytłumaczyć tego zjawiska w pełni w ramach krótkiego tekstu. Ciekawych głębszej dokumentacji odsyłam do swych prac, szczególnie do książki „Polacy i Żydzi, 1918-1955: Współistnienie, Zagłada, Komunizm”.
Być jak inni
Zaraz po wojnie, przez 20 lat, na Zachodzie i w Izraelu ocaleni Żydzi zajęli się budową swego życia i integracją w nowych społeczeństwach. Chcieli być Amerykanami czy Francuzami, współobywatelami, a nie odróżniać się od innych. Trauma nie pozwalała im pamiętać. Nie chcieli uchodzić za ofiary i mięczaków. Chcieli nowego życia. A w Izraelu spotkali się z zimnym przyjęciem sabrów, czyli Żydów urodzonych w niepodległym państwie Izraela, a w innych krajach sprawy mniejszości narodowych nie były uznawane za istotne. Stąd na ogół panowała cisza o Szoah...
#REKLAMA_POZIOMA#
Jak rodziło się kłamstwo
Do postawienia prawdy na głowie doszło po pierwsze z powodu rewolucji kontrkulturowej lat sześćdziesiątych; po drugie zmiany pokoleniowej, po trzecie z powodu ewolucji mentalnościowej społeczności żydowskiej. A jednocześnie mamy też doraźne interesy polityczne i gospodarcze, na przykład sprawę restytucji mienia. Im gorzej Polska i Polacy wyglądają, im bardziej można ich przedstawić jako podłych, tym łatwiej będzie ich złamać, aby osiągnąć wymierne korzyści, w tym w sprawie roszczeń do majątku po ofiarach Holocaustu, którego sprawcami, czy przynajmniej współsprawcami, mieli być rzekomo kolektywnie „Polacy”. A tacy nie zasługują na żadną sympatię. Są podli; niech oddają „skradzione” mienie. Nie sposób wytłumaczyć tego zjawiska w pełni w ramach krótkiego tekstu. Ciekawych głębszej dokumentacji odsyłam do swych prac, szczególnie do książki „Polacy i Żydzi, 1918-1955: Współistnienie, Zagłada, Komunizm”.
Być jak inni
Zaraz po wojnie, przez 20 lat, na Zachodzie i w Izraelu ocaleni Żydzi zajęli się budową swego życia i integracją w nowych społeczeństwach. Chcieli być Amerykanami czy Francuzami, współobywatelami, a nie odróżniać się od innych. Trauma nie pozwalała im pamiętać. Nie chcieli uchodzić za ofiary i mięczaków. Chcieli nowego życia. A w Izraelu spotkali się z zimnym przyjęciem sabrów, czyli Żydów urodzonych w niepodległym państwie Izraela, a w innych krajach sprawy mniejszości narodowych nie były uznawane za istotne. Stąd na ogół panowała cisza o Szoah...
#REKLAMA_POZIOMA#
Wczytuję ocenę...
![[Felieton „TS”] Jan Wróbel: Dzieje wiele uczą](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/120967/1714325807b1c98226c015ce7eca3491.jpg){kind=small}
