- '''Marian Cimoszewicz''' (ur. 7_stycznia 1917 r. w Uljanowsku - zm. na początku grudnia 2001), polski wojskowy i funkcjonariusz służb specjalnych Po zajęciu w 1939 wschodnich terenów Polski przez Armię Sowiecką, od października 1939 r. do września 1940 r. pracował, według napisanego przez siebie życiorysu, w charakterze poborcy dostaw obowiązkowych w wołkowyskim „Rajupołnamkomzakie”. :''"We wrześniu 1940 roku powołany zostałem do Armii Radzieckiej z przydziałem do 138 p. art. w Rostowie nad Donem, gdzie pełniłem służbę do napaści hitlerowskiej na ZSRR w 1941 roku. Z wybuchem wojny przydzielony zostałem do jednostki spec. przy sztabie wojsk inż. (...) przebywałem w różnych pododdziałach do 1943 r. tj. prawie 2 lata poczem skierowano mnie do nowoformującej się Brygady Broni Pancernej im. Bohaterów Westerplatte w Białomuciu pod Moskwą. Tu ukończyłem szkołę pracowników zwanych naówczas „oświatowych” czyli politycznych i otrzymałem pierwszy stopień oficerski. Do zakończenia wojny służyłem więc w aparacie politycznym na stanowiskach od z-cy d-cy Baterii dział samobieżnych komp. Fizylierów, z-cy d-cy batalionu i z-cy d-cy 11-go pułku piechoty 4 DP włącznie".'' W latach 1945-1957 służył w Informacji Wojskowej, brał udział w zwalczaniu podziemia niepodległościowego w latach 1945-1946. W latach 1951-1954 był pracownikiem WAT w Warszawie na stanowisku szefa Informacji Wojskowej. W latach 1955-1957 ukończył liceum ogólnokształcące i zdał maturę. Od 1957 do 1972 w WSW do stopnia pułkownika. 7_października 1992 decyzją Kierownika Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych pozbawiony praw kombatanckich na podstawie art.25 ust. 2 pkt. 1a ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 z późniejszymi zmianami). ==Wybory prezydenckie w Polsce 2005==    W czasie kampanii wyborczej poprzedzajączej Wybory_prezydenckie_w_Polsce_2005 roku życiorys Mariana Cimoszewicza był używany przez niektóre osoby do dyskredytacji jego syna, Włodzimierza Cimoszewicza, który do 14_września był jednym z kandydatów. {{Biografia stub}} Cimoszewicz, Marian Cimoszewicz, Marian Cimoszewicz, Marian Cimoszewicz, Marian

- Ależ dostali piany po moim wpisie o Cimoszewiczu. 17 września - święto czerwonej zarazy

Cimoszewicz - śwętujesz dziś nadejście twoich zza wschodniej granicy?

— witold gadowski (@GadowskiWitold) September 17, 2019

Ależ dostali piany po moim wpisie o Cimoszdewiczu. 17 września - święto czerwonej zarazy

— witold gadowski (@GadowskiWitold) September 17, 2019