[Tylko u nas] Monika Damaszko dla Tysol.pl: "Nie muszę nikomu niczego udowadniać"
Nie traktuję innych artystów jako konkurencji. Każdy jest inny i wyjątkowy. Muzyka jest dla mnie odzwierciedleniem emocji i uczuć i chciałabym trafiać z nią oczywiście do jak najszerszego grona – mówi Monika Damaszko, wokalistka, autorka tekstów, kompozytorka w rozmowie z Bartoszem Boruciakiem.
![[Tylko u nas] Monika Damaszko dla Tysol.pl: "Nie muszę nikomu niczego udowadniać"](https://www.tysol.pl/imgcache/750x530/c//zdj/zdjecie/38315.jpg)
/ Materiały prasowe
– Według wielu badań naukowych najwięcej treści przekazuje się za pośrednictwem mowy ciała. Jaka jest twoja mowa ciała?
– Dużo zależy od utworu. Chciałam przekazać odbiorcom, żeby nie bali się wyrażania własnych emocji. W piosence "Body talk" skupiam się na stanach emocjonalnych, które pojawiają się w związkach oraz sprzecznościach słów z mową ciała oraz czynami.
– Masz pomysł na to, jak chcesz podbić scenę? Konkurencja jest bardzo duża.
– Nie traktuję innych artystów jako konkurencji. Każdy jest inny i wyjątkowy. Muzyka jest dla mnie odzwierciedleniem emocji i uczuć i chciałabym trafiać z nią oczywiście do jak najszerszego grona.
– W jakie gatunki muzyczne chcesz uderzyć?
– Pokrewne mojej obecnej twórczości (pop). Interesujące wydają mi się także współprace z raperami.
– To który raper jest na twoim celowniku?
– Taco Hemingway. Jest najlepszy w tym, co robi.
– Po co współpracujesz z zagranicznymi producentami? Żeby ładnie wyglądało w informacji prasowej?
– Miałam taką możliwość, podobały mi się ich produkcje i dlatego zaczęliśmy współpracować. Narodowość nie ma tu większego znaczenia.
– Dlaczego twoja EP-ka, którą napisałaś 2 lata temu nie została wydana?
– To skomplikowana sytuacja, ale widocznie nie nadszedł jeszcze na nią czas. Miałam wydać ją z obecnym teamem, ale do tego nie doszło.
– To co się stało, że nie wydali twojej EP-ki?
– No cóż nie udało się. W przyszłości planuję jednak wydać kilka utworów w niej zawartych.
– Nie chciałaś się przekonać do języka polskiego?
– Oczywiście, że chciałam. Wykonywałam kiedyś utwory w j. polskim z gatunku poezji śpiewanej. Obecnie bliższy mi okazał się jednak repertuar anglojęzyczny. Mam jednak nadzieję, że w przyszłości pojawią się moje polskie utwory.
– Ciężko będzie Polce przebić się z angielskim?
– Zobaczymy. Nie chce się negatywnie nastawiać.
– Które akcenty są w porządku, a które nie?
– Tutaj nie ma zasady. Chociaż wielu ludziom nie podoba się akcent z naszych stron, czyli Europy Środkowo-Wschodniej. Dla nich jest on bardzo twardy, ale nie znaczy to że każdy musi taki mieć. Trening czyni mistrza.
– Chciałabyś zmienić miejsce zamieszkania?
– Mogłabym to zrobić.
– Jesteś nauczycielką języka angielskiego. Rozdajesz już autografy uczniom?
– Staram się oddzielać te dwa zawody.
– Jakiej muzyki słuchają licealiści?
– Słuchają Dawida Podsiadło, Taco Hemingway’a, Smolastego i innych.
– Śpiewałaś w klubie wojskowym. Nie chciałaś związać swojej przyszłości z wojskiem?
– Nie. Młodsza siostra poszła do wojska. Dla mnie była to jedynie znakomita przygoda.
– W czym jesteś lepsza spośród innych polskich wokalistek?
– To nie jest sport. To nie są wyścigi. Każdy jest wyjątkowy na swój sposób.
– Jesteś z Przemyśla. Jest to ponad 60-tysięczne miasto. Pochodzenie predestynuje do tego, żeby się wybić i pokazać się większej publiczności?
– Nie mam takiego uczucia. Nie muszę nikomu niczego udowadniać. Z dnia na dzień chce być lepszą artystką. Chcę się rozwijać.
Rozmawiał: Bartosz Boruciak
– Dużo zależy od utworu. Chciałam przekazać odbiorcom, żeby nie bali się wyrażania własnych emocji. W piosence "Body talk" skupiam się na stanach emocjonalnych, które pojawiają się w związkach oraz sprzecznościach słów z mową ciała oraz czynami.
– Masz pomysł na to, jak chcesz podbić scenę? Konkurencja jest bardzo duża.
– Nie traktuję innych artystów jako konkurencji. Każdy jest inny i wyjątkowy. Muzyka jest dla mnie odzwierciedleniem emocji i uczuć i chciałabym trafiać z nią oczywiście do jak najszerszego grona.
– W jakie gatunki muzyczne chcesz uderzyć?
– Pokrewne mojej obecnej twórczości (pop). Interesujące wydają mi się także współprace z raperami.
– To który raper jest na twoim celowniku?
– Taco Hemingway. Jest najlepszy w tym, co robi.
– Po co współpracujesz z zagranicznymi producentami? Żeby ładnie wyglądało w informacji prasowej?
– Miałam taką możliwość, podobały mi się ich produkcje i dlatego zaczęliśmy współpracować. Narodowość nie ma tu większego znaczenia.
– Dlaczego twoja EP-ka, którą napisałaś 2 lata temu nie została wydana?
– To skomplikowana sytuacja, ale widocznie nie nadszedł jeszcze na nią czas. Miałam wydać ją z obecnym teamem, ale do tego nie doszło.
– To co się stało, że nie wydali twojej EP-ki?
– No cóż nie udało się. W przyszłości planuję jednak wydać kilka utworów w niej zawartych.
– Nie chciałaś się przekonać do języka polskiego?
– Oczywiście, że chciałam. Wykonywałam kiedyś utwory w j. polskim z gatunku poezji śpiewanej. Obecnie bliższy mi okazał się jednak repertuar anglojęzyczny. Mam jednak nadzieję, że w przyszłości pojawią się moje polskie utwory.
– Ciężko będzie Polce przebić się z angielskim?
– Zobaczymy. Nie chce się negatywnie nastawiać.
– Które akcenty są w porządku, a które nie?
– Tutaj nie ma zasady. Chociaż wielu ludziom nie podoba się akcent z naszych stron, czyli Europy Środkowo-Wschodniej. Dla nich jest on bardzo twardy, ale nie znaczy to że każdy musi taki mieć. Trening czyni mistrza.
– Chciałabyś zmienić miejsce zamieszkania?
– Mogłabym to zrobić.
– Jesteś nauczycielką języka angielskiego. Rozdajesz już autografy uczniom?
– Staram się oddzielać te dwa zawody.
– Jakiej muzyki słuchają licealiści?
– Słuchają Dawida Podsiadło, Taco Hemingway’a, Smolastego i innych.
– Śpiewałaś w klubie wojskowym. Nie chciałaś związać swojej przyszłości z wojskiem?
– Nie. Młodsza siostra poszła do wojska. Dla mnie była to jedynie znakomita przygoda.
– W czym jesteś lepsza spośród innych polskich wokalistek?
– To nie jest sport. To nie są wyścigi. Każdy jest wyjątkowy na swój sposób.
– Jesteś z Przemyśla. Jest to ponad 60-tysięczne miasto. Pochodzenie predestynuje do tego, żeby się wybić i pokazać się większej publiczności?
– Nie mam takiego uczucia. Nie muszę nikomu niczego udowadniać. Z dnia na dzień chce być lepszą artystką. Chcę się rozwijać.
Rozmawiał: Bartosz Boruciak
Wczytuję ocenę...
![[Felieton „TS”] Jan Wróbel: Rewolucja goździków](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/121085/1714566555addd3412918e6791e70fad.jpg){kind=small}
