Wygląda na to, że członkowie EPP usiłują namówić Georgię Meloni do włączenia jej do koalicji, która miałaby wystarczającą siłę przebicia w Parlamencie i Radzie Europejskiej, aby zaważyć na nominacjach na najwyższe stanowiska w UE.

Jeśli plan się powiedzie, czeka ich wielka nagroda: większość najwyższych stanowisk w kluczowych instytucjach UE będzie do zdobycia po wyborach – od przewodniczącego Komisji po szefa Rady Europejskiej, od kierownictwa Parlamentu Europejskiego po szefa dyplomacji UE.

Obecny układ sił

EPP to szeroka koalicja partii politycznych, od Chrześcijańskich Demokratów byłej kanclerz Niemiec Angel Merkel po Forza Italia byłego premiera Włoch Silvio Berlusconiego. Partia od zawsze odgrywała dużą rolę w polityce UE. Mimo utraty najwyżej postawionego członka, Angeli Merkel, EPP nadal kontroluje Komisję i Parlament, gdzie jest największą siłą, dzieląc władzę z socjalistami, ale także współpracując z liberalnym ugrupowaniem Renew i Zielonymi.

Meloni jest przewodniczącym Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (EKR), gdzie znaczącą rolę odgrywa Prawo i Sprawiedliwość. EKR powstała w 2009 roku, jest bardziej prawicowa niż większa grupa EPP i obejmuje partie takie jak Szwedzcy Demokraci, hiszpańscy Vox i Bracia Włosi Georgii Meloni.

Obecnie jednak EPP ponosi duże straty, m.in. we Francji i Niemczech, natomiast wpływy EKR rosną. Dla partii o ugruntowanej pozycji, takiej jak EPP, objęcie nowej, wciąż rosnącej siły, jest okazją do odzyskania części utraconej władzy. 

Rozmowy trwają, politycy potwierdzają

Włoski wicepremier Antonio Tajani na początku tego miesiąca, odnosząc się do powstania ewentualnej koalicji EPP i EKR odparł, że „z pewnością może istnieć sojusz, być może rozszerzony na liberałów” [chodzi o liberałów z grupy Renew, do której należy prezydent Francji Emmanuel Macron – red.].

Również sekretarz generalny EPP Thanasis Bakolas powiedział, że „zachowuje otwarty umysł” na współpracę z Meloni.

Aspektem wspomagającym nawiązanie koalicji jest fakt, iż sojusz między EKR i EPP jest już rzeczywistością we Włoszech i do pewnego stopnia w Szwecji. Meloni dzieli swój rząd z Forza Italia, a także Ligą, prawicową partią Matteo Salviniego, podczas gdy konserwatywny szwedzki premier Ulf Kristersson rządzi przy wsparciu Szwedzkich Demokratów. Również w Czechach, przy wsparciu dwóch partii EPL, rządzi związany z EKR premier Petr Fiala.

Maruderzy

W publikacji zwrócono uwagę na fakt, że dla „polskich konserwatystów” [jak określana jest Platforma Obywatelska – red.] połączenie sił EPP z EKR byłoby „samobójstwem”, ponieważ oznaczałoby sprzymierzenie się z ich wrogami, „skrajnie prawicową antyunijną partią Prawo i Sprawiedliwość”, i to tuż przed jesiennymi wyborami. 

Chcemy silniejszej Europy. Oni [PiS] chcą słabszej Europy. Nie ma mostu

– komentuje Andrzej Halicki z PO. Również chrześcijańscy Demokraci w Niemczech są przeciwni koalicji.

„Dla Meloni sojusz z EPP może mieć pozytywne skutki”

Zdaniem włoskiego politologa Marco Damilano sojusz Meloni z EPP może mieć dla niej samej pozytywne skutki.

Przy rekordowym długu publicznym Włochy potrzebują takiego wsparcia ze strony UE, jakie mogłoby zaoferować związanie z EPP. Bycie silnym w Rzymie i słabym w Brukseli może być dla niej zabójcze

– skwitował Damilano.