- Kiedy poznaliśmy się z Dorotą [matką Zosi - przyp. red.] moim zamiarem było zrobienie programu czy reportażu na temat pewnego problemu: dziecko, które jest trans, spotyka się ze światem, w którym mamy nagonkę na ludzi transseksualnych, na LGBT. Twarzą tej nagonki jest Zofia Klepacka. Z jakiegoś powodu olimpijka, surferka jest w ogóle twarzą tej nagonki. Drugą twarzą jest twarz ojca Rydzyka i Kościoła związanego z ojcem Rydzykiem, więc uznałem, że to jest bardzo fajny, ciekawy temat na reportaż, gdyż pokazuje, że ta obrona dzieci przed ideologią LGBT jest po prostu myślą paranoiczną, dlatego, ze w gruncie rzeczy to dzieci są LGBT

- Jestem bardzo za Mama Bartka, uważam że niesamowicie ważne jest to żeby pożądać za swoim dzieckiem i jego potrzebami. Zdziwiłam się jednak gdy usłyszałam, że nie powiedziałeś o tym, że Bartek ma zdiagnozowane zachowania ze spektrum autyzmu. Pojawiają się przecież głosy, że wiele osób znajdujących się na spektrum szuka "wyleczenia" się że swoich trudności właśnie w zmienia płci. Nie chciałabym być źle zrozumiana, nie twierdzę, że tak jest w tym przypadku ( zwłaszcza przy zaleceniach od kilku psychologów czy psychiatrów), uważam po prostu że jest to cenna informacja, która może pozwolić pełniej zobaczyć sytuację.
(...)
Myślę, że nikt nie powinien mieć pretensji do Mamy Zosi, czy tez Bartka, w końcu jest to kobieta przechodząca poważny życiowy kryzys, trudno więc się dziwić i trudno nie usprawiedliwiać Jej działań. Pańska rola w tym przedsięwzięciu wydaje się jednak z etycznego punktu widzenia co najmniej problematyczna. Dobrze się stało, że pieniądze się znalazły, jednak należy wnioskować, że z powodu wątpliwości, które opiszę poniżej, główna zainteresowana, a także jej dzieci stały się ofiarami dość powszechnej niechęci i niewybrednych ataków. Myślę, że wszystkim zainteresowanym tematem przydadzą się odpowiedzi na podstawowe pytania:
1- Dlaczego nazywa Pan bohaterkę, czy też bohatera własnego materiału „Bartkiem LGBT”?. Co ma wspólnego pięcioletnie dziecko (ze zdiagnozowanym autyzmem i zaburzeniami osobowości, oraz wstępnie zdiagnozowanym zespołem zaburzenia identyfikacji z płcią) z gejami, lesbijkami i biseksualistami? Dlaczego łączy Pan osobiste problemy zdrowotne Bartka ze wspólnotą LGBT, która raczej kojarzy się z agendą społeczno- polityczną, nie zaś z terapią dzieci?
2- Dlaczego ograniczył Pan informacje o stanie zdrowia dziecka do jego domniemanej transseksualności? Czy nie uważa Pan, że przy założeniu, że Pańską motywacją była wyłącznie pomoc w zebraniu środków finansowych dla rodziny dziecka, skuteczniej byłoby przedstawić pełnię problemów zdrowotnych i pełnię sytuacji dziecka? Dlaczego uznał Pan fakt domniemanej transseksualności bohatera materiału za na tyle znaczący, że całkowicie zdominował przekaz Pańskiego filmu?
3- Czy nie uważa Pan, że nazywanie się jednocześnie performerem i dziennikarzem stawia Pana w nazbyt wygodnej pozycji przewagi względem widzów? W końcu przed zarzutem nierzetelności przekazu dziennikarskiego może się Pan zawsze bronić stwierdzeniem, że kwestionowany materiał to performance. Może Pan także uprawiać performance nadając mu pozór rzetelnego dziennikarstwa. Czy to nie podważa Pańskiej wiarygodności? Czy materiał, który Pan promuje należy do gatunku performance, czy też do gatunku dziennikarstwo?
4- Jak ustosunkuje się Pan do stwierdzenia eksperta psychologa w Pańskim materiale: „trans chłopców jest więcej, tak do 12%, jeżeli patrzymy na ogół społeczeństwa, natomiast dziewczynek trans jest mniej. Tak od 2 do 5%.”, podczas gdy nie znajduje to potwierdzenia w badaniach? Odsetek transseksualizmu w społeczeństwie to 0,001-0,002%. Skąd Pański ekspert wziął odsetek kilkunastu procent i jak to świadczy o rzetelności Pańskiego materiału? Czy został Pan wprowadzony w błąd przez eksperta, którego poprosił Pan o opinię, czy też zdecydował się Pan z jego pomocą wprowadzić w błąd widzów?
5- Dlaczego osią swojego materiału uczynił Pan domniemany konflikt Bartek versus Zofia Klepacka? Czy przeciwstawienie się Pani Klepackiej działaniom środowisk LGBT w szkołach jest równoznaczne z tym, że jest Ona osobistym wrogiem Bartka? Czy Pani Klepacka zachowała się kiedykolwiek wrogo wobec Bartka? Łącząc to zagadnienie z pierwszym pytaniem: Czy po to nazywa Pan w swoim materiale Bartka „Bartkiem LGBT”, żeby móc postawić tezę, że między Bartkiem, a Zofią Klepacką istnieje jakiś konflikt, skoro Klepacka jest w sporze politycznym przeciwniczką agendy LGBT? Czu uważa Pan, że umieszczenie dziecka w paradygmacie konfliktu LGBT kontra środowiska konserwatywne służy Jego interesom? Czy rola celebryty LGBT i strony w polityczno- światopoglądowym sporze to Pana zdaniem stosowna rola dla chorego pięciolatka?
6- Z czego Pan wnioskuje, że postawiona przez Pana teza o tym, że, zacytujmy „chodzi o to, by Bartka traktować zgodnie z jego płcią. Wtedy ustepują objawy autyzmu” jest prawdą?
7- Czy nie uważa pan, że teza o tym, że wykorzystał Pan okazję i potrzebę dotkniętej kryzysem rodziny, do stworzenia politycznego performance’u jest usprawiedliwiona? Czy uważa Pan, że zebranie pieniędzy na „Bartka LGBT” jest jedynie pozytywnym efektem ubocznym Pańskiej działalności, której rzeczywista motywacja jest inna, niż deklarowana w materiale?