Czy warszawski Ratusz zrealizuje projekt warsztatów z seksedukacji? Mazowiecka kurator oświaty pisze do władz stolicy

Dotyczy: interwencji w    sprawie zgłoszonego projektu w    ramach budżetu obywatelskiego na rok 2022  pod nazwą „Edukacja seksualna w  Warszawie -  dobrowolne warsztaty”.

Szanowna Pani Prezydent,

pragnę z niepokojem poinformować, że już po raz trzeci w  ramach budżetu obywatelskiego m. st. Warszawy zgłoszono projekt dotyczący edukacji seksualnej młodzieży, który opiera się na niezgodnych z   prawem założeniach i proponuje działania ignorujące standardy prawne.W ślad za poprzednimi interwencjami Kuratorium Oświaty w    Warszawie kierowanymi w   roku 2019 i  2020  do Pana Rafała Trzaskowskiego,  prezydenta m. st. Warszawy, do Pani Ewy Malinowskiej - Grupińskiej Przewodniczącej Rady m. st. Warszawy wskazuję na następujące uzasadnienie konieczności podjęcia działań w    celu odrzucenia ww. projektu:

1) Projekt jest niezgodny z § 7 ust. 1 pkt 1 Uchwały   Nr   XI/218/2019 Rady m. st. Warszawy z dnia   11 kwietnia 2019 r. w sprawie konsultacji społecznych z mieszkańcami m. st. Warszawy w    formie budżetuobywatelskiego.

2) Prawo nie przewiduje kompetencji samorządu terytorialnego do realizowania zadań dydaktyczno -  wychowawczych zastrzeżonych dla organów  administracji rządowej oraz szkół i  placówek.   Zatem przyjęcie i   finansowanie ogólnomiejskiego,   kosztownego, wysokobudżetowego projektu, o którym mowa powyżej, z budżetu obywatelskiego narusza tę normę (3  266 000 zł).

3) Opis projektu co  do  zasady zakłada  jego realizację również w instytucjach systemu oświaty, instytucjach kultury,  a jako beneficjentów wskazuje młodzież. Wskazanie w opisie  projektu jako lokalizację jego realizacji przestrzenie sąsiedzkie we  wszystkich dzielnicach m.st Warszawy oraz inne przestrzenie należące do m.st Warszawy, wskazuje faktycznie na brak ograniczeń w    zakresie miejsca realizacji działań projektowych. Budzi to mój uzasadniony niepokój, co do możliwości wykorzystania jednostek systemu oświaty niezgodnie z   przepisami prawa, ponieważ:

- Dyrektor szkoły kieruje działalnością szkoły, sprawuje nadzór pedagogiczny  i opiekę nad uczniami, wykonuje zadania związane z   zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom podczas pobytu w   szkole, a   w   wykonywaniu swoich zadań współpracuje z   rodzicami (art. 68 ust. 1    pkt 1,  2,  3    i  6  oraz ust.  6    ustawy z   dnia 14  grudnia 2016 r.  Prawooświatowe –  j.   t.   Dz. U. z   2020 r., poz. 910  z późn.  zm.), zatem, mając na  uwadze opis projektu, należy wykluczyć możliwość  jego realizacji w szkołach i  placówkach oświatowych z  uwagi na zagrożenie praw dziecka.

- Treści o    charakterze  wychowawczo-profilaktycznym realizowane w szkołach muszą wynikać ze szkolnego zestawu programów nauczania oraz szkolnego programu wychowawczo – profilaktycznego. Program wychowawczo – profilaktyczny opracowuje się na podstawie wyników corocznej diagnozy w    zakresie występujących w środowisku szkolnym potrzeb rozwojowych uczniów, w tym czynników chroniących i czynników ryzyka, ze   szczególnym uwzględnieniem zagrożeń związanych z używaniem substancji psychotropowych, środków zastępczych oraz nowych substancji psychoaktywnych. Ww. diagnozę przeprowadza dyrektor szkoły/placówki lub upoważniony przez niego pracownik szkoły/placówki (art. 26 ust. 2   i  3   cyt. ustawy Prawo oświatowe). Proponowany opis  programu nie zakłada w ogóle  diagnozy potrzeb danego środowiska uczniów  oraz współpracy  w tym zakresie z   dyrektorem szkoły/placówki. Program wychowawczo –  profilaktyczny uchwala rada  rodziców danej szkoływ    porozumieniu z radą pedagogiczną (art. 84 ust. 2   pkt 1 ww. ustawy). Zatem włączenie programu do zajęć dla młodzieży (także na zasadzie dobrowolnego w nich udziału), z pominięciem rodziców uczniów nie jest możliwe.

- Cele kształcenia oraz treści szczegółowe wynikające z podstawy programowej kształcenia ogólnego w zakresie  przedmiotu „wychowanie do życiaw rodzinie” zapewniają przekazanie niezbędnej wiedzy i umiejętności uczniom, z poszanowaniem   woli rodziców, a także gwarancją prowadzenia zajęć przez nauczycieli z odpowiednimi kwalifikacjami. Ponadto  §  5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z  dnia 12 sierpnia 1999 r.   w    sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści dotyczących wiedzy  o życiu  seksualnym człowieka,o zasadach świadomego  i  odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartości  rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego (j.  t. Dz. U. z    2014r., poz. 395 z późn.zm.),  w celu realizacji  konstytucyjnych uprawnień  rodziców oraz  prawa do informacji, wprowadza obowiązek, aby w każdym   roku szkolnym przed przystąpieniem do realizacji zajęć nauczyciel prowadzący zajęcia wraz z wychowawcą klasy przeprowadził co najmniej jedno spotkanie informacyjne z rodzicami uczniów niepełnoletnichoraz  z    uczniami pełnoletnimi.  Nauczyciel jest obowiązany przedstawić pełną informację o celach i treściach realizowanego programu nauczania, podręcznikach szkolnych oraz środkach dydaktycznych. Za przeprowadzenie tych spotkań odpowiedzialny jest dyrektor szkoły.

- W przypadku proponowanego   projektu   „Edukacja seksualna w Warszawie – dobrowolne warsztaty” wywiązanie się z obowiązku,o  którym mowa powyżej jest niemożliwe. Ww.  projekt jest adresowany głównie wprost  do młodzieży, czyli także osób małoletnich, pozostających   pod władzą rodzicielską (ok. 200 warsztatów i innych aktywności: teatralnych, artystycznych i animacyjnych). Zakłada wykorzystanie obiektów będących własnościąm. st. Warszawy, przestrzeni miejskiej, stron internetowych  miasta, do promocji projektu i   jego realizacji. Podobnie, jak ubiegłoroczny projekt „Dobrowolne warsztaty, działania edukacyjne i animacyjne dotyczące aspektów zdrowia,  dojrzewania i przeciwdziałania przemocy dla młodzieży i dorosłych "ww. projekt ingeruje  w sferę zastrzeżoną dla praw rodziców wynikających z   art. 48 oraz 53 ust. 3   Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, które stanowią iż: „Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to  powinno uwzględniać stopień dojrzałości  dziecka, a także wolność jego sumienia i  wyznania oraz jego przekonania.” „Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i  nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48  ust.  1 stosuje się odpowiednio.”

Mając na  uwadze kompetencje i   uprawnienia  organu prowadzącego szkołę wynikające z art. 57 ust. 2 cyt. ustawy Prawo oświatowe zwracam się z petycją o podjęcie działań, które zapobiegną ewentualnej realizacji projektu w oświatowych jednostkach organizacyjnych na  terenie Warszawy, dla których organem prowadzącym jest m. st. Warszawa. Nadmieniam, iż  aktualnie projekt „Edukacja seksualna w    Warszawie - dobrowolne warsztaty” znajduje się na etapie oceny. Nadmieniam również, iż  kolejny rok szkolny z uwagi na utrzymujące się zagrożenie COVID-19 stawia przed instytucjami systemu oświaty oraz organami prowadzącymi szkoły trudne wyzwania i zadania. Dlatego też wspólne działania osób odpowiedzialnych za edukację młodego pokolenia powinno być skoncentrowane na sprostaniu tym wyzwaniom dla najlepiej pojętego interesu powierzonej nam młodzieży. W tym miejscu pragnę podziękować za wszelkie inicjatywy  podejmowane  w Warszawie na rzecz wspomagania dzieci, młodzieży, rodziców  uczniów i  nauczycieli w okresie pandemii, w tym funkcjonowanie Psychologicznego Centrum Wsparcia.

Z   wyrazami szacunku

Mazowiecki Kurator Oświaty

Aurelia Michałowska

To kolejny list z kuratorium dotyczący warsztatów seksedukacji: Oczekuję podjęcia pilnych i zdecydowanych działań w celu zagwarantowania przestrzegania przepisów prawa". Mazowiecka kurator oświaty pisze do Trzaskowskiego.