Rafał Bakalarczyk dla "TS": Opiekunowie osób niepełnosprawnych powinni mieć możliwość pracy
Twórcy kampanii społecznej „Dom to praca” postulują, aby opiekunowie niepełnosprawnych mogli, obok opieki, także pracować zarobkowo. O argumentach przemawiających za taką możliwością mówi ekspert kampanii Rafał Bakalarczyk w rozmowie z Andrzejem Berezowskim.
T. Gutry / Tygodnik Solidarność
Andrzej Berezowski
– Postulują Państwo dopuszczenie możliwości pracy przez opiekunów niepełnosprawnych dzieci. Dlaczego?
– Obecnie opiekunowie, którzy pobierają świadczenie od państwa z tytułu opieki nad niepełnosprawnymi dziećmi lub dorosłymi osobami zależnymi, nie mogą pracować. Jeśli podejmują jakąkolwiek pracę, nawet w formie sporadycznie zawieranych umów cywilnoprawnych, tracą prawo do świadczenia. Uważam, że tak być nie powinno. Jest grupa opiekunów, którzy mogą opiekę nad niepełnosprawnym łączyć z jakąś formą pracy zarobkowej, zwłaszcza w formie zdalnej, choćby na podstawie umowy o dzieło czy zlecenia. Można się zastanawiać i dyskutować, na jaki wymiar i charakter pracy prawo powinno pozwalać, ale sam kierunek proponowanych zmian wydaje się uzasadniony z wielu powodów.
– Co daje możliwość łączenia opieki z pracą zarobkową?
– Chociażby poprawę sytuacji dochodowej. Jest to istotne tym bardziej, że wydatki na niepełnosprawnych są w tych rodzinach wysokie. Kosztują leki, sprzęt, rehabilitacja – trudno pokryć te niezbędne wydatki niemal wyłącznie w oparciu o świadczenia społeczne. Praca zarobkowa, choćby w ograniczonym wymiarze, to również możliwość utrzymania kontaktu z rynkiem pracy. Dzięki temu opiekun, gdy ustanie potrzeba opieki nad niepełnosprawnym, łatwiej będzie mógł wrócić do pracy na pełen etat. Taki kontakt pozwala też na rozbudowanie sieci relacji społecznych, czyli spotykanie się z różnymi osobami na niwie zawodowej. Obecnie wielu opiekunów podlega swoistej izolacji społecznej, co źle wpływa na ich jakość życia.
#REKLAMA_POZIOMA#
– Postulują Państwo dopuszczenie możliwości pracy przez opiekunów niepełnosprawnych dzieci. Dlaczego?
– Obecnie opiekunowie, którzy pobierają świadczenie od państwa z tytułu opieki nad niepełnosprawnymi dziećmi lub dorosłymi osobami zależnymi, nie mogą pracować. Jeśli podejmują jakąkolwiek pracę, nawet w formie sporadycznie zawieranych umów cywilnoprawnych, tracą prawo do świadczenia. Uważam, że tak być nie powinno. Jest grupa opiekunów, którzy mogą opiekę nad niepełnosprawnym łączyć z jakąś formą pracy zarobkowej, zwłaszcza w formie zdalnej, choćby na podstawie umowy o dzieło czy zlecenia. Można się zastanawiać i dyskutować, na jaki wymiar i charakter pracy prawo powinno pozwalać, ale sam kierunek proponowanych zmian wydaje się uzasadniony z wielu powodów.
– Co daje możliwość łączenia opieki z pracą zarobkową?
– Chociażby poprawę sytuacji dochodowej. Jest to istotne tym bardziej, że wydatki na niepełnosprawnych są w tych rodzinach wysokie. Kosztują leki, sprzęt, rehabilitacja – trudno pokryć te niezbędne wydatki niemal wyłącznie w oparciu o świadczenia społeczne. Praca zarobkowa, choćby w ograniczonym wymiarze, to również możliwość utrzymania kontaktu z rynkiem pracy. Dzięki temu opiekun, gdy ustanie potrzeba opieki nad niepełnosprawnym, łatwiej będzie mógł wrócić do pracy na pełen etat. Taki kontakt pozwala też na rozbudowanie sieci relacji społecznych, czyli spotykanie się z różnymi osobami na niwie zawodowej. Obecnie wielu opiekunów podlega swoistej izolacji społecznej, co źle wpływa na ich jakość życia.
#REKLAMA_POZIOMA#
Wczytuję ocenę...
![[Felieton „TS”] Jan Wróbel: Dzieje wiele uczą](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/120967/1714325807b1c98226c015ce7eca3491.jpg){kind=small}
