Michał Ossowski, red. naczelny "TS": Czy Polska ma rację? (stanu)
Być może. Jednak ja jej nie dostrzegam. Ani za obecnych rządów, ani za poprzednich. Dostrzegałem ją, kiedy Polska zgłaszała akces do Unii Europejskiej i NATO. Dostrzegam w czasach II RP. O zgrozo, dostrzegam także w okresie PRL. Obecnie jednak dostrzegam jedynie chaos i bezwład.
/ pixabay.com
I nie chodzi tu o krytykę tych czy innych rządów, tych czy innych ministrów. Chodzi o stały, permanentny brak pomysłu na to, jaka ma być ta nasza racja. W czasach II RP pomimo trudnej sytuacji politycznej i tarć wewnętrznych widoczna była jako dążenie do umocnienia i utrzymania niepodległości. Zaowocowała powstaniem „Ducha II RP”, który pomógł przetrwać nadchodzące trudne lata. Widoczne to było chociażby podczas II wojny światowej w kampanii wrześniowej czy w powstaniu warszawskim, ale także później, przede wszystkim w powstaniu Solidarności. Ten brak pomysłu niestety ma i będzie miał swoje konsekwencje. I nie chodzi tu tylko o ustawę 447, która stanowi ewidentnie zagrożenie dla interesów Polski. Przykłady można mnożyć. Chociażby „polskie obozy śmierci” czy kwestia reparacji. Przegrywamy, ponieważ nie potrafimy wypracować wspólnej strategii obrony polskich interesów, która oparłaby się wzajemnym animozjom czy podziałom politycznym i światopoglądowym. Do tego dochodzi edukacja historyczna na dramatycznie niskim poziomie. W Izraelu każdy uczeń szkoły ma obowiązek odbyć przynajmniej jedną wycieczkę do miejsc kaźni narodu żydowskiego. W ten sposób z pokolenia na pokolenie przekazuje się pamięć o tych tragicznych dla Żydów wydarzeniach. W Polsce podobne rozwiązania wynikają najczęściej z indywidualnych decyzji nauczycieli, a coraz częściej słyszy się, że tego typu „lekcje historii” to nic innego jak straszenie dzieci.
Michał Ossowski
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (20/2018) do kupienia w wersji cyfrowej tutaj.
Michał Ossowski
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (20/2018) do kupienia w wersji cyfrowej tutaj.
