Nowelizacja ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych weszła w życie 31 sierpnia br., a już pojawiły się pierwsze decyzje w tej sprawie. Pierwszą osobą, która poinformowała Zarząd Regionu NSZZ „Solidarność” Wielkopolska Południowa  o otrzymaniu Decyzji Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych potwierdzającej status działacza opozycji oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych jest Jan Marciniak, mieszkaniec Kalisza. Pan Marciniak otrzymał odznakę honorową za Zasługi  dla Niepodległości oraz legitymację  „ Działacza opozycji oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych”. Dokumenty te uprawniają do korzystania z  kilku przywilejów m.in.  do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach. Osoby represjonowane otrzymują także dożywotnie świadczenie w wysokości 400 zł.




Jan Marciniak, ur. 28 X 1939 w Szczytnikach k. Kalisza. Ukończył ZSZ w Łodzi (1954). 1960-1989 pracownik Fabryki Wyrobów Runowych Runotex w Kaliszu. 9-14 IX 1980 współinicjator strajku w Runoteksie, przewodniczący KS; od IX 1980 w „S”, współorganizator „S” w Runoteksie; w 1981 członek Zarządu Okręgu „S” w Kaliszu, w VI i VI/VII 1981 delegat na I WZD (Województwa Kaliskiego) Regionu Wielkopolska Południowa. 

13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Ostrowie Wlkp. i Głogowie, zwolniony 22 II 1982. Po wyjściu przeniesiony na gorsze stanowisko pracy (z tkalni do farbiarni); kolporter podziemnych wydawnictw w siatce (z żoną Henryką Marciniak i synem Radosławem Marciniakiem) Tymczasowego Komitetu Koordynacyjnego „S” Wielkopolska Płd., uczestnik manifestacji; kilkakrotnie przesłuchiwany, zatrzymywany na 48 godz., m.in. 11 XII 1982 podczas rozprawy o. Stefana Dzierżka w Łodzi, rewizje w mieszkaniu. Współpracownik Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom: m.in. roznosił żywność i odzież, zbierał informacje o represjonowanych. 1982-1983 współorganizator przemarszów z kościoła oo. Jezuitów do kościoła św. Józefa (jego 18-letni syn Radosław po mszy 13 III 1983 pobity, następnie skazany przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny za intonowanie pieśni patriotycznych). 13 IV 1983, po mszy św. u oo. Jezuitów, zatrzymany na 48 godz., przesłuchiwany, rewizja w mieszkaniu. Współorganizator układania krzyży kwietnych przy kościele św. Józefa w Kaliszu i w ogrójcu klasztoru oo. Jezuitów w Kaliszu. W nocy 31 X 1982 (ze Stanisławem Kordelasem i Markiem Aleksandrzakiem) na Cmentarzu Miejskim w Kaliszu rozkleił kilkadziesiąt plakatów z napisem „Solidarność”. 1983-1990 współorganizator wyjazdów autokarowych z Runoteksu do Częstochowy na Ogólnopolskie Pielgrzymki Ludzi Pracy; w 1984 uczestnik pogrzebu ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie; uczestnik spotkań opozycji kaliskiej w klasztorze oo. Jezuitów. 1988-1989 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy „S” Kaliska im. ks. Jerzego Popiełuszki przy klasztorze oo. Jezuitów, organizator pielgrzymek do Biechowa w ramach DLP „S” Kaliska. W 1988 lider i organizator struktur „S” w Kaliszu. 4 X 1988 spotkał się w swoim mieszkaniu z Bogdanem Narożnym ws. reaktywowania zakładowych i regionalnych struktur „S”, 14 I 1989 na spotkaniu opłatkowym DLP „S” Kaliska w klasztorze oo. Jezuitów z 6 działaczami „S” podjął decyzję o rozpoczęciu jawnej działalności. 

Od 1989 na rencie. Od 14 I 1989 członek Komitetu Organizacyjnego TZR „S”, II-VIII 1989 członek Prezydium TZR Wielkopolska Płd., VIII 1989 – I 1990 wiceprzewodniczący. 17 V 1989 upoważniony (z 3 in. działaczami) przez Lecha Wałęsę do organizowania „S” w regionie. W 1990 delegat na II WZD Regionu Wielkopolska Płd. 1990-1991 pracownik Działu Kolportażu ZR w Kaliszu; członek „S” do 1997. W 1993 reprezentował „S” regionalną na spotkaniu z Janem Pawłem II w Rzymie. W 1997 w AWS. 1996-1998 członek Stowarzyszenia Polskich Byłych Więźniów Politycznych we Wrocławiu. Od 1999 na emeryturze. 

Odznaczony Krzyżem Więźnia Politycznego (1996). 

4 VIII – 10 IX 1980 rozpracowywany przez Wydz. III-A KW MO w Kaliszu w ramach SOS krypt. Runo; 23 X – 4 XI 1980 w ramach SOS krypt. Solidarność; do 5 V 1989 przez Wydz. V WUSW w Kaliszu w ramach SOR krypt. Organizacja; do 9 I 1989 objęty KE krypt. Marcin.  
(notka biograficzna - źródło: Encyklopedia Solidarności; http://www.encysol.pl/wiki/Jan_Marciniak)